Ik ben Angelika, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Diabeetje.
Ik ben een vrouw en woon in Bollenstreek (Zuid-Holland) en mijn beroep is nvt.
Ik ben geboren op 25/11/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mensen, dieren, natuur, foto, filmpjes, computeren, Paint Shop Pro, fotobewerking en nog 1001 hobby's waar ik geen tijd voor heb, zie bovenstaande tekst :-) .
Wil je meer lezen? Wandel met me mee langs een aantal belangrijke momenten in mijn leven. Kijk dan verder bij het onderwerp, Wie ben ik?
Vergeet Uw voeten niet! Last van diabetische voetklachten? Deel Uw ervaring.
Waarom dit dagboek? Omdat Diabetes zo'n sluipende ziekte is waar je eerst niets van merkt. Geen klachten, geen zorgen. Tot het vaak bij toeval ontdekt wordt. In mijn geval te laat omdat ik al minstens 8 jaar diabetes type twee moet hebben gehad. Opeens was het helemaal mis met mijn rechtervoet. De Charcotvoet (diabetische voet) ik had er nooit van gehoord maar als je wilt, lees dit verhaal. Welkom in mijn wereld.
10-08-2014
Verder met dit blog.
Beste mensen,
Ik wil weer verder gaan met dit blog. Er is zoveel aan de hand dat ik het beter op kan schrijven anders vergeet ik het misschien. Ik voel me over het algemeen wel goed.
Vanaf 6 april 2010 krijgt HbA1c een nieuwe waarde. HbA1c wordt o.a. getest bij Diabetespatiënten.
Om Wereldwijd tot gelijke meeteenheden te komen is deze standaard ontwikkeld. Zo kunnen wereldwijd vergelijkingen van HbA1c-resultaten worden gemaakt.
Om glucose in het bloed te bepalen zijn er twee waarden nodig. - de bloedglucosewaarde is een momentopname, die meet je zelf met een prikpen en teststrip. - de HbA1c geeft de bloedglucosewaarde over de afgelopen 2 â 3 maanden. Zo ongeveer eens per 3 â 4 maanden wordt je HbA1c waarde onderzocht.
HbA1c wordt berekend in % Een waarde van 7% wordt als nieuwe eenheid een waarde van 53 mmol/mol (millimol per mol). Als overgang worden tot 1 januari 2011 beide methoden tegelijk gehanteerd.
Allereerst melden voor een EMG (Zenuwgeleiding) onderzoek. Mijn handen waren koud dus ik moest ze eerst op temperatuur brengen in een bak met warm water. Dan is de geleiding beter. Er worden een paar plakkers op je handen geplakt en één klein apparaatje wordt op je arm geplaatst door de zuster. Je krijgt kleine stoomstootjes door je arm, vergelijkbaar met het stoten van je "telefoon-botje" tegen een deurpost, zo voelt dat ongeveer. Op het computerscherm wordt een grafiek zichtbaar.
Die gegevens gingen direct naar de specialist. Hij was voornamelijk op onderzoek naar het Carpaal Tunnel Syndroom, (CTS). Ook deed hij enkele testen voor de kracht in mijn handen. En de "beroemde" tikken met het hamertje, om de reacties te zien. Er waren nog aanvullende gegevens nodig dus ik mocht nóg een keer voor het zenuwgeleidings onderzoek. En ook weer terug bij de specialist.
Besloten is dat ik een brace mag uitproberen en omdoen voor de nacht. Resultaten over 6 weken bespreken.
Bij de diëtiste geweest en aansluitend naar de Internist.
Was al een tijd niet geweest. Heb vaak veel neuropatische pijn aan handen en voeten, dat is mijn voornaamste klacht. Het dossier werd bijgewerkt op de computer en ik kreeg gelijk een "APK-tje" zei de dokter. Zo gezegd zo gedaan. Vanwege de pijn, naar een neuroloog doorverwezen. Afspraak maken. Laat het nou toevallig allemaal meezitten Morgen een onderzoek én daarna de uitslag bij de specialist. Oke, op naar morgen.
Vind U dat iemand van uw doktoren, behandelaars, verpleging, hulpverleners, partner of familie een Pluim verdient? Er zijn veel negatieve verhalen over Charcot en Diabetes maar..... Heeft U een positief verhaal?
Email mij, vertel uw verhaal en het is op dit blog te lezen. Géén persoons namen erbij. Uw naam mag natuurlijk wel ;-)
Alfa Liponzuur. Vandaag begonnen met innemen van 2 capsules AL, 300 mg. per caps, per dag. Als ik het advies op Internet mag geloven (doe ik niet altijd ) heb je minder neuropatische pijn aan handen en/of voeten als het middel werkt. En daar is het mij om begonnen. De meeste mensen ervaren een verbetering na ongeveer 2-3 maanden. Ben benieuwd naar het verloop. Baat het niet dan schaadt het ook niet zeggen ze wel, dus... Ik sta er in elk geval voor open om iets nieuws te proberen.
Eventuele reacties of ervaringen van U zijn erg welkom. Email hier
Vanmiddag is mijn zoon met mij naar de orthopedisch schoenmaker geweest om de "Gothic laarsjes" te halen De schoenen passen wel (denk ik), het duurt even om te wennen want ik heb geen gevoel in mijn voeten. Als het ergens knelt of te ruim is dan voel ik dat niet. Wennen eventueel veranderen en dan opbouwen, steeds iets langer de schoenen aan. Tot een hele dag, dat is mijn doel.
Dit is het tweede paar schoenen. Bij mijn vorige paar had ik veel pijn als ik ze uit deed. Een soort napijn zal ik maar zeggen. De inlegzool is wel tussentijds aangepast maar de pijn/steken erna bleef. Daardoor had ik ze minder vaak aan en ook minder lang, waardoor ik in een vicieuze cirkel terecht kwam. Zodat ik ze bijna niet meer aan deed.
Je vraagt je misschien af waarom ik in het ene geval niets voel en in het andere geval zoveel pijn/steken/tintelingen/warme of koude voeten wél voel. Dat heeft te maken met Neuropathie. De langste zenuwbanen zijn beschadigd en sturen verkeerde signalen naar ruggegraat en hersenen. En dan showen op de Catwalk
Sinds het laatste jaar groeien mijn nagels anders dan vroeger. De vorm aan de top is afgeplat, de nagel groeit krom. Ze worden dun en broos. Hoe het komt en wat er tegen te doen moet ik nog vragen.
Mijn vingertoppen doen pijn, juist langs de rand waar de nagel van de huid los komt. Iets kleins kan ik niet meer van een glad oppervlak pakken. Er zit weinig gevoel in de toppen. Toch zijn ze pijnlijk, tintelen en af en toe een flitsende steek in de top.
Zoals ik het begrepen heb zijn die bulten weefsel van het botcapsel. De voeten zijn onrustig en de bulten een beetje ontstoken. Er zit toch wat vocht in.
Dr. N. haar voorstel is een MRI maken om te zien hoever het weefsel naar binnen groeit. Omdat je een contrastvloeistof krijgt via een infuus moet er ook gekeken worden of mijn nieren het aankunnen. Tot vorig jaar was er met de nieren niks aan de hand maar die check vond ze te lang geleden dus bloed controle, Kalium, Ureum, natrium en kreatinine.
De afspraak voor de MRI is gemaakt op 10 februari (ja, je leest het goed) 2010 Met een beetje geluk kunnen we dan een afspraak maken voor de uitslag, meteen na de MRI
Dr. N. heeft het ook over een laars met luchtkussentjes gehad, ik zal eens vragen aan de huisarts of er aktie op moet komen.
11 november 2009 Griepprikken Het 1-ste deel van de mexicaanse griepprik halen, de gewone had ik al. Het was een regenachtige dag maar ik heb al mijn moed en energie verzameld om in de scootmobiel naar de huisarts te gaan. Aangekomen doet de stoeltjeslift het niet -sterker nog hij is verdwenen en met twee krukken twee trappen op te klimmen leek mij iets teveel van het goede.
Wat moet ik nou? terug naar huis dan maar, onverricht terwijl het me enorme moeite had gekost, opeens kreeg ik een goed idee en vroeg een aardige man die ook naar binnen ging of hij wilde melden dat ik wel op de afspraak ben maar niet naar boven kan. Een paar tellen later was de assistente er en ik heb mijn prik beneden in de gang gehad. Ik was blij dat het zo mocht. Geen last gehad van bijverschijnselen enzo.
Bloed geprikt en uitslag op 19 november,belafspraak dr.B van de MaagLeverDarm afdeling.
3 december 2009 Griepprik 2 Ook gehad, lift deed het nog niet. In januari wordt er verhuisd naar een nieuwe lokatie hier in Lisse.
Uitslag echo bulten onder voeten Belafspraak Revalidatiearts dr. P. De bulten zijn een vaatkluwen en ik mag zo snel mogelijk een afspraak maken bij vaatchirurg dr. N. Vaatkluwen heb ik nog nooit van gehoord. Daar ga ik maar op Googelen.
26 oktober 2009 belafspraak MDL verpleegkundige dr. L M. Hoe ik me voel? moe - onrustig van binnen - weinig lucht - zweten als ik eet - mag wat meer Lactulosesiroop nemen - ben moe en kom één kilo in de twee weken bij. Zal wel vocht zijn, hoop ik. Bloedbeeld stabiel hb 6.1 (is wel eens 3.0 geweest)
29 oktober 2009 Door de thuiszorg is een tijd geleden gezorgd voor een kapster aan huis. Zij komt vandaag knippen en kleuren. Het doet je toch wel als je er verzorgd uitziet.
4 november 2009 Mondhygieniste, al twee jaar is de behandeling uitgesteld omdat ik een bloedverdunner moest gebruiken. Door de behandeling van het schoonkrabben konden er bacterien via de wondjes in mijn bloed komen. Omdat ik de verdunners niet meer gebruik ben ik nu wel weer behandeld. Door de Diabetes heb ik een droge mond. Toevallig was de mondhyg. naar een beurs geweest waar ze een middel intoroduceren tegen droge mond. Dat mag ik van haar uitproberen.
6 november 2009 Papieren van UWV ontvangen, ik ben afgekeurd om te werken.
9 november 2009 Na 6 weken wachten de schoenmaker gebeld of hij al een datum wist waarop de schoenen klaar zijn. "Doe er nog maar anderhalve week bij", zegt hij. Dus dat wordt wachten tot week 48
8 december 2009 Nog maar gebeld met de schoenmaker, hij belooft dat ik zeker voor de Kerst mag komen.
Ben bijna 2 jaar in de ziektewet, dus wordt bekeken hoe mijn toekomst qua werken er uit ziet, dit in verband met een eventuele WIA uitkering. Gesprek met dr. G. goed verlopen. Binnen 10 weken na nu moet er een besluit komen. Afwachten maar.
Vandaag is er een echo gemaakt van mijn voetzolen. Speciaal van de Bulten. Het is geen vet of vocht maar een sponsachtige structuur. Zacht-verend en goed doorbloed.
Ik duik de boeken in en overleg met andere specialist, zegt hij. Bericht komt als er een uitslag bekend is. Hoop niet dat het een operatie wordt, dat geneest meestal niet zo goed vanwege de diabetes.
Voor de 7de keer rechts en de 4de keer links wordt het gips open gemaakt zodat het voetenteam de behandeling kan bespreken. Als het gips er zo lang omheen zit wordt de huid dun en schilferig. Die schilvers laten los en kunnen ontzettende jeuk veroorzaken. Ik had nog nooit gips gehad dus... wat een verrassing, ik mocht niet eens met een breipen er in porren. Dat had zo goed kunnen helpen maar tja... het ziet er zo niet uit en bovendien doordat je been niet gewassen kan worden, of nat mag zijn begon het behoorlijk te stinken. Daar heeft de gipsmeester wel een oplossing voor, een speciaal schoonmaakmiddel voor deze klus. Je spuit een frisruikend schuim er op en kan met een droog washandje of papier de huid wat opfrissen. Nat maken met water mag niet omdat de huid niet droog is als het gips er dan weer om moet. Daardoor kan je ontstekingen krijgen.
De aanvraag voor een scoot is gedaan bij de Intergemeentlijke Sociale Dienst (ISD ) en normaal is het zo binnen 8 weken geregeld. Dan krijg je wel of niet een scoot, maar dan weet je wat.
Bij mij gaat het langer duren want ik moet uitbehandeld zijn en dat ben ik niet. Waarschijnlijk nooit want mijn voeten kunnen zomaar weer ontsteken. Daarom kan de ISD niets voor me doen. Zij geven het verzoek in handen van een extern bedrijf, die bekijken of ik in aanmerking kom. Als ik toestemming geef halen zij info van de specialisten. Dat kan nog een tijd duren want daarna moet het nog eens beoordeeld worden enzovoort.
In de tussentijd hebben we bij de thuiszorg winkel een scootmobiel gehuurd. Dat is niet te betalen zeg, 72 euro per week, dat hebben we niet al te vaak gedaan. Wel een tijdelijke andere oplossing gezocht en gevonden, zie foto. Zo kon ik toch naar buiten. Want ik mistte wel mijn sociale leven, de contacten met vrienden en collega's. Ik was gewend de hele dag te praten, zitten, lopen, regelen, voorbereiden en nakijken van werk. Kortom de werkzaamheden die je kan doen op een productieafdeling.
De ISD heeft een uitzondering gemaakt voor mij en na de zomer had ik een scootmobiel. De gemeente huurt hem en ik mag hem gebruiken. In januari 2010 wordt opnieuw gekeken hoe het verder moet.
Datzelfde geldt ook voor de aanvraag van een rolstoel. De rolstoel kreeg ik wel in bruikleen van de thuiszorg winkel. Eerst drie maanden en dan nog eens drie maanden. Daarna moest ik hem nog een tijdje huren. Ook hier wordt in januari 2010 weer gekeken of de rolstoel nog nodig is.
Voor de 6de keer wordt het gips open gemaakt met een gipszaag, een z.g. oscillerende zaag - hij trilt zich als het ware door het gips heen. Hij kan niet in je huid zagen als het zaagblad door het gips komt. Een heel speciaal kriebelend gevoel. Ik weet nog de 1ste keer, heel spannend maar nu vertrouw ik de mensen met de zaag wel ;-)
Nadat de groep artsen van het voetenteam is geweest moeten mijn voeten weer ingegipst worden.
Omdat het gips al een paar keer bij de tenen gebroken is worden nu ook de tenen ingepakt. Dat is steviger. Ze zien er nu uit als Smurfenvoetjes.
Bij de oogarts geweest. Ogen zijn nagekeken op twee apparaten. Uit een apparaat kwam een windstootje om de oogdruk te bepalen. Die andere weet ik niet maar die krijg je ook bij het aanmeten van een bril. Daarna werden mijn ogen gedruppelt (prikt beetje), even wachten, toen weer kijken in een ander apparaat. De dokter kon wel iets van plekjes zien maar nog niets om me zorgen over te maken. Dus dat doen we dan ook maar niet.
Heb bij de Gemeente een aanvraag ingediend voor een scootmobiel. Binnenkort komt er een medewerker langs om een intake te doen. Er werd een vragenlijst ingevuld en ook andere hulpmiddelen werden alvast "meegenomen" op papier. Na een aantal weken van bellen en gebeld worden, brieven en gesprekken kwam ik toch niet in aanmerking voor de scoot omdat ik nog niet uitbehandeld was. Ik zei dat ik waarschijnlijk "nooit" uitbehandeld zou zijn.
Daarna werd het dossier aan een extern bedrijf gegeven. Met mijn toestemming om contact op te nemen met mijn specialist en huisarts wilde de Gemeente wel een uitzondering maken. Ik mocht een scoot gaan passen bij een bedrijf, (het was inmiddels september 2008 toen ik hem daadwerkelijk kreeg ) de Gemeente huurt de scoot daar, en ik mag er in rijden tot januari 2010. Ditzelfde ook voor de rolstoel. Ik heb er wel veel plezier van gehad en de mensen van een andere kant leren kennen. Het is nu januari 2010 dus ik ben benieuwd naar de afloop.
Ben aan gips vervangen toe vandaag voor de 4de keer. Elke twee weken ongeveer moet ik terugkomen bij het voetenteam. Dan zagen ze het gips open. Er lopen 7 verschillende specialisten die met elkaar overleggen hoe ze de behandeling doen. Een internist, orthopedisch chirurg, vaatchirurg, een revalidatiearts, orthopedisch schoenmaker, gipsmeester, diabetes verpleegkundige, een podotherapeut (pedicure), fotograaf (foto voor in je dossier), en ook wel eens een aankomend arts gesproken.
Na diverse verzoeken van mijn kant wordt er nu eingelijk ook een X-foto gemaakt van mijn andere voet. Links dus. Meteen na de foto weer terug naar de gipskamer en ook gips voor de andere voet. Hier is ook een ontsteking gaande en deze voet moet ook rusten. Nou, daar zit je dan met twee benen in het gips. Gebeurt bijna nooooooit, en toevallig bij mij wel. Nou, dat moet dan maar en meteen gaat het nieuwe gips er weer omheen. Kan je helemaal niets meer behalve zitten of liggen. Wat een teleurstelling. Gelukkig is mijn man er altijd bij en dat steunt mij enorm.
Voor ik het besefte stond er al een verpleegster aan mijn zijde om te vertellen hoe ik moet spuiten en dat ik voortaan elke dag mezelf moet injecteren met Heparine. Waarom? Omdat mijn onderbenen niet bewegen is er ook geen pompfunctie zodat het bloed goed terugstroomt richting hart. Dat zou klontjes kunnen geven en een trombosebeen kunnen veroorzaken. Nou, spuiten dan maar, het was niet moeilijk maar ik had wel snel blauwe plekken op mijn buik en bovenbenen. Tja, alles voor het goede doel... om weer te kunnen lopen.
Zij vult een Diabetes paspoort voor me in, bloedprikken, bloeddruk opnemen, eventueel worden de medicijnen bijgesteld (Metformine 400 mg), gewicht bijgehouden. Een keer was ik opeens drie kilo zwaarder, dat is niet oke. Meestal is de weegschaal bij een arts toch net even anders dan bij jou thuis. Jeeeeemig, drie kilo zeg... Toen ik naar huis ging keek ik nog eens naar die weegschaal en zag dat hij niet op NUL stond maar op plus drie kilo. Pffffffffff, gelukkig, want ik was toch geschrokken. We hebben er smakelijk om gelachen. Die kilo's waren snel weer weg.
Er komt iemand van de Fysiotherapie aan huis voor een intakegesprek. De vrouw overlegt met me waarbij ze zou kunnen helpen. Krukken, rolstoel en andere hulpmiddelen.
Op dit moment zit ik met twee voeten/benen in het gips, kan alleen maar een beetje verplaatsen van bed naar stoel enz. We besluiten na het tweede bezoek om de hulp even stop te zetten tot ze iets voor me kunnen doen.
Mijn rechterbeen is voor de eerste keer, ingepakt met gips en er zullen er nog veel pakkingen volgen. Als ik het goed begrepen heb was dat een contact gips. De bedoeling is dat dat goed aansluit en steun geeft. Het gips zat tot onder mijn knie. Ik had nog nooit ergens gips gehad dus tot nog toe viel het allemaal wel mee.
Foto gelukt, zei de zuster die de foto maakte. Een paar uur later stond de zaalarts bij mijn bed en vroeg of ik een ongeluk had gehad - kort geleden. Dat heb ik niet, zei ik. Ze vertelde me over de foto. Ik vroeg of ik hem ook mocht zien en ze haalde de computer. Toen ik de foto zag vroeg ik of het wel echt mijn voet was die er op stond - "grapje" zei ik snel - maar ik kon bijna niet geloven dat deze botverzameling mijn voet was. Het bot van de grote teen was helemaal van zijn plek geschoven. Dus naar de plek van de tweede teen, enzovoort. het was allemaal naar rechts geschoven en naar onderen.
Ik begreep het niet. Van tevoren had ik geen last gehad. Behalve toen hij dik te worden. De zaalarts vertrok en ik wist nog niet wat het precies was. Ik vroeg een zuster hoe mijn aandoening genoemd werd. Het was een Charcotvoet. Met dat woord heeft mijn man gezocht op Google en hij wist niet wat hij zag. Hier wordt je niet blij van zei hij tijdens het volgende bezoekuur. Hij had wat voor me uitgeprint dat heb ik later gelezen. Wat een toestand, ik kon het nog niet helemaal bevatten. De volgende dag kwam de internist met enkele assistenten om uitleg aan ons te geven.
Dit komt nooit meer goed. Niet met duw en trekwerk en ook niet met een operatie. In het ergste geval wordt het een amputatie. Daar denken we nog maar niet over na.
Na mijn vakantie weer aan het werk. s'Morgens merkte ik dat mijn rechter schoen niet paste. Dus met een hakkie en een gympie invallen bij de receptie. In de auto viel het niet mee om de pedalen te bedienen maar ik was er gekomen.
Gedurende de dag werd het rechter onderbeen en voet steeds dikker en roder. Er zat al een paar weken een blaar onder mijn voet die maar niet wilde genezen. Weer open dan weer dicht. Ik had er eigenlijk geen aandacht aan besteed. Via de blaar zijn er bacterien ingekomen hoorde ik later. De huisarts gebeld, ben bij hem langs geweest en meteen doorgestuurd naar de EHBO Het kon bijvoorbeeld een trombosebeen zijn maar het was Wondroos.
Ziekenhuis opname. Krijg meteen infuus met zakjes antibiotica om de 4 uur. De volgende dag wordt een Röntgenfoto gemaakt en de botjes in mijn voorvoet zijn los van elkaar. Het kraakbeen is weg, opgelost. De voet moet absolute rust houden en ik mag er in geen geval op staan of lopen. Inpakken in zwachtels voor meer steun en druk. Elke dag controle hoe het met de ontsteking is.
Een paar dagen later kwam fysio met looprekje en krukken. Oefenen met rechterbeen ontzien, hinkelen en een rolstoel was al voor gezorgd. Het oefenen ging eigenlijk wel goed maar mijn linkervoet werd inmiddels ook dik. Nou, zelfde verhaal. Ook charcotvoet, komt nooooooit voor twee tegelijk maar ik had dat wel. Zo min mogelijk mee bewegen.
Toen ik naar huis mocht moest mijn rechter been/voet in het gips om te stabiliseren.
Hoi, ik ben dus Angelika. Ik ben niet zo goed in schrijven maar vanaf vandaag ga ik mijn Diabetes en Charcot ervaringen op het Net beschrijven en iedereen die wil mag meelezen. Maak kennis met datgene waar mijn man - steun en toeverlaat - en ik ons mee bezig houden. Dit blog is als een soort agenda hier schrijf ik de dingen van mij af. Als iemand zich hierin herkent of er iets aan heeft is dat mooi meegenomen.
Voor mijn 20-ste levensjaar heb ik af en toe een dagboek bijgehouden, dat was nog iets op papier, een boekje, dat kon je vasthouden en voelen. Nu op Internet is het heel anders en ook goed te doen maar de laptop vasthouden en voelen...
Op 14 februari 2008 kreeg ik te horen dat ik een Charcotvoet had. Vanaf dat moment lag mijn, ONS gezinsleven behoorlijk op zijn kop.
Bang voor de complicaties bij diabetes? Hier een lijst met veel gestelde vragen over Diabetes, Charcotvoet(en), en complicaties waar je niet meteen aan denkt maar die wel degelijk kunnen voorkomen. Met deze FAQ ben ik begonnen in januari 2010 en hij is nog lang niet af. Daarom ben ik blij met uw suggestie.
Hebt u een vraag/suggestie die hier niet bij staat? Mail me dan. Alvast bedankt. Klik hier
Welke klachten kan je hebben bij Neuropathie: - gevoel dat je op "watten of kussens" loopt - altijd pijn - pijn bij aanraking, - pijn met plotselinge hevige pijnscheuten - branderige pijn, warme voeten - pijn bij warmte of kou, bijvoorbeeld bij het douchen - overgevoeligheid bij aanraken of juist ongevoeligheid - "slapend" gevoel in voet, been, hand of arm - tintelingen - gevoel alsof er mieren over en onder de huid lopen - onprettige kriebelingen en onrustgevoel TOP
Wat is Zenuwpijn (Neuropathie)? Zenuwpijn is pijn, veroorzaakt door een beschadigde of geïrriteerde gevoelszenuw. Deze versturen `berichten` over aanrakingen en verwondingen naar de hersenen. Beschadigde of geïrriteerde zenuwen zullen deze berichten onjuist versturen, waardoor de hersenen ernstige pijn voelen, zonder dat er van een verwonding sprake is. TOP
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Brand een kaars voor alles dat je lief is.
Nieuwsbrief
Schrijf in voor de Nieuwsbrief. Blijf op de hoogte van dit blog. Bekijk informatie of interessante links die door mij gevonden of ontvangen zijn. Zet je adres in de balk.
Heb je een blog of website? Mail dan de link, ik surf graag naar je toe. Email een site Klik hier
Uitschrijven kan je zelf.
Ik ben Angelika, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Diabeetje.
Morgen een onderzoek én daarna de uitslag bij de specialist.
Vind U dat iemand van uw doktoren, behandelaars, verpleging, hulpverleners, partner of familie een Pluim verdient? Er zijn veel negatieve verhalen over Charcot en Diabetes maar..... Heeft U een positief verhaal? 
) heb je minder neuropatische pijn aan handen en/of voeten als het middel werkt. En daar is het mij om begonnen.
Vanmiddag is mijn zoon met mij naar de orthopedisch schoenmaker geweest om de "Gothic laarsjes" te halen 
En dan showen op de Catwalk 
Sinds het laatste jaar groeien mijn nagels anders dan vroeger. De vorm aan de top is afgeplat, de nagel groeit krom. Ze worden dun en broos. Hoe het komt en wat er tegen te doen moet ik nog vragen.
Vandaag is er een echo gemaakt van mijn voetzolen. Speciaal van de Bulten. Het is geen vet of vocht maar een sponsachtige structuur. Zacht-verend en goed doorbloed.
Heb bij de Gemeente een aanvraag ingediend voor een scootmobiel. Binnenkort komt er een medewerker langs om een intake te doen. Er werd een vragenlijst ingevuld en ook andere hulpmiddelen werden alvast "meegenomen" op papier. Na een aantal weken van bellen en gebeld worden, brieven en gesprekken kwam ik toch niet in aanmerking voor de scoot omdat ik nog niet uitbehandeld was. Ik zei dat ik waarschijnlijk "nooit" uitbehandeld zou zijn. 
