Het is weer een tijdje geleden dat ik nog eens een berichtje de wereld heb ingestuurd. Maar dat had zo zijn redenen en nu zijn we er helemaal klaar voor. Ook mijn FB-pagina is wat in onbruik geraakt maar ook hier komt er verandering in. 

Alles is in het niets verdwenen door het overlijden van mijn schoonmoeder. Dementie en geen zin meer in het leven hebben het proces allemaal een beetje versneld. Gelukkig hebben mijn vrouwtje en onze dochter haar tot de laatste adem kunnen bijstaan. Vrijdag is ze dan in alle sereniteit in Lier begraven en na de begrafenis hebben we stevig geklonken op de "bomma". Haar aanstekelijke lach zal voor altijd in mijn geheugen gegrifd staan. Het ga je goed bomma, je allerliefste schoonzoon.   

Voor de rest heb ik bitter weinig gepresteerd. Toch nog een poging tot lopen gewaagd en dat viel al bij al nog mee. Wandelen is er niet van gekomen en ook de kookclub is aan mij voorbij gegaan. Mijn vrouwtje en ik (en onze dochter) zijn wel een paar keer op bistro-bezoek geweest maar dat was mede door de omstandigheden. 

Zelfs gedichtendag is donderdag aan mijn gedachten gepasseerd maar ik wil dit hier goedmaken door een kort maar tot de orde behorend gedichtje. 

" De woorden geluk en verdriet, 

  een scheidingslijn die is er niet

  tranen van geluk

  tranen van verdriet 

  de scheidingslijn verdwijnt in het niet(s) "

Vanaf volgende week zijn we weer terug paraat om te melden hoe het met me staat (hahaha)

Groetjes en geniet van elk moment dat je levenslot passeerd.