"Zo gaat het hele leven voorbij.We streven naar een rustig leven door te strijden tegen het één en het ander dat in de weg staat ,en als we het uit de weg geruimd hebben,wordt de rust ondraaglijk door de verveling die ze veroorzaakt.We moeten daraan ontsnappen en kunnen niet anders dan om drukte smeken(Blaise Pascal)"

Dat is waarover mijn pleidooi vandaag zal om gaan.

De onrust die in ons zit laten gedijen en ze koesteren

Want die onrust betekent misschien wel dat we nog zoveel willen ontdekken.

De trend die er nu bestaat ttz.ontstressen,mediteren,yoga en dergelijke leggen je geest stil.

De vraag is of dit allemaal wel zo positief is.

Rust zou moeten een tussenstation zijn,geen eindpunt of einddoel.We zullen nog eeuwen verplicht rusten toch?

Onrust leidt naar creativiteit,verlangen.Denk aan grote namen zoals Mozart,Picasso,Van Gogh.

Stel dat die ganser dagen in hun zetel hadden gelegen,wat had onze maatschappij dan niet gemist!

We spreken van relaxeren,ontstressen maar terzelfertijd kijken we opnaar sportlui,ondernemers,politici,bezielde mensen kortom.

Peter Sloterdijk ( foto ) zegt" alle drukte die we maken,is hierop gericht:onszelf ontwikkelen;sneller,hoger,tot de dood ons scheidt van onze rusteloosheid"

Enerszijds hebben we het "druk druk" maar anderszijds is er iets in ons die ervan geniet.Iets wezenlijk.

Waarom wordt onrust en rusteloosheid als negatief ervaren?

Waarom zou dit juist niet als positief kunnen worden bezien?

Is dit geen goed leven dat we hebben met alle moderne mogelijkhedenvan vandaag?

Hadden onze overgrootouders het zoveel beter ,zonder comfort,massa's kinderen?

We maken zelf de keuze tussen al onze overvloed.

Is er iets intrinsieks aanwezig in ons dat we ons laten meeslepen in al die aanbiedingen?

In de 14de eeuw begonnen de ontdekkingen van andere continenten(columbus,Magellan e.a)met zakelijke transacties en uitwisselingen.Samen met die ontdekkingen groeiden de rusteloosheid.

Nu nog is het leven één ontdekkingstocht,een nog te exploreren terrein.Je "moet" iets van je leven maken ,met dat gevoel leven we,en liefst "nu" want we hebben maar één leven.

We willen geen leegtes in ons leven,dan lopen we'r van weg en vullen die op.We lopen in feite weg van onze sterfelijkheid.

En toch leeft in ons een drang naar spiritualiteit.Nu de godsdiensten wegvallen,zoekt men een alternatiefen dààr helpen mijndfulness en yoga,of gaan joggen,waar men vrij voor kiest en zelf voelt waar je grenzen liggen.

Men zoekt naar iets dat je van je beslommeringen weghaalt.

zoals het filocafe bv?

Het is tijd dat we het nutteloze herwaarderen, zoals de natuur bewonderen,de filosofie.

Velen vragen tot wat dient filosofie?Wel deze kan ons leren omgaan met de tegenslagen,je confronteren met de vragen waarmee je geen weg weet.

Filosofie lijkt nutteloos,maar hier in "den Hopsack" weten we beter nietwaar?

Rosetta                                             12juni2016