|
Woorden over Liefde !!!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Paramahansa Yogananda werd omschreven door zijn geliefde leerling Rajarsi Janakananda als een Premavatar ofwel een incarnatie van Liefde. In het volgende stuk proza, geschreven in 1936 spreekt Paramahansa over zijn eigen zoektocht naar goddelijke Liefde, gevolgd door zijn verzoening, zijn eenwording, met God als Liefde.
Paramhansa:
Ik zocht liefde in vele levens. Bittere tranen van afscheiding en berouw heb ik vergoten om eindelijk te weten wat Liefde is. Ik offerde alles op, alle gehechtheden en illusies om tenslotte tot de ontdekking te komen dat ik alleen maar de Liefde van God heb. Toen dronk ik Liefde door alle ware harten. Ik zag dat Hij het Enige alomvattende Kosmische Wezen is die Liefde geeft, die Lief heeft; die éne trillende Geur die hangt en naar boven komt in alle bonte soorten bloemen van liefde in de tuin van het leven.
Vele zielen vragen zich droevig en hulpeloos af, waarom liefde van het ene naar het andere hart vlucht. Ontwaakte zielen realiseren zich dat het hart niet grillig is in zijn liefde voor andere harten, maar slechts de ene liefde liefheeft die in alle harten huist.
Als vader drink Ik eerbiedige liefde uit de diepe bron van het hart van mijn kind. Als moeder drink Ik de nectar van onvoorwaardelijke liefde uit de zielenbeker van de kleine baby. Als kind drink Ik en voel Ik de beschermende liefde van vaders rechtvaardige rede. Als zuigeling drink Ik zonder enige bijbedoeling uit de heilige graal van moederlijke aandacht. Als meester drink Ik genegenheid uit de veldfles van de bedachtzame attenties van de bediende. Als bediende nip ik eerbiedig van de liefde uit de bokaal van meesters waardering. Als goeroe geniet Ik van de pure liefde uit de kelk van de leerling die zich in devotie geheel overgeeft. Als vriend drink Ik uit de als vanzelf klaterende fonteinen van spontane liefde. Als een goddelijke vriend drink Ik met grote teugen het kristalheldere water van kosmische Liefde die ontspringt uit het reservoir van alle harten die God aanbidden.
Slechts de Liefde heb Ik lief, maar Ik sta mijzelf toe om te worden misleid wanneer Ik als vader of moeder slechts aan het kind denk en voor hem voel; wanneer Ik als geliefde mijn liefde slechts laat uitgaan naar mijn beminde; wanneer ik als bediende alleen leef voor de meester. Maar omdat Ik slechts de Liefde liefheb, breek Ik uiteindelijk door deze misleiding van Mijn ontelbare gezichten van het menselijke zelf heen. Om die reden haal Ik de baby van de borst van de moeder, opdat zij leert dat het Mijn Liefde is die zij in hem aanbad. Ik ontfutsel de beminde weg van hem die zich verbeeldde dat zij het was die hij liefhad, anders dan Mijn Liefde die in haar antwoordde.
Op die manier speelt Mijn Liefde verstoppertje in alle mensenharten, zodat iedereen de kans krijgt om Mijn Liefde zelf te leren ontdekken en vereren en niet de tijdelijke menselijke ontvangers van Mijn Liefde. Zodat iedereen in staat is om Mijn Liefde te ontdekken en vereren die danst van het ene naar het andere hart.
Mensen bedelen bij elkaar vanwege het Hou van mij alleen en dus maak ik hun lippen koud en verzegel ze voor altijd zodat zij die onwaarheid niet meer kunnen uitspreken. Omdat zij allemaal Mijn kinderen zijn, wil Ik dat zij de opperste waarheid spreken: Hou van de Ene Liefde in ieder van ons. Aan een ander te zeggen, ik hou van jou is vals tot het moment dat jij de waarheid beseft: God als de Liefde in mij houdt van Zijn Liefde in jou.
De maan lacht om al die miljoenen goedbedoelende beminden die onbewust en onwetend aan hun geliefden de leugen vertelden: ik hou eeuwig en altijd van jou.
Hun schedels zijn verstrooid over de winderige zandvlakte van de Eeuwigheid. Ze kunnen hun adem niet meer gebruiken om te zeggen ik hou van jou. Ze kunnen hun belofte om eeuwig en altijd van elkaar te houden niet meer herinneren noch inlossen.
Zonder één woord te spreken heb Ik jullie altijd liefgehad. Alleen Ik kan zeggen, Ik heb je lief, want Ik hield al van je van voor je was geboren; mijn Liefde geeft jou leven en bezielt je zelfs op dit ogenblik; en alleen Ik kan jou liefhebben nadat de poorten van de dood jou hebben opgesloten waar niemand, zelfs niet degene die jouw grootste liefde was, jou ooit kan bereiken. Mijn Liefde is prachtig waar je eeuwig van kunt genieten wanneer je alleen daarvan houdt; maar de levenslijn van jouw vrede en vreugde wordt afgesneden wanneer je in plaats daarvan verstrikt raakt in menselijke emoties en gehechtheden. Besef, Mijn kinderen, het is Mijn Liefde waarnaar je hunkert!
Diegenen die Mij liefhebben in de vorm van één enkel persoon of die Mij onvolmaakt liefhebben in één persoon, weten niet wat Liefde is. Alleen zij die Mij wijs, onberispelijk, compleet, in totale overgave liefhebben weten wat Liefde is; slechts diegenen die Mij volmaakt en in gelijke mate in alles liefhebben en die Mij volmaakt en in gelijke zin als alles liefhebben, weten wat Liefde is.
|
.
