Kennen velen hier het verhaal uit de griekse mythologie van “MEDEA”?

Ik raad aan het te lezen op internet(Google)

Voor degenen die het niet kennen hier in het kort:

Medea is de dochter van Colchis een koning die eigenlijk geen recht had op die troon.De echte toekomstige koning Jason komt op zijn 18de de troon opeisen en bekomt die ook na een lang verhaal van stieren en draken en hekserijen met de hulp van Medea die op slag verliefd geworden was op Jason en met hem meeging..Toen Jason eindelijk op de troon zat werd hij verliefd op een andere prinses.”Creusa”maar “Medea” nam dit niet en stuurde een vergiftigd bruidskleed naar de bruid,maar hier komt het:Medea doodde eigenhandig haar drie zonen in een vlaag van woede en jaloezie

KAN DE REDE DE PASSIE BEHEERSEN,ONDERDRUKKEN?

---------------------------------------------------------------------------------

Vandaag ook nog gebeuren zo’n zaken,men kan het lezen in de kranten.Moeders doden hun kinderen al dan niet gevolgd door zelfmoord(er zijn ook mannelijke Medea’s..)

Alles draait hier rond passie.Waar is de rede?Blijkbaar overwint de passie hier de rede.

Moet het dan niet omgekeerd zijn,dat de rede overwint?

Maar volgens Spinoza is er ook een onmacht van de rede,toegeschreven aan een zwakke wil vooral gekend in onze katholieke opvoeding.Niet zondigen heeft te zien met “wilskracht”.Zondigen is falen,zwak zijn.

In het geval van Medea is de wil hier het zwakst,de begeerte het sterkst.Spinoza zegt “de geest is gewillig,maar het vlees is sterk”

Voor Spinoza kan het zwakke nooit winnen.Medea kon niet anders.Ze dàcht misschien dat ze

kon weerstaan aan haar passie,maar dat is een illusie,dit zijn passieve affecten. Wat men wèl gedaan heeft of “niet” gedaan heeft is de perfecte uitdrukking van levenskracht,van het volharden in het bestaan.

Voor Medea was het nog erger te moeten leven met vernedering en kwetsing.Ze doet wat ze niet laten kan.

Deze éthiek van Spinoza is een andere dan de normatieve,maar redelijk en menselijk.

Je kunt Medea’s daad moeilijk goedkeuren,maar je kunt het ook niet afkeuren “omdat je het wilt begrijpen”

Men kan op zoek gaan naar de oorzaak,of doel of manifestatie van de begeerte of een samenspel van omstandigheden bv:opvoeding,trauma.

Er is een krachtmeting aan de hand tussen uitdrukkingen van drift en verlangen.

Het ene is zogezegd “goed”,het andere “slecht”,maar maken deel uit van ons geheel nl; lichaam en geest.

Medea doet een zoektocht naar binnen,haar diepste binnen

Weggaan bij je echtgenoot bv.lijkt gemakkelijk(omdat het bv.een hel geworden is)Maar het is wel de moeilijkste weg.Weggaan betekent opgeven,een slechte indruk nalaten aan de buitenwereld.Je staat onder druk.Bij de echtgenoot blijven lijkt lastiger maar is de weg van de minste weerstand.Dus ben je het sterkst als je beslist van “toch” weg te gaan want nog eens;het zwakke kan nooit winnen.

Wat is slecht,wat is goed?

Medea voelde intuitief dat ze niet “kon” doen wat ze wist dat beter was t.t.zeggen haar kinderen in leven laten.Dus doodde ze hen.

Dit is de onmacht van de rede.Je weet dat het slechte bestaat en toch doe je’t.

Als dit alles doordringt hoef je niet met schuldgevoelens opgezadeld te zitten.Het is helemaal niet verfoeibaar.Lichaam en geest zijn één

Hoe eindig ik nu zo’n pleidooi voor het omgekeerde van hetgene men ons als norm heeft aangeleerd…

Eindigt het betoog met “je zult niet doden”?

Zullen we Spinoza bijtreden met mededogen en begrip of poging tot begrip, op zoek naar de bewuste en onbewuste oorzaken van die wrede daden?

Durven we nog oordelen,veroordelen?

Ik zou zeggen:wees mild voor jezelf en anderen.

Deze column is geinspireerd door het boek van Miriam van Reijen:”De geest is gewillig maar het vlees is sterk” een aanrader (uitgeverij Klement/Pelckmans)