Vandaag fietsen we naar de Cruz de Ferro. Een ijzeren kruis op een boomstam op een hooge van 1504 meter. Omdat we vertrekken op 800 meter betekent dit 700 meter stijgen. De beklimming is heel geleidelijk en wondermooi. Enkel op het einde zijn er enkele steile stukken. Tijdens de beklimming komen we in prachtige Spaanse dorpjes waar alles in het teken staat van de Camino. Prachtig om te ervaren en voor mij één van de hoogtepunten van de tocht. Op het ijzeren kruis kan je een speciale wens doen en een steen bijleggen. Onderweg komen we ook de bobo tegen, en Marcel plus Helene. In Rabanal gaan ze genieten van de Camino sfeer en nemen 's middags een lekkere maaltijd plus drank. De remblokjes worden serieus op proef gesteld na een afdaling van 15 kilometer. Tijdens deze beklimming krijgt Kristin een gemeend applaus van drie Italianen vanaf de kant. Helene noemt dit een staande ovatie. kristin vindt dit maar niks omdat alle Italianen macho's zijn. Eén van deze Italianen doet ook nog een lange uitleg met den bompa tijdens het fietsen. Dit gaat over het motorreke van beide fietsen.
's Avonds sluiten we deze prachtige dag af met heerlijke spaghetti à la Kristin. De tweede maal vandaag dat ze schittert met de hulp van Helene en Bobo.
Op de camping is het muisstil en dat is nodig want morgen steken we het gebergte de Cebreiros over. Dan staat opnieuw een oversteek van 800 meter op het programma.
Bobo onthoudt van deze dag het plezier dat heel wat Engelse dames maakten in de Albergue waar ze hebben gegeten 's middags.
|