Gisteren was een speciale dag vooral voor mijn vrouwtje, 60 jaar oud of jong, je komt het niet alle dagen tegen. Van 's morgens vroeg stond de gsm al op volle sterkte en de berichtje bleven maar toestromen. Mijn vrouwtje heeft geen FB-pagina maar ik had op de mijne een kleine melding gemaakt. Ook daar bleven de wensen toestromen. En dan nog de nodige verjaardagskaartjes, wensen al om dus.
Om 9u verdween mijn vrouwtje naar het fitness-centrum om de nodige calorieën weg te werken. Eventjes jezelf laten gaan het kan nooit kwaad.
Iets na de middag kwamen de kids en hun mama en papa om hun verjaardagswensen over te brengen en ook om voor de nodige cado'tjes te zorgen. Met zijn allen naar de bowling om ons een uurtje geweldig te amuseren. Wie heeft gewonnen? Dat was het minst belangrijke. Te voet naar de Wok (http://fusionwokmol.be/) om onze beentjes onder tafel te schuiven. Lekker en veel gegeten en wat gedronken en dat in het beste gezelschap, meer moet dat niet zijn.
Afsluiten deden we met het voorlezen van de nieuwjaarsbrieven en de kids bleven dan lekker bij ons slapen. Voor mijn vrouwtje werd het een supermooie dag, simpel maar leuk.
En nu op weg naar het volgende feestje, geniet er maar van.
Een beetje een verwarrende titel maar toch. De dagen van meestal 'overvloedig' eten zijn in aantocht en daarom heb ik me vorige week een beetje etensgewijs opgewarmd.
Maandag hadik bezoek van mijn beste vriend Bruno (één van dé) en in gezelschap aan tafel zitten is altijd aangenamer dan alleen. Woensdag had ik mijn superboys belooft om naar de Mc Donalds te gaan en dat waren zeker niet vergeten. Ook de mama en de papa gingen met plezier mee. Donderdag had ik een aangenaam dagje Lier. Eerst bij Jan en José een kopje koffie en mijn postzegels ophalen en rond de middag afgesproken met mijn beste vriend Paul (ook één van dé). Een etentje is dan nooitver weg en we kozen voor de Rosario.
Vrijdagavond is het voor mij en mijn vrouwtje gezeliige hapjesavond
(een echt vegetarisch hapje!!!) en dat was deze week niet anders. Zoals u merkt lekker eten en aangenaam gezelschap is de basis van goede vriendschappen.
Wandelen heb ik dus deze week wat verwaarloosd maar gisteren zijn we toch naar Beringen-Koersel gereden voor een 10km wandeling. Het werd een pijnlijke bedoening. Na iets meer dan een halfuurtje begon mijn rechterkuit op te spelen. En het ging van kwaad naar erger. Ik heb me naar het einde gesleept, bijna letterlijk en heb gans de namiddag in de zetel gezeten met ijs op die kuit.
En nu ga ik me voorbereiden op vanavond, een saunatje en een heerlijk douchke en wat hapjes maken. Het wordt, volgens mijn bescheiden mening, mijn allereerste kerstavond met mijn vrouwtje alleen. maar ook dat nodigt uit tot opperste gezelligheid.
Aan iedereen prettige kerstdagen en geniet van alles wat op jullie weg komt.
Koken ik doe het toch zo graag. Maar ken ik er iets van? Neen, ik ben op zoek en probeer uit, maar echt koken kan ik niet. Dus op zoek naar een vereniging waar men kookt en die heb ik hier in Mol gevonden. Koken enkel voor mannen.
Vrijdag was mijn eerste bijeenkomst en we moesten al direct voor onze vrouwen koken, 2 keer per jaar mag dat. We werden onderverdeeld in groepjes, voorgerecht, soep, hoofdgerecht en dessert en in ieder groepje was er een verantwoordelijke. Toeval wil dat er een paar koks het lieten afweten en ik werd meteen verantwoordelijke voor het dessert. Nu heb ik zelf een hekel aan desserts maken, ik eet er ook zelden van. Maar wat moet dat moet (was dat ook niet onze leuze toen ik in het leger was???).
Bavarois van platte kaas met chocolade en sinaasappel, nog nooit gemaakt! Maar ik heb het glansrijk voor mekaar gekregen, uiteraard with a little help from my friends. En zelfs mijn vrouwtje vond het resultaat meer dan bevredigend.
Het werd een meer dan heerlijke maaltijd, enkele leuke hapjes en een voorgerecht, witloofsoep met witbier en kabeljauw met puree en zeekraal. De dames waren zeer tevreden dus wij ook. Een geslaagde eerste kookles op naar meer.
Zaterdag was het kerstfeest in het WZC waar bomma en bompa tegenwoordig verblijven. Onze dochter en de 2 kids mee op weg naar Lier. Het werd een superleuke dag vooral bomma heeft zich geweldig geamuseerd en onze 2 boys hebben mee bingo gespeeld maar spijtig genoeg niets gewonnen.
Zondag was een dag van rust en sportief bezig zijn. Nu ja sport bekijken is het hoogst haalbare. Maar ik heb genoten van biatlon, langlaufen, een beetje veldrijden (???) maar vooral van onze hockeyers. Eindelijk hebben ze een gouden medaille en of het verdiend is.
Groetjes en geniet van alles wat op jullie weg komt.
Gisteren samenkomst aan de Blauwe Kei in Lommel voor een wandeling van iets meer dan 9km.
Na een ganse morgen telefoneren, je word er gek van wat er allemaal moet geregeld worden, was het hoog tijd om mijn zinnen te verzetten.
Een deel van de wandeling had ik al eens gedaan met mijn vrouwtje en de kleinkinderen. maar het 2de gedeelte was alweer nieuw voor mij en ik heb weer bijgeleerd. Spriet, neen niet van gras ook geen sprietatoom maar wel de geologische opvolger van turf is spriet. Het dient als verwarming en is, in zijn tijdsbestaan, gelegen tussen turf en bruinkool. Het ligt hier dus vol sprietputten.
Ook bunkers , zogezegd om de Duitse inval vanuit Nederland tegen te houden, zijn hier massaal aanwezig. Na een ietwat slijkerig en vettig gedeelte kwamen we aan de "Steen der 7 Heerlijkheden". (https://nl.wikipedia.org/wiki/Steen_der_Zeven_Heerlijkheden). Om tenslotte terug aan de Blauwe Kei aan te komen. Afgesloten werd er met een drankje, ik nam een Gauloise blonde (niet echt lekker), om dan terug huiswaarts te keren. Met de auto, was met iemand kunnen meerijden, ik had dit keer de fiets op stal gelaten.
Morgen is het kidsdag en heb ik in Lier vergadering ivm Cultureel Erfgoed, sport.
Voor de 2de keer dit seizoen naar "Broodje Mol", de toepasselijke naam voor een optreden en een belegde boterham. Na de koers met Vandegoor nu muziek met Frimout (http://www.frimout-band.be/), een Nederlandstalige band met vooral covers maar ook eigen songs. Het klonk wel luid maar was best aangenaam zeker omdat ze veel door ons gekende nummertjes speelden (Het Goed Doel, Doe Maar, Johan Verminnen enz...). En van hun eigen nummers was er zelfs eentje bij dat ze al eens op de radio durven draaien.
Ons nieuwe huis begint ook stilaan zijn vaste vorm te krijgen. Alle bezettingswerken zijn achter de rug, de chauffages zijn gelegd, alle elecrticiteitsmateriaal is geplaatst en de vloertegels lagen klaar om gelegd te worden. Vandaag komt Telenet om de buitenaansluiting te regelen. Volgende week hebben we een afspraak met iemand die onze voor- en achtertuin wil aanleggen.Nu is het vooral geduld hebben met de nutsvoorzieningen, Pidpa is ok maar Eandis en Co dat is andere koek.
Maar we hebben er goede moed op. Nog een drietal maanden geduld en dan zullen we wel onze intrek kunnen nemen in ons eigen, nieuwe huisje.
Om de 14 dagen is er bij de Vl@s een dagwandeling en donderdag kon ik met Paul meerijden om een wandeling te maken in Poppel. Een stukje busrit tot net over de grens ging onze wandeling vooraf. Langs Brabantse velden, door Staatsbossen, soms goed begaanbaar soms wat slijkerig, kortom een wandeling met alles er op en er aan. Iets meer dan 11km in de voormiddag was ons doel om te eindigen in het Schuttershof in Esbeek (https://cafeschuttershof.nl/). Een zogenaamd 'gemeenschaps café' dat deels teert op vrijwilligers werd een aangename kennismaking met een gedreven man die alles daar in goede banen leidt. Esbeek, vooral zijn bewoners, had net weer gemeenschapsgeld samengebracht en lieten momenteel 300 zonnepanelen plaatsen. Iets waar we in België enkel van mogen dromen.
Het namiddag gedeelte bestond gedeeltelijk uit een kunstwandeling die verband heeft met Andreas Scholten. Een kunstenaar die in het bovengenoemde Schuttershof zijn museum (https://cafeschuttershof.nl/andreas-schotel-museum/) heeft. Ditmaal kwam er wel wat regenwerk bij te pas al beperkte het zich tot wat muggenpis. Na nogmaals een dikke 11km kwamen we terug aan de kerk van Poppel, waar onze auto's geparkeerd stonden. Na nog 2 duveltjes was het tijd om terug af te zakken naar Mol. Een superleuke wandeling in zeer aangenaam gezelschap wat wil je nog meer.
Ik heb zelfs veel bijgeleerd wat op mijn leeftijd op zich al opmerkelijk is. Maar er lopen nu éénmaal veel slimmere en intelligentere mensen dan ik op deze wereld rond.
Mijn opperbeste groetjes aan iedereen en geniet van de volgende dagen die er aan komen.
Na enkele jaren van omzwervingen naar andere blogs heb ik besloten om mijn vroegere schrijfsels terug op te pikken en aan te vullen. Eén van de redenen waarom is omdat vanaf heden mijn leventje weer een totaal andere wending heeft genomen. Geen politiek meer, geen loopsport meer, eindelijk officieel op pensioen en tijd voor nieuwe uitdagingen.
Naar wekelijkse gewoonte blijven de kleinkinderen donderdagavond slapen en brengen we hen naar school. Dan is het boodschappentijd en hebben we ons wekelijks bezoek aan onze nieuwe, in aanbouw zijnde, woning. Er was weer flink wat veranderd, de chape is klaar, bezetting moet nog wel flink drogen, alles wat met electriciteit te maken heeft is afgewerkt. Het begint hoe langer hoe meer op een huis te lijken.
Zaterdag nog eens in Lier geweest. Wij zijn nog steeds, en zullen dat ook blijven, lid van de Moedige Bootvissers. Niet dat we actief zijn maar aan de festiviteiten nemen we met plezier deel. Naar jaarlijkse gewoonte werd het jaar afgesloten met een schitterend diner. Eten en drinken in overvloed, een geweldige orkestje (http://www.knappekoppen.be/home/), fantastisch gezelschap en nog eens tijd om de beentjes uit te slaan. Kortom het was een formidabele gezellige avond die tot in de vroege uurtjes geduurd heeft.
Na een iets te korte nacht op weg naar WZC Het Paradijs om den bompa zijn kamer in orde te brengen want vanaf vandaag wordt hij daar een nieuwe inwoner. Nog eventjes goede dag gaan zeggen bij de bomma die daar nu al enkele weken resideert en naar mijn mening er ook gelukkig uitziet.
Ne een natte rit van Lier naar Mol en een boterham als middagmaal op weg naar de Postelsesteenweg. Bij verrassing onze kids gaan oppikken en op weg naar de Zilvermeercross. Dank zij de vrijkaarten van onze buurman, dank je buurman!!! Geen vedetten, niet al te veel volk, gelukkig ook weinig nattigheid maar we hebben ons geweldig geamuseerd. Wat koers kijken, wat spelen, iets drinken, een hot-dogje verorberen het hoort er allemaal bij.
De kids terug thuis, maar wel als slijkduivels, terug afgeleverd. Nog een frietje gegeten en wat tv gekeken en het weekend zat er alweer op.
Normaal is het vandaag wandelen maar er staat er geen op het programma dus zal het een recuperatiedagje worden. De groetjes en bedankt voor het lezen van mijn eerste artikeltje. Reageren is toegelaten ik zou zeggen hou jullie niet in.
