Henri Rousseau (1844-1910)
Als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de naïeve kunst, kreeg Rousseau tijdens zijn leven vaak af te rekenen met spot.
Hij wilde schilderen als een Bouguereau en als ongetrainde schilder was hij er zelf van overtuigd dat hij in een puur academische stijl schilderde.
Een leek ziet uiteraard het verschil, hijzelf niet en vaak interpreteerde hij de sarcastische opmerkingen als een lofzang.
Overdag was Rousseau beambte op een douanekantoor.
Vandaar dat hij ook wel eens Le Douanier Rousseau genoemd wordt, hoewel hij nooit zou opklimmen tot de rang van douanier.
Hij aanvaardde een vroegtijdige pensionering om zich voltijds te kunnen toeleggen op het schilderen. Dan zette hij zich achter zijn ezel om zijn fantastische taferelen te schilderen, waarvan zijn junglescènes de bekendste zijn.
Hij claimde junglekenner te zijn sinds zijn veelvuldige verblijven in Mexico, maar daar is de man nooit geweest. Wel was hij een regelmatige bezoeker van dierentuinen en botanische tuinen.
Door Picasso werd hij geïntroduceerd in de kunstenaarswereld, maar het waren de surrealisten die het talent van Rousseau erkenden en nog eens inzagen dat het ongetrainde oog verder kon zien dan het academische.
Na zijn dood kreeg hij wel de erkenning die hij verdiende, maar tijdens zijn leven moest hij het gebruikelijke armoedige schildersbestaan leiden.
Schildersstijl
De werken van Henri Rousseau behoren tot het postimpressionisme.
Hij werkte in een naïeve of primitieve stijl.
Rousseau schilderde over het algemeen landschappen, soms een stadsbeeld, met op de voorgrond een figuur. Hij noemde dit zijn 'portretlandschappen'.
Hij schilderde in lagen, beginnend met een blauwe lucht en eindigend met allerlei dieren en bloemen op de voorgrond.
In zijn jungles zijn altijd dieren verborgen.
Hij werkte lang aan zijn schilderijen en heeft dan ook geen groot oeuvre.
Voor zijn jungles gebruikte Rousseau een zeer ruime variëteit, meer dan 50, groentinten.
In 1911 werd er in de Salon des Indépendants een retrospectief tentoongesteld.
Zijn werk was tevens te zien op de eerste tentoonstelling van Der Blaue
| 
