Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Clementine
Beeld/dichters/kunstschilders
27-03-2010
Sfumato
......
...Sfumato
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sfumato is een schildertechniek waarbij de omtrekken van onderwerpen in het schilderij wazig worden gemaakt, zodat de vormen wat vaag worden en de contouren onscherp. Het effect wordt bereikt door over het onderwerp verschillende transparante kleurlagen aan te brengen.
De sfumato-techniek is ontwikkeld in de 15e eeuw door Leonardo da Vinci. Door deze techniek staan zijn onderwerpen, zoals de Mona Lisa, niet stil en volkomen gefixeerd voor de achtergrond, maar lijken deze te leven en te bewegen. Dit in tegenstelling tot de primitiever aandoende werken van zijn tijdgenoten. Sfumato is een techniek die alleen met de transparante soorten olieverf kan worden uitgevoerd en niet met de temperaverf die voor de uitvinding van de olieverf werd gebruikt.
Het woord sfumato komt uit het Italiaans en betekent rokerig
De Mona Lisa van Leonardo da Vinci met de schaduwpartijen rond de ogen en bij de mondhoeken die de sfumato techniek laten zien.
Om wegwijs te geraken in de symboliek van het werk van Koenraad Tinel is het nuttig zich de mythe en het ontstaan van Europa in herinnering te brengen. Europa, dochter van een Phoenicische (aziatische) koning wordt door Zeus, vermomd als stier, ontvoerd en op zijn rug door zee naar een nieuw land (Kreta) gebracht. Daar zet hij haar af en is Europa waar ze zijn moet.
Levensloop
Tinel begint zeer vroeg te tekenen en krijgt pianolessen vanaf zijn vijfde. Hij groeit op in een familie van muzikanten. Zijn vader Pieter-Frans Tinel is beeldhouwer, zijn moeder Margareta Ebo speelt piano en zingt. In 1944 vluchten zijn ouders met hem en zijn zus naar Duitsland, een odyssee door de puinen van Europa, die onuitwisbaar in zijn geheugen staat gegrift. Hij beleefde het einde van de oorlog en het Duits dėbâcle in de toenmalige Russische en Amerikaanse zone. Hoewel hij werd beschouwd als een veelbelovend pianist koos hij na de kunsthumaniora te Gent voor de beeldende kunsten. Hij studeerde beeldhouwen aan het Hoger Instituut La Cambre te Brussel.
Na zijn opleiding in 1956 ondernam hij gedurende 6 maanden per 2CV land een reis naar Midden-Indië (tempels van Ellora en Ajanta). Aan de afdeling entomologie van het Koninklijk Instituut voor Natuurwetenschappen in Brussel werkt hij een tijd als wetenschappelijk tekenaar. Daarna assisteert hij drie jaar zijn dertien jaar oudere neef en beeldhouwer Roel DHaese in zijn atelier.
Hij start in 1963 met een smederij. Voor diverse musea en belangrijke opdrachtgevers in Europa ontwerpt en vervaardigt hij metalen meubilair en sokkels voor kunstwerken. Drie jaar later vestigt hij zich met vrouw en kinderen in een Brabantse vierkantshoeve in Gooik en begint er een bronsgieterij voor eigen werk.
In 1971 stopt hij met smeden en wijdt zich volledig aan beeldhouwen en tekenen. Hij aanvaardt het docentschap aan Sint-Lukas Hogeschool in Brussel en is van 1972 tot 1999 titularis van de beeldhouwafdeling. Sinds 1996 woont en werkt Koenraad Tinel in de oude abdijhoeve Leysbroek in Vollezele (Pajottenland).
Fernand Khnopff (Grembergen, 12 september 1858 - Brussel, 12 november 1921) was een Belgische symbolistische schilder, beeldhouwer en ontwerper .
Who Shall Deliver Me?
Fernand Khnopff (1858-1921)
1898
Colored pencil on paper
22 x 13 cm.
[Christina Rossetti's "Who Shall Deliver Me?"]
Biografie Hij bracht zijn jeugd door te Brugge, later verhuisde hij met zijn ouders naar Brussel. De zomer brachten zij in het Ardense dorpje Fosset (gemeente Sainte-Ode) door, waar Khnopff later vele landschappen zou schilderen. Hij ging op aandringen van zijn vader aan de Brusselse Universiteit studeren. Reeds na één jaar staakte hij zijn rechtenstudie en schreef zich in voor een opleiding aan de Brusselse Academie voor Schone Kunsten. Zijn voornaamste leraar was er Xavier Mellery. Tijdens een reis naar Parijs in 1877 onderging hij de invloed van Delacroix en in Engeland maakte hij kennis met de broederschap der Prerafaëlieten.
In 1883 was hij medeoprichter van de Groupe des XX. Hij exposeerde ook op de Parijse Salons de la Rose-Croix van Joséphin Péladan, en bij de Weense Secession.
Khnopff had een veeleer gesloten persoonlijkheid en was een eenzaat. Toch werd zijn talent erkend tijdens zijn leven. Hij werd bekleed met de Leopoldsorde. In 1900 ontwierp hij, geholpen door architect Pelseneer, zijn eigen woning als een schrijn gewijd aan het ik. Zijn werk werd in literaire uitgaven van de Brusselse uitgever Edmond Deman ter illustratie gebruikt.
Zijn zuster Marguerite, waarmee hij een zeer intieme band had, was zijn favoriete model. Hij had erg te lijden onder haar huwelijk in 1890.
Fernand Khnopff (1858-1921)
>em>Future or Young English Woman, 1898
Marble and brass on copper wire -
45.5 x 28 x 20 cm
Paris, Musée dOrsay
Photo: Musée dOrsay
De schilderijen van Fernand Khnopff behoren tot het symbolisme. Khnopffs meest bekende onderwerpen zijn landschappen te Fosset, portretten van dames uit de Brusselse bourgeoisie, stadsgezichten van Brugge en symbolistische composities. Uit de meeste doeken spreekt een mysterieuze, bevreemdende sfeer. Zijn personages vertonen vaak androgyne trekken. Zijn meesterwerk is De liefkozing uit 1896, een afbeelding van Oedipus die zich tegen de sfinx aanvlijt.
In 2005 eindigde hij op nr. 102 tijdens de Vlaamse versie van de verkiezing van De Grootste Belg.
...Leonor Fini (Buenos Aires, 30 augustus 1908 ' Parijs, 18 januari 1996)
mooi toch...
...Leonor Fini (Buenos Aires, 30 augustus 1908 Parijs, 18 januari 1996)
was een Argentijns surrealistisch kunstschilder.
Ze had een Italiaanse moeder en een Argentijnse vader, die de familie verliet, toen zij nog zeer jong was.
Leonor Fini groeide op in de Italiaanse stad Triëst, en ging naar Parijs om kunstschilder worden. Daar kwam zij in aanraking met het werk van Paul Eluard, Max Ernst, Georges Bataille, Henri Cartier-Bresson, André Pieyre de Mandiargues en Salvador Dalí.
Zij schilderde portretten, b.v. van Jean Genet, Anna Magnani, Jacques Audiberti, Alida Valli, en Suzanne Flon.
Zij ontwierp ook kostuums en decors voor theater.
Veel van haar recentere schilderijen behandelen erotische fantasieën en de dood.
In de jaren zeventig van de twintigste eeuw, schreef zij drie romans en raakte bevriend met Jean Cocteau, Giorgio de Chirico, en Alberto Moravia.