892 - ALLE BEETJES HELPEN, ZEI DE MUIS EN ZE PLASTE IN ZEE
*
Zaterdag 7 januari 2023
*
892 - ALLE BEETJES HELPEN, ZEI DE MUIS EN ZE PLASTE IN ZEE
*
I N H O U D
Het opschrift hierboven slaat niet zozeer op de bijdeage van GUVAAL – wel in tegendeel, want het is een warme oproep richting het ware DNA om Vlaanderen – met de wind in de zeilen - eindelijk weer op te stoten in de vaart der volkeren.
Maar als ik aanneem dat de commentaar die U verder leest over
Het Verhaal van Vlaanderen dat op de TeeVee in een eeuwig draaiende cirkel iedere Zondag op ons wordt losgelaten, dan heb ik wle de nodige bedenkingen over de betrippen satire en meeloprij…..
Binnen een eeuwigheid van nog enkele weken zal ‘des Pudes Kern’ wel bloot komen te liggen. En die KERN zal ROOD zijn als bloed. Want net llijk in alle revoluties ter wereld zal Vlaanderen Vrijstaat ook op bloedvergieten aankomen, anders verdwijnt zowel Tom Waes als de VRT voor altojd in de nevelen ter tijden.
Al kan het natuurliijk ook altijd, dat de soonsor achter de schermen niemand minder is dan Filip DeWinter van het VB die op die manier de rush naar de top wil voltooien….
Maar laten we niet vooruit lopen op de feiten. Wie dan leeft, zal dan zien. Dode mussen zijn nog minder goed dan in zee plassende muizen..
7-01-2023
HANZE OF CLUB MED ?
*
Eén van de excuses die Bart De Wever aanhaalt om straks niét met het Vlaams Belang samen te werken – ook niet als beide Vlaamsnationale partijen een meerderheid zouden halen bij de gewestverkiezingen van 2024 – is dat hij vindt dat die partij zich eerst zou moeten ontdoen van enkele – volgens hem – extreemrechtse figuren. Daarmee bedoelt hij in de eerste plaats Dries van Langendonk, maar ook Filip De Winter en Sam Van Rooy.
Diezelfde De Wever vindt er echter geen graten in om over zijn confederalisme te gaan onderhandelen met Paul Magnette, die misschien in diens PS zélf geen extreemlinkse figuren heeft zitten, maar wiens hele politiek wordt gedicteerd door het politieke opbod van de nóg linksere communistische PTB en door de leiding van het Waalse ABVV die bijna uitsluitend in handen is van diezelfde PTB.
De toekomst van Vlaanderen mag niet ondergeschikt worden aan een zoveelste Belgische koehandel, maar zal moeten onderhandeld worden door een sterk, gezamenlijk optreden van een Vlaamsnationale meerderheid. Met haar zee- en luchthavens, geografische ligging en werkzame bevolking, is Vlaanderen op zich in staat om uit te groeien tot een Hanze-land als hét logische centrum van Noordwest Europa. Met Wallonië erbij zakken we straks naar het niveau van de Club Med, zeker nu zopas nog bekend is geraakt dat het aantal werklozen bij onze zuiderburen vorig jaar nog lichtjes gestegen is. Als België de 80% werkzaamheidsgraad wil halen, betekent dit dat de Vlamingen nóg harder zullen moeten werken, want aan dit tempo haalt Wallonië zelfs de 70% niet...
HOE EN WAAR VINDEN WE DE GOEDE KANT VAN DE GESCHIEDENIS?
De eerste aflevering van de VRT-reeks Het Verhaal van Vlaanderen is gepasseerd, en qua publieke belangstelling is het alleszins een voltreffer. Dit verhaal gaat over de tongen in krantenwinkels en bedrijfsrefters, chapeau.
De makers kozen dan ook voor een ‘laagdrempelige’ benadering met visueel sterke scènes, zoals de ontmoeting tussen de homo sapiens (neergestreken als Afrikaanse migrant, wordt ook zo gezegd) en de autochtone Neanderthaler. In de enscenering geen clash: er zou een soort vreedzame coëxistentie geweest zijn tussen de twee mensachtigen maar het mysterie van de verdwenen Neanderthaler blijft. De tussentaal waarin Tom Waes een en ander aan elkaar praat, zullen we er maar bij nemen als bijkomende poging om iedereen mee te krijgen.
Dat dit géén propagandashow is van de Vlaamse regering, ondanks het gepruttel van Marc Reynebeau in De Standaard, laat staan een Vlaams-nationalistische opmaat tot het uitroepen van de Vlaamse republiek, is ondertussen al wel duidelijk gemaakt. Het idee kwam van productiehuis De Mensen, dat het format uit Denemarken haalde en aan de VRT kon slijten. Waarna verschillende instanties op de kar sprongen om het project financieel rond te krijgen. Met als resultaat een zeer professioneel gemaakt, genietbaar én wetenschappelijk genuanceerd eindproduct.
Bezette Stad
Spaanse Furie (Antwerpen, november 1576).
De actuele polemiek rond deze serie, die al op gang kwam voor er ook maar iets op het scherm te zien was, is zo interessant als de serie zelf, en zegt evenzeer iets over de Vlaamse identiteit: we zijn een volk van kankeraars en ruziemakers
De actuele polemiek rond deze serie, die al op gang kwam voor er ook maar iets op het scherm te zien was, is zo interessant als de serie zelf, en zegt evenzeer iets over de Vlaamse identiteit: we zijn een volk van kankeraars en ruziemakers die bij voorkeur elkaars werk afbreken en verdiensten relativeren.
Dat op zich is een merkwaardig gevolg van een laag collectief zelfbeeld, op zijn beurt wortelend in het feit dat onze contreien al te dikwijls door vreemde heersers onder de voet werden gelopen. We zijn niet solidair maar verdeeld. Het wantrouwen, eigen aan de bezette stad, primeert. Vlaanderen is een wingewest waar de overheid per definitie de vijand is, en iedereen een potentiële verklikker.
De Spaanse bezetting van de Zuidelijke Nederlanden in de 16de eeuw mag daarbij als een beslissende trigger gelden: de elite week uit naar het Noorden en droeg bij tot de Hollandse Gouden Eeuw, de rest verdroeg het juk, collaboreerde (P.P. Rubens is de bekendste), of wantrouwde zijn buur. Vandaag wordt België door vele Vlamingen ervaren als een bezettingsmacht, vandaar de zuurtegraad waar links niet mee om kan: ironisch genoeg zijn zij vandaag de collaborateurs.
Belgitude
Schrijfster-filosofe Alicja Gescinska ontvangt het ereteken van Commandeur in de Leopoldsorde.
Vandaag, in de polemiek rond de VRT-serie, tonen bepaalde opiniemakers ter linkerzijde zich van hun kleinste kant. Traditioneel bekijkt deze strekking heel het fenomeen van de Vlaamse beweging vanuit het collaboratie verleden, en onderwerpt alles wat zich als Vlaams-republikeins aandient, aan een reductio ad Hitlerum. Dat leidt soms tot een zuiverheids-denken waarin ons collectief zwart letterlijk moet afgewassen worden door javelculturo’s.
Opmerkelijk overigens ook hoeveel leden van het linkse cultuur- en media-universum in Vlaanderen uit een ‘foute’ familie blijken te komen
Vandaar het fenomeen van ‘collaboratie roman’ die zo ongeveer elke weldenkend-linkse Vlaamse schrijver moet afgeleverd hebben als een bewijs van goed gedrag en zeden, en om het er nog eens in te duwen hoe ongeneeslijk besmet die Vlaamse beweging wel is. Het jongste product van dat reinigings ritueel is De draaischijf van Tom Lanoye. Opmerkelijk overigens ook hoeveel leden van het linkse cultuur- en media-universum in Vlaanderen uit een ‘foute’ familie blijken te komen.
Op de webstek Apache deed nu ook Karl van den Broeck (ex De Morgen en Knack) zijn duit in het zakje. Niettegenstaande hij de professionaliteit van ‘Het Verhaal van Vlaanderen’ prijst en niet twijfelt aan de goede bedoelingen van de makers, zit hij in hetzelfde schuitje van de linkse Belgitude en haar lachwekkende pogingen tot demonisering: ‘Dat de Vlaamse beweging geen al te goede reputatie heeft, heeft ze natuurlijk alleen maar aan zichzelf te danken. Twee keer ging een deel van de Vlaamse intellectuele elite “aan de verkeerde kant van de geschiedenis” staan’.
Alsof er zomaar een goede en een slechte kant van de geschiedenis is: het zijn uiteraard de overwinnaars die de geschiedenis schrijven en ‘kanten’ bepalen. Historici die zich daaraan wagen, zijn regime-ideologen
Alsof er zomaar een goede en een slechte kant van de geschiedenis is: het zijn uiteraard de overwinnaars die de geschiedenis schrijven en ‘kanten’ bepalen. Historici die zich daaraan wagen, zijn regime-ideologen.
Pastoorspraat
Jos Geysels, gangmaker van de politiek correcte censuur.
Links Vlaanderen verdrinkt in zijn eigen weldenkendheid en rateert compleet de grondstroom. Vandaar de paniekreactie op de VRT-reeks die, o ramp, de kleine Vlaming blijkt te boeien
De paradox dat progressieven zich bekennen tot de achterhaalde Belgische constructie, en zelfs dwepen met het pluchen universum van de monarchie, is minstens even ridicuul als de neonazi-folklore waar ze zich zo druk om maken. Links Vlaanderen verdrinkt in zijn eigen weldenkendheid en rateert compleet de grondstroom. Vandaar de paniekreactie op de VRT-reeks die, o ramp, de kleine Vlaming blijkt te boeien.
De actuele piek van het VB is overigens veel minder een zaak van Vlaams-nationalisme, dan wel een rechtse visie rond asiel, migratie en (vooral) de islamisering, waar vele Vlamingen wel degelijk blijken van wakker te liggen. Daarover rept Van den Broeck met geen woord, tenzij het allemaal onder de noemer ‘racisme’ zou vallen.
Dat een columnist in De Morgen erin slaagt om zijn verontwaardiging de vrije loop te laten over het ‘crapuul’ dat hulpverleners met vuurpijlen bekogelt, zonder ook maar één keer de etnisch-culturele dimensie daarbij te betrekken, illustreert al evenzeer de gezichtsvernauwing van progressieven. Kon het er nu echt niet af om te zeggen dat het grootstedelijk vandalisme vooral een allochtonenprobleem is, meer bepaald zelfs verbonden met de Marokkaanse subcultuur?
Een van de weinigen in het Vlaamse culturele wereldje die wél snapt wat er aan de hand is, is schrijver Marnix Peeters. In Doorbraak is hij onverbiddelijk voor de ‘pastoorspraat’ van de wokes, maar ook voor linksgroene fascisten zoals Jos Geysels (Agalev), waarmee de ‘schrapcultuur’ is begonnen. Inderdaad Marnix, in Politiek incorrect (2020) ga ik uitvoerig in op de rol van deze bedenker van het cordon, die onder meer bepaalde wie in de Antwerpse Boekenbeurs zijn waren mocht uitstallen.
Allo Allo!
Allo Allo.
Hoe langer de cultuursector zich hult in deze politiek correcte waan, hoe meer de mainstream media daarin meegaan, des te succesrijker zal Filip Dewinter zijn met zijn omvolkingstheorie. Iets ontkennen is de beste manier om het op te roepen.
Voor de rest, en om terug te keren naar Het Verhaal van Vlaanderen: hopelijk kan deze serie tot enige intellectuele volwassenheid leiden, en links én rechts doen inzien dat er geen goede kant van de geschiedenis bestaat, en dat mensen altijd keuzes maken die achteraf door eigenaars van de waarheid kunnen bekritiseerd worden.
Er is geen betere manier om met het verleden af te rekenen dan via humor en satire. Dat geldt zowel voor elk van ons, als collectief. De geschiedenis is wat ze is, haar kennen is nodig, erdoor geobsedeerd worden is ongezond. We moeten vooruit kijken en zien welke toekomst we kunnen opbouwen. Er is geen betere manier om met het verleden af te rekenen dan via humor en satire. Dat geldt zowel voor elk van ons, als collectief. Daarom vind ik oorlogs-komedies zo boeiend, en iconische series zoals ‘Allo allo’ zo louterend.
Na het didactische Verhaal van Vlaanderen moet er misschien eens een parodie komen waarin de Vlaming zijn historische trauma’s relativeert, niet à la Philippe Geubels maar meer iets Monty Python-achtig, grotesk, met veel aandacht bijvoorbeeld voor de Limburgers die twee dagen te laat op de Slag der Gulden Sporen verschenen en zegevierend naar huis trokken met een zak onderbroeken en kousenbanden. Conscience voorbij, die overigens een Belgische patriot was.
Leestip: Vom Nutzen und Nachteil der Historie für das Leben (Friedrich Nietzsche, 1874) – ‘Over het nut en het nadeel van de geschiedenis
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Zo dus. Het kan vriezen en het kan doooien, moeten xe besluiten.
Maar wat het ook wordt, er komt schot in de zaak.
Zodanig dat er misschien zelfs niet eens nog Verkiezingen moeten zijn.
Wat voor de Staatskas ‘n flinke slok op de borrel scheelt….
891 - DE REGIME-MEDIA – OF TOCH TENMINSTE “DETIJD” – STAAN OP HET PUNT DE KIEZER TE VOLGEN WANT NIETS WERKT NOG BRHOORLIJK
Vrijdag 6 januari 2023
*
891 - DE REGIME-MEDIA – OF TOCH TENMINSTE “DETIJD” – STAAN OP HET PUNT DE KIEZER TE VOLGEN WANT NIETS WERKT NOG BRHOORLIJK
*
I N H O U D
Om de Christelijke Bijbel zeer oneerbieig te parafraseren: net als wijlen de 3 Koingen, die we vandaag herdenken, loopt deze Regime Media de feiten gewoon achterna.
Pas na de naakte fieten van de Menswording, in casu hier de Macgswieel, kwamen die, na ’n grote omweg, en met dagen vertaging, op het idee om hun Meederen, de Kiezer in dit geval, te erkennen en deze op de juiste manier ttz met het nodige respect, te behandelen.
Ideaal weer en ideale tijd dus om de trossen klaar te houden voor het aanmren van de Vlaamse Vrijstaat. Het te plettr slaan van de totaal vrtmolmde Belgica zal niet veel lkijkts meer lokken. Want geen TV-reportages meer daarover…. Ten ondder gaan doet men inderdaad lrefst zaleen.
Alle hens aan dekn dus want er komt geen tweede kans.
De Vroegere Dictaturen? Die gaan, samen met Magniette, bij het Klein Grof Gevaarlijk Afval. Daar waar heden ten dage ook de pis en de kak terecht komen van de ons bezoekende Spleetogen die een gevaar voor onze gezondheid vormen.
Bij De Slinxe Mini Ster Utendenbroecke, altijd klaar om het hoge woord te voeren, staan de valiezen proppensvol mret cash, reeds klaaar.
Als onzen Tom nu maar de Triomf Trein nit mist; waarmee den Donald Trump er zit aan te stormen.
-
En ach ja, hieeronder hamert Doorbraak nogmaals op dezezelfde verroeste nagel.
Eigen Volk eerst, staat gelijk met Vreemd Volk laatst. Of zefs helemaal niet, want ‘wat we zelf doen, geeft altijd beter resultaat’.
Denk aarbij alleen nog maar een het verhoogd kindergeld, eenmaal de Francofone en vooral de imimport-gelukvinders mee-zuigers op zichzelf zouden aagewezen zijn.
6-01-2023
GEVRAAGD: VLAAMSE REVEIL
Op de voorlaatste bladzijde van ’t Pallieterke van deze week staat een interessante uitspraak van Paul Becue. Voor wie hem nog niet zou kennen: Becue is de voorzitter van het overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (OVV). De man verwijt Crootje dat die ‘niet durft doen waar hij als liberaal voor zou moeten staan’. Hij verwijt hem meer specifiek, dat diens regering ervoor gezorgd heeft dat werken niet meer loont. ‘U beloont hen die er de kantjes aflopen’, zegt hij en noemt Crootje ‘de schaduwpremier van Magnette’. Hiermee zit hij op één lijn met wat ik reeds schreef in mijn blog van 2 dezer (‘Nieuw jaar, oude problemen’).
Carl Van Camp, de vroegere hoofdredacteur van mijn lijfblad, nu verbannen naar de dezelfde voorlaatste bladzijde waarop de uitspraak van Becue staat, schrijft daar dat teveel Vlaamsgezinde schepenen en burgemeesters de Vlaamse onafhankelijkheid te weinig steunen. In één adem geeft Van Camp, die ik persoonlijk nog steeds erg waardeer, dezelfde kritiek aan het adres van Vlaanderens rijke verenigingsleven, niet alleen het OVV, maar ook het Davidsfonds, Marnixkring, ANZ, Tak, Voorpost, VVB, VNJ en ga zo maar verder, en vraagt hij zich af of die wel ernstig bezig zijn met die voor ons (én voor hen) zo belangrijke verkiezingen van 2024.
Het wordt inderdaad hoog tijd voor Vlaanderen om wakker te worden en te zorgen voor een Vlaams front dat kan zorgen voor meer dan een nipte meerderheid bij de gewestelijke verkiezingen van 2024, zonder enig onderscheid van linkser of rechtser. Ook in een zelfstandiger democratisch Vlaanderen zullen die verschillen er straks zijn. Nu komt het er echter op aan sámen er iets aan te doen.
DE PROFEET EN HET EUROPESE MANNA: TWEE HANDEN OP ÉÉN BUIK
Hoe Europese subsidies het islamistische gedachtegoed dienen
Analyse 01/01/2023
*
Dit artikel verscheen eerder in Doorbraak Magazine van juni 2022. Vier keer per jaar verschijnt Doorbraak namelijk ook op papier met uitgebreide interviews, reportages en columns. De recentste Doorbraak Magazine ligt nu in de krantenwinkel. Vraag ernaar.
*
Een Europese affiche campagne waarin gesluierde vrouwen symbool staan voor de vrijheid? Te gek voor woorden, zou je denken, maar pas na zwaar protest vanuit Frankrijk verdwenen de affiches. De campagne was niet zomaar een Europees accident de parcours, zo blijkt uit nader onderzoek. Onder het mom van de strijd tegen discriminatie of islamofobie, rijven lobby groepen, ngo’s en activistische verenigingen met een soms onverbloemd islamistische agenda, jaarlijks voor miljoenen euro’s aan Europese subsidies binnen.
Raad van Europa
‘Echte schoonheid vind je enkel terug in verscheidenheid, net zoals je de vrijheid terugvindt in
de hijab
De slogan zou zo uit de koker van een reclamebureau in pakweg Koeweit of Qatar kunnen komen, maar niet is minder waar: het was de Raad van Europa die er in november 2021 mee uitpakte. De slogan maakte deel uit van een campagne tegen de discriminatie van moslims én voor de vrijheid om een hoofddoek te dragen. Die Raad van Europa is een mensenrechtenorganisatie die vanuit Straatsburg rond integratie en antidiscriminatie werkt en waarvan zowat alle Europese landen lid zijn.
Terwijl het in de rest van Europa aanvankelijk oorverdovend stil bleef, schoten heel wat Franse politici prompt in een Franse colère. Hoe was het mogelijk dat er in Europa een hoofddoek werd opgevoerd in een campagne voor de vrijheid, terwijl die hijab in heel wat landen net symbool staat voor de onderdrukking van vrouwen? Kort nadien nam de Raad van Europa zelf ook uitdrukkelijk afstand van de campagne, en werd ze offline gehaald.
‘De mate waarin het islamistische gedachtengoed effectief geïnfiltreerd is in de coulissen van de Brusselse en de Europese politiek valt moeilijk precies af te meten’, erkent Florence Bergeaud-Blackler. De Franse onderzoekster is al jarenlang actief bij het befaamde Franse onderzoeksinstituut CNRS (Centre National de la Recherche Scientifique) en schreef onder meer een boek over de spectaculaire opgang van de halal-cultuur en van de islamitische normen de voorbije jaren. ‘Op basis van eigen onderzoek bij onder meer verenigingen, politieke partijen en in het economische weefsel, kan ik alleen maar vaststellen dat er absoluut sprake is van almaar meer en almaar strengere eisen en voorschriften die puur religieus geïnspireerd zijn. Die trend blijft uiteraard niet beperkt tot Brussel, maar de massale aanwezigheid van heel wat Europese instellingen en lobbygroepen blijkt ook een ideale voedingsbodem voor een klimaat waarin het communautarisme en het religieuze fundamentalisme steeds beter gedijen.’
Observatorium
Mede om die reden was Bergeaud-Blackler vorig jaar in Brussel ook betrokken bij de oprichting van het Observatoire des Fondamentalismes. Een soort waakhond tegen verschillende vormen van religieus fundamentalisme, zeg maar. ‘Dat observatorium hebben we in het leven geroepen vanuit de vaststelling dat een open debat over de groei van het islamisme in Brussel, toch de hoofdstad van Europa, blijkbaar niet langer mogelijk is’, legt directrice Fadila Maaroufi uit. Als gewezen straathoekwerkster en antropologe spreekt zij ook uit eigen ervaring: ze werd al meermaals met de dood bedreigd. ‘We wilden de burger beter informeren over het verschil tussen moslims, islamisten en jihadisten, zodat niet iedereen over eenzelfde kam wordt geschoren.’
De moslimstem is electoraal zo belangrijk geworden dat haast geen enkele partij het islamisme nog openlijk durft te veroordelen
Maaroufi ontkent niet dat het observatorium zich vooral op het islamisme focust, maar dat is ook niet onlogisch, vindt ze. ‘Als we het over de gevaren van godsdienstig fundamentalisme hebben, vormt het islamisme anno 2022 veruit de grootste bedreiging. Mensen met islamistische ideeën zijn hier vandaag geïnfiltreerd in zowat alle lagen van het verenigingsleven én in zowat alle politiek partijen. Wanneer we bijvoorbeeld politieke partijen hier in Brussel onze expertise willen aanbieden, wordt dat aanbod ook systematisch afgeslagen. De moslimstem is electoraal zo belangrijk geworden dat haast geen enkele partij het islamisme nog openlijk durft te veroordelen.’
Moslimbroeders
Dé spin in het web van streng religieuze en vaak ronduit islamistische verenigingen en lobbygroepen in Europa zijn de Moslimbroeders. Deze transnationale organisatie werd bijna honderd jaar geleden in Egypte opgericht. Vooral in de jaren ’80 en ’90 won de beweging sterk aan invloed, onder meer dankzij financiële steun vanuit Qatar. Toen steeds meer Arabische landen de organisatie in het vizier namen, niet in het minst omwille van haar groeiende politieke invloed, focusten de Moslimbroeders ook steeds meer op de grote moslimgemeenschappen in Europa. Hierbij genoten ze ook de steun van de Turkse regering.
De Moslimbroeders werpen zich op als voortrekkers in de sociale en intellectuele emancipatie van de moslims in Europa, en zitten vaak diep vertakt in het verenigingsleven en niet zelden ook in de politiek en in het onderwijs. Tegelijk houden ze intern vast aan een onverbloemd fundamentalistische agenda en zijn ze voorstander van de invoering van de sharia.
Florence Bergeaud-Blackler: ‘Allerlei onderzoeksinstellingen en zelfs universiteiten spelen een sleutelrol in de opgang van het zogenaamde frérisme (de ideologie van les frères musulmans, nvdr). Ze maken daarbij dankbaar gebruik van de woke-ideologie en het dekolonialisme, die in deze kringen doorgaans ook behoorlijk wijdverspreid en populair zijn. Onder het mom van de strijd tegen racisme en discriminatie slagen ze er moeiteloos in om heel wat geld en subsidies los te weken voor zogenaamd onderzoek of voor projecten die de “oprukkende islamofobie” moeten aanpakken. Een rechtstreekse link met de Moslimbroeders is vaak moeilijk aan te tonen, maar hun invloed reikt bijzonder ver, ook hier in Brussel. Ze kunnen daarbij ook terugvallen op een zeer gedegen kennis van het Europese recht en van de Brusselse én Europese politieke structuren.’
ENAR
Een van de speerpunten in de lobbymachine tegen de zogenaamde islamofobie en het racisme op het niveau van de Europese instellingen is het ENAR (European Network Against Racism). Dit netwerk verenigt een honderdtal Europese ngo’s en noemt zichzelf ‘het enige pan-Europese netwerk tegen racisme’. In ons land vallen 13 verenigingen onder de ENAR-koepel, onder meer KifKif, Hand in Hand tegen Racisme, LEVL (het vroegere Minderhedenforum), de vzw Orbit en BePax. ENAR steekt niet onder stoelen of banken dat het financieel gesteund wordt door het Europese Rights, Equality and Citizenship-programma, dat onder de bevoegdheid van Europees Commissaris Helena Dalli valt. Het heeft tot doel ‘de in de EU-Verdragen verankerde rechten en waarden te beschermen en te bevorderen’. Met name door steun te verlenen aan maatschappelijke organisaties die actief zijn op lokaal, regionaal, nationaal en transnationaal niveau. Gesneden koek dus voor verenigingen en lobby-organisaties die de strijd tegen discriminatie en racisme hoog in het vaandel beweren te voeren.
In de periode 2014-2020 ging er in totaal zomaar eventjes 426,8 miljoen euro naar dat programma. 35 procent van dat budget, 149,6 miljoen euro, was bestemd voor projecten die specifiek mikten op de strijd tegen discriminatie en op de bestrijding van racisme en vreemdelinghaat. ENAR is een schoolvoorbeeld van een lobbymachine die de weg naar het Europese manna moeiteloos wist te vinden. Zomaar eventjes 69,3 procent van hun totale jaarbudget is afkomstig van het Europese Rights, Equality and Citizenship-programma, zo blijkt uit het meest recente jaarverslag. Ook Open Society Foundations (OSF), de stichting die in het leven werd geroepen door de Hongaarse miljardair George Soros, is al sinds 2002 een finananciële partner van het ENAR. In 2008 werd Open Society Foundations ook een structurele financier (‘core-founder’). Dat is ook bittere noodzaak: de Europese Commissie financiert immers enkel verenigingen die ook elders aanspraak kunnen maken op subsidies. Anders gesteld: zonder die Europese subsidies zou het ENAR geen dag kunnen overleven.
Wat online-speurwerk toont evenwel aan dat de strijd tegen racisme en discriminatie door ENAR nogal voluntaristisch en eenzijdig wordt ingevuld. Wie de zoektermen ‘ENAR en ‘islamophobia’ intikt, krijgt al meteen 24.100 resultaten voorgeschoteld. Gaande van een ENAR-rapport dat schetst hoe de Europese strijd tegen terrorisme tot vooroordelen tegen moslims leidt (over de impact van het islamitisch geïnspireerde terrorisme op niet-moslims waren wellicht geen cijfers te vinden) tot een rapport dat moet aantonen hoe zelfs Covid19 bijdroeg tot nog meer discriminatie van moslims.
Franse presidentsverkiezingen
Toch blijft het hoogst merkwaardig dat een man die ooit deel uitmaakte van een vereniging die al openlijk pleitte voor het vermoorden van homoseksuelen, het blijkbaar zomaar tot directeur kan schoppen van een groot pan-Europees netwerk dat opkomt tegen discriminatie
Duiken we wat dieper in de twintig ‘anti-racistische organisaties’ die volgens een persbericht van 11 mei 2020 op hun beurt samen 200.000 euro kregen toegekend van de aanverwante ENAR Foundation, dan blijken er zomaar eventjes negen daarvan zich te focussen op de discriminatie van moslims. Al minstens even veelzeggend is dat het ENAR in de periode 2014-2020 in de figuur van Michael Privot een algemeen directeur had van wie de geloofsbrieven toch stevig in vraag kunnen worden gesteld. Niet in het minst voor een organisatie die beweert alle vormen van discriminatie te willen bestrijden. Privot is een bekende academicus aan de overkant van de taalgrens, die zich jaren geleden al tot de islam bekeerde. Daarna was hij ook enkele jaren lid van, jawel, de Moslimbroeders, iets wat hijzelf overigens ook grif toegeeft. Naar eigen zeggen zou hij die vereniging evenwel al jaren geleden de rug hebben toegekeerd. Sindsdien zet hij zichzelf graag in de etalage als een fervent voorvechter van de ‘verlichte islam’. Toch blijft het hoogst merkwaardig dat een man die ooit deel uitmaakte van een vereniging die al openlijk pleitte voor het vermoorden van homoseksuelen, het blijkbaar zomaar tot directeur kan schoppen van een groot pan-Europees netwerk dat opkomt tegen discriminatie.
Ook in de aanloop naar de recente Franse presidentsverkiezingen liet ENAR zich allerminst onbetuigd. Zo was Julie Pascoet, senior advocacy officer bij ENAR, op maandag 9 mei te gast in de ontbijtshow van de Britse zender Voice of Islam. Ze mocht daar haar licht laten schijnen over islamofobie, in het bijzonder over de kwesties van genderdiscriminatie en de zogenaamde voortdurende stigmatisering van moslimvrouwen die de hijab dragen in Frankrijk. Eind vorig jaar had ENAR zich, samen met enkele tientallen andere burgerrechtenorganisties, al openlijk solidair verklaard met Femyso. Deze pan-Europese ngo, die enkele tientallen Europese jongerenorganisaties vertegenwoordigt, had zich immers uitgesproken tegen de ‘islamofobe heksenjacht’ bij onze zuiderburen. ‘De afgelopen maanden heeft de Franse regering talloze administratieve procedures opgestart om door moslims geleide organisaties, moskeeën, scholen en zelfs door moslims gerunde snackbars te sluiten’, schreef Femyso in november 2021 in een persbericht. ‘Ondanks een totaal gebrek aan bewijs of gerechtelijke procedures heeft zij dit gedaan door zich te beroepen op banden met de Moslimbroederschap.’
Die focus op Frankrijk is allerminst toevallig: door strikt vast te houden aan de scheiding tussen kerk en staat, heeft Frankrijk zich de voorbije jaren niet alleen ontpopt tot het favoriete doelwit van islamitisch geïnspireerd terrorisme. Ook allerlei ngo’s en moslimorganisaties viseren de Franse overheid, vanuit het besef dat het Franse voorbeeld om de islam zoveel mogelijk uit het openbare leven te weren, elders in Europa wel eens navolging zou kunnen krijgen.
Wijdvertakt netwerk
‘Wanneer we nader onderzoek doen naar verenigingen die tegen islamofobie strijden, dan belanden we haast altijd bij de Moslimbroeders’, bevestigt ook Florence Bergeaud-Blackler. ‘Zij zijn er de voorbije jaren in geslaagd om geruisloos een voet tussen de deur te krijgen bij de meest uiteenlopende verenigingen en lobbygroepen, vooral dan in Brussel. Die groepen pleiten dan bijvoorbeeld voor het toelaten van een burkini in openbare zwembaden, zoals onlangs in Grenoble. Of ze spannen gerechtelijke procedures aan tegen het hoofddoekenverbod op school.’
‘Maar we moeten dit in een breder kader zien dan de Moslimbroeders zelf’, vervolgt Bergeaud-Blackler. ‘Le frérisme, zoals ik het omschrijf, is een ideologie die zich perfect heeft ingepast in de Europese politiek en sociale context. We maken in het Westen nog te vaak de fout om in hiërarchische structuren te blijven denken, zoals de meeste politieke partijen bij ons nog altijd zijn opgebouwd. Het gaat in dit geval veeleer om een zeer breed en wijdvertakt netwerk, met als centrale drijvende kracht de islam. Die islam is veel meer dan een ideologie, het is een dagdagelijkse praktijk en manier van leven. Dat aspect, en de invloed die daarvan uitgaat, onderschatten wij hier in Europa.’
Het probleem is dat deze bevolking almaar meer wordt gecontroleerd door een relatief kleine minderheid van harde islamisten en activisten
‘Het netwerk onder de ideologie is er de voorbije jaren ook meesterlijk in geslaagd om de moslims in Europa in de rol van slachtoffer te wringen. Ze hebben een identitair slachtofferdiscours gefabriceerd dat bijzonder goed aanslaat.’ Last but not least, zo onderstreept Bergeaud-Blackler, komt daar het electorale belang van de moslimstem bovenop. In een stad als Brussel kan geen enkele politieke partij het zich vandaag nog veroorloven om de ‘moslimstem’ links te laten liggen. ‘De MR is wellicht nog de enige uitzondering, maar de demografische evolutie in Brussel draagt er almaar sterker toe bij dat je niet meer aan de macht raakt als je niet minstens op de steun van een deel van de moslimbevolking kan rekenen. Het probleem is dat deze bevolking almaar meer wordt gecontroleerd door een relatief kleine minderheid van harde islamisten en activisten, die voor hun wervende communautaristische projecten ook flink wat financiële steun vanuit het buitenland, denk maar aan Qatar en Turijke, ontvangen. Ook daar komen de Moslimbroeders opnieuw in beeld.’
‘Waardevolle partners van Europese instellingen’
Hamvraag is dan uiteraard: hoe is het mogelijk dat een militante organisatie zoals de Moslimbroeders, die in een aantal Arabische landen maar ook in Oostenrijk als terroristische organiatie werd bestempeld, blijkbaar moeiteloos kan infiltreren in tal van ngo’s en zelfverklaarde burgerrechtenorganisaties? Vragen in die zin stelde onder meer Europees parlementslid Filip De Man (Vlaams Belang) al enkele keren aan de Europese Commissie. Zo legde hij eind vorig jaar, samen met een aantal andere Europese parlementsleden, Europees commissaris Ylva Johansson, bevoegd voor Binnenlandse Aangelegenheden, de vraag voor naar de aanwezigheid van Femyso op het Europees Jongerenevenement in Straatsburg. Die organisatie zou volgens de betrokken parlementsleden immers ook nauwe banden onderhouden met het Collectif contre l’islamophobie Belgique, dat op zijn beurt weer gelieerd is aan het Collectif contre l’islamophobie France. Die organisatie werd in Frankrijk ontbonden na de gruwelijke moord op Samuel Paty.
Het antwoord van Johansson riep meer vragen op dan het antwoorden opleverde. Volgens haar zijn niet-gouvernementele organisaties waardevolle partners van de Europese instellingen bij hun inspanningen om jongeren te bereiken en sociale uitsluiting, marginalisering en alle vormen van discriminatie tegen te gaan. ‘In dat verband is het mogelijk dat Femyso werd uitgenodigd op een evenement dat antiracisme, antidiscriminatie en uitsluiting promoot, zoals het Europees Jongerenevenement’, klonk het. Johansson erkende ook dat Femyso eerder al partner was voor twee projecten binnen het Europese “We can for human rights speech”-programma. ‘Die projecten gingen respectievelijk in 2013 en 2019 van start en ontvingen in totaal een EU-bijdrage van bijna 45.000 euro. Daarnaast ontving het ook nog eens ongeveer 125.000 euro financiering uit EU-onderwijsprogramma’s.’
Dat Femyso net gelinkt wordt aan religieus extremisme was daarbij blijkbaar geen punt. Onder de Femyso-paraplu valt bijvoorbeeld ook Milli Görüs. Deze van oorsprong Turkse vereniging die in heel Europa actief is, wordt door sommige westerse inlichtingendiensten als antidemocratisch en staatsgevaarlijk gekwalificeerd. Een van de doelstellingen van Femyso is, zo blijkt uit de statuten, het aanmoedigen van de verdere ontwikkeling van een Europese moslimidentiteit. Een aantal Franse onderzoekers geven ook aan dat het niet meer is dan de jonge en transnationale uitloper van de Unie van Islamitische Organisaties in Europa. Die structuur leunt op zijn beurt dan weer nauw aan bij de Moslimbroederschap.
Hoofdstad van vooroordelen
Begin november vorig jaar, na het zware Franse protest tegen de hijab-campagne, haalde Femyso-topvrouw Hande Taner, zelf gewezen voorzitster van de studentenafdeling van Milli Görüs, op haar Twitter-account nog zwaar uit naar Frankrijk. ‘Parijs is momenteel de hoofdstad van de westerse vooroordelen, en racisme is het belangrijkste exportproduct van Frankrijk’, klonk het. U leest het goed, dit uit de mond van een organisatie die gefinancierd wordt met EU-subsidies.
Haar uithaal illustreerde beter dan wat ook hoe de Moslimbroeders vandaag zowel het officieuze woke-jargon als de officiële Europese instellingen feilloos voor hun kar weten te spannen in een soft power-strategie die er op gericht is om de weerstand in Europa tegen islamisme weg te nemen. Ook financieel plukken allerlei min of meer aanverwante organisaties daar de vruchten van. Specifiek rond de financiering van ENAR bevestigde Europees commissaris Didier Reynders in maart vorig jaar dan weer aan Filip De Man dat die organisatie in de periode 2015-2017 en de periode 2018-2021in totaal zomaar eventjes 4,1 miljoen aan Europese financiering ontving. Hoofdzakelijk in de vorm van exploitatiesubsidies in het kader van het programma Rechten, Gelijkheid en Burgerschap.
Op een nieuwe vraag van De Man aan de Europese Commissie welke controlemechanismen ze dan precies hanteert om te voorkomen dat EU-belastinggeld naar organisaties gaat die de islamisering van Europa voorstaan, volgde een al even administratief als ontwijkend antwoord. ‘Om de financiële belangen van de unie te beschermen, past de commissie de mechanismen toe waarin het financieel regelement en contractuele documenten voorzien (…). Bij de ontvangers van EU-financiering moet elke uitsluitingsgrond zoals omschreven in het financieel reglement ontbreken. De controles op de uitsluitingscriteria zijn gebaseerd op een verklaring op erewoord van de entiteit, aangevuld met relevante bewijsstukken.’ Of zo’n verklaring op erewoord veel indruk maakt op organisaties met dubieuze connecties én een uitdrukkelijk activistische agenda kan sterk worden betwijfeld.
Ecolo-lijst
Ook in eigen land lijken de tentakels van de Moslimbroeders almaar verder te reiken. Op 23 en 24 juni 2018 organiseerde het Collectif Contre l’Islamophobie en Belgique (CCIB) een online-infosessie over het respect voor de mensenrechten. ‘In het kader van onze permanente educatie en in de strijd tegen de onverdraagzaamheid en islamofobie’, klonk het in de uitnodiging. Deze activiteit kreeg de financiële steun van de Fédération Wallonie-Bruxelles binnen een project ‘om de interculturaliteit en het burgerschap te ondersteunen’.
Het CCIB werd in 2014 opgericht, en stelt zich op de eigen website voor als een ‘anti-racistische, pluralistische en niet-confessionele organisatie’. Hoe dit te rijmen valt met een voorzitter als Mustapha Chairi is een meer dan terechte vraag. Van Chairi, die ooit nog op een Ecolo-lijst figureerde, circuleren er op sociale media tal van foto’s waarop hij fier het Rabia-handgebaar maakte. Dit gebaar – vier vingers opgestoken en de duim tegen de handpalm geklemd – symboliseert al jarenlang de verbondenheid met de Moslimbroeders. Datzelfde CCIB was overigens ook betrokken bij een project waar ook het gelijkekansencentrum Unia mee de schouders onder zette, ter gelegenheid van de Brusselse Week van de Acties tegen Haat en Islamofobie in het najaar van 2020. Unia hield toen mee de pen vast voor de ontwikkeling van 25 aanbevelingen ter bestrijding van islamofobie jegens moslimmeisjes en -vrouwen, in het kader van alweer een Europees project: MEET, More Equal Europe Together. Een van de partners daarbij was het CCIB. Of hoe dus ook een onafhankelijke openbare instelling zich al dan niet onbewust voor de kar laat spannen van initiatieven waar ook organisaties met een ronduit islamistische agenda bij betrokken zijn
Strijd tegen terrorisme
‘Het probleem is dat Europa geen vragen stelt bij bepaalde geldstromen, zolang de begunstigde verenigingen geen rechtstreekse steun verlenen aan terroristische of jihadistische activiteiten’, geeft Bergeaud-Blackler aan. ‘Dat doen ze uiteraard niet: ze kennen perfect de Europese wetgeving en kleuren altijd netjes binnen de lijntjes. Ze beperken zich tot het beïnvloeden van de moslimbevolking in Europa. Ze houden hen voor dat ze superieur zijn aan de verderfelijke Europese cultuur en proberen hen er tegelijk van te overtuigen dat ze net omwille van hun geloof constant gediscrimineerd en achtergesteld worden. Zo voeden ze wel gevoelens van wrok bij een gedeelte van de moslimbevolking én creëren ze een vruchtbare voedingsbodem voor hun discours en hun acties, maar dit is uiteraard niet strafbaar.
Ze laten uitschijnen dat de strijd tegen het terrorisme in de EU ook tot meer discriminatie van moslims leidt
Tegelijk spelen ze ook perfect in op het schuldgevoel van heel wat Europeanen: kijk eens wat jullie kolonisatie heeft veroorzaakt! Sterker nog: nadat uitgerekend het moslimterrorisme de voorbije jaren honderden slachtoffers maakte in Europa draaien zij de zaak nu om. Ze laten uitschijnen dat de strijd tegen het terrorisme in de EU ook tot meer discriminatie van moslims leidt. En dus wordt de jihadistische strijd eigenlijk een gevolg van de Europese onverdraagzaamheid en van het discours van radicaal-rechts in Europa.’
‘Het is een pervers mechanisme: het islamisme ten dienste van de emancipatie. Maar het werkt perfect. En het maakt al decennialang deel uit van de strategie van onder meer de Moslimbroeders. In de meeste Europese grootsteden zijn de moslimvrouwen almaar vaker gesluierd. Persoonlijk beschouw ik een hoofddoek of een lang kleed bij 28 graden niet bepaald als een teken van emancipatie, maar zo stellen zij het wel voor. En helaas vinden ze daarvoor dus steeds vlotter gehoor voor bij allerlei Europese én nationale instellingen.’
Volgens Bergeaud-Blackler moeten we ook de hand in eigen boezem steken. Enerzijds omdat heel wat Europese comités en instellingen die vandaag de criteria voor nieuwe projectoproepen of subsidieregelingen bepalen, de voorbije jaren succesvol geïnfiltreerd zijn door academici, lobbyisten en onderzoekers die dit discours en deze ideologie genegen zijn. ‘Deze evolutie is al minstens twintig jaar bezig’, klinkt het. Het is een ons-kent-ons-clubje, dat elkaars onderzoeken legitimeert én financiert. Anderzijds kunnen we ook niet om de vaststelling heen dat heel wat politici van rechtse signatuur een heilige schrik hebben om het etiket “extreemrechts” of “racistisch” opgekleefd te krijgen. Willen we het tij keren, dan zie ik maar één oplossing: we moeten ophouden de strijd tegen de zogenaamde islamofobie te financieren, en net veel meer inzetten op onderzoek naar de sluipende voortgang van het islamisme in Europa. Maar het huidige woke-klimaat op heel wat Europese universiteiten maakt dit soort onderzoek vandaag bijna onmogelijk. Ikzelf heb het grote geluk dat ik in Parijs echt voltijds met onderzoekswerk kan bezig zijn. Maar hierover ook nog les geven, is anno 2022 haast een utopie
Filip Michiels
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
*De gedroomde aanleiding om te beginnen met schoon schip te maken met het ons door een corrupte Overheid opgedrongen uitschot der manna-vreters die onze politie lirfst zien verdwijnen om vervangen te worden door de sharia, is – pm lorfst zonder veel omhaal en in alle stilte, de hele clan op te laden om deze per ditect tewerk te stellen, in de zoutmijnen van Siberië, diep in de ondergrond.
Na hooguit 100 ingrepen zal iedereen het wel begrepen heben en volgen de juiste consequenties als vanzelf.
Deze handelswijze verschilt geen haar met hoe ongewenste ‘vrienden’ buitenshuis worden gehouden.
Het klinkt ’n beetje Hitleriaans, maar wat is daar mis mee? ’n Goed verstaander heeft maar ’n half woordje nodig.
• 890 - VLAANDEREN VRIJSTAT MAAKT ZICH KLAAR OM AAN TE MEREN
*
Donderdag 5 januari 2023
*
890 - VLAANDEREN VRIJSTAT MAAKT ZICH KLAAR OM AAN TE MEREN
*
I N H O U D
*
Toeval bestaat niet, zegtt U? Is moeijlijk te geloeven, want hie anders is het uit te leggen, dat Bart Sticnkman in DS, ja ja in DS –zie hieronder – mag schrijven wat er staat?
Het leest bijna als een voldonggen feit dat de Familie Leyssen straks nog het voortouw zal nemen in de Vlaamse Ontvoogdingsstrijd….
Och, dat soort mensen maakt er een gewoonte van om grof geld te verdienen door bijtijds kzaak te keren. Van Hitler Junge en mits de juiste relaties, naar succesrijke ondernrmer… Van AGFA-GEVAERT naar De Schandaard. Want met geld kooptmen de boter. ’n Klei,ne stap voor de Mmesheid maar en eormesprong voorwaarts voor mensen zonder procipes, maar met het juiste gevoel voor bankzaken.
05-01-2023
De flits discriminatie
*
Zopas werd bekend dat Franstalige landgenoten die in Vlaanderen geflitst worden, een verkeersboete krijgen en – als ze daarvoor voor de rechter moeten verschijnen - kunnen aanvragen dat laatste in Franstalig België te doen. Het resultaat daarvan is wel dat de hele procedure telkens wordt uitgesteld en soms zelfs geseponeerd. Deze rechtspraak geldt voor heel België, dus ook voor Vlamingen die in Franstalig België beboet worden. Het aantal Vlamingen dat beboet wordt in Wallonië en vraagt dat in Vlaanderen over te doen is echter zo goed als onbestaande.
---
Een ander discriminerend schandaal ter zake, is dat van de flitscontroles. In Vlaanderen staan er momenteel 155 flitspalen, in Wallonië ...25! Daar houdt het niet bij op, want men plant er dit jaar in Vlaanderen 172 bij te plaatsen, in Wallonië ...30. Wallonië mag dan al minder bebouwd zijn, een verhouding van zo’n 8 op 10 is wel des Guten zuviel, maar een typisch Belgische discriminatie, die men ook terug vindt in de politiek, waar de Franstaligen op alle niveaus oververtegenwoordigd zijn in verhouding tot hun percentage van de bevolking.
In 2024 krijgen we de kans aan die discriminaties een einde te maken. Laat ons dat in 2023 niet vergeten
DE PENNENVRIENDJES EN HET VERHAAL VAN VUURKE-STOOK VAN VLAANDEREN
Blijkbaar zag Vlaanderen er 38.000 jaar geleden uit zoals Het Verdronken Land van Saefthinge nu, minus de Antwerpse haven op de achtergrond.
Elke week nemen ze zich voor om mekaar eens te wijzen op iets positiefs in de media. Elke week mislukt hun poging jammerlijk. De pennen riendjes bieden u dan ook in alle piëteit hun excuses aan voor wat u nu weer dreigt te gaan lezen.
*
Beste Erwinderthaler Vanmol,
Op zondag 1 januari keken 1.104.000 mensen geweldig lineair naar aflevering 1 van Het Verhaal Van Vlaanderen. Linerair of ‘analoog’ kijken, wil zeggen: niet uitgesteld. Dus gewoon op ouderwetse wijze naar een programma kijken terwijl het uitgezonden wordt. Zoiets was heel gewoon in de jaren ’80, maar het komt vandaag steeds minder voor. Ongeveer zoals een puber zonder depressie of gender crisis. Maar dat geheel terzijde. Zoveel kijkers scoren – met een marktaandeel van meer dan 40%! – is niet vanzelfsprekend. Vraag dat maar aan Conner Rousseau die voor 2 man en een paardenkop doodsangsten uitstond met zijn hoofd in een bak sprinkhanen bij Fear Factor.
Reeds vooraf heerste er enige commotie in de gazetten omtrent de diverse subsidies voor Het Verhaal van Vlaanderen, waarbij enerzijds de kranten van Mediahuis vonden dat het ging om schandalige Vlaamse reactionaire nazi-propaganda en anderzijds de kranten van DPG Media meenden dat het goed besteed geld was voor een zinnig en leerzaam programma. Zelf ben ik ook eerder geneigd tot die laatste visie.
Aflevering 1 begon al meteen heel slim. Vanuit Limburg reisde Tom Waes 38.000 jaar terug in de tijd. Waarom vanuit Limburg, hoor ik u vragen? Denk toch eens na. Op zo’n lange tijdreis scheelt dat toch al gauw een paar decennia, slimmeke!
Toen kwam Tom terecht in een soort Zwin/Verdronken land van Saefthinge/Hedwigepolderproject, noem het voor mijn part: ‘het land van Waes’, waar hij de homo sapiens, alias de ‘moderne mens’ verwelkomde. Zo modern vond ik die nu ook weer niet. Ze hadden zelfs nog geen Nokia 3310.
Er volgde een spannend moment toen de homo sapiens plots oog in oog kwam te staan met de neanderthaler. Ik dacht: nu komt het: de allereerste kaakslag voor Vlaanderen ooit! Maar helaas, dat liep af met een sisser.
Blijft de vraag: was de toenmalige homo sapiens een Vlaming? Hij stookte in ieder geval een houtvuurtje, wat hem inderdaad typisch Vlaams maakt. Sterker nog: Tom Waes had net benadrukt dat er in het landschap geen bomen waren, dus ondanks een stookverbod van de natuur zelve, stak onze oer-Vlaming toch zijn kachel aan. Hoe Vlaams wil je het hebben?
Iets later vertelde Tomtesterom dan weer dat de homo sapiens – in tegenstelling tot de neanderthaler – het vermogen bezat om samen te werken. Wellicht waren het dus toch geen echte Vlamingen.
Ik kijk alvast uit naar de volgende afleveringen met het antwoord op vele historische vragen. Wanneer maakte Ambiorix zijn eerste schoen? Waarom trok Karel De Kale nooit naar Turkije voor een goedkope haartransplantatie? Om hoe laat begonnen de Brugse Metten? Zat er oorspronkelijk al kaas op een Habsburger? En welke programma’s waren er zoal te zien op het Kanaal Gent-Terneuzen?
Beste homo Stefrectis
Dat het hele opzet van Het Verhaal van Vlaanderen meer zure oprispingen ging veroorzaken dan een reeks Koken met batterijzuur stond in de sterren geschreven. En sterren zijn behoorlijk groot, dus er kan heel wat in geschreven worden. Nooit hebben we enig protest gehoord bij programma’s als ‘The voice van Vlaanderen’, ‘Vlaanderen vakantieland’, ‘De bossen van Vlaanderen’, ‘Vlaamse Hollywoodvrouwen’ of ‘Bake-off Vlaanderen’.
Maar voor het eerst is er nu een programma met inhoud én de naam ‘Vlaanderen’ in de titel. ‘Dat is sluikse indoctrinatie’, volgens onweldenkend links. Blijkbaar hebben ze daar ervaring in de materie want bij mij was die gedachte niet meteen opgekomen. Dat op aanschouwelijke wijze in beeld brengen van een geschiedenis die de bewoners op deze lap grond delen, zou wel eens kunnen uitmonden in gevoelens van eigenwaarde en trots op de handelingen der vroede voorvaderen. De gruwel!
Stel u voor Stef dat de burger zich plots al te goed begint te voelen.
Zoals de burger die de energie-saga aan zich voorbij liet gaan en gewoon investeerde in een gezellige houtstoof. Wel die burger is een massamoordenaar als je De Standaard moet geloven.
Niet alleen zijn houtkachels een ramp voor het klimaat, ze verstikken en vergiftigen onze huizen en onze bewoners. Ze werken mee aan ‘ecologische destructie’ en ze produceren 750 keer meer fijne stofdeeltjes dan een zware vrachtwagen. En alsof dat nog niet genoeg is, duwt zo’n kachel ook nog eens benzeen, methanal en polyaromatische koolwaterstof door de neus van de onverlaat die de deur van zijn knetterend kacheltje durft te openen.
Het mag duidelijk zijn Stef. Zo’n kachel is des duivels en de bezitters ervan dienen te branden in een uitstootneutraal hellevuur. Tenzij je de staat bent. Dan mag je hout opfikken zoveel je wil. Je noemt het dan niet ‘monsterachtige megakachel’ maar ‘biomassa-centrale’ en dan mag het! Dan is het duurzame energie.
Dat ze ons duurzaam bij de kloten hebben, dàt weet ik Stef!
Beste burger Vanmol,
Ergens tussen de neanderthaler en de homo sapiens moet nog een derde mensensoort ontstaan zijn. De zogenaamde ‘Brinckman’. De Brinckman bevindt zich weliswaar op aarde, maar leeft toch in een heel eigen tijd/ruimtecontinuüm dat niets gemeen heeft met dat van de homo sapiens. Toch heeft de Brinckman een mening over de homo sapiens en diens politieke gedrag. Sterker nog: één van die Brinckmannen, luisterend naar de naam Bart, schrijft er geregeld over in De Standaard, zoals vorige zaterdag over het succes van Vlaams Belang.
Ik citeer letterlijk, maar ga even zitten want anders kan je niet van je stoel vallen: ‘Over de oorzaken van dat succes zijn al boeken volgeschreven. Aan de kloof met de burger ligt het zeker niet. Die versmalde met de jaren en lijkt vandaag soms onbestaande.’
Hallo, Erwin? Je hebt je niet te hard bezeerd, hoop ik? Je las het nochtans goed: volgens Brinckman Bart is er geen kloof met de burger. Toen ik dat las, begon ik toch te twijfelen of de Brinckman wel echt op dezelfde planeet rondloopt als de burger. Of ligt het aan een grapje van de genetische evolutie waardoor Brinckmanhersenen de realiteit sterk verwrongen – ja zelfs omgekeerd – waarnemen?
Geen kloof met de burger? Dus de burger wil graag minder energie bevoorradings zekerheid, meer belastingen, meer migratie, minder koopkracht, minder zeggenschap, een verbod op diesel- en benzinewagens en bemoeienissen met al zijn privé-keuzes over verwarming, reizen en wat er op zijn bord ligt?
Ik begrijp dat men de Brinckman omzichtig moet benaderen. Men kan hem wellicht niet zomaar weghonen of op staande voet ontslaan wegens het schrijven van de meest pertinent onzin sinds ‘De Blauwbilgorgel‘ van Cees Buddingh. Men kent immers zijn kracht niet. De evolutie haalt soms wrede grappen uit met onze soort, Erwin. Wij zullen ons dus maar beperken tot het droef schudden van ons zwaar beproefde hoofd.
Beste hallucinogene vriend,
Wanneer ik zo’n Brinckman zie, dan moet ik denken aan zijn evenknie ( dat rijmt ): Bart Eeckhout. Wanneer het erop aankomt stukken te schrijven die meer lijken op een LSD-trip dan op een analyse, zijn ze aan mekaar gewaagd. Bart & Bart, de ‘chemical twins’ van de landelijke pers.
Op 29 december, oké het is al even geleden, twitterde de Eeckhout Bart dat hij haast ter plekke astma opliep, toen hij die dag onder een deken van houtsmog door de straten moest ploeteren omdat de luchtvochtigheid samen met de windstilheid hem het ademen onmogelijk maakte.
Menig twitteraar – die wél nog leeft in het ding dat wij ‘realiteit’ noemen – keek met volle verbazing door het vensterraam waar hij zag dat alles wat niet verankerd was het luchtruim koos, opgeschept door een net-niet-orkaan. Geen kat (het dier) die zich nog buiten waagde en de vogels klemden zich aan boomkruinen als waren ze het slachtoffer van de ondertussen verboden vogellijm. Oké, ik overdrijf een weinig om humor-technische redenen, maar windstoten tot 60 km/u kun je bezwaarlijk ‘windstil’ noemen.
Weet je wat het is Stef? ‘Vuurke-stook doen’ geeft veel teveel autonomie aan de burger. Wie een klein bosje heeft zou zomaar met zijn snoeihout in zijn verwarming kunnen voorzien en aldus kunnen ontsnappen aan de roofoverval die wij energiebeleid noemen. Dat màg natuurlijk niet gebeuren! Daarom proberen Bart & Bart en alle andere overheidsschalmeien u een schuldgevoel aan te praten over alles wat de overheid on-welgevallig is.
Stoken tegen de kachel. Die mannen kunnen dat. Maar hout snijden, ho maar
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Om op een zo veilig mogelijke manier aan te leggen, heeft men vooral een goede sttuurman nodig. Maar die is al een paar jaar aan boord, en weet zich omringd door de beste medewerkers ter wereld.
Het wachten is alleen nog op de veije Volkswil die eindelijk begint in te zien dat het voor iedereen, vriend of vijand, beter is het slavenjuk af te werpen.
889 - DE LIEFDE VOOR VLAA?DEREN BEGINT VAN I IN DE WIEG
dag
*
**
889 - DE LIEFDE VOOR VLAA?DEREN BEGINT VAN I IN DE WIEG
*
I N H O U D
*
Het zit in het bloed ingebakken. Maar de uitzonderingen bevestugen de algemene reegel. Zo zijn er altijd individueren die – vooral als er veel geld mee gemoeid is – die de wereld consequent willen veranderen naar hun eigen goesting.
Als U hirronder verder Filip DeWinter zult gelezen hebbrn, zult U dat beter begrijpen. Hij noemt ze, voor komend als die altijd is, Linxe Extremisten. Het klinkt innemend, ,ùaar is in feite bedoeld als ee schop onder hun kont.
Gewoon omdat die weet dat vroeg of laat onkruid altijd zichzelf vernietigt.
Ikzelf heb de Vlaamse reflex mee van huis uit. Dat niettegenstaande er ns ons vaderloos gezin – om de juiste rden – er een taboe heerste over politeke meningen die toen nergens nartoe leidden. De overgebnleven vriendenking vqn onze begin 1943 overlden Pa was anders diidelijk genoeg.
Zonder ptretetie spreek ik Maarten Luther na: hier sta ik en kan niet anders.
04-01-2023
*
HET VERHAAL VAN
VLAANDEREN
*
Ik kom nog even terug op ‘Het verhaal van Vlaanderen’, waarvan de eerste reeks zondagavond werd uitgezonden. Het is nog te vroeg om daarover een oordeel te vellen. In totaal gaat het om tien afleveringen en dit was nog maar de eerste aflevering, die begon in de ijstijd, zo’n 38.000 jaar geleden.
Toch zie ik er al naar uit in hoever ik dat zal kunnen toetsen aan wat ik er al van wist. In mijn zoektocht naar bv de afkomst van Ludwig Van Beethoven, was ik er zelf al achter gekomen, dat – als achterkleinzoon van een bakker uit Mechelen – men hem de dag van vandaag een Vlaming van afkomst zou kunnen noemen, maar niet in zijn tijd, want Vlaanderen bestond toen nog alleen min of meer uit de hedendaagse provincies van Oost- en West-Vlaanderen, wat er overbleef van het Graafschap Vlaanderen. Mechelen behoorde toen nog tot het Hertogdom Brabant, dat bestond uit de huidige provincies Brabant, Brussel inbegrepen, de Nederlandse provincie Noord-Brabant en die van Antwerpen. Dat maakte, dat toen ook onze grote schilders Bruegel, Rubens en Co in hun tijd in de eerste plaats Brabanders waren, of Zuid-Nederlanders, als je wilt..
Ik hoop dan ook meer uitleg ter zake te krijgen in een van de volgende afleveringen van ‘ons’ verhaal van Vlaanderen, dat o.m. ook meetelde in de zgz ‘Vlaamse canon’.
‘Afrika en Azië moeten aan geboortebeperking doen. Europa moet meer kinderen krijgen’
Interview
Dit is een sterk ingekorte versie van het ‘omvolkingsinterview’ dat u uitgebreid kan lezen in het nieuwe Doorbraak Magazine. Vraag ernaar in uw krantenwinkel.
*
In zijn controversiële boek ‘Omvolking. De grote vervanging’ beschrijft Vlaams Belang-coryfee en
ondervoorzitter van het Vlaams parlement Filip Dewinter hoe de autochtone bevolking door het dalende geboortecijfer en de immigratie een minderheid wordt. Met een flinke portie apocalyptiek. Maar ook met cijfers. ‘Als u de conclusie trekt dat ik pleit voor een autoritair regime, dan gaat u te ver.’
Weinigen willen zich verbranden aan de Franse homoseksuele schrijver Renaud Camus, die de term ‘Le Grand Remplacement’ in 2010 bedacht. Behalve Filip Dewinter. Die vertaalt Camus’ term als ‘omvolking’. En geeft er in eigen beheer een boek over uit. Zo (her)introduceert Dewinter de term ‘omvolking’ in de Lage Landen. Dewinters boek is grotendeels gebaseerd op een lang interview met
**
RenaudCamus.
Deze stoffeerd met cijfers over de demografische evolutie in het Westen. Het verkoopt goed, ondanks de media boycot.
Dewinter geniet van zijn rol als herboren politiek ideoloog. ‘Ik begrijp dat de zaken tegenwoordig snel en praktisch moeten voorgesteld worden. Maar eigenlijk vind ik dat jammer. Ik ben meer de man van de oude stempel, die graag iets uitlegt. Zeker als het controversieel is en een flinke dosis theorie vereist.’ Over de oplossingen die Dewinter aanreikt, kan en moet gedebatteerd worden. ‘Prima. Ik ga dat nooit uit de weg. Zelfs het debat met extreemlinks niet.’
Over de analyse rond ‘omvolking’ bestaat weinig twijfel. Progressief links verfoeit de term, maar objectief gezien valt niet te ontkennen dat de bevolking in Vlaanderen de voorbije decennia structureel is vervreemd. Om het gesprek meteen op het juiste niveau te brengen: als u in uw boek een hoofdstuk de titel ‘Arbeid, familie, vaderland’ geeft, dan lijkt u zo de weg naar een autoritairdere en meer identitaire samenleving te openen. Net zoals het Franse Vichy-regime tijdens WOII, van wie u die slogan leent.
Filip Dewinter: ‘Die slogan is de essentie van mijn politiek denken. Het volstaat niet meer om te pleiten voor een immigratie stop. Vandaag gaat het erover dat onze eigen autochtone bevolking vergrijst en uitsterft. Demografie is de toekomst. Tot spijt van wie het benijdt. Als we als autochtone Europeanen willen blijven bestaan, dan moeten we onze bevolking in stand houden. Ze liefst ook opnieuw natuurlijk laten groeien. Alleen zo zullen we de migratie niet meer nodig hebben. Want immigratie is de oplossing van progressief-links en van de liberalen om het tekort aan jonge werkkrachten en aan jonge mensen tout court tegen te gaan.’
‘Hoe doe je dat? Wel, door een ander familie-beleid te voeren. Een beleid dat kinderen krijgen aanmoedigt. Het gezin moet opnieuw de hoeksteen van de samenleving worden. Weg van de verdomhoek waarin het nu zit. Dat beleid moet man én vrouw opnieuw centraal stellen De LGBTQ-ideologie ondermijnt het traditionele gezin.’
Rechts in Europa – en daarmee heb ik ook kritiek op mezelf – heeft te lang gefocust op migratie
‘Dat is één. Twee: arbeid is een ander fundament voor iedere gezonde samenleving. Arbeid moet lonen. Dat is gezond voor een samenleving. Vaderland, tenslotte, dat spreekt voor zich. Elke samenleving die wil overleven moet geloven in haar eigen kunnen, haar eigen cultuur. Arbeid, familie en vaderland zijn voor mij essentieel. Rechts in Europa – en daarmee heb ik ook kritiek op mezelf – heeft te lang gefocust op migratie. Nu dreigt Europa een etnisch en cultureel sterfhuis te worden, met nostalgie terugdenkend aan de gloriedagen. Maar daarmee hou je geen samenleving in stand.’
We kunnen wachten tot mensen als vanzelf uw oplossing gaan omarmen. Maar u als politicus wil er natuurlijk vaart achter zetten en van bovenaf opnieuw strengere maatschappelijke normen afdwingen. Daarom opnieuw de vraag: wat u voorstelt, is niet vrijblijvend, maar autoritairder dan wat we nu kennen?
‘Tja. Ik kan boeken schrijven en waarschuwen dat die vrijblijvendheid ertoe leidt dat etnische Europeanen in onze steden geminoriseerd worden. Progressief-links heeft dankzij de migratie een levenslijn uitgeworpen om relevant te blijven. Rechts is niet aan de macht. Ik stel als schrijver en politicus vast dat Vlamingen nu al vaak geen demografische meerderheid meer zijn in onze grote steden. Die situatie zal zich bestendigen, en zich ook uitbreiden buiten de steden.’
‘Maar als u daaruit de conclusie trekt dat ik daarom pleit voor een autoritair regime dat dat allemaal gaat omgooien, dan gaat u te ver. De democratie is nog steeds in staat om het verschil te maken. Al besef ik dat dit niet heel lang zal duren. Eén man is gelijk aan één stem, dat is het democratische principe van onze samenleving. Als we nu niets doen, dan worden we op demografische én dus op democratische wijze geminoriseerd.’
Met de islam is er misschien geen akkoord mogelijk. Maar: de diversiteit in onze steden is meer dan de islam alleen. Polen, Armeniërs en christelijke Afrikanen vallen nu buiten uw boodschap. Misschien zijn het bondgenoten?
Laat er geen onduidelijkheid over bestaan: het gaat niet over huidskleur. Het gaat over een gemeenschappelijke sokkel om samen te leven
‘Mijn boodschap is cultureel, gebaseerd op een gemeenschappelijk westers en Europees-christelijk project. Daar kan iedereen toe behoren die zich daarmee wil en kan vereenzelvigen. Alle mogelijke minderheden die hier terecht zijn gekomen. Vaak trouwens omdat zij bescherming zochten tegen de radicale islam. Laat er geen onduidelijkheid over bestaan: het gaat niet over huidskleur. Het gaat over een gemeenschappelijke sokkel om samen te leven. Al wil ik ook niet te euforisch zijn over het vermogen van minderheden om aan de islamitische gemeenschap tegengewicht te bieden. De islam groeit veel sneller.’
Fort Europa
Het enige alternatief dat u voorziet, is om Europa af te sluiten van de rest van de wereld?
‘Dat zal niet volstaan. We zijn met te veel op deze planeet: 8 miljard mensen! Toen ik werd geboren, waren dat er meer dan de helft minder. Binnen dertig jaar zijn we met 10 miljard. 80% daarvan zal in Afrika en Azië leven. Dat zal niet leefbaar zijn. Dus zullen die mensen naar hier proberen komen.’
‘Ik geloof niet dat Afrikanen binnen dertig jaar allemaal in perfect geïndustrialiseerde en welvarende landen zullen leven, een elektrische auto, huis en smartphone zullen hebben.’
‘Dat gaat niet gebeuren. Niet binnen die korte tijdspanne. Ook de Vlaamse ingenieur en ecologist Fons Jena zegt dat (wijst naar diens boek dat op zijn bureau ligt, “We zijn met te veel. Pleidooi voor een herbergzame wereld”, red.). Ik ga een stuk mee in het discours dat we voor het klimaat moeten zorgen. Maar met dien verstande dat het eigenlijke probleem de overbevolking is en niet het klimaat of het tekort aan grondstoffen.’
In de jaren ’70 dacht men ook dat de olie op zou zijn tegen het jaar 2000. Dat bleek niet te kloppen. Technologische vooruitgang kunnen we niet voorzien. Het is vaak niet wat men belooft, maar het is vaak ook niet zo erg als men denkt.
‘Naar mijn bescheiden mening gaan we naar apocalyptische situaties. En hoe lossen we die op? Door aan geboortebeperking in de derde wereld te doen. Dat is niet onmogelijk. Zelfs een moslimland als Bangladesh is er succesvol in geslaagd het aantal geboortes te beperken. Die richting moet het in meer landen in Azië en Afrika uit. Vooral in landen als Nigeria, Pakistan en Ethiopië. Samen zullen die drie landen binnen enkele decennia veel meer inwoners dan Europa tellen.’
Een conservatieve denker als de bekende Canadese psycholoog Jordan Peterson vindt voor geboortebeperking pleiten, indruisen tegen een primair recht van alle mensen: kinderen krijgen. Wat u voorstelt, is in feite hetzelfde als wat de ecologisten degrowth noemen: de mensheid moet krimpen, op alle gebied, of het nu op energievlak is, de grootte van gezinnen, mobiliteit,… Het zal met minder moeten?
‘De derde wereld moet dat, niet Europa. Dát is mijn boodschap voor de mensheid. In plaats van alsmaar te groeien, zal de wereldsamenleving moeten krimpen. Mijn horizon reikt verder dan het IKEA-plan tegen migratie van mijn partij. Ik ben grootvader van vier. Ik denk vooral na over de wereld van mijn kleinkinderen. De wereld waarin zij kleinkinderen zullen hebben, omstreeks 2070. Mijn partij moet daarover een langetermijnvisie ontwikkelen. Maar ik leg graag de fundamenten voor die tijd. Door bijvoorbeeld controversiële boeken te schrijven over taboe-onderwerpen. Boeken die de media liever dood zwijgen.’
Om af te ronden: u bent geen voorstander van machtsdeelname van uw partij in Vlaanderen?
Als het Vlaams Belang aan de macht deelneemt, laat het dan zijn vanuit een positie van electorale en morele sterkte. Niet als extra coalitiepartner
‘Als het Vlaams Belang aan de macht deelneemt, laat het dan zijn vanuit een positie van electorale en morele sterkte. Niet als extra coalitiepartner. We moeten ooit regeren, daar ben ik het mee eens. Maar niet eender wanneer, om alleen maar deel te nemen aan de macht. Want dat kan een sirenenzang zijn. Al besef ik dat wij ons nu moeten voorbereiden op machtsdeelname. We moeten inhoudelijk en strategisch klaarstaan. Want het moment zou wel eens sneller daar kunnen zijn dan men denkt.’
Maar niet in 2024, of net wel?
‘2024 is het moment. We zullen tegengewerkt worden op alle fronten, van de vakbonden tot de administraties en de media. Maar als we niet de ambitie hebben om ons daar op voor te bereiden, dan zal het nooit lukken. Ik denk dat Vlaanderen er klaar voor is. Ikzelf zal daar geen grote rol meer in spelen, want ik ben van de oppositiegeneratie. De jonge generatie is beter voorbereid op die taak. En Tom Van Grieken zit op dezelfde ideologische lijn. Al is hij pragmatischer in de uitvoering. Zijn grote test moet nog komen.’
Christophe Degreef
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Een gedegen politicus die geen dictator is, spreekt zijn eigen zekerheid over wat er in de toekomst staat te gebeuren – en waarover er waarschijnlijk reeds voor-akkoorden getekend zijn, met zeer veel omzichtigheid uit. Omfloerst, dat wel, maar tetzelfdertijd zeer duidelijk voor elke goed verstander.
Het is dus duidelijk dat elke recht geaarde Vlaming de kant kest der zekerheid. Vlaanderen Vrijstaat in een vernieuwde Europese Unie die staat warvoor ze geconcipëerd werd. Namelijk de Vrede bevorcderen. Zonder deelanme aan andere buitenlandse conflicteen.
Met schotse, scheve en Slinxe zakkenvullrs aan de stuurknuppel lukt dat nnoit!!!!!
889- HET KALF LEEFT NIG, MAAR IS AL HAAST KOPPEKE ONDER
ISLAMOFOBIE…..
778
Dinsdag 3 januari 2023
889- HET KALF LEEFT NIG, MAAR IS AL HAAST KOPPEKE ONDER
*
I N H O U D
Hier volgt ’n hele – onverteerbare uitgedroogde boterham over de teloorgang van one Besvhaving, teloorgang in hoofdzaak gefinancierd door deze ons opgedrongen en averrechts verkeerd draairne Europse kwakkelgang van beroepsptofiteurs.
Hierover geen verdere woorden meer vuil maken. In Mei 2024 ten laatste wordt de resolute rechtsomkeer ingezt. Hopelijk zonder al te veel bloedverles….*
02-01-2023
NIEUW JAAR, OUDE PROBLEMEN
*
Zo, één januari 2023 is voorbij. Bij mijn weten is er de laatste dagen van december niets meer politiek beslist. De problemen van 2022 zullen dan ook die van 2023 worden (en misschien wel die van 2024).
De automatische indexering zadelt onze bedrijven op met een concurrentieverlies van 5/6% t.o.v. het buitenland, de buurlanden in de eerste plaats. Daarbovenop zal er bij veel bedrijven die wél concurrentieel blijven, een tekort zijn aan geschikt personeel. Het koopkrachtbeleid duwt heel wat mensen in de inactiviteit als het sociaal energietarief blijft voor wie niét werkt. Wijlen Juul Kabas krijgt postuum gelijk met zijn ‘’t Zijn zotten die werken’.
Daar er tegen Kerstmis en Nieuwjaar, zoals verwacht, geen politieke knopen werden doorgehakt, wordt de volgende streefdatum Pasen. Als het dan vijgen na Pasen zouden worden, zullen we waarschijnlijk opgezadeld raken met een kabinet dat in werkelijkheid een van lopende zaken wordt. Want geen enkele van de partijen van de federale meerderheid verwacht winst bij vervroegde verkiezingen, in tegendeel. Het wordt dan gewoon een uitstel van executie tot aan de verkiezingen van 2024.
MULTICULTUUR & SAMENLEVEN
De profeet en het Europese manna: twee handen op één buik
*
Hoe Europese subsidies het islamistische gedachtegoed dienen
Analyse - 01/01/2023 Filip Michiels
Dit artikel verscheen eerder in Doorbraak Magazine van juni 2022. Vier keer per jaar verschijnt Doorbraak namelijk ook op papier met uitgebreide interviews, reportages en columns. De recentste Doorbraak Magazine ligt nu in de krantenwinkel. Vraag ernaar.
Een Europese affichecampagne waarin gesluierde vrouwen symbool staan voor de vrijheid? Te gek voor woorden, zou je denken, maar pas na zwaar protest vanuit Frankrijk verdwenen de affiches. De campagne was niet zomaar een Europees accident de parcours, zo blijkt uit nader onderzoek. Onder het mom van de strijd tegen discriminatie of islamofobie, rijven lobby groepen, ngo’s en activistische verenigingen met een soms onverbloemd islamistische agenda, jaarlijks voor miljoenen euro’s aan Europese subsidies binnen.
Raad van Europa
‘Echte schoonheid vind je enkel terug in verscheidenheid, net zoals je de vrijheid terugvindt in de hijab.’ De slogan zou zo uit de koker van een reclamebureau in pakweg Koeweit of Qatar kunnen komen, maar niet is minder waar: het was de Raad van Europa die er in november 2021 mee uitpakte. De slogan maakte deel uit van een campagne tegen de discriminatie van moslims én voor de vrijheid om een hoofddoek te dragen. Die Raad van Europa is een mensenrechten organisatie die vanuit Straatsburg rond integratie en antidiscriminatie werkt en waarvan zowat alle Europese landen lid zijn.
Terwijl het in de rest van Europa aanvankelijk oorverdovend stil bleef, schoten heel wat Franse politici prompt in een Franse colère. Hoe was het mogelijk dat er in Europa een hoofddoek werd opgevoerd in een campagne voor de vrijheid, terwijl die hijab in heel wat landen net symbool staat voor de onderdrukking van vrouwen? Kort nadien nam de Raad van Europa zelf ook uitdrukkelijk afstand van de campagne, en werd ze offline gehaald.
‘De mate waarin het islamistische gedachtengoed effectief geïnfiltreerd is in de coulissen van de Brusselse en de Europese politiek valt moeilijk precies af te meten’, erkent Florence Bergeaud-Blackler. De Franse onderzoekster is al jarenlang actief bij het befaamde Franse onderzoeksinstituut CNRS (Centre National de la Recherche Scientifique) en schreef onder meer een boek over de spectaculaire opgang van de halal-cultuur en van de islamitische normen de voorbije jaren. ‘Op basis van eigen onderzoek bij onder meer verenigingen, politieke partijen en in het economische weefsel, kan ik alleen maar vaststellen dat er absoluut sprake is van almaar meer en almaar strengere eisen en voorschriften die puur religieus geïnspireerd zijn. Die trend blijft uiteraard niet beperkt tot Brussel, maar de massale aanwezigheid van heel wat Europese instellingen en lobbygroepen blijkt ook een ideale voedingsbodem voor een klimaat waarin het communautarisme en het religieuze fundamentalisme steeds beter gedijen.’
Observatorium
Mede om die reden was Bergeaud-Blackler vorig jaar in Brussel ook betrokken bij de oprichting van het Observatoire des Fondamentalismes. Een soort waakhond tegen verschillende vormen van religieus fundamentalisme, zeg maar. ‘Dat observatorium hebben we in het leven geroepen vanuit de vaststelling dat een open debat over de groei van het islamisme in Brussel, toch de hoofdstad van Europa, blijkbaar niet langer mogelijk is’, legt directrice Fadila Maaroufi uit. Als gewezen straathoekwerkster en antropologe spreekt zij ook uit eigen ervaring: ze werd al meermaals met de dood bedreigd. ‘We wilden de burger beter informeren over het verschil tussen moslims, islamisten en jihadisten, zodat niet iedereen over eenzelfde kam wordt geschoren.’
De moslimstem is electoraal zo belangrijk geworden dat haast geen enkele partij het islamisme nog openlijk durft te veroordelen
Maaroufi ontkent niet dat het observatorium zich vooral op het islamisme focust, maar dat is ook niet onlogisch, vindt ze. ‘Als we het over de gevaren van godsdienstig fundamentalisme hebben, vormt het islamisme anno 2022 veruit de grootste bedreiging. Mensen met islamistische ideeën zijn hier vandaag geïnfiltreerd in zowat alle lagen van het verenigingsleven én in zowat alle politiek partijen. Wanneer we bijvoorbeeld politieke partijen hier in Brussel onze expertise willen aanbieden, wordt dat aanbod ook systematisch afgeslagen. De moslimstem is electoraal zo belangrijk geworden dat haast geen enkele partij het islamisme nog openlijk durft te veroordelen.’
Moslimbroeders
Dé spin in het web van streng religieuze en vaak ronduit islamistische verenigingen en lobbygroepen in Europa zijn de Moslimbroeders. Deze transnationale organisatie werd bijna honderd jaar geleden in Egypte opgericht. Vooral in de jaren ’80 en ’90 won de beweging sterk aan invloed, onder meer dankzij financiële steun vanuit Qatar. Toen steeds meer Arabische landen de organisatie in het vizier namen, niet in het minst omwille van haar groeiende politieke invloed, focusten de Moslimbroeders ook steeds meer op de grote moslimgemeenschappen in Europa. Hierbij genoten ze ook de steun van de Turkse regering.
De Moslimbroeders werpen zich op als voortrekkers in de sociale en intellectuele emancipatie van de moslims in Europa, en zitten vaak diep vertakt in het verenigingsleven en niet zelden ook in de politiek en in het onderwijs. Tegelijk houden ze intern vast aan een onverbloemd fundamentalistische agenda en zijn ze voorstander van de invoering van de sharia.
Florence Bergeaud-Blackler: ‘Allerlei onderzoeksinstellingen en zelfs universiteiten spelen een sleutelrol in de opgang van het zogenaamde frérisme (de ideologie van les frères musulmans, nvdr). Ze maken daarbij dankbaar gebruik van de woke-ideologie en het dekolonialisme, die in deze kringen doorgaans ook behoorlijk wijdverspreid en populair zijn. Onder het mom van de strijd tegen racisme en discriminatie slagen ze er moeiteloos in om heel wat geld en subsidies los te weken voor zogenaamd onderzoek of voor projecten die de “oprukkende islamofobie” moeten aanpakken. Een rechtstreekse link met de Moslimbroeders is vaak moeilijk aan te tonen, maar hun invloed reikt bijzonder ver, ook hier in Brussel. Ze kunnen daarbij ook terugvallen op een zeer gedegen kennis van het Europese recht en van de Brusselse én Europese politieke structuren.’
ENAR
Een van de speerpunten in de lobbymachine tegen de zogenaamde islamofobie en het racisme op het niveau van de Europese instellingen is het ENAR (European Network Against Racism). Dit netwerk verenigt een honderdtal Europese ngo’s en noemt zichzelf ‘het enige pan-Europese netwerk tegen racisme’. In ons land vallen 13 verenigingen onder de ENAR-koepel, onder meer KifKif, Hand in Hand tegen Racisme, LEVL (het vroegere Minderhedenforum), de vzw Orbit en BePax. ENAR steekt niet onder stoelen of banken dat het financieel gesteund wordt door het Europese Rights, Equality and Citizenship-programma, dat onder de bevoegdheid van Europees Commissaris
Helena Dalli
*
valt. Het heeft tot doel ‘de in de EU-Verdragen verankerde rechten en waarden te beschermen en te bevorderen’. Met name door steun te verlenen aan maatschappelijke organisaties die actief zijn op lokaal, regionaal, nationaal en transnationaal niveau. Gesneden koek dus voor verenigingen en lobby-organisaties die de strijd tegen discriminatie en racisme hoog in het vaandel beweren te voeren.
In de periode 2014-2020 ging er in totaal zomaar eventjes 426,8 miljoen euro naar dat programma. 35 procent van dat budget, 149,6 miljoen euro, was bestemd voor projecten die specifiek mikten op de strijd tegen discriminatie en op de bestrijding van racisme en vreemdelinghaat. ENAR is een schoolvoorbeeld van een lobbymachine die de weg naar het Europese manna moeiteloos wist te vinden. Zomaar eventjes 69,3 procent van hun totale jaarbudget is afkomstig van het Europese Rights, Equality and Citizenship-programma, zo blijkt uit het meest recente jaarverslag. Ook Open Society Foundations (OSF), de stichting die in het leven werd geroepen door de Hongaarse miljardair George Soros, is al sinds 2002 een finananciële partner van het ENAR. In 2008 werd Open Society Foundations ook een structurele financier (‘core-founder’). Dat is ook bittere noodzaak: de Europese Commissie financiert immers enkel verenigingen die ook elders aanspraak kunnen maken op subsidies. Anders gesteld: zonder die Europese subsidies zou het ENAR geen dag kunnen overleven.
Wat online-speurwerk toont evenwel aan dat de strijd tegen racisme en discriminatie door ENAR nogal voluntaristisch en eenzijdig wordt ingevuld. Wie de zoektermen ‘ENAR en ‘islamophobia’ intikt, krijgt al meteen 24.100 resultaten voorgeschoteld. Gaande van een ENAR-rapport dat schetst hoe de Europese strijd tegen terrorisme tot vooroordelen tegen moslims leidt (over de impact van het islamitisch geïnspireerde terrorisme op niet-moslims waren wellicht geen cijfers te vinden) tot een rapport dat moet aantonen hoe zelfs Covid19 bijdroeg tot nog meer discriminatie van moslims.
Franse presidentsverkiezingen
Toch blijft het hoogst merkwaardig dat een man die ooit deel uitmaakte van een vereniging die al openlijk pleitte voor het vermoorden van homoseksuelen, het blijkbaar zomaar tot directeur kan schoppen van een groot pan-Europees netwerk dat opkomt tegen discriminatie
Duiken we wat dieper in de twintig ‘anti-racistische organisaties’ die volgens een persbericht van 11 mei 2020 op hun beurt samen 200.000 euro kregen toegekend van de aanverwante ENAR Foundation, dan blijken er zomaar eventjes negen daarvan zich te focussen op de discriminatie van moslims. Al minstens even veelzeggend is dat het ENAR in de periode 2014-2020 in de figuur van Michael Privot een algemeen directeur had van wie de geloofsbrieven toch stevig in vraag kunnen worden gesteld. Niet in het minst voor een organisatie die beweert alle vormen van discriminatie te willen bestrijden. Privot is een bekende academicus aan de overkant van de taalgrens, die zich jaren geleden al tot de islam bekeerde. Daarna was hij ook enkele jaren lid van, jawel, de Moslimbroeders, iets wat hijzelf overigens ook grif toegeeft. Naar eigen zeggen zou hij die vereniging evenwel al jaren geleden de rug hebben toegekeerd. Sindsdien zet hij zichzelf graag in de etalage als een fervent voorvechter van de ‘verlichte islam’. Toch blijft het hoogst merkwaardig dat een man die ooit deel uitmaakte van een vereniging die al openlijk pleitte voor het vermoorden van homoseksuelen, het blijkbaar zomaar tot directeur kan schoppen van een groot pan-Europees netwerk dat opkomt tegen discriminatie.
Ook in de aanloop naar de recente Franse presidentsverkiezingen liet ENAR zich allerminst onbetuigd. Zo was Julie Pascoet, senior advocacy officer bij ENAR, op maandag 9 mei te gast in de ontbijtshow van de Britse zender Voice of Islam. Ze mocht daar haar licht laten schijnen over islamofobie, in het bijzonder over de kwesties van genderdiscriminatie en de zogenaamde voortdurende stigmatisering van moslimvrouwen die de hijab dragen in Frankrijk. Eind vorig jaar had ENAR zich, samen met enkele tientallen andere burgerrechtenorganisties, al openlijk solidair verklaard met Femyso. Deze pan-Europese ngo, die enkele tientallen Europese jongerenorganisaties vertegenwoordigt, had zich immers uitgesproken tegen de ‘islamofobe heksenjacht’ bij onze zuiderburen. ‘De afgelopen maanden heeft de Franse regering talloze administratieve procedures opgestart om door moslims geleide organisaties, moskeeën, scholen en zelfs door moslims gerunde snackbars te sluiten’, schreef Femyso in november 2021 in een persbericht. ‘Ondanks een totaal gebrek aan bewijs of gerechtelijke procedures heeft zij dit gedaan door zich te beroepen op banden met de Moslimbroederschap.’
Die focus op Frankrijk is allerminst toevallig: door strikt vast te houden aan de scheiding tussen kerk en staat, heeft Frankrijk zich de voorbije jaren niet alleen ontpopt tot het favoriete doelwit van islamitisch geïnspireerd terrorisme. Ook allerlei ngo’s en moslimorganisaties viseren de Franse overheid, vanuit het besef dat het Franse voorbeeld om de islam zoveel mogelijk uit het openbare leven te weren, elders in Europa wel eens navolging zou kunnen krijgen.
Wijdvertakt netwerk
‘Wanneer we nader onderzoek doen naar verenigingen die tegen islamofobie strijden, dan belanden we haast altijd bij de Moslimbroeders’, bevestigt ook Florence Bergeaud-Blackler. ‘Zij zijn er de voorbije jaren in geslaagd om geruisloos een voet tussen de deur te krijgen bij de meest uiteenlopende verenigingen en lobbygroepen, vooral dan in Brussel. Die groepen pleiten dan bijvoorbeeld voor het toelaten van een burkini in openbare zwembaden, zoals onlangs in Grenoble. Of ze spannen gerechtelijke procedures aan tegen het hoofddoekenverbod op school.’
‘Maar we moeten dit in een breder kader zien dan de Moslimbroeders zelf’, vervolgt Bergeaud-Blackler. ‘Le frérisme, zoals ik het omschrijf, is een ideologie die zich perfect heeft ingepast in de Europese politiek en sociale context. We maken in het Westen nog te vaak de fout om in hiërarchische structuren te blijven denken, zoals de meeste politieke partijen bij ons nog altijd zijn opgebouwd. Het gaat in dit geval veeleer om een zeer breed en wijdvertakt netwerk, met als centrale drijvende kracht de islam. Die islam is veel meer dan een ideologie, het is een dagdagelijkse praktijk en manier van leven. Dat aspect, en de invloed die daarvan uitgaat, onderschatten wij hier in Europa.’
Het probleem is dat deze bevolking almaar meer wordt gecontroleerd door een relatief kleine minderheid van harde islamisten en activisten
‘Het netwerk onder de ideologie is er de voorbije jaren ook meesterlijk in geslaagd om de moslims in Europa in de rol van slachtoffer te wringen. Ze hebben een identitair slachtoffer discours gefabriceerd dat bijzonder goed aanslaat.’ Last but not least, zo onderstreept Bergeaud-Blackler, komt daar het electorale belang van de moslim-stem bovenop. In een stad als Brussel kan geen enkele politieke partij het zich vandaag nog veroorloven om de ‘moslimstem’ links te laten liggen. ‘De MR is wellicht nog de enige uitzondering, maar de demografische evolutie in Brussel draagt er almaar sterker toe bij dat je niet meer aan de macht raakt als je niet minstens op de steun van een deel van de moslimbevolking kan rekenen. Het probleem is dat deze bevolking almaar meer wordt gecontroleerd door een relatief kleine minderheid van harde islamisten en activisten, die voor hun wervende communautaristische projecten ook flink wat financiële steun vanuit het buitenland, denk maar aan Qatar en Turijke, ontvangen. Ook daar komen de Moslimbroeders opnieuw in beeld.’
‘Waardevolle partners van Europese instellingen’
Hamvraag is dan uiteraard: hoe is het mogelijk dat een militante organisatie zoals de Moslimbroeders, die in een aantal Arabische landen maar ook in Oostenrijk als terroristische organiatie werd bestempeld, blijkbaar moeiteloos kan infiltreren in tal van ngo’s en zelfverklaarde burgerrechtenorganisaties? Vragen in die zin stelde onder meer Europees parlementslid Filip De Man (Vlaams Belang) al enkele keren aan de Europese Commissie. Zo legde hij eind vorig jaar, samen met een aantal andere Europese parlementsleden, Europees commissaris Ylva Johansson, bevoegd voor Binnenlandse Aangelegenheden, de vraag voor naar de aanwezigheid van Femyso op het Europees Jongerenevenement in Straatsburg. Die organisatie zou volgens de betrokken parlementsleden immers ook nauwe banden onderhouden met het Collectif contre l’islamophobie Belgique, dat op zijn beurt weer gelieerd is aan het Collectif contre l’islamophobie France. Die organisatie werd in Frankrijk ontbonden na de gruwelijke moord op Samuel Paty.
Het antwoord van Johansson riep meer vragen op dan het antwoorden opleverde. Volgens haar zijn niet-gouvernementele organisaties waardevolle partners van de Europese instellingen bij hun inspanningen om jongeren te bereiken en sociale uitsluiting, marginalisering en alle vormen van discriminatie tegen te gaan. ‘In dat verband is het mogelijk dat Femyso werd uitgenodigd op een evenement dat antiracisme, antidiscriminatie en uitsluiting promoot, zoals het Europees Jongerenevenement’, klonk het. Johansson erkende ook dat Femyso eerder al partner was voor twee projecten binnen het Europese “We can for human rights speech”-programma. ‘Die projecten gingen respectievelijk in 2013 en 2019 van start en ontvingen in totaal een EU-bijdrage van bijna 45.000 euro. Daarnaast ontving het ook nog eens ongeveer 125.000 euro financiering uit EU-onderwijsprogramma’s.’
Dat Femyso net gelinkt wordt aan religieus extremisme was daarbij blijkbaar geen punt. Onder de Femyso-paraplu valt bijvoorbeeld ook Milli Görüs. Deze van oorsprong Turkse vereniging die in heel Europa actief is, wordt door sommige westerse inlichtingendiensten als antidemocratisch en staatsgevaarlijk gekwalificeerd. Een van de doelstellingen van Femyso is, zo blijkt uit de statuten, het aanmoedigen van de verdere ontwikkeling van een Europese moslimidentiteit. Een aantal Franse onderzoekers geven ook aan dat het niet meer is dan de jonge en transnationale uitloper van de Unie van Islamitische Organisaties in Europa. Die structuur leunt op zijn beurt dan weer nauw aan bij de Moslimbroederschap.
Hoofdstad van vooroordelen
Begin november vorig jaar, na het zware Franse protest tegen de hijab-campagne, haalde Femyso-topvrouw Hande Taner, zelf gewezen voorzitster van de studentenafdeling van Milli Görüs, op haar Twitter-account nog zwaar uit naar Frankrijk. ‘Parijs is momenteel de hoofdstad van de westerse vooroordelen, en racisme is het belangrijkste exportproduct van Frankrijk’, klonk het. U leest het goed, dit uit de mond van een organisatie die gefinancierd wordt met EU-subsidies.
Haar uithaal illustreerde beter dan wat ook hoe de Moslimbroeders vandaag zowel het officieuze woke-jargon als de officiële Europese instellingen feilloos voor hun kar weten te spannen in een soft power-strategie die er op gericht is om de weerstand in Europa tegen islamisme weg te nemen. Ook financieel plukken allerlei min of meer aanverwante organisaties daar de vruchten van. Specifiek rond de financiering van ENAR bevestigde Europees commissaris Didier Reynders in maart vorig jaar dan weer aan Filip De Man dat die organisatie in de periode 2015-2017 en de periode 2018-2021in totaal zomaar eventjes 4,1 miljoen aan Europese financiering ontving. Hoofdzakelijk in de vorm van exploitatiesubsidies in het kader van het programma Rechten, Gelijkheid en Burgerschap.
Op een nieuwe vraag van De Man aan de Europese Commissie welke controlemechanismen ze dan precies hanteert om te voorkomen dat EU-belastinggeld naar organisaties gaat die de islamisering van Europa voorstaan, volgde een al even administratief als ontwijkend antwoord. ‘Om de financiële belangen van de unie te beschermen, past de commissie de mechanismen toe waarin het financieel regelement en contractuele documenten voorzien (…). Bij de ontvangers van EU-financiering moet elke uitsluitingsgrond zoals omschreven in het financieel reglement ontbreken. De controles op de uitsluitingscriteria zijn gebaseerd op een verklaring op erewoord van de entiteit, aangevuld met relevante bewijsstukken.’ Of zo’n verklaring op erewoord veel indruk maakt op organisaties met dubieuze connecties én een uitdrukkelijk activistische agenda kan sterk worden betwijfeld.
Ecolo-lijst
Ook in eigen land lijken de tentakels van de Moslimbroeders almaar verder te reiken. Op 23 en 24 juni 2018 organiseerde het Collectif Contre l’Islamophobie en Belgique (CCIB) een online-infosessie over het respect voor de mensenrechten. ‘In het kader van onze permanente educatie en in de strijd tegen de onverdraagzaamheid en islamofobie’, klonk het in de uitnodiging. Deze activiteit kreeg de financiële steun van de Fédération Wallonie-Bruxelles binnen een project ‘om de interculturaliteit en het burgerschap te ondersteunen’.
Het CCIB werd in 2014 opgericht, en stelt zich op de eigen website voor als een ‘anti-racistische, pluralistische en niet-confessionele organisatie’. Hoe dit te rijmen valt met een voorzitter als Mustapha Chairi is een meer dan terechte vraag. Van Chairi, die ooit nog op een Ecolo-lijst figureerde, circuleren er op sociale media tal van foto’s waarop hij fier het Rabia-handgebaar maakte. Dit gebaar – vier vingers opgestoken en de duim tegen de handpalm geklemd – symboliseert al jarenlang de verbondenheid met de Moslimbroeders. Datzelfde CCIB was overigens ook betrokken bij een project waar ook het gelijkekansencentrum Unia mee de schouders onder zette, ter gelegenheid van de Brusselse Week van de Acties tegen Haat en Islamofobie in het najaar van 2020. Unia hield toen mee de pen vast voor de ontwikkeling van 25 aanbevelingen ter bestrijding van islamofobie jegens moslimmeisjes en -vrouwen, in het kader van alweer een Europees project: MEET, More Equal Europe Together. Een van de partners daarbij was het CCIB. Of hoe dus ook een onafhankelijke openbare instelling zich al dan niet onbewust voor de kar laat spannen van initiatieven waar ook organisaties met een ronduit islamistische agenda bij betrokken zijn
Strijd tegen terrorisme
‘Het probleem is dat Europa geen vragen stelt bij bepaalde geldstromen, zolang de begunstigde verenigingen geen rechtstreekse steun verlenen aan terroristische of jihadistische activiteiten’, geeft Bergeaud-Blackler aan. ‘Dat doen ze uiteraard niet: ze kennen perfect de Europese wetgeving en kleuren altijd netjes binnen de lijntjes. Ze beperken zich tot het beïnvloeden van de moslimbevolking in Europa. Ze houden hen voor dat ze superieur zijn aan de verderfelijke Europese cultuur en proberen hen er tegelijk van te overtuigen dat ze net omwille van hun geloof constant gediscrimineerd en achtergesteld worden. Zo voeden ze wel gevoelens van wrok bij een gedeelte van de moslimbevolking én creëren ze een vruchtbare voedingsbodem voor hun discours en hun acties, maar dit is uiteraard niet strafbaar.
Ze laten uitschijnen dat de strijd tegen het terrorisme in de EU ook tot meer discriminatie van moslims leidt
Tegelijk spelen ze ook perfect in op het schuldgevoel van heel wat Europeanen: kijk eens wat jullie kolonisatie heeft veroorzaakt! Sterker nog: nadat uitgerekend het moslimterrorisme de voorbije jaren honderden slachtoffers maakte in Europa draaien zij de zaak nu om. Ze laten uitschijnen dat de strijd tegen het terrorisme in de EU ook tot meer discriminatie van moslims leidt. En dus wordt de jihadistische strijd eigenlijk een gevolg van de Europese onverdraagzaamheid en van het discours van radicaal-rechts in Europa.’
‘Het is een pervers mechanisme: het islamisme ten dienste van de emancipatie. Maar het werkt perfect. En het maakt al decennialang deel uit van de strategie van onder meer de Moslimbroeders. In de meeste Europese grootsteden zijn de moslimvrouwen almaar vaker gesluierd. Persoonlijk beschouw ik een hoofddoek of een lang kleed bij 28 graden niet bepaald als een teken van emancipatie, maar zo stellen zij het wel voor. En helaas vinden ze daarvoor dus steeds vlotter gehoor voor bij allerlei Europese én nationale instellingen.’
Volgens Bergeaud-Blackler moeten we ook de hand in eigen boezem steken. Enerzijds omdat heel wat Europese comités en instellingen die vandaag de criteria voor nieuwe projectoproepen of subsidieregelingen bepalen, de voorbije jaren succesvol geïnfiltreerd zijn door academici, lobbyisten en onderzoekers die dit discours en deze ideologie genegen zijn. ‘Deze evolutie is al minstens twintig jaar bezig’, klinkt het. Het is een ons-kent-ons-clubje, dat elkaars onderzoeken legitimeert én financiert. Anderzijds kunnen we ook niet om de vaststelling heen dat heel wat politici van rechtse signatuur een heilige schrik hebben om het etiket “extreemrechts” of “racistisch” opgekleefd te krijgen. Willen we het tij keren, dan zie ik maar één oplossing: we moeten ophouden de strijd tegen de zogenaamde islamofobie te financieren, en net veel meer inzetten op onderzoek naar de sluipende voortgang van het islamisme in Europa. Maar het huidige woke-klimaat op heel wat Europese universiteiten maakt dit soort onderzoek vandaag bijna onmogelijk. Ikzelf heb het grote geluk dat ik in Parijs echt voltijds met onderzoekswerk kan bezig zijn. Maar hierover ook nog les geven, is anno 2022 haast een utopie
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Gelukkig hebben deze keer, anders dan in de Vroegere Middeleeuwen, met Isam Amateurs Veroveraars te doen die niet bijster slim zijn. Zij pompen gewoonweg de grond van onder hin eigen voeten weg om ide voor grof geld in onze keel te roppen.
Denk daarbij - in ’t klein - wat er met de Groningse gas winning is gebeurd.
Maar er is hoop. Binnenkort hebben wij in het Westen, via de ‘atoom-bleding’, energie te over die als gewoon renenwater via de riolen kan afgevoerd worden. Ja, zelfs misschien verkocht kan worden als herbruik om in Qatar reukloos de geraniums te bewateren.
Alles op zijn tijd in de zekerheid dat het Gezond Verstand beter gedijdt in vruchtbae bodem, dan in dor woestijnzand…
888 - WIE HET GEVAAR BEMINT ZAL ER IN VERGAAN. WAT ‘ OUDE ZEVER!!!!!
DIGIT LIA
Zondag 1 januari 2023
*
888 - WIE HET GEVAAR BEMINT ZAL ER IN VERGAAN. WAT ‘ OUDE ZEVER!!!!!
*
I N H O U D
*
Toen we nog kinderen waren - ik hoor het muin moeder nog steeds zeggen – ‘zwicht u van op de ijsplassen te gaan spelen’. Daar waar bij warm zomerweer, de mensen in verdrinken! Want vóòr ge het weeet, zijde al versmoord.
Draag-ijs en wereldpolitiek: aleen de temperatuur verszchilt, maar beiden zijn voor de gewone mens, even dodelijk.
Wat in Oekraïne iet of wat potsierlijk p 24 Februari verleden jaar als een speeltje begon, blijkt nu een jaar nadien slechts SCHINE SCHIJN te zijn geweest. Gans de weerld is in oolrog. Hetzij met speelgoedals raketten en tegen-raketten, hetzij met ongekende inflatie of een totale prijzen-oorlog op kap van de gewone burger.
Wat er ook van zij, voor de Leiderds EN HUN ‘LOBBY$ISTEN’ uit de glitterwereld is het KASSA KASSA KASSA als nooit te voren.
En dat alles – naast en bovenop dat doelijk ‘Chinees Griepke’ als ivoorbereiding van wat er nog komen moet.
Dit is, met wat er nog rest van de wereldbevolking van nà de Ramp, voldoende om een Nieuwe Mens t maken zoals er al 13 miljard jaren geedn al waten. Bij die Eerste Oerknal.
Beloofd om via deze Blog, als jet nig erger micht worden, van U op tijd te verwirrigen…. Om aan iedereen de Weg naar Pluto te vinden…
01-01-2023
Canon & credo
*
Vandaag, zondag 01.01.2023, begint er om 20.05 uur op de VRT een documentaire reeks over Vlaanderen met liefst tien afleveringen, die zo’n 2,4 miljoen euro heeft gekost. De serie wordt voorgesteld door Tom Waes en is o.m. gefinancierd door het Vlaams gewest, Screen Flanders en het Vlaams Audiovisueel Fonds, met de medewerking van enkele historici. Het is nog te vroeg om daarover enige commentaar en/of kritiek te geven, maar is in elk geval aan te raden. Dit verhaal speelt mee in de zgz Vlaamse canon, die e.e.a. vastlegt over de geschiedenis van onze regio, al zouden we ons in de eerste plaats beter druk maken over een Vlaams credo dat zou gaan over onze toekomst.
Bij de regionale Vlaamse verkiezingen van 2024 zal er geen enkele partij de volstrekte meerderheid halen en zal men dus moeten onderhandelen om die meerderheid te bekomen. Een coalitie waarbij een of meerdere partijen zowel in de regionale als in de federale regering zitten, zoals in de huidige regering Jambon – die ik daarom ‘Pasbon’ noem – is niet voor herhaling vatbaar. De ruggengraat van een nieuwe Vlaamse deelregering zal Vlaamsnationaal moeten zijn. Als N-VA en VB bij de verkiezingen van 2024 een meerderheid zouden halen in het Vlaams gewest – en volgens de laatste peilingen zit dat erin – dan zou het niet meer dan logisch zijn dat die twee onder elkaar de nieuwe Vlaamse regering zouden vormen. Als dat niet zou kunnen, bv omdat Bart De Wever zou blijven weigeren dat te doen, dan moeten de Vlaamse kiezers ervoor zorgen dat het VB incontournable wordt, wat wil zeggen dat men na die verkiezingen geen nieuwe Vlaamse regering zal kunnen vormen zonder die partij.
Om er zeker van te zijn dat dit zal gebeuren moet iedere overtuigde Vlaming dan ook best tenminste regionaal voor het VB stemmen, wat De Wever ondertussen daarover ook nog zou zeggen. Zelfs als deze straks zou verklaren tóch te willen samenwerken, is een ‘Lachaertje’ nooit uitgesloten. Als het VB als grootste partij uit de Vlaamse regionale verkiezingen komt, zal zij trouwens eerst aan bod komen en moet zij het N-VA uitnodigen samen met haar de nieuwe Vlaamse regering te vormen, mét De Wever als het kan, zonder als het moet. Als die laatste dat zou weigeren zou het VB zelfs voor een minderheidsregering kunnen gaan, wat voor Vlaanderen nog altijd meer toekomst zou bieden dan voortmodderen zoals men nu bezig is, met een machteloze cd&v en liberalen die hun woord niet houden.
WAAROM IK HET ETIKET ‘RECHTS-EXTREMIST’ NIET ACCEPTEER
*
Vivaldi herbeluisteren
Acta Sanctorum - 31/12/2022 Johan Sanctorum
*
Op de valreep van het oude jaar bereikten ons twee berichten die wijzen op een verdere desintegratie van de rechtstaat en een misbruik van onze tolerantieprincipes. Centraal is daarbij het fenomeen dat daders meer rechten krijgen dan hun slachtoffers en nabestaanden, en dat wetten vooral geschreven lijken voor slimme advocaten die hun cliënt verdedigen via kleine lettertjes in de wet én het Europese Mensenrechtenverdrag.
De wil van Allah
gf
Het terreurproces in Brussel.
Enerzijds is er natuurlijk het theater van het Brusselse terreurproces, gedomineerd door vertragingsmanoeuvres vanwege de verdediging (die dat uiteraard ontkent). Werkelijk alles wordt uit de kasten gehaald. Eerst dienden de boxen afgebroken worden waarin de beschuldigden moesten plaatsnemen, nadien ging het over de satanische muziek (!) in de gevangeniswagens, en nu zijn ook de naaktfouilles door een rechter in kortgeding verboden wegens ‘onmenselijk’. Per intieme fouillering riskeert de overheid de dwangsom van 1.000 euro aan het ‘slachtoffer’ te moeten betalen. Mooi zakgeld toch, ik zou me daarvoor toch al eens bukken en denken dat Allah het wil.
En dan is er de kwestie van juwelier Filip Moens, die vier jaar geleden een overvaller doodschoot na een brutale gewapende inbraak. De juwelier werd eerst buiten vervolging gesteld, maar de burgerlijke partij ging in beroep en haalde haar slag thuis: Moens moet voor de correctionele rechtbank verschijnen en riskeert vijf jaar cel. In een assisenzaak voor een volksjury zou hij allicht zijn vrijgesproken, vandaar. De burgerlijke partij? De familie van de crimineel dan? Ook uit op een schadevergoeding allicht.
De manier waarop advocaten de kleine lettertjes gebruiken om de rechtsgang te saboteren, leidt tot een verbijstering in de publieke opinie, maar rechters trekken er zich niets van aan en blijven solidair in de kommaneukerij
Onnodig te zeggen dat het draagvlak voor dit soort ‘recht’ steeds kleiner wordt. De manier waarop advocaten de kleine lettertjes gebruiken om de rechtsgang te saboteren, leidt tot een verbijstering in de publieke opinie, maar rechters trekken er zich niets van aan en blijven solidair in de kommaneukerij volgens de traditie van de Romeinse rechtspraak.
Wanneer er vervolgens opiniemakers opduiken die deze verbijstering argumenteren en gewagen over een tendens tot zelfvernietiging vanwege die rechtstaat, worden zij op een aparte manier door de media kaltgestellt: het zijn ook ‘extremisten’, die het al evenzeer gemunt hebben op onze democratie. Er wordt dan gesproken over een ‘extreemrechts’ gevaar, een complot zelfs, terwijl het louter gaat om een antwoord op een dreiging. Daarom weiger ik consequent het etiket ‘extreemrechts’: het is een poging tot stigmatisering en uitsluiting van groepen en individuen die problemen benoemen, en een buikgevoel vertolken dat zo langzamerhand mainstream wordt.
Een kwestie van evenwicht
gf
Systeemcriticus Yannick Verdyck: binnen de categorie ‘extreemrechtse terreur’ geplaatst en vervolgens geliquideerd.
Het gaat dan concreet om de versmalling van de vrije meningsuiting, de insijpeling van het woke-gedachtengoed in de mainstream media en het politieke discours, de haast absurde handhaving van het multicultureel fantasme, en de gekende pampering van allochtone subculturen die onze samenleving vijandig gezind zijn. Is de kritiek daarop ‘extreemrechts’? Neen, dat is rechtmatig burgerlijk verzet.
Het is dus uitkijken geblazen met politici en opiniemakers die tegen hét extremisme fulmineren, waarbij moslimextremisten en zogenaamde rechtse extremisten twee kanten van één medaille vormen, waarvoor dan het nieuwe centrum de enige remedie zou zijn. Deze tegenstelling is vals, maar alle mainstream media gaan erin mee, De Standaard voorop. Deze krant verzon naar aanleiding van de nachtelijke razzia, waarbij Yannick Verdyck werd omgebracht door Franstalige Special Forces, een compleet ‘netwerk’ van een extreemrechts complot, waarvan ook brave lieden als Rik Torfs de aanstichters zouden te zijn.
Torfs is al jaren kritisch voor DS, en kwam dus op een zwarte lijst terecht. Idem overigens voor ondergetekende, waarvan de krant aanraadt het jongste boek ‘Kakistocratie’ niét te lezen, en men de auteur zelfs best niet kent. De naam uitspreken is als Satan oproepen. Bijzonder ironisch is dan toch dat diezelfde Rik Torfs in een renaissance van het politieke centrum gelooft, terwijl hij door een kwaadwillige woke-gazet bijna als een rechtse extremist wordt weggezet. Een verstandig man als Torfs zou toch moeten beseffen dat tegenover het moslimextremisme en de verdediging van een ongebreidelde migratie geen rechts complot staat, maar een gevoel van onbehagen dat een politieke vertaling zoekt. De peiling cijfers zeggen genoeg.
De tot op heden onopgehelderde liquidatie van Yannick Verdyck is voor mij een van dé nieuwsfeiten van 2022, maar de klassieke jaaroverzichten maken er geen melding van
De tot op heden onopgehelderde liquidatie van Yannick Verdyck is voor mij een van dé nieuwsfeiten van 2022, maar de klassieke jaaroverzichten maken er geen melding van. Veelbetekenend. Evenals het feit dat de Staatsveiligheid een evenwichtsregel lijkt te handhaven, die islamterreur en zogenaamd ‘extreemrechtse terreur’ ziet als twee dreigingen van hetzelfde kaliber. Dus moet er voor elke verdachte van moslim terrorisme ook een extreemrechtse tegenhanger gevonden worden. Dat is uiteraard onhoudbaar: de ‘extreemrechtse’ reflex zou niet bestaan zonder datgene waartegen ze reageert, namelijk de razzia in naam van Allah op de redactielokalen van Charlie Hebdo, of de terreuraanslagen van 22 maart 2016 in Zaventem en Brussel, waarbij 35 onschuldige burgers om het leven kwamen.
‘Haatpredikers’
gf
Michel Houellebecq, aangeklaagd wegens islamofobie.
Door elke klokkenluider tot extreemrechtse fanaticus te bombarderen, maken de media het probleem alleen maar erger en verschaffen ze de bedreigers van de rechtstaat extra munitie. Hetzelfde overkwam Michel Houellebecq die nu door de Grote Moskee van Parijs voor de rechtbank wordt gedaagd wegen haatspraak en islamofobie.
Reden? De schrijver had in een interview, verschenen in Front Populaire, gewaarschuwd voor een polarisering binnen de Franse samenleving, waarbij burgers op de duur naar de wapens zouden grijpen om zich te verdedigen tegen een gemeenschap die via stedelijke no-go-zones een schaduw-Islamitische Staat creëert. Mensen krijgen schrik en gaan in het verweer omdat ze zich in de steek gelaten voelen door de overheid. Het wokisme, le grand remplacement (omvolking), de veramerikanisering, en het multiculturele dogma wijst hij aan als brandversnellers in dit proces.
Samen met Michel Onfray heeft Michel Houellebecq nu zijn plaats in de geschiedenis gekregen van extreemrechtse haatprediker
Dat is uiteraard niet naar de zin van links en de woke-ideologen. Samen met Michel Onfray heeft Michel Houellebecq nu zijn plaats in de geschiedenis gekregen van extreemrechtse haatprediker. Anne Hidalgo (PS), de burgemeester van Parijs, sprak haar volle steun al uit aan de Grote Moskee: electorale zieltjeswinnerij, we kennen dat ook bij ons. Zo zijn we weer bij onze eigen politiek beland en de smakeloze vier-seizoenen-pizza van een overheid die er niets meer van bakt. Dat de 18de eeuwse componist Antonio Vivaldi daarmee wordt geassocieerd, is op zich al een teken van cultureel verval. Satanische muziek voorwaar.
Voor het komende jaar hoop ik dat Vivaldi in eer wordt hersteld door zich te ontkoppelen van De Croo en co, dat de gebrandmerkte schrijvers volharden en zich door hun publiek gesteund weten, dat Rik Torfs snapt dat het centrum geen soelaas brengt maar enkel meer van hetzelfde, dat De Standaard verder blijft volharden in zijn kwaadwillige woke-kramp, en dat de peilingen de traditionele politiek zoetjesaan tot wanhoop drijven. U, beste lezer, wens ik naast al het goede een stormachtig 2023 toe. Na een onweer ruikt alles nog zo fris.
Luistertip: De storm, uit ‘De vier seizoenen’ van Antonio Vivaldi, gespeeld op accordeon door Alexandr Hrustevich
Johan Sanctorum
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Ondergetekende verhoopt vurig dat ‘de Grote Massa’, na kennismaking met wat hierboven zwart op wit staat, zich aansluit bij wat De Schandaard besstempelt as EXTREEM RECHTS. Al ware het maar door die gazeetten-brol LINX te laten liggen, bij al het afere vuil, waar het bij thuishoort.
Dat heb je zo, als de Famile Leysen even gemakkelijk van Hitler Junge omswitscht naar het herboen Hitlerisme, dat onder een andere naam hetzelfde doel nastreeft…
887 - DE EURPESE HER-BEVOLING VERLOOPT VOLGENS PLAN: INCLUSIEF VOKERENMOORD OP ONSZELF, DE OORPSRONKELIJKE BEVOLKING
Vrijdag 30 december 2022
887 - DE EURPESE HER-BEVOLING VERLOOPT VOLGENS PLAN: INCLUSIEF VOKERENMOORD OP ONSZELF, DE OORPSRONKELIJKE BEVOLKING
**
Jpseph Ratsinger, Paus Benedictus XVI (95j) vandaag om 10.42 overleden.
*
I N H O U D
*
Ik kan me niet vn de indruk ontdoen dat de zo pas overleden PaUS, op jeugdige leeftijd gewezen frontsoldaat onder het vervloekte Nazi-Regime, net op tijd dit tranendal verlaten heeft, om niet te moeten meemaken dat het oude Avondland onder de voet wordt gelopen door de resrt van de primitieve wereld.
Het is net alsof iedere atoom uit het lichaam van de verdwenen titan zich verhonderdvoudugd heeft om diens ‘Zending’ af te maken. Alles op deze Aarrkloot onder een en hetzelfde Führerbefehl, waelke God overbodig wordt.
Anders
gfezzgd; de Mens wil Gode gelijk zijn en ziet daatnj over het hoofd vat Adam ooit is overkomen. Namelijk verjaagd owrden uit het Aards Paradfijs zijner dromen …..
30-12-2022
DE LAATSTE LOODJES
*
De Vlaamse regering wil het aantal studenten, dat wil gaan voor (tand)arts, gevoelig opdrijven vanaf het volgende schooljaar. Dit n.a.v. het tekort aan artsen dat Vlaanderen momenteel kent en dat het gevolg is van een ondoordacht en niets ter zake doend ingangsexamen. Veel gejuich hoeft er ook nu nog niet te zijn, want het aantal extra studenten dat volgend schooljaar aan die studies zal mogen beginnen, zal pas over 7 jaar zijn afgestudeerd.
Ondertussen zullen onze Vlaamse dokters het moeten rooien met het (slinkend) aantal dat er nog is, terwijl er heel wat moderne ziekten bijkomen als gevolg van de digitalisatie die mensen verslaafd maakt aan hun smartphone, wat kan leiden tot burn-outs en zelfs agressie.
---
En nu we het toch over gezondheid hebben, in tegenstelling tot bv de USA en Japan, heeft Europa nog steeds niet beslist de Chinezen die hier besmet kunnen arriveren, te controleren, omdat er bij de twee gevallen in Italië, waarbij bijna de helft van de passagiers besmet was, geen nieuwe covid-variant is aangetroffen. Het wordt dus eerst afwachten tot dat wél gebeurt, met het risico dat het dan te laat is en men de nu pas gesloten vaccinatiecentra weer kan oprichten.
Tegen ambtenarij en cholera valt niets te beginnen’, was een oud Chinees gezegde dat straks misschien weer actueel kan worden.
*--
En dan iets heel anders: gisteren stierf Edson Arantes do Nascimento - alias Pele - een van de meest bekende Braziliaanse voetballers aller tijden. Hij debuteerde op zijn 18de als midvoor in het Braziliaanse elftal, met o.m. ook Didi, Pepe en vooral Manuel dos Santos - alias Garrincha - voor mij de beste rechtsbuiten ooit, dat voor de eerste keer de Wereldbeker won in 1958 in Zweden, het eerste WK dat rechtsreeks werd uitgezonden op Tv (toen nog in zwart-wit). Dat is me steeds bij gebleven omdat ik toen even jong was en ook voetbalde, zij het iets minder bekend, als jeugdspeler bij Kalmthout SK. Ik zag dat WK bij buren, want wij hadden thuis zelf nog geen Tv. Zoiets vergeet men niet.
31-12-2022
EXIT 2022
*
En zo zijn we weer eens aanbeland bij een zoveelste einde van het jaar en de vraag wat het volgende jaar ons zal brengen.
Politiek gesproken zal er m.i. niet veel gebeuren en zal 2023 vooral een jaar zijn waarin we ons al in een verkiezings modus zullen bevinden. Die verkiezingen zullen er, normaal gesproken, pas zijn in de lente van 2024, maar zouden op federaal niveau ook eerder kunnen plaatsvinden, mocht deze federale Paarsgroen+ regering vallen. Dat laatste zal denkelijk wel niet gebeuren omdat er niet meteen een oplossing is voor de vele problemen waarmee Croo & Co zich voortsleept. De 7 meerderheidspartijen zouden tegen maart 2023 een akkoord moeten hebben over de fiscale hervorming, de pensioenen, de btw-verlaging, de accijnzen, de sociale energietarieven en de begroting in het algemeen. Dat ‘moeten’ is er in de eerste plaats omdat de Europese Commissie daar achter zit en bv voor de pensioenen feitelijk al uitsluitsel wil tegen 15 januari. Als dat niét gebeurt, verliest België een Europese schijf van 900 miljoen euro voor relance operaties. Tenslotte zou er deze week nog met Engie een princiepsakkoord moeten zijn over de kerncentrales. Het zal al een half mirakel zijn, mocht dat gebeuren.
---
In elk geval gaan we het hopelijk kunnen blijven volgen en wens ik al mijn lezers een voorspoedig 2023.
De vrije meningsuiting staat meer en meer onder druk in dit land. Maar ook de vrijheid van religie, meer bepaald de vrijheid om je religie te verlaten, blijkt in dit land niet gegarandeerd.
FDW
Linkse activisten die de straatactie niet kunnen laten, hebben Filip Dewinter opnieuw politiek relevant gemaakt. In de buurt van Leuven werd hij tegen de grond getrokken en toen pas wist heel Vlaanderen dat hij een boek had geschreven. En dan nog wel een met de provocerende titel Omvolking. De bokshandschoenen van vandaag. Je moet Dewinter niets leren.
De onverdraagzaamheid van links zet hen aan om stemmen waarmee ze het oneens zijn, te proberen weren uit het publieke debat. Desnoods met geweld
Hij verkocht naar eigen zeggen al meer dan 3.000 exemplaren. Een bestseller voor politieke boeken. Maar hij gaf het uit in eigen beheer, dus je ziet dat in geen enkel lijstje. Zo is FDW terug. De onverdraagzaamheid van links zet hen aan om stemmen waarmee ze het oneens zijn, te proberen weren uit het publieke debat. Desnoods met geweld. Ze maakten van Filip Dewinter zo dé heraut voor vrije meningsuiting. Zou daar bij radicaal-links iemand met strategie bezig zijn of doen die maar wat?
En Rusland?
Dat links protest dreef ook ons naar Dewinter voor een lang interview in het nieuwe Doorbraak Magazine. Wat zegt hij nu eigenlijk in zijn boek? Klopt het allemaal, waarom is er nog geen factcheck geweest? Wat zegt hij niet? Hoe zit dat met zijn Russische connectie? Maakt hij het zijn tegenstanders niet te gemakkelijk? Is hij het beeld van die nieuwe volkspartij? We vragen het hem liever zelf. U kan dan uw oordeel wel vellen.
Afvalligen
Over Dewinter wordt dan veel gesproken, over andere problemen wordt liever gezwegen. We moeten vaststellen -in de kersttijd- dat er een probleem is met de vrijheid van religie in dit land. En dat daarover liever gezwegen wordt. We doken – ook in het Magazine – in de wereld van de ex-moslims. Moslims die van hun geloof vallen en atheïst worden, ‘afvalligen’ in het jargon. Dat veroorzaakt blijkbaar niet enkel in moslimlanden problemen, maar ook bij ons. Onze samenleving blijkt toch niet zo vrij dat de islam verlaten zomaar mogelijk is.
Hoe groot het probleem is, blijkt. Opvallend is hoe bang die mensen zijn. Ook vandaag nog. Op straat kijken ze altijd goed rond of ze niet gevolgd worden. Vaak verbergen ze zich voor hun familie. Situaties waarvan je denkt dat die in het Vlaanderen van vandaag niet meer zouden bestaan.
Slachtoffers
In een tijd dat er zo graag en met zoveel overgave over slachtoffers wordt gepraat, zijn dat echt slachtoffers. Maar ze passen niet in het plaatje van de ‘geliefde slachtoffers’. In de media komen ze amper aan bod en in de politiek lijkt niemand het voor hen op te nemen. De VN-baas waarschuwt voor wereldwijde rechtse bedreiging. Maar over deze daadwerkelijke bedreiging wordt zedig gezwegen.
De vrijheid van religie betekent ook het recht om van religie te veranderen of er geen te hebben
Gelukkig laat Vlaams minister Somers een onderzoek uitvoeren. We kijken uit naar de resultaten en welke gevolgen die zullen hebben op het beleid van de Vlaamse regering naar ex-moslims toe. De vrijheid van religie betekent ook het recht om van religie te veranderen of er geen te hebben. Dat is een mensenrecht. Is het geen kerntaak van de regering om de rechten van de burgers te garanderen?
Met Doorbraak Magazine willen we aandacht geven aan die onderwerpen of perspectieven die volgens ons als redactie niet, niet genoeg of te eenzijdig worden belicht in de pers. Het is een 80 pagina’s dik magazine dat vier keer per jaar verschijnt. Ideaal om de donkere dagen door te komen. Vraag er naar in de krantenwinkel!
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Ach ja, met Oid & Nieuw geeft het meer pas om te spreken over geluk en zegen op al uw wegen. Al wil dat nu ook precies niet zeggen, dat men z’n hhofd niet loet intrekken als er errgens kogels in het rond vliegen.
886 - ZE ZIJN EVEN DODELIJK ZOWEL COWID ALS WOKE. ALLEEN GODS MOLEN BEPAALT HET EXACTET TIJDIP
*
Donderdag 29 dec2022
*
886 - ZE ZIJN EVEN DODELIJK ZOWEL COWID ALS WOKE. ALLEEN GODS MOLEN BEPAALT HET EXACTET TIJDIP
*
I N H O U D
*
Eer bestaat sinds menengejeugenis een authentiek Frans spreekwoord, dat nog maar eens inn die zogezegde superieure taal wereld, die beweert dat iedere dag genpeg heeft aan aijn eigen miserie. Miserie is wel niet helemaal hetzledde als peune, maar
nNet zoals bij Racine – od was het Corneille? – in zijn meesterwerl LE CID, ‘PEINE’ rijmt met CHUMÈNE en derhalve wordt voldaan aan de voorschriften vqn de Feanstalige rijmelarij…. Waar Chimène gelijk staat met peine….
Maar deze keer is één van de twee tijdelijke dagfenomenen er teveel aan. Van het ene gaan de mensen bij bodjes dood, door het tweede wotdt de me,selijke nnatuur gewoon verkracht.
Maar net als bi elkle verkrachting, is het ene plezier het andere waartd. Het hangt er alleen van af, als men zich dader of slachtoffer voelt of spreekt als dader.
29-12-2022
COVID BIS ?
*
Het moet ongeveer drie jaar geleden zijn dat de covid-epidemie uitbrak in China. De rest van de wereld kreeg er enkele maanden later ook mee te maken en het zorgde voor een epidemie zoals we die in vele jaren niet meer hadden meegemaakt. Ondertussen is de situatie dusdanig verbeterd dat de meeste maatregelen niet meer nodig zijn. Dat is tenminste wat men denkt, ook in China dat met zijn zero-covidbeleid zelfs miljoenen steden zoals Peking en Shanghai lam legde. Daartegen kwam echter zoveel protest dat het communistische bewind tenslotte alle maatregelen zo goed als afschafte en er nu zelfs geen cijfers meer over geeft.
Vanaf 8 januari 2023 zullen Chinezen weer naar het buitenland kunnen reizen en buitenlandse zakenlui weer China binnen kunnen zonder eerst wekenlang nog in quarantaine te moeten verblijven. De zakenwereld reageert positief, maar of het weer business as usual gaat worden, is twijfelachtig, want uitgerekend in de bakermat van de corona-pandemie liggen de hospitalen momenteel meer dan vol met covid-patiënten en kunnen de crematoria de aantallen niet meer bijhouden. Het geschatte miljoen doden tot hiertoe lijkt veel, maar spreekt niet zo erg tot verbeelding in een land met anderhalf miljard inwoners. De vraag is maar hoeveel Chinezen er straks weer naar het buitenland zullen trekken, al dan niet besmet met een gekende of nieuwe variant van het virus en voor een tweede wereldcrisis zullen zorgen. Buiten het dragen van mondmaskers in de vliegtuigen lijkt er geen enkele andere beperking meer te zijn. Daar komt nog bij dat er ook al Chinezen zijn die niet eens wachten op 8 januari en nu reeds naar het buitenland trekken. Dat ondervond men in Italië waar op twee vluchten uit China zowat de helft van de passagiers covid-besmet bleek te zijn.
Ondertussen heeft Japan al gereageerd en gaan die de regels voor inkomende Chinezen weer verstrengen, terwijl ook de States er zich ongerust over maken. Het zou geen kwaad kunnen mocht Europa het voorbeeld van Italië volgen vóór we ook hier straks opnieuw met die miserie beginnen.
HOE ‘WOKE NEWSSPEAK’ DE GEDACHTEN STEEDS MEER MANIPULEERT
*
Een zogenaamd progressieve elite is doende de taal te plooien naar hun zelfbedachte ideologie, om zo het volk te heropvoeden.
Commentaar - 24/12/2022
In zijn excuusrede over het Nederlandse slavernijverleden hield premier Rutte zich keurig aan een blijkbaar recent ingeburgerde linguïstieke regel, die verbiedt mensen ‘slaaf’ te noemen. Correct is: ‘tot slaaf gemaakte’.
In ‘The Hill We Climb’ van de Amerikaanse dichteres Amanda Gorman, voorgedragen bij de inhuldiging van president Biden, werd het woord ‘slave’ wel gewoon gebruikt. Maar in de officiële Nederlandse vertaling werd het vervangen door ‘tot slaaf gemaakte’. Wat niet alleen een potsierlijke dichtregel opleverde, maar ook opmerkelijk is omdat bedenkingen over het woord slaaf oorspronkelijk uit de VS kwamen. Daar sprak men halverwege de vorige eeuw al over een ‘person who is enslaved’ om te vermijden dat iemand gedefinieerd wordt door wat hem is overkomen.
Zo mag een immigrant geen immigrant meer heten, maar ‘een persoon die is geïmmigreerd’ en een gevangene geen gevangene maar ‘iemand die is vastgezet’. Dat is ‘person-first’-taal, bedoeld om te benadrukken dat mensen in de eerste plaats slachtoffer zijn van omstandigheden, ook als het om een bajesklant gaat. Oh wacht, ‘slachtoffer’ mag ook niet meer. Dat moet zijn ‘iemand die iets is overkomen’.
Waarom één woord gebruiken als het met vijf kan, nietwaar?
Laatstgenoemde voorbeelden komen uit een index van ‘schadelijke taal’, recent gelanceerd door wat ooit één van de beste universiteiten in de VS was: Stanford University in Californië. De index werd meteen weer van het internet gehaald wegens overwegend zeer negatieve reacties, maar is toch nog te vinden via de Wall Street Journal (WSJ). Overigens had ik het over ‘een Amerikaanse dichteres’, volgens de Stanford-index ook al fout.
In deze nieuwe oprispingen van woke hysterie wordt Amerikanen aangeraden zich niet langer ‘Amerikaan’ te noemen, maar bijvoorbeeld ‘US-citizen’
Amerika is een continent met meer dan veertig nationaliteiten en door iemand ‘Amerikaans’ te noemen als je bedoelt ‘uit de VS’, insinueer je dat dit land het belangrijkste is. Dat kan de overige bewoners van het continent kwetsen, die immers even ‘Amerikaans’ zijn. In deze nieuwe oprispingen van woke hysterie wordt Amerikanen aangeraden zich niet langer ‘Amerikaan’ te noemen, maar bijvoorbeeld ‘US-citizen’.
Stanford
Stanford werkte twee jaar intensief met belangengroepen samen om de lijst te produceren en inclusieve alternatieven te bieden. ‘Beating a dead horse’ bijvoorbeeld moet worden vervangen door ‘iets niet los kunnen laten’, omdat de oorspronkelijke uitdrukking ‘geweld tegen dieren normaliseert’. Een ‘master’ kun je tegenwoordig niet meer halen aan Stanford en, ik garandeer u, op onze Europese universiteiten binnenkort ook niet meer. Het waren toch ‘masters’ die slaven hielden, pardon, tot slaaf maakten? Vandaar.
De WSJ merkt snedig op dat Stanford op minder dan zeventienduizend studenten meer dan twintigduizend mensen in dienst heeft. Die hebben kennelijk genoeg tijd over. Intussen blijft het collegegeld omhoog racen. Stanford is er bepaald niet voor de gemiddelde persoon. Uiteraard figureert naast zaken als ‘culturele appropriatie’ het fenomeen ‘gender’ prominent op de lijst van Stanford. ‘Hij’ of ‘zij’ is totaal taboe. Men dient een persoon met ‘jullie’ of beter nog met de naam aan te spreken, zolang niet bekend is met wie of wat deze persoon zich identificeert. Nu maar hopen dat de slager zijn messen thuishoudt als u hem met ‘jullie’ aanspreekt, dan wel vraagt met welk gender hij zich identificeert.
Europa volgt
Europese universiteiten lopen hierin achter de muziek aan, maar onderschat ze niet! Met een recente wijziging in het Cambridge Woordenboek van de Engelse Taal – de eeuwige concurrent van de beter verkopende Oxford Dictionary – lijkt de universiteit van Cambridge die van Oxford opnieuw te overtroeven in de strijd om de meest woke universiteit. De Cambridge Dictionary behoudt het zelfstandig naamwoord ‘vrouw’ niet langer voor aan volwassenen die als vrouw zijn geboren. Men acht het nu ook van toepassing op eenieder die ‘zich als vrouw identificeert’, ongeacht het bij geboorte ‘toegewezen’ geslacht, zoals dat in ‘newspeak’ heet. Met andere woorden: ook een vent met intact klokkenspel kan een vrouw zijn, althans volgens de Cambridge Dictionary.
Met nog andere woorden: het woord vrouw heeft hiermee zijn specifieke betekenis verloren. De vrouw is afgeschaft, verleden tijd: this parrot is deceased, a dead parrot, this parrot is no more! Eerlijk is eerlijk, men deed het ook bij ‘man’. Wie ‘als man leeft en zich als man identificeert’, is een man, ook als zij een vrouw is. Waarom niet meteen ‘vrede’ als tweede betekenis van ‘oorlog’? Of ‘vrijheid’ bij ‘slavernij’? George Orwell schreef dat het inperken van de woordenschat in newspeak burgers moest beletten te denken aan zaken die het Big Brother-regime onwelgevallig waren, zoals vrijheid van meningsuiting en eigen wil. Dat zou immers een thoughtcrime zijn, een gedachtenmisdaad. ‘Thoughtcrime wordt onmogelijk als er geen woorden meer zijn om het in uit te drukken…’
Volk
Alleen het volk – de ‘proleten’ – spreekt nog ‘oldspeak’ in 1984. De mensen die nu zeggen: ‘Mannen kunnen geen vrouwen zijn’. Want mannen en vrouwen biologisch verschillend noemen, is een gedachtenmis daad geworden. Wie zich eraan schuldig maakt, kan knokploegen van transgenderactivisten op zijn dak krijgen, of justitie. De nieuwe elitaire mantra is ‘transvrouwen zijn vrouwen’. Voor de gewone sterveling is dat hetzelfde als ‘mannen zijn vrouwen’. Daarom dient men via taal te worden heropgevoed. De oorspronkelijke betekenis van het woord vrouw is tot blasfemie verklaard. Zeg liever ‘menstruerend mens’, of ‘mens met een baarmoeder’.
Maar in ieder geval nooit: ‘volwassen mens van het vrouwelijke geslacht’. Dat is de definitie en tevens de strijdkreet van een nieuw soort feministen, die vechten voor het voortbestaan van het concept biologische vrouw. En voor het recht van biologische vrouwen om zonder mannen topsport te bedrijven en in kleedkamers of opvanghuizen te verblijven. Zoals de bekende Engelse feministe Kelly-Jay Keen, die op de vraag of ze soms een dokter was dat ze zo precies wist wat een vrouw is, ooit antwoordde: ‘Ik ben geen dierenarts. Toch weet ik wat een hond is.’ Keen liet billboards ophangen met: ‘A woman is an adult human female’. Een vrouw is een volwassen vrouwelijke mens en werd prompt gearresteerd wegens transfobie…
Dichter bij huis maakte het COC, ooit een belangenvereniging voor homoseksuelen, een lespakket voor de basisschool over ‘seksuele- en genderdiversiteit’. Bedoeld om schoolkinderen na te laten denken over welk gender het beste bij hen past. ‘Het geslacht toegewezen bij je geboorte stelt helemaal niks voor’, zegt een oubollig voorlichtingsfilmpje. ‘Ieder kind mag zelf beslissen welk gender hem, haar of hen het beste past.’ Het boekje ‘Hoe is het om transgender te zijn?’, ook aangeboden door het COC voor de basisschool, heeft volgens de begeleidende uiterst lovende tekst slechts één minpuntje. Er wordt immers consequent gesproken over ‘transgenders’, en dat had ‘transgender personen’ moeten zijn…
Academische elite
Taal leeft en verandert, dat gaat vanzelf. Gedrag beïnvloedt taal en taal het gedrag. Maar taal plooien naar een eenduidige sociaal-culturele ideologie, zoals al enige tijd op veel universiteiten gebeurt, is linguïstische manipulatie. Net als het aanpassen van definities in het woordenboek naar betekenissen die niet ingeburgerd zijn maar ideologische denkbeelden vertegenwoordigen. Een academische elite legt zo via lexicologen haar wil op aan de rest van de bevolking. De autoriteit van universiteit en woordenboek wordt misbruikt om aan de publieke opinie te tornen. Waarbij ook nog eens uit twee lopen wordt geschoten: westerse overheden maken deze ideologie en de bijbehorende taal tot wet. Wie een andere mening heeft en zich ‘fout’ uitdrukt, wordt beschouwd als transfoob, racistisch of zelfs fascistisch. Hij of zij kan handhaving en sancties tegemoet zien.
Buiten de wil van veel transgenders om is een totalitaire beweging ontstaan van transgenderactivisme met fascistoïde trekjes
Buiten de wil van veel transgenders om is een totalitaire beweging ontstaan van transgenderactivisme met fascistoïde trekjes. Daar zijn vooral mannen met een seksuele fetish debet aan, maar ook de overheid blaast zijn partij mee. Misschien wel het meest bizarre voorbeeld komt uit Noorwegen. Daar plaatste de lesbische filmmaakster Tonje Gjevjon onlangs een bericht op Facebook, waarin ze onder meer zei: ‘Mannen kunnen onmogelijk lesbiennes worden, noch zwanger raken.’ Ze reageerde op een Noorse man die zich publiekelijk had geïdentificeerd als ‘lesbische moeder’. Er werd voor die man geen psychiater gebeld, maar wel aangifte gedaan tegen mevrouw Gjevjon wegens ‘haatspraak’. In Noorwegen een delict dat drie jaar gevangenisstraf kan opleveren. De politie doet onderzoek…
Alexander van der Meer
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
*
In normale omstandigheden voelt ondergetekende zich als rasechte Flamingant meer aangetrokken tot een herenigig met de overige nEDERLANDEEN als daaar zijn het wereldberoemde Vlaanderen anex Frans-Vlaanderen tot an de Somme (De Zoom) die gedurende minstens 3 à 5 eeuwen tot een der rijkste wereldleiders behoorde, vooral toen het een politieke eenheid wormde met Hollannd, het landje aan de Zuidzezee, thans het IJszselmeer.
Maar zoals in voorgaande alinea aangetoond, kunnen tijden (… en vooral namen) veranderen.
Piet hein, zijn naam us klein, zij daden benne groot: hih heeft gewonnen de Zivervloot. Zie ik Marc Rutte nog niet doen. Daar is die 20 maatjes te klein en te Ruttig voor. Zilvervloten persoonlijk binnenhalen, ho daar zijjn, zoals bij alle EU-leider of aioane Helden, geen problemen µee, vooral niet als die iin eigfen zak verdwiijnen zonder ook aar één spoor na te laten.
De kwestie is dus niet zozeer wat men doet, maar wat en hoe me het verwoordt om te bewijzen mee te zijn met zijn tijd.
Sedert de Mens rechtop liris gaan lopen, waren er mannen – zie de ‘edele deen - en waren ern vrouwen, di e zonder gezegde edelen delen, beke,d nbleken te zijn als ‘Het Zwakke Geslacht’.
Godsdiensten namelijk hielden, doorheen de eeuwen, troiw de wacht over lichamsdelen waarover niet mocht gesproken worden. Uitzondering indien het ging over procreatie, zuigelingen en tutterflesen.
Die zijn nu allemaal dooreen geklutst. Vaders hebben nu, op eis van de Pakbonden, recht op ‘Bevallingsberlof’
Maar slim als ze zijn, laten ze voordien het vuile werk over aan…..het Zwakke Geslacht.
885 - HOE VLAAMSE WELVAART DOOR WERKENDE BURGRS OPGEBOUWD, WEERAL DOOR VEERKEERDE PROFITEURS WEER WORDT KAPOT GEMAAKT
*
Zaterdag 24 december 2022
*
885 - HOE VLAAMSE WELVAART DOOR WERKENDE BURGRS OPGEBOUWD, WEERAL DOOR VEERKEERDE PROFITEURS WEER WORDT KAPOT GEMAAKT
*
I N H O U D
De feiten zelf spelen zich o,der onder ogen af, maar worden ofwel onderbelicht, ja zelfs verzwegen. Of
opgeblazen door de Regime-Pers, al naar gelang het hen goed uitkomt.
Wat niet belet dat het nijvere Vlaandeeren tot op de bodem word tleeggemolken door een zelfverklarde Politieke Elite die uitstluitend vaart voor eigen rekening. Om het even dekleur van de gevoerde vlag, of die nu Rood, Geel, Blauw of Groen is.
Maar de laatste veelbelovendc peilingen openen het vooruitzcht op de lang verwachte samenwrekingmet de strijdgenoten die tot hiertoe – uit eigebelang? – afkereig bmeken te zijn van de Volkswil.
M.a.w. he Rijk van Magniette, de Waalse PS, vzly eofrt Blzzmer collaborateurs. De NV-A geeft eindelijk haar Ptretentie verloren, om samen met het Rood Gespuis de Brlgidvh wantostanden verder te leiden.
Is dat nu eindelijk het ware Antwerpen, of morten er eerst andere vuilerere handen worden weggeworpen?
*
*
17-12-2022
PARTI DES PARVENUS
*
N.a.v. Qatargate of Europegate, zoals ik het noem, en de malaise binnen de PS, is het misschien wel eens interessant alle fratsen van onze socio’s – in de eerste plaats de Waalse – van de laatste 50 jaar op een rijtje te zetten:
RTT, Imbramco, Agusta, Uniop, Sotegec, Van Cau, la Carolorégienne, Guy Mathot, Publifin, Samusocial en misschien vergeet ik er dan nog enkele.
Het was niet louter een Luiks gebeuren, want de eerste schandalen bij de PS braken los in Charleroi. Men herinnert zich waarschijnlijk nog de uitspraak van Di Rupo ter zake: ‘J’en ai marre des parvenus’. Dat was over de toenmalige toestand bij de PS in Charleroi. Dat is nu in Luik niet veel beter.
Ook de Vlaamse socialisten gingen in enkele bovenstaande affaires mee uit de bocht. Denk maar aan Willy Claes, die moest aftreden als secretaris-generaal van de NAVO, n.a.v. het Agusta-schandaal. Of Brouckie, toen die als kersverse voorzitter van de Vlaamse socialisten het zwart geld uit die affaire wou verbranden. Of Vande Lanotte met zijn Zilverfonds dat een lege doos bleek te zijn.
De volgende kandidaat zou wel eens ons mateke kunnen worden, die vindt dat geen enkel rechts regime ter wereld goede resultaten heeft geboekt. Dat is niet helemaal fout, maar dat geldt ook voor linkse regimes. Nooit gehoord van Venezuela, Cuba, Noord-Korea? Het kaviaarsocialisme van King Connah, ‘denk links – leef rechts’, is ook maar een linkse filosofie gekoppeld aan een rechtse levensstijl. Het verhaal van de balk en de splinter...
*
*
19-2-2022
TOFFE MINISTERPOST
*
Dat Meryame Kitir als minister van Ontwikkelingssamenwerking en Grootstedelijk Beleid wordt opgevolgd door Caroline Genez, kan men gerust de comeback van het jaar noemen.
In het begin van haar politieke carrière was Gennez een protegee van Steve Stevaert, op wiens verzoek ze zich rond 2003/2004 in Mechelen vestigde. Onder dezelfde Stevaert werd ze in 2003 ondervoorzitster van de sp.a, wat ze zou blijven tot 2007. In 2005 volgde ze hem ad interim op als partijvoorzitter van de sp.a, toen hij gouverneur van Limburg werd.
Tussendoor begon Gennez ook aan een parlementaire loopbaan. Van 2003 tot 2004 zetelde ze als gecoöpteerd senator in de Senaat. Begin juli 2004 kwam ze in het Vlaams Parlement terecht als opvolgster van Maya Detiège, die aan haar mandaat verzaakte. Ze bleef Vlaams volksvertegenwoordiger tot eind 2007. In 2007 volgde ze Johan Vande Lanotte, die na een verkiezingsnederlaag ontslag nam, op als partijvoorzitster van de sp.a. Ze maakte er echter ook een potje van en was geen kandidaat meer voor een tweede termijn. Ze drukte toen wel de hoop uit op het verwerven van een ‘toffe ministerpost’. Die heeft ze nu dus te pakken. De kans dat Gennez nu veel potten zal breken is echter uiterst klein. Ze zal, socialiste evenals Kitir, waarschijnlijk genereus andermans geld uitdelen, maar wel in het gareel van ons mateke moeten lopen én misschien in dat van Brouckie met wie ze vroeger niet door één deur kon...
---
En dan nog dit. Vorig jaar won Italië de finale van het Europese kampioenschap voetbal na strafschoppen tegen Engeland. Het waren de ‘gekleurde’ Engelse spelers die alle penalty’s misten. Ik schreef toen ‘Black lives matter’, maar je laat ze best geen strafschoppen nemen (grapje)’
Nu gebeurde ongeveer hetzelfde met de ‘Fransen’ die de strafschoppen misten tegen Argentinië. Zou het er toch iets mee te maken hebben, psychologisch wel te verstaan?
*
Commons
*
DE NEDERLAGEN STRATEGIE VAN SAMMY MAHDI
*
Opvallende gelijkenissen tussen Sammy Mahdi nu en Ed Nijpels vroeger
**
Sammy Mahdi (l.) en voormalig VVD-leider Ed Nijpels (r.).
Voor Doorbraak doe ik verslag van Nederland. Commentaar op de Belgische en Vlaamse politiek is er al genoeg. Wat als de operatiemodus van een hedendaags Belgisch politicus opvallende overeenkomsten vertoont met een vroegere Nederlandse partijleider?
Een half jaar geleden werd Sammy Mahdi voorzitter van CD&V. Sindsdien eist hij aan de lopende band dingen, bij voorkeur in de media. Een overzicht. 1. De Septemberverklaring van de Vlaamse regering werd uitgesteld omdat hij meer steun wilde voor gezinnen. 2. Er moest nog eens onderzocht worden of de Ventilus-kabels in West-Vlaanderen toch ondergronds konden. 3. Er moet hervormd worden om de staatsschuld aan te pakken. 4. Opeens wil hij, haaks op jarenlang partijstandpunt, de werkloosheidsuitkering in tijd beperken. Resultaat heeft hij nog niet geboekt. Wel lijkt hij krediet te verspelen bij coalitiepartners, in ieder geval in de Vlaamse regering.
Confrontatie of nederlaag?
In 1982 werd Ed Nijpels voorzitter van de Tweede Kamerfractie van de rechts-liberale VVD, en daarmee partijleider. Dit maakte hem de opvolger van Hans Wiegel (1971-1982). Van 1977 tot 1981 bestond de Nederlandse regering uit het christendemocratische CDA en de VVD. CDA-leider Dries van Agt was premier, Wiegel vicepremier. Na de verkiezingen van 1981 kwam onder druk van de linkervleugel van het CDA een regering van CDA, de sociaaldemocratische Partij van de Arbeid (PvdA) en het links-liberale D66.
Dit kabinet viel binnen een jaar, vooral vanwege de slechte verhouding tussen premier Van Agt en PvdA-vicepremier en -partijleider Joop den Uyl. Na de verkiezingen van 1982 (onder lijsttrekker Nijpels 36 zetels voor de VVD, het hoogste aantal tot dan toe) ontstond opnieuw een CDA/VVD-regering. Ruud Lubbers (1982-1994) werd voor het eerst CDA-premier, Nijpels bleef fractievoorzitter.
Partijleider zijn van de kleinere coalitiepartner is niet ideaal. Successen van de coalitie worden veelal bijgeschreven op het conto van de grootste partij. Onder Lubbers nam bovendien de populariteit van het CDA toe. Nijpels, nog maar kort leider, wilde zichzelf en de VVD meer profileren.
Nijpels ging eerst naar de media, pas daarna naar het kabinet
Dit bracht hem tot zijn ‘confrontatiestrategie’: openlijk kenbaar maken welke partijstandpunten omgezet moesten worden in beleid. Bij succes had hij iets binnengehaald, en anders had hij de achterban laten zien dat hij zich had ingespannen. Voorganger en medialieveling Wiegel had dat ook gedaan. Het verschil: pas als hij wist dat het in het kabinet besproken en geregeld was, stapte hij naar de media. Nijpels ging eerst naar de media, pas daarna naar het kabinet. Premier, ministers en staatssecretarissen bleken daar niet van gediend. Nijpels kreeg niks voor elkaar. Zijn aanpak werd al gauw ‘nederlagenstrategie’ genoemd.
Tanend gezag
Zijn eigen partij reageerde verdeeld. VVD en CDA waren het eens over de economische noodzaak om te bezuinigen. De profileringsdrang van Nijpels betrof daarom de publieke omroep en de immateriële kwesties (abortus, euthanasie, gezin). Dit viel goed bij de linkervleugel van de VVD. De rechtervleugel snapte niet waarom hij daarvoor de verstandhouding met de coalitiepartner op het spel zette.
CD&V was zelfs in de federale regering-Michel I, een coalitie zonder socialisten of groenen, destijds tegen inperking van werkloosheidsuitkeringen. Op verzoek van de toenmalige partijvoorzitter speelde voormalige werkgeversvoorman en Vlaams premier Kris Peeters de rol van links geweten binnen de rechtse regering, ten koste van zijn individuele politieke geloofwaardigheid. Als Mahdi aan tafel in De zevende dag alsnog van standpunt verandert, is het voor niets geweest,
Na verloop van tijd verschoof de sympathie van de eigen VVD-ministers richting CDA-premier Lubbers. Mahdi speelde hoog spel bij de Septemberverklaring. Naar verluidt floot Vlaams minister Hilde Crevits, die nota bene met ziekteverlof was, hem uiteindelijk terug. Het was CD&V-minister Jo Brouns die tegenover het Vlaamse Parlement verklaarde dat er momenteel geen politieke ruimte is voor eenzijdige inperking van de werkloosheidsregeling op Vlaams niveau.
Omstandigheden
Niet alles kon Nijpels persoonlijk aangerekend worden. Voorganger Wiegel kon tussen 1973 en 1977 in de oppositie groeien als partijleider, terwijl hij oppositie voerde tegen het linkse kabinet-Den Uyl. Nijpels maakte een half jaar na aantreden deel uit van een coalitie met de voor de VVD ideale regeringspartner en tevens grote tegenstander, de PvdA, in de oppositie.
Bart De Wever verkoos telkens om als partijvoorzitter de partijstandpunten te bewaken in plaats van premier of minister te worden. In Vivaldi doen Paul Magnette (PS), Georges-Louis Bouchez (MR), Conner Rousseau (Vooruit) hetzelfde. Mahdi heeft een nadeel ten opzichte van hen. De Wever is al bijna twintig jaar voorzitter. Binnen N-VA daagt niemand hem uit. De andere drie werden voorzitter ná de verkiezingen van 2019 en nog vóór het aantreden van Vivaldi. Ze loodsten hun partijen de regering in en kregen standpunten in het regeerakkoord. Mahdi werd pas voorzitter toen CD&V al enkele jaren in twee regeringen zat. Welke reële mogelijkheden waren er om nog vóór de verkiezingen van 2024 zijn stempel te drukken?
Keuze
Nijpels toentertijd, noch Mahdi nu, kunnen de omstandigheden verweten worden. Sommige dingen had Nijpels wél zelf in de hand: de manier waarop hij omging met de coalitiepartner, de eigen fractie en de eigen bewindspersonen. Hier liet hij steken vallen. Toen de VVD in 1986 negen zetels verloor — evenveel als het CDA won —, werd hij weggestemd als fractievoorzitter en partijleider.
Los van de praktische vraag of iemand meer Bouchez kan zijn dan Bouchez zelf: wordt die aanpak beloond?
Mahdi wil zichzelf en zijn partij profileren. In navolging van Bouchez bekritiseert hij als partijvoorzitter de regering van buitenaf. Los van de praktische vraag of iemand meer Bouchez kan zijn dan Bouchez zelf: wordt die aanpak beloond?
Van 2014 tot 2018 hield Bart De Wever vanuit Antwerpen de Zweedse coalitie bij de les. Hij hoefde niet te vrezen dat zijn ministers en kiezers meer sympathie kregen voor een Franstalige premier dan voor hem. Najaar 2018 wilden de coalitiepartners hen niet tegemoetkomen in zijn bezwaren tegen het Marrakesh-migratieakkoord, en in 2019-2020 viel N-VA buiten de federale regering. Hoelang kun je coalitiepartners de maat nemen, als je niet gelijktijdig investeert in een goede werkverhouding?
Een rekening die hij, net als Bouchez, bij de formatiegesprekken van 2024 gepresenteerd kan krijgen. Door hen na te volgen, neemt Mahdi een riskante gok.
Vooruit
Vergelijk hun aanpak met die van Rousseau. Vooruit heeft in Hannelore Goeman en Melissa Depraetere fractievoorzitters en in Frank Vandenbroucke (de hooghartige manier waarop hij onlangs een huisarts toesprak, zou dat bij een minister van een andere partij niet ‘mansplaining’ genoemd zijn?) heeft Vooruit een vicepremier die fel de partijkoers bewaakt. Rousseau houdt de handen vrij om aan zijn populariteit te werken.
Vriend, vijand en verslaggever beschouwden Ed Nijpels als veelbelovend jong politiek talent. Tot hij partijleider werd.
Wie zijn gat brandt, moet op de blaren zitten. Dat geldt ook voor eerste minister Alexander De Croo en Open Vld-voorzitter Egbert Lachaert. Aan een ‘materiële vergissing’ van afgedankt staatssecretaris Eva De Bleeker, die begrotingsrechtelijk gezien irrelevant was, hebben zij een fikse politieke relevantie gegeven, en die is als een boemerang in hun gezicht en dat van hun partij teruggekeerd.
Toelichting
Laten wij beginnen met een kleine les begrotingsrecht.
Aan het eind van elk jaar moet de federale regering aan de Kamer van Volksvertegenwoordigers toestemming vragen om het volgende jaar belastingen te innen en beleidsuitgaven te doen. De Kamer zal donderdagavond die toestemming geven door twee wetsontwerpen goed te keuren: een wetsontwerp ‘houdende de middelenbegroting voor het begrotingsjaar 2023’ en een wetsontwerp ‘houdende de algemene uitgavenbegroting voor het begrotingsjaar 2023’. Het eerste is 769 bladzijden dik, het tweede 652 bladzijden.
Om door het bos van de cijfers, waarmee die honderden bladzijden zijn gevuld, de bomen te zien, dient de regering naast de twee wetsontwerpen een ‘Algemene toelichting’ in. Daarin geeft ze uitleg bij haar begrotingsbeleid en zet ze uiteen welke maatregelen ze neemt om belastingen en uitgaven te verhogen of te verlagen. Het is een interessante bron van informatie over de – belabberde – financiële toestand van de Belgische staat, maar het is geen wetsontwerp dat de Kamer moet goedkeuren.
Btw-verlaging
Met de ‘Algemene toelichting’ die op 10 november bij de Kamer is ingediend, is een en ander misgelopen. Uit whatsapp-berichten en mailverkeer die Knack en, in mindere mate, Het Laatste Nieuws hebben uitgebracht, weten we:
dat in de oorspronkelijke versie van de ‘Algemene toelichting’ de regeringsbeslissing over de verlaging van de btw op gas en elektriciteit, en een daarmee samenhangende accijnsverhoging niet correct was weergegeven.
dat het kabinet-De Croo dat, in de vorm van ‘track changes’ bij de oorspronkelijke tekst, op 9 november om 13.28 uur aan het kabinet-De Bleeker heeft laten weten en aan de juiste regeringsbeslissing heeft herinnerd.
dat het kabinet-De Bleeker de tekst heeft aangepast en om 17.02 uur de gecorrigeerde en definitieve versie van de ‘Algemene toelichting’ naar het kabinet-De Croo heeft gemaild.
dat er nadien nog enig whatsapp-verkeer is geweest tussen beide kabinetten en er vanuit het kabinet-De Croo geen opmerkingen meer zijn gemaakt over de aangepaste tekst.
Begrotingsnotificaties
Premier De Croo heeft die gang van zaken vorige woensdag bevestigd in zijn antwoord op enkele interpellaties in de Kamercommissie Binnenlandse Zaken. Letterlijk heeft hij gezegd: ‘We hebben niet alleen aangegeven dat er een fout was. We hebben ook uitgelegd wat er fout was. We hebben ook herinnerd aan de beslissing van de regering. We hebben herinnerd aan wat er in de begrotingsnotificaties stond.’
Waar het in de zaak-De Croo om gaat, zijn de cijfers in de paragrafen die volgen op de passage over de btw-verlaging
Bravo voor De Croo! Alleen: daar gaat het niet om. Het gaat niet om de juiste formulering van een begrotingsnotificatie in de ‘Algemene toelichting’, want de oorspronkelijke ‘fout’ was aangepast en de regeringsbeslissing over de btw-verlaging op gas en elektriciteit stond correct in het document dat bij de Kamer is ingediend. Waar het in de zaak-De Croo om gaat, zijn de cijfers in de paragrafen die volgen op de passage over de btw-verlaging.
Structureel tekort
In die paragrafen staat, en we vatten wat samen om het niet te ingewikkeld te maken, dat het structureel begrotingstekort van de federale overheid volgend jaar 19,384 miljard euro zal bedragen, of 3,4% van het bbp.
Staatssecretaris De Bleeker kwam aan dat cijfer omdat ze (nog) geen rekening hield – en dat ook expliciet schreef – met de eventuele opbrengst van een accijnsverhoging. Die moet, volgens de regeringsbeslissing, ingaan op het ogenblik dat de btw-verlaging op gas en elektriciteit permanent wordt. Op zijn vroegst gebeurt dat op 1 april 2023.
Stel(l)en
De kern van de zaak-De Croo is, dat zijn kabinet wél gestruikeld is over een tikfout in het werkwoord ‘stellen’ – er stond ‘stelen’ in de oorspronkelijke versie –, maar niet de minste opmerking heeft gemaakt over die 19,384 miljard euro en 3,4% van het bbp. Indien dat geen expliciete goedkeuring is van de ‘Algemene toelichting’, dan is het op zijn minst en in elk geval een impliciete goedkeuring – en in de Belgische politiek, waar de grondwet al menig keer impliciet is gewijzigd, staat ‘impliciet’ blijkbaar gelijk met ‘expliciet’.
Dat het kabinet-De Croo dat niet heeft gezien, of er in elk geval geen opmerking over heeft gemaakt, is heel opmerkelijk. In zijn regeringsverklaring van 11 oktober in de Kamer – een verklaring waaraan zijn medewerkers zonder twijfel hebben meegeschreven – had De Croo immers gezegd dat het structureel tekort volgend jaar op 2,9% van het bbp zal uitkomen.
Sander Loones
Na het indienen en ronddelen van de ‘Algemene toelichting’, op donderdag 10 november, heeft in heel de Vivaldi-meerderheid niemand gemerkt dat het vermelde structureel tekort (3,4%, dus) hoger is dan de 2,9% waarmee De Croo op 11 oktober had gepronkt. Het was N-VA-Kamerlid Sander Loones die het opmerkte aan het begin van de begrotingsbespreking in de Kamercommissie Financiën, op maandag 14 november.
Over dié ‘materiële vergissing’ en de manier waarop zijn kabinet ermee is omgegaan, is De Croo tot nog toe handig heen gefietst
Over dié ‘materiële vergissing’ en de manier waarop zijn kabinet ermee is omgegaan, is De Croo tot nog toe handig heen gefietst. Hij kan ook moeilijk anders, want uit alle bekende whatsapp-berichten en mailverkeer blijkt dat zijn medewerkers nooit en nergens op de tegenspraak tussen de regeringsverklaring van 11 oktober en de ‘Algemene toelichting’ hebben gewezen.
Spot
Nu had er, na de scherpzinnige opmerking van Loones, geen man, laat staan een vrouw overboord moeten zijn. De Croo had de vervelende zaak kunnen afhandelen door 1) ootmoedig te bekennen dat, conform het adagium ‘missen is menselijk’, er een ‘materiële vergissing’ was gebeurd en daar mee de verantwoordelijkheid voor te nemen, 2) de ‘materiële vergissing’ recht te zetten. Ze had, nogmaals, niet de minste begrotingsrechtelijke relevantie en had hooguit aanleiding gegeven tot twee, drie dagen plagende spot van de oppositie.
De ‘materiële vergissing’ is rechtgezet. Bij de Kamer zijn nieuwe tabellen ingediend, waarin de opbrengst van een accijnsverhoging op 1,325 miljard euro is geraamd en het structureel tekort voor 2023 daarmee uitkomt op 16,905 miljard euro of 2,9% van het bbp.
‘Niets te bieden’
Van een ootmoedige bekentenis en gedeelde verantwoordelijkheid was dan weer geen sprake, integendeel.
Open Vld-voorzitter Lachaert wilde al een tijd van staatssecretaris De Bleeker af. Hij speelde, aldus De Tijd (26 november), begin dit jaar al met het idee van haar vervanging. En op Alexia Bertrand, van wie hij ‘onder de indruk’ is en ‘de moeilijke situatie bij de MR’ kende, zat hij ook al een tijd te azen, maar hij ‘kon haar niets bieden’ (verklaringen van Lachaert in De Standaard, 26 november).
Maar kijk, plots was er wel iets ‘te bieden’, iets waarmee bovendien die vervelende MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez een flinke hak kon worden gezet. De ‘materiële vergissing’ werd de stok waarmee het tweespan Lachaert-De Croo staatssecretaris De Bleeker buitenzette om Bertrand binnen te halen. (Noteer terloops dat Bertrand in Trends/Tendances, 8 december, weet te melden : ‘Depuis que je vis au sein de ce gouvernement, mon admiration pour Alexander De Croo n’a fait qu’augmenter’).
Loontje en boontje
De Croo en Lachaert waren evenwel uit het oog verloren dat boontje wel eens om zijn loontje durft te komen.
Boontje is in dit geval een groepje oud-kabinetsmedewerkers van De Bleeker die het niet pikken dat ‘hun’ staatssecretaris, om in de tuinbouwsfeer te blijven, de bonen gefret heeft en van het veld is gestuurd. Met het ‘lekken’ van whatsapp- en mailverkeer hebben ze De Croo, en met hem Lachaert, mee in het bad met het vuile liberale water getrokken.
Tenzij De Croo alsnog het tegendeel kan bewijzen, heeft zijn kabinet, zoals Knack met recht en reden schreef, het ‘foute’ begrotingstekort laten passeren. Indien niet expliciet, heeft het daarmee ten minste impliciet de ‘Algemene toelichting’ goedgekeurd. En was het allesbehalve fair om De Bleeker alle schuld te geven.
Blauwe blaren
Wie zijn gat brandt, moet op de blaren zitten. Van een ‘materiële vergissing’ die hooguit enkele dagen politieke deining had kunnen veroorzaken, heeft het tweespan Lachaert-De Croo met de portefeuillewissel en ter wille van het partijbelang, een politieke kwestie van eerste rang gemaakt.
De blauwe blaren zullen blijven pijn doen tot mei 2024. Tenzij, zoals het er begint naar uit te zien, Vivaldi in de lente valt en er volgend jaar al verkiezingen zijn.
Mark Deweerdt
*
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
*
Een Staat in Vrije Val, al jatrn, als bij definitie, eenmaal leeg geplunded, terug naar de ondergang. Met –vooral de laatste jaren na de zo geheten ‘Bevrijding’ -astronomisch hoge bedragen aan verloren fortuinen door een bonte verzameling van rest-partijtes die op vandaag amper de kiesdrempel halen…
Stelt zich de vraag of deze bonte bende berorps-criminelen ooit ter verantwoording zulen geroepen worden. Om berecht en gevonnist te worden naaar de door hen ineen geflanste wettteng, en voor zover nog mogelijk, de geleden schade te vergoeden.
Maar we moeten snel in de hoogste versnelling schakelen, om de verloren tijd in te halen.
Na de samenstelling & de in werking treding van de Eenheidsregering Zwart-Geel, in dit als herboren land, zal de schrijnende armoede van de Gewone Burger snlel wereldnieuws worden. De thans reeds geknede tokomdtigr bondgenoten in dezelfde strijd tegen de decadentie, wachten ze alleen op ’n teken. Zweden, Hongarije, Polen, Schotland: ook zij willen een ander Europa. Want met deze aan de gang zijnde vaudeville, lopen we recht, en dat aan de hand ùzzr ook o,der de knoet van de
Zogezegde Amerikaanse ‘Liberals’ , soms ook wel eens in onze Regime-Media, bedrieglijk de Deùcraten’ genoemd.
Voor de attente Vlaams-Nationaliste, voor al wie enigszins kennis heeft van de Vlaamse Geschiedenis; berwijs ik naar de txee Goide, Eeiwen;13de & 14de, doebeend staan ondfer de naam Boirgondiche Tijden. Heet gezegde ‘Leven al een Boirgondiër’ is echtet alles wat daarvan nog rest. Maar voor zij die meer willen weten over ons Glorierijk Verleden – daat trouwens in 2024, na de Verkiezingen en dus na het afstoten van de gruwelijk e Francocofone uitzijgerij die alsinds Napoleon aansleept, worddt veewezen aar de historicus
Bart Van Loo.
Een auteur die voorlopig zoveel mogelijk door de Regime Media onder de mat wordt geveegd….
884 - NIET ALLEEN DE WALEN PAYS, MAAR HEEL DEZE EU IS DOOR DE PEST GETROFFEN. MET COBURGIA ALS VOORTREKKER EN WEGBRRIJFR….
.
884 15/12
Donderdag 15 december 2022
*
884 - NIET ALLEEN DE WALEN PAYS, MAAR HEEL DEZE EU IS DOOR DE PEST GETROFFEN. MET COBURGIA ALS VOORTREKKER EN WEGBRRIJFR….
*
I N H O U D
*
Er is ooit een tijd geweest dat de Liberalen zoals wij die nu kenen, zich de PVV noemden. Iets dat zich spontaan vierkant laat vertalen als… DE PEST VOOR VLAANDEREN.
Maar ’t ene gezegd lijk het andere: de zaken draaiden goed. Hun Senatoren werden op slag Grote Meneren, die voor veel simpele zielen zogezegd hopeloze zaken konden tot een goed einde brengen. Naar later bleek, tekens na de welwillende kameraadschappelijke tussenkomst van hun vrienden, de Roden, na de oorlog reeds perect ingewerkte arrangeurs. Als ze daarbij maar de Tjrven kieers konden afpakken. Denk aan Herman De Croo in het Oudenaardse, denk Senator Hilaire LaHaye (Ieper), denk Sanator Derore, Waregem. Gemengde dieenstbetoon in a lle ruhctingen die in Brussel waar er, mits hier en daar enig gekonkelfoes bijglraaid konden worden. Zald alom in de ogen der Tjeven-burgemeesters die hen hier en daar veeel kiezers zou kostten…
Al dat geflikflooi schiep banden tussen de foefelaars die altijd maar gunstigr wendingen kregen, naarmate de ondertussen zwaar gesusudieerde gazettten-brol de zaken opbliezen. Een onderwereld waaraan Steve Stevaert ’n eiinde stelde door zich te specialideren in het Kanalduiken…
Maar ondertussen gingen zij … VOORUIT. Recht den dieperik in, want de mensen werden wijzer.
MR, PS, Open VLD: samen deelden zij en zij alleen de lakens uit. Zowel in eigen Land, als in de door hen gemanipuleerde Europese warboel van ‘Ibstellingen’ die ze ongezien konden leegmelken. Naar nu blijkt, ondedr de deskundige leiding van de Italiaanse maffia, de Cosa Nostra…
Herinnneeren we dat oude gezegde, dat macht corrumpeert, maar dat absolute macht absoluut corrumpeert. Een gezegde, dat nogmaals bewijst dat in onze dagen, de cirkel weer rond is. Zie de rijk geworden Verhofstadt en de onbetaalbaar geworden elektriciteit die door deze parvenu vreemde handen werd gepeeld….
Nogal sarkastisch dat de familie De Croo die dubbele OO’s toegeven als twee enorm grote evenwaardige zéro’s.
15-12-2022
.Cosa nostra
*
Toen het nieuws van de omkoopschandalen binnen het Europees parlement bekend werden en ik er via mijn blog op reageerde, noemde ik de zaak ‘Europegate’ en niet ‘Qatargate’ zoals de media. Reden daarvoor was dat ik ervan uitging dat zoiets niet alleen met Qatar zou gebeurd zijn. Ik blijk gelijk te krijgen want vóٕór Qatar zou er nu ook iets aan de hand geweest zijn met Marocco en wie wat er nog uit de bus kan vallen.
Ondertussen gebeurt er heel wat in zowel de Qatargate-zaak als binnen het Waalse parlement i.v.m. de dure snoepreisjes, waarbij telkens de socio’s de hoofdrol spelen.
Dinsdagavond bleek er al beslag gelegd op anderhalf miljoen euro in cash geld bij de vice-voorzitster van het Europarlement, haar vriend en haar vader. Die vriend werkte voor een zekere Pier-Antonio Panzeri, een Italiaanse ex-europarlementair die men verdenkt de spil te zijn van het hele complot en bij wie men ook flink wat cash geld heeft gevonden*.
Tevens werd er ook een Waalse PS’er bij betrokken, een zekere Marc Tarrabella, die wel bij hoog en bij laag beweert er niets mee te maken te hebben, maar die ondertussen toch door zijn eigen partij werd geschorst.
Op het Waals front kreeg men te maken met een andere PS‘er met Italiaanse roots, een zekere, die niet van gisteren is, maar van zaterdag, om het met een grapje te zeggen (‘di sabato’ betekent in het Italiaans ‘van zaterdag’.) en blijkt het hele opzet een serieuze Italiaanse achtergrond te krijgen. ‘Cosa Nostra’ ten voeten uit.
Ik vraag me trouwens af wat men met zo’n pakken cash geld de dag van vandaag nog kan doen. Het lijkt simpel, maar probeer er maar eens bv een auto of een eigendom mee te kopen. Dat zal niet meteen lukken, omdat elke rechtgeaarde verkoper meteen terecht zal denken dat het om crimineel geld gaat. Zo’n grote bedragen krijg je alleen vlot kwijt in het zwarte circuit.
----
*In mijn blog van 13 dezer (‘Europegate’) melde ik reeds dat er ook ex-europarlementairen lobbyden. Die Panzeri is er een sprekend voorbeeld van.
De kwalijke modus operandi van een quasi-democratie
*
In het stuk ‘Wat Oekraïne ons leert over de EU’ wees ik erop dat het veelzeggend is dat de Europese Unie een algemeen Russisch olie-embargo wou. Het waren de Verenigde Staten die sterk aandrongen om dat embargo te verzachten via de invoering van prijsplafonds voor de uitvoer van ‘seaborne’ Russische olie naar niet-Europese landen. Kwestie van geen oliecrisis uit te lokken.
Bovendien wilde de EU ook schepen die het embargo overtreden voor altijd bannen, terwijl de Verenigde Staten erop stonden dat het een ban van slechts negentig dagen zou worden. Dat verschil is opmerkelijk, aangezien Europa nu al te maken heeft met een bijzonder pijnlijke energiecrisis. De Verenigde Staten hebben dat probleem niet en zijn daarbovenop een zeer belangrijke olieproducent, terwijl de Europese Unie zwaar afhankelijk is van import.
Bolwerk
Moraal van het olie-embargo verhaal? De EU is, als quasi-democratie, vooral bezig met zichzelf, minder met haar onderdanen en al helemaal niet met de minder gefortuneerden. Het is een bolwerk in de Opstand van de Elites, annex verraad van de democratie (dixit de Amerikaanse cultuurfilosoof Christopher Lasch; nvdr). Zelfs Qatar airlines en Maroccogate kunnen in die zin geïnterpreteerd worden, als men de beschuldigingen hard kan maken. Het is niet de grote anomalie waarvoor het versleten wordt, maar veeleer een zoveelste teken aan de wand.
De aanhouding van een van haar veertien (!) vicevoorzitsters inspireerde de presidente van het Europees Parlement, Roberta Metsola, trouwens meteen tot de hysterische uitspraak dat er ‘een aanval’ op haar parlement en op ‘de Europese democratie’ aan de gang is. Vooral bezig met zichzelf dus. Het gaat natuurlijk maar om het zoveelste EU- en EP-schandaal, een byzantijnse organisatie die vrij massale corruptie (door burgers en bedrijven) uitlokt. Volgens een studie van een aantal jaren geleden zou ze net geen biljoen euro per jaar kosten. Toch is de strijd ertegen geen prioriteit.
Tekenend ook is het schandaal rond de altijd al zeer controversiële ex-EU-commissaris Neelie Kroes een paar maanden geleden. Na haar ambtsperiode lobbyde ze heimelijk en tegen de regels in voor Uber. Vervolgens werd ze in 2016 voor een paar jaar voorzitster van de adviesraad van dat dubieuze bedrijf. Het passeerde als een fait divers. A propos: in 2019 duwde diezelfde Kroes de Europese lijst van opvolgers van de Open Vld, tot grote vreugde van ene Guy Verhofstadt.
Bonnetjes
De krokodillentranen van EU-parlementsleden zijn nog om een andere reden opmerkelijk. Onder meer Transparency International vraagt al jaren dat er meer toezicht komt. Het Europees Parlement, de EU’s ‘weakest link’, blokkeert echter systematisch efficiënte toezichtmechanismen ‘met de instemming van een meerderheid van de leden’. Symptomatisch is ook dat deze rijkelijk betaalde politici weigeren om meer transparantie te verlenen over hun maandelijkse onkostenvergoeding van maar liefst 4.778 euro. Hun eigen Bureau besloot een paar maanden geleden achter gesloten deuren dat ze niet eens meer bonnetjes hoeven in te dienen.
Nog opmerkelijker is de oproep tot de oprichting van een (nieuw) ‘ethical body‘ van de controversiële, machtshongerige en manipulatieve commissie-voorzitster Frau von der Leyen (de Duitse Kroes, zeg maar). Ze beloofde namelijk al zo’n orgaan op te zetten bij haar aantreden in 2019. Vervolgens deed ze niks. Ook niet nadat er in september 2021 alsnog een voorstel van het parlement kwam in dit verband.
Het orgaan zou onder meer ook ‘revolving door’-gevallen beoordelen (EU-officials die na hun mandaat poen gaan scheppen bij grote bedrijven als Uber). De Financial Times voegt er fijntjes aan toe: ‘Perhaps the latest revelations will jolt her into action.’ Toen een door haar EU beschermde wolf onlangs een van haar geliefde pony’s doodbeet, kwam er nochtans direct ‘action’: deze ‘probleemwolf’ moest meteen doodgeschoten te worden. All pony’s are equal, but Frau von der Leyen’s pony’s are more equal than others.
Schoonheidsoperatie
Een nieuw ethisch orgaan zou overigens niet veel meer zijn dan de spreekwoordelijke lippenstift op een varken. Het is alsof PS, ‘le vrai mal Wallon’, een ethisch orgaan zou oprichten om zichzelf te beoordelen en komaf te maken met de eindeloze reeks schandalen waarin deze partij sinds jaar en dag betrokken is. Dat ze al decennialang, onder het mom van ‘solidariteit’, en met de hulp van Vlaamse partijen, een hold-up kan plegen op de Vlaamse financiën, is ongetwijfeld vooral te ‘danken’ aan het feit dat ze mede garant staat voor de miljarden transfers van Vlaanderen naar Wallo-Bruxelles.
Terwijl ze anderzijds buiten het electorale bereik valt van datzelfde Vlaanderen. Haar jongerenbeweging is trouwens, zeer opvallend, tegen een federale kieskring. Zo is het natuurlijk niet moeilijk. Dat is, au fond, ook het probleem met de Europese Unie. Europeanen kunnen niet eens mee bepalen wie EU-‘minister’, EU-‘president’ (Charles Michel) of EU-‘eerste minister’ (Ursula von der Leyen) wordt of blijft. Bovendien is de EU-moloch voor de meesten van hen een ondoorgrondelijke en buitenlandse ver-van-ons-bed show. Zonder een Europees volk en natie, bestaat er gewoonweg geen Europese democratie, die naam waardig, en kan en mag een EU slechts een confederale instelling zijn met beperkte macht.
Zonder die democratische achtergrond wordt ze vooral gedetermineerd door een blinde integratiedrang, particuliere belangen van grote bedrijven en wollige idealen van (groene) ngo’s. Brussel bulkt dan ook van de lobbyisten. Dan is de stap naar vormen van omkoping klein.
Pensioen
Zo kan ook verklaard worden dat ‘Zuhalleke’ Demir vlijtig aan haar politieke carrière timmert door, in opdracht van de EU en in navolging van Nederland, de van oudsher bloeiende Vlaamse landbouw te decimeren. Iets wat zonder de (groene) EU ondenkbaar zou zijn. Onder het mom van een zeer relatief (tenzij voor wie maximale biodiversiteit nastreeft in een aantal EU-natura 2000 gebieden) en in elk geval al vier decennia afnemend stikstofprobleem.
Of dat de EU straks wellicht zelfs de ijzeren arm van de PS gaat omdraaien. Ze dreigt met name zowel een pensioenhervorming af te dwingen als een beperking in de tijd van werkloosheidsuitkeringen. Europese werknemers moeten van het Europees parlement met zijn allen een pan-Europees pensioenproduct kopen, aangeboden en geëxploiteerd door KBC & co. Een en ander kan dankzij beleid dat, zoals Rik van Cauwelaert fijntjes opmerkt, al uitgestippeld werd toen toenmalig premier Elio Di Rupo nog mee in de Europese Raad zetelde.
Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat de Zwitserse activa manager Felix Zulauf onlangs een ‘structurele verzwakking’ van Europa voorspelde. Voor zover we, in een deglobaliserende en opnieuw gespleten wereld, inderdaad wegzinken in een ‘Sri Lanka light’-moeras, komt er wel meer democratisch weerwerk. Verhofstadt en co zullen dat zoals gewoonlijk arrogant afdoen als vies ‘populisme’ maar zoals het spreekwoord zegt: hoogmoed komt voor de val.
Europees Parlement moet ook hand in eigen boezem steken
Analyse
*
De roep naar meer transparantie rond de werking en de budgetten van het Europees Parlement klinkt luider dan ooit. Gezien de bedragen die in Brussel en Straatsburg rondgaan, is die vraag wellicht niet onterecht, al loert goedkoop populisme daarbij altijd om de hoek. De stevige en vaak weinig gecontroleerde onkostenvergoedingen van de parlementsleden zelf roepen terecht vragen op, maar tegelijk blijft het maar de vraag of de écht hardwerkende parlementairen op het einde van de rit netto ook echt té veel overhouden.
Met een begroot jaarbudget van ruim 2,2 miljard euro is het Europees Parlement anno 2023 goed voor zowat 20 procent van de jaarlijkse werkingskost van alle EU-instellingen. Globaal tekent het evenwel maar voor 1,2 procent van het volledige budget van de EU. De 2,2 miljard euro die voor volgende jaar is voorzien, betekent een stijging met 7,3 procent tegenover het budget voor dit jaar. Dat lijkt, met de inflatie van de voorbije maanden in het achterhoofd, geen onverantwoord hoge stijging.
Zowat 75 procent van het totale jaarbudget van het Parlement gaat naar drie grote uitgavenposten: de parlementsleden zelf, de personeelskost en de gebouwen. De totale geschatte personeelskost – inclusief de lonen van de parlementsleden – loopt in 2023 op tot 1,23 miljard euro. Voor de gebouwen, de IT-kost en de andere uitrusting wordt volgend jaar 449 miljoen euro voorzien. Voor de eigenlijke werkingskosten van het Parlement – denk aan de organisatie van vergaderingen en conferenties, maar ook aan het volledige informatieve luik waar het EP voor staat – wordt er volgend jaar een budget van zowat 209 miljoen euro uitgetrokken.
8100 medewerkers
Om al die uitgaven even in perspectief te plaatsen: anno 2022 telt het Europees Parlement 705 parlementsleden. Het bestaat uit 22 thematische commissies, gaande van Buitenlandse Zaken over Mensenrechten tot Regionale Ontwikkeling. Naast die verkozen politici werken er natuurlijk ook duizenden ambtenaren en andere medewerkers voor het EP. Volgens de meest recente cijfers (mei 2022) gaat het om 8132 vaste en tijdelijke medewerkers. De persoonlijke medewerkers van de parlementsleden (MEP’s) – doorgaans een drietal per MEP- zijn daar niet inbegrepen. Ruim 5200 mensen zijn in de gebouwen van het EP in Brussel aan de slag, net geen 2300 mensen werken in Brussel en nog eens 300 draaien in Straatsburg mee. De rest zit verspreid over andere locaties. Amper 13 procent van het totale aantal medewerkers werkt ook echt voor de verschillende politieke fracties. De kritiek dat het Parlement ook een administratief waterhoofd is, lijkt dus niet geheel ongegrond.
Transparantie
In een reactie op het corruptieschandaal dat vorig weekend losbarstte rond enkele parlementsleden én hun medewerkers, beloofde parlementsvoorzitter Roberta Metsola volledige transparantie en veel scherpere lobbyregels om het zwaar besmeurde blazoen opnieuw op te poetsen. Hoe oprecht die beloftes zijn, zal nog moeten blijken, maar het kalf ligt natuurlijk ook grotendeels gebonden bij de werking en interne organisatie van een aantal diensten van het parlement zelf. En bij de financiële regels en de transparantie-afspraken waarover de parlementsleden in het verleden zelf nog herhaaldelijk op de rem gingen staan.
Herinner u de zwaar omstreden benoeming, amper drie maanden geleden, van de toenmalige kabinetchef van diezelfde Metsola tot secretaris-generaal van het EP. De selectiecriteria voor die topjob werden en cours de route aangepast. Een aanpak die niet bepaald van aard was om het vertrouwen in een cultuur van openheid en transparantie te voeden. Na wat de vorige dagen bekend raakte – en vanuit de vaststelling dat de druk op parlementsleden ook en vooral van buiten de EU fors is toegenomen – groeit er nu stilaan wel een consensus over een nieuw lobbyregister. Daarbij zouden parlementsleden verplicht worden om ook hun contacten met lobbyisten van buiten de EU te melden.
Forfaitaire onkostenvergoeding
Lijkt dit al een eerste stap in de goede richting, het zal niet volstaan. Ook de vraag om een striktere controle op de financiële handel en wandel van de parlementsleden zelf is niet bepaald nieuw, maar tot nog toe toonden zij zich weinig inschikkelijk op dat vlak. Vooral de forfaitaire onkostenvergoeding die elk parlementslid maandelijks mag indienen zonder daarvoor de nodige bewijsstukken aan te leveren – goed voor zomaar eventjes 4700 euro per maand – is niet bepaald onomstreden.
Met deze vergoeding kunnen de parlementsleden uitgaven dekken die voortvloeien uit hun parlementaire werkzaamheden: de huur van (extra) kantoorruimte, telefoon- en abonnementskosten of allerlei representatiekosten. Eerlijkheidshalve dient hier wel aan toegevoegd dat deze vergoeding gehalveerd wordt als een parlementslid zonder geldige reden niet de helft van het jaarlijkse aantal plenaire vergaderingen bijwoont.
Reiskosten
Daarnaast keert het Parlement ook nog een forfaitaire dagvergoeding uit van 338 euro uit – bedoeld voor hotel- en andere onkosten – per dag dat de parlementsleden voor officiële werkzaamheden in Brussel of Straatsburg aanwezig zijn. Op voorwaarde weliswaar dat zij dan ook een register tekenen dat hun aanwezigheid bevestigt. Hun reiskosten zelf worden overigens ook nog eens apart vergoed: een vliegticket in buisiness, een treinkaartje eerste klasse of een niet onaardige kilometervergoeding van 0,56 euro per kilometer.
In Straatsburg en Brussel staan ook een aantal officiële wagens van het EP ter beschikking. Tot slot: het brutoloon van een Europees parlementslid bedraagt vandaag 9386 euro. Hoeveel daarvan netto overblijft, verschilt van lidstaat tot lidstaat – in functie van de nationale fiscale regels – maar vergeleken met de toplonen die in de privésector gangbaar zijn, is dat alvast geen exuberant bedrag.
Filip Michiels
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Het is natuurlijk ver van Politiek Correct, om denkend aan deze EU, zo maar direct te beginnen spreken over de Cosa Nostra. Maar wie Qatar, Marokko of wereldcup uitspreekt, zit als vanzelf in de valies bij de miljonen (zwarte) Euro’s die het Parket in beslag nam bij de Waalse PS Eu-voormannen.
883 - DE WEER WIL HET NOG SCHEEVER. TOT HIJ MET DE RUG TEGEN DE MIIR STAAT…
*
Maandag 12 december 2022
*
883 - DE WEER WIL HET NOG SCHEEVER. TOT HIJ MET DE RUG TEGEN DE MIIR STAAT…
*
I N H O U D
*
Hieronder zult U lezen over AGALEV.
De allernieuwste naamsverandering van deze duidelijk afkalvende partij – onder leiding van Jeremy de Stoere eikenhouten halve helft van de vorzittershamer - is blijkbaar niet tot de Openbaarheid doorgrdrongen. Daarom doe ik het dan maar. Spreek dus in de toekomst nooit meer van AENDERS GAAN LEVEN, maar van ELDERS GAAN LEVEN.
ELGALEV dus….
Ja, want er is leven op Pluto!
Zij. De Vernieuwers, content, wij, de authentieken, content, want opgeruimd staat netjes. Dat die Waaltjes nu maar hun plan alleen trekken.
*
-12-2022
Agalev bis ?
*
In een discussie over de zekerheid van voldoende stroom de volgende winters, was er donderdag in het federale parlement een verklaring van Crootje, die heel zelfzeker verklaarde dat dit land daarmee geen problemen zal hebben. Voor de winter die er aankomt zou er helemaal geen probleem zijn en voor de winter van 2025/26, wanneer diverse kerncentrales zouden stilliggen, wordt nog onderhandeld met Engie. Dat laatste klopt, maar een akkoord daarover zou nog dit jaar moeten gemaakt worden en we zijn al bijna eind december.
Met heel die discussie over het langer openhouden van onze kerncentrales staan de groenen letterlijk in hun blootje. Ze willen nu zelfs Doel 1 & 2, plus Tihange 1 langer open houden. De grote winnaar wordt Engie, met dank aan Verhofstadt die destijds, op vraag van Agalev, de kernuitstap besliste en onze energievoorziening cadeau gaf aan de Franse overnemer van Electrabel om de gaten in zijn begrotingen, ontstaan door het opsouperen van Dehaene’s spaarpotje, te compenseren. We kunnen alleen maar hopen dat die geschiedenis zich herhaalt en dat én de erfgenamen van Verhofstadt én de club van simpele zielen die Groen is, een tweede afstraffing krijgen bij de volgende verkiezingen
DE AFFAIRE FRÉDÉRIC JANSSENS EN JEAN-CLAUDE MARCOURT
**
Griffier Frédéric Janssens en Waals parlementsvoorzitter Jean-Claude Marcourt
Terwijl het Waalse Gewest ondanks de opeenvolgende herstelplannen – we zijn de tel kwijtgeraakt – de weg naar welvaart niet meer weet te vinden, duikt alweer een ‘affaire’ op, deze keer op het hoogste niveau, namelijk bij de voorzitter en de griffier van het parlement.
De zaak barstte los op 12 september toen de media onthulden dat Frédéric Janssens, de griffier van het Waalse parlement, het voorwerp uitmaakte van een klacht, door een van zijn agenten ingediend bij het arbeidsauditoraat van Namen. De betrokken agent heeft een opname die veel zegt over de ‘management-stijl’ van zijn baas. ‘Je zag hoe ik hem buitenspel heb gezet! Hoe heb ik hem zover gekregen? Met verfoeilijke methodes. Wil je dat ik die methodes bij jou gebruik? Je bent ’s middags in het lijkenhuis!’ Al snel was er sprake van een ’terreur klimaat’.
6 maanden schorsing
Op 14 september besloot het Bureau van de Kamer de klerk voor 6 maanden te schorsen, terwijl zijn salaris (9.000 euro netto per maand) doorbetaald blijft. Voorzitter Jean-Claude Marcourt legt uit: ‘Er heerst een gevoel bij het personeel dat nooit officieel is geuit. Ik durf te geloven dat deze krachtige maatregel het mogelijk zal maken om de zaken recht te zetten.’
Uit een rapport blijkt dat de kosten voor de bouw van het toekomstige Huis van Afgevaardigden nu worden geraamd op 46 miljoen euro
Het onderzoek zal de exorbitante macht van Frédéric Janssens aan het licht brengen, met name wat betreft de uitgaven voor bepaalde projecten. Uit een rapport blijkt dat de kosten voor de bouw van het toekomstige Huis van Afgevaardigden nu worden geraamd op 46 miljoen euro, dat wil zeggen vier keer meer dan het oorspronkelijk geplande bedrag. De rekening voor de aanleg van de paar meter tunnel die de parkeerplaats van Grognon met het Parlement verbindt, is gestegen van één naar drie miljoen euro.
Al deze elementen zagen we bevestigd in het RTBF programma Investigation op 6 december. Het minste wat we kunnen zeggen is dat Frédéric Janssens niet de moeite heeft genomen om de schamele Waalse fondsen die overblijven ‘als een goede vader’ te beheren. Nog een voorbeeld: de organisatie van een reis naar de Wereldtentoonstelling in Dubai van 11 tot 15 november 2021, in gezelschap van voorzitter Jean-Claude Marcourt voor een totaalbedrag van 19.000 euro. Toen de RTBF-journalist enkele details onthulde, kon Jean-Claude Marcourt zijn verlegenheid niet verbergen.
Voor PS voorzitter Paul Magnette is de maat vol. Hij verzoekt om het collectieve ontslag van het Bureau van de Kamer: Jean-Claude Marcourt PS, Jacqueline Galant, MR, Manu Disabato, Ecolo, Sybille de Coster-Bauchau, MR.
Reeds in 2005
Ook voor Elio Di Rupo was de maat vol in 2005: ‘Ik heb genoeg van de parvenu’s! Er is geen plaats in de PS voor de parvenu’s!’ Maar die uitbarsting weerhield de vele ‘affaires’ niet, denken we maar aan Nethys of Samusocial in Brussel. Vandaag is de MR het mikpunt in de persoon van Frédéric Janssens. Maar de verantwoordelijkheid van het Bureau van de Kamer, en met name van zijn voorzitter Jean-Claude Marcourt, is duidelijk.
We herinneren er ook even fijntjes aan dat de pers in 2005 melding maakte van een ‘interventie’ van Jean-Luc Marcourt, toenmalig Waals minister van Economie, bij zijn collega Marie-Dominique Simonet voor de toekenning van een wapenexport-vergunning aan New Lachaussée, een Luiks bedrijf dat behoort tot de groep Forrest International, waarvoor de advocaat ene Jean-Claude Marcourt was…
Macht corrumpeert
Dit alles brengt ons op de dwingende noodzaak van tegenmacht. Want, om Lord Acton te citeren, ‘macht corrumpeert en absolute macht corrumpeert absoluut’. Het verhaal van Frédéric Janssens staat helaas niet op zichzelf. Er zijn veel mensen die door macht en geld hun gezag misbruiken en geen kritische analyse verdragen.
Mooie auto’s met chauffeur die men gretig gebruikt voor persoonlijke doeleinden, nepotisme waardoor men achtereenvolgens de man van zijn ex-vrouw, zijn ex-vrouw en haar zwager op dezelfde post kan benoemen, het mateloos frequenteren van toprestaurants, dressings vol dure kostuums vanwege de behoefte aan representatie… Zoveel elementen die ertoe leiden dat men zich losmaakt van de werkelijkheid en gelooft dat men alles mag.
Belga
Frédéric Janssens en André Antoine.
Een geslaagd avondje
In het RTBF-programma toont de journalist de voormalige voorzitter van het Waalse parlement, André Antoine, een scène waarin hij Frédéric Janssens prijst en niet aarzelt hem aan te bevelen ‘als u een geslaagde avond wilt beleven’. Antoine was erg in verlegenheid gebracht en gaf uiteindelijk toe dat er inderdaad ‘bepaalde geruchten’ waren geweest. Een vrouw van de griffie bevestigde dat zij André Antoine persoonlijk heeft ontmoet om de redenen van diens ontslag uit te leggen: Frédéric Janssens stond op het punt haar psychologisch te vernietigen.
Jules Gheude
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Eindelijk is het zover beneden de Taal- Armoe- en Pretentiegrens, dat men er zelfs durft over te schrijven. Dus geen achterbaks gehoer of achterklap achter iemands rug, maar open en bloot, zo voor de vuist weg. Precies alsof het net op kan.
Daar zullen straks dus nog meer koppen rollen. Want het Walenpays bulkt van de vele hinderden thans onder gesneeuwde Heuveltjes van Erica… Het zal erg worden. Hééééél erg!!! Erger azlfs dan op Pluto, waar de Groentjes reeds voor frisse begrazing hebben gezorgd en er overal gas-centrales hebben voorzien, want ook daar kan het koud zijn.
Overal, op de radio, op TV, in de nochtans van subsidies afhankelijke gazetten, kunnen/mogen thans woordvoerders van Het Vlaams Belang hun gal spuwen op Het Systeem. Een teken aan de wand dus, dat voor velen en in hun beste Frans, de tijd van gaan is gekomen.
Zelfs het Brakelse wonderzoontje Sanderken De Croo werkt via zijn Begrotings Gegoochel mee aan ijn eigen
Goden Deemstering, laatste bedrijf & slot.
Om af te sluiten, nog even dit. Nergens vernemen we iets over dat ander spreekwooord nochtans van authentieke Frans oorsprong, en dat lluidt CJERCHEZ LA FEMME….
Dat belooft dus nog meer lol voor de komende dagen en weken.
882 - GROEN – ONDER COMMA?DO VAN ANZEGEM KIEST VOOR KERN RNRTGIE
Vrijdag 9 december 2022
*
882 - GROEN – ONDER COMMA?DO VAN ANZEGEM KIEST VOOR KERN RNRTGIE
*
I N H O U D
*
Jeremie, Jeremie: voici l’heure. L’heire de payer….
Op die ma,ier, met Uw Vlaamse overmacht, zo over de kop springen van Uw Bazen, daar zijn er al veel voor hunne eigen kop voor kwijtgeraakt. Dat heet dan ‘Anders gaan leven’….
Ja Ja, we gaan het hier vandaag hebben over de Vlaamse voorzitters-helft van de Partij GROEN, de overigens wel sympathieke Jerremy VAN EECKHOUT.
Vraag: waarom geen naamsverandering naar Van Groenhout?
Groen eikenhout is een contradicto in terminis… en wijst eerder op een jeugdige onervate,heid.
En dat voor een Superman uit Anzegem…
*
Piloot-Gemeente Anzegem is de fusie hoofdplaats in Zuid West-Vlaanderen, waar men van de uitgebrande Gothische mofrl-kerk, die in volle cetrum al jààààren in de as ligt, een modern gebouw te maken dat aan de Tijd is aangepast. Het is aan iedereen toegelaten te fantaseren: bibliotheek, volkscafé, wekelijkse marktplaats, rendez-vous kot ofdanszaal. Alles kan, niets moet op voorwaarde dat er daar in de wijde omgeving niets meer heriinert aan Het Geloof der Voorvaderen, dienen ouderwetsen brol. Die, trouwens, nu Marpkko in Qatar, dicht bij Allah haast wwereldkampioen is, voortgaandfe op de her-samengestelde Bevolkng zelf, dringend dient te worden vervangen door de Islammerij.
Vandaar dat het niemand mag verwonderen, dat Anzegem de spotnaam draagt van DE GAPERS… Een feit dat vereeuwigd te pronk prijkt in het beeldhouwwerk die elke Anzegemnaar in zijn hart meedraagt.
**
En ja, het gaat hier deze keer over de Grote Politiek.
Kiezen voor kern-energire!!!!
Is dat nu gewoon gezond West-Vlaams boerenverstandn of is het eerder het hek naar de wind hangen?
Elders lees ik dat Van Eeckhout de blok resoluut omvergooit, en zijn partij, gezien de komende winterkou, voortaaan zal aanbidden wat ze tot hiertoe verbrand hebben: de ken-energie.
Iemand die deze landelijke gemeente ‘n beetje kent, zou totaal niet verbaasd mogen zijn….
De vis begint te stinken aan de kop. Groen, net als Francken Theo; hebben op tijd Het Licht gezeien.
Maar leest U verder. Of heeft U de omkoprtij bij e EU in Brorkesalabad uit Qatar idet gehoord in Het Nieuws?
Kleine oorzaken, grote ghevolgen!
07-12-2022
.LA POLITIQUE POLITICIENNE*
*
Zoals ik reeds opmerkte in mijn blog van 5 dezer, maakt het voorstel van Sammy Mahdi in de Zevende Dag om de werkloosheidsuitkeringen in de tijd te beperken, al even weinig kans als die van de indexering van het Kindergeld in deze federale regering. Zoals te verwachten was, heeft de PS bij monde van haar bevoegde minister, Dermine, al negatief gereageerd. De PS is er in de eerste plaats voor wie niét werkt. Anderzijds probeert Mahdi zijn gehavende cd&v wat nieuw leven in de blazen, maar ook dat wordt een mission impossible. Men kan niet tegelijk de rechtse partij zijn in de federale regering en de linkse in de Vlaamse. De deelname aan Paarsgroen+ waar cd&v helemaal niet nodig was en alleen diende om de Vlaamse oppositie te verzwakken heeft er al voor gezorgd dat de partij onder de 10% grens is gezakt. Straks wordt ze even onbelangrijk als haar vroegere francofone zusterpartij
*Letterlijk vertaald: ‘De politieke politiek’, een ander woord voor dorpspolitiek, wanneer de persoon belangrijker wordt dan zijn ideeën.
--
Ik kom ook nog even terug op de zgz Senelle doctrine. Daarmee alleen zullen we inderdaad de problemen niet oplossen, maar men moet ergens mee beginnen. Ikzelf heb ze destijds ontdekt in het boek van Annemans en Utzi, ‘De Ordelijke opdeling van België’ en m.i. is ze nog altijd bruikbaar, al was het maar voor die eerste zo belangrijke stap, waarbij we de francofonen en belgicisten duidelijk kunnen maken dat het welletjes is geweest en dat de besprekingen over dit land geen business as usual meer zullen worden.
Beeaking News
‘tScheldt gazet blijkt Jan Fabre te hebben drooggelegd
5 december 2022 Ben De Zwijger
*
Greet Valck, de officieuze rechterhand van Bart De Wever, komt hijgend en puffend het bureau van Bart De Wever binnengelopen. Ze zwaait met enkele papieren in haar handen. Greet ziet er nogal bleekjes uit. Bart De Wever kijkt vanonder zijn bril naar de vrouw die hij uit de vergeetput van het Gemeenschapsonderwijs wist te halen in ruil voor algehele trouw en het behoud van een slank figuur waar het prettig naar kijken is.
Zonder iets te zeggen wist Bart De Wever dat Valck een probleem op zijn tafel zou gooien dat of over de Joden zou gaan, of over een omhooggevallen artiest of over een veeleisende ambassadeur of over de minkukels van ‘tScheldt die er plezier in schenen te scheppen verhaaltjes te schrijven over Greet Valck.
“Die minkukels van ‘tScheldt hebben het weer op de Stad gemunt, mijnheer De Wever”
Bart De Wever legde zuchtend zijn vulpen neer. Hij had al zoveel zin en onzin gehoord over ‘tScheldt dat het aan de ene kant wel grappig was te vernemen wat ze nu weer bij elkaar geschreven hadden, dan wel aan de andere kant bijzonder irritant omdat ze soms op onverklaarbare wijze nieuws wisten te verkrijgen uit wel erg hooggeplaatste N-VA kringen. Nieuws dat zeker niet voor hen bestemd was.
“Het gaat over Jan Fabre, mijnheer De Wever”
Oei, wat was er daar mee? Die was toch veroordeeld en verbannen uit ons gezichtsveld? De Wever zei het niet maar dacht het luidop.
“Blijkbaar staat het bedrijf van Jan Fabre nog voor jaren ingeschreven in onze begroting voor een redelijke grote subsidie. Zo’n 125.000 euro de komende jaren.”
De Wever kreunde opnieuw.
Werkelijk? Hadden ze die vennootschap van Fabre niet op een of andere kundige manier uit de begroting gehaald? Dat had niet moeilijk moeten zijn. Fabre was zonder de minste nuance veroordeeld geweest. De Wever zei het niet, maar dacht het luidop.
“Het is nogal een pinnig artikel dat stelt dat het toch wel heel bijzonder is dat de Stad Jan Fabre en zijn gezelschap financieel blijft steunen.” Valck dreunde het zinnetje monotoon af om ‘tScheldt niet meer credits te geven dan nodig.
Op dat moment kwam ook een officieuze woordvoerder van De Wever binnengewaaid. Hij gaf een luchtzoen aan Valck en een high five aan De Wever.
“Heb je ‘tScheldt gelezen?”, vroeg Valck, meer voor de vorm, want ze wist wat het antwoord zou zijn.
“Natuurlijk”, zei de officieuze woordvoerder. “Ik heb het al geregeld. Enkele bevriende kranten zullen morgen publiceren dat het gezelschap van Jan Fabre 75.000 euro’s aan subsidies verliest. En dat de beslissing hiervoor al in oktober is genomen geweest. Dat neemt de wind uit de zeilen van ‘tScheldt.”
“Waarom 75.000 en niet het volle bedrag?”, vroeg De Wever.
“Goh, de eerste schijf was voor 2022, dat jaar is bijna ten einde. En de tweede schijf gunnen we de Jan gewoon. We hebben zijn naam wel geschrapt van de receptielijst van de Stad zodat er geen gênante ontmoetingen of foto’s samen met u zijn de komende jaren.
“Is het probleem daarmee opgelost?”, vroeg De Wever.
“Goh, halvelings wel”, zei de officieuze woordvoerder.
Greet Valck werd van de slag nog bleker.
” ‘tScheldt kennende zullen ze allicht een vervolgartikeltje maken als er enkele grote kranten gaan publiceren dat we de subsidies aan Jan Fabre grotendeels schrappen. So be it.”, zei de woordvoerder. “Niet van wakker liggen Greet. Ze hebben het tenminste niet over jou. En oh got, de oppositie zal enkele dagen zeuren over het feit dat we de subsidie over het hoofd gezien hebben. Het kost misschien enkele rechtse kiezers, maar die winnen we dan links weer bij. Eet allemaal geen hout.”
Bart De Wever zag aan de lichaamshouding van zijn officieuze woordvoerder dat die het probleempje helemaal onder controle had. Hij nam een slok van zijn Orange Bubble Tea.
EUROPA-EXPRESS
Giorgia Meloni wou asielbeleid afwijzen. Het verbaasde Theo Francken niet.
UPDATE: Italië schort Dublin-deal in extremis toch niet op
Theo Francken ziet Europees asiel- en migratiebeleid verder afbrokkelen
Nieuws - 09/12/2022 Filip Michiels
*
Deze ochtend kon u lezen bij Doorbraak hoe de Italiaanse regering-Meloni de zogenaamde Dublin-regels, hoeksteen van het Europees asielbeleid, niet meer zou aanvaarden. Vandaag laat Belgisch staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole De Moor ons weten dat Italië de Dublin-deal toch niet opschort. Zie ook het persbericht van Belga hieronder. En daar weer onder, ter informatie, het oorspronkelijke artikel van vanochtend. Wordt ongetwijfeld nog vervolgd.
BRUSSEL (BELGA)
Italië gaat dan toch zijn toepassing van de Europese Dublinverordening niet opschorten. Die verplicht het land om asielzoekers die via Italië Europa zijn binnengekomen of er voor het eerst een asielaanvraag indienden terug te nemen van andere lidstaten. Dinsdag had Rome nog laten weten dat het wegens een tekort aan opvangplaatsen zijn Europese verplichtingen naast zich neerlegt, maar volgens Belgisch staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor gaat het daar niet mee door.
Tot consternatie van de Moor had Italië zijn Europese partners ingelicht over zijn voornemen. ‘Totaal onaanvaardbaar’, reageerde ze. ‘België wordt veroordeeld voor een tekort aan opvang, terwijl Italië gewoon de toepassing van het EU-recht opschort.’ Maar een dag later lijkt het allemaal zo’n vaart niet te zullen lopen. Volgens een insider wijzen de autoriteiten in Rome hun ‘overijverige’ administratie met de vinger, maar is achter de schermen druk uitgeoefend door de Europese Commissie.
Het Doorbraak artikel van vanochtend, ter informatie:
De Dublin-verordening, zowat de centrale hoeksteen van het hele Europese asielbeleid, lijkt op sterven na dood. De Italiaanse regering liet eerder deze week in een brief aan de andere EU-lidstaten weten dat het geen enkele vluchteling meer zal aanvaarden die op basis van de Dublin-regels naar Italië wordt teruggestuurd. De bevoegde staatssecretaris Nicole De Moor (CD&V) reageert boos, haar voorganger Theo Francken (N-VA) ziet in de Italiaanse brief vooral de bevestiging van zijn eigen gelijk.
De brief van de nieuwe regering-Meloni laat weinig aan de verbeelding over: omwille van een gebrek aan opvangplaatsen zal het land voorlopig geen enkele asielzoeker meer terugnemen die door een ander EU-land wordt teruggestuurd op basis van de Dublin-regels. Door deze eenzijdige beslissing komt het hele Europese asiel- en migratiesysteem – dat al maanden aan het wankelen is – de facto volledig op de helling te staan.
Eerste registratie
De Dublin-verordening is al bijna tien jaar van kracht, en geldt ook voor een aantal Europese landen die géén lid zijn van de EU, zoals Noorwegen en Zwitserland. Kort samengevat bepaalt het akkoord welk land verantwoordelijk is voor de afhandeling van een asielaanvraag. In theorie is dit het land waar een niet-Europese vluchteling voor het eerst officieel geregistreerd werd en vervolgens een asielaanvraag indiende. De Dublin-afspraken werden ooit gemaakt om te voorkomen dat asielzoekers – na een eventuele afwijzing van hun aanvraag – vervolgens zouden gaan shoppen in verschillende lidstaten of enkel nog asiel zouden aanvragen in landen met een genereuzer sociaal opvangsysteem.
De meeste asielzoekers komen nu eenmaal via pakweg Italië, Spanje of Griekenland de EU binnen
Het grote nadeel van dit systeem is uiteraard dat het hierdoor vooral de ‘grenslanden’ zijn die onevenredig veel asielverzoeken te verwerken krijgen. De meeste asielzoekers komen nu eenmaal via pakweg Italië, Spanje of Griekenland de EU binnen. Om aan die kritiek tegemoet te komen, stelde de Europese Commissie ruim twee jaar geleden een nieuw en ambitieus migratiepact voor. Daarin zit een soort solidariteitsmechanisme vervat, waardoor de migratiedruk voortaan – onder meer op basis van financiële parameters – over alle EU-lidstaten zou worden verdeeld. Tot vandaag is dat pact evenwel dode letter gebleven. Eerder al, in 2016, was een spreidingsplan dat elke lidstaat verplichtte om een vastgelegd quotum aan vluchtelingen op te nemen verworpen door onder meer Polen, Hongarije en Tsjechië.
Hoogste aantal aanvragen sinds 2016
‘Wat Italië nu doet, is totaal onaanvaardbaar’, reageert staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole De Moor (CD&V). ‘Als elke lidstaat niet zijn deel van de asielzoekers opneemt, dan kan er ook geen sprake meer zijn van solidariteit.’ De forse reactie van De Moor komt er niet toevallig op een moment dat de migratiedruk in heel wat West-Europese landen opnieuw fors is toegenomen. Naast ons land kampen onder meer ook Nederland en Oostenrijk al maandenlang met een fors verhoogde instroom, waardoor ook de opvang steeds problematischer wordt.
In augustus van dit jaar dienden in totaal ruim 77.500 mensen een eerste asielaanvraag in in de EU. Dat is het hoogste aantal aanvragen in één maand tijd sinds 2016
Een groeiend percentage van de asielzoekers die zich in België aanmelden, blijkt eerder ook al in een andere lidstaat geregistreerd, of heeft daar zelfs al een asielprocedure lopen. Volgens De Moor klopt het Italiaanse argument dat het door zijn ligging aan de buitengrens van de EU meer asielzoekers moet opvangen ook niet. ‘België staat in de EU op de zesde plaats op vlak van asieldruk, Italië volgt op de 16e plaats.’ Dat de asieldruk op Europa de voorbije maanden fors is toegenomen, mag overigens ook blijken uit recente cijfers. In augustus van dit jaar dienden in totaal ruim 77.500 mensen een eerste asielaanvraag in in de EU. Dat is het hoogste aantal aanvragen in één maand tijd sinds 2016.
Toeval of niet, afgelopen woensdag kwamen alle bevoegde Europese ministers én de Europees Commissaris voor asiel en migratie, Ylva Johansson, in Brussel samen over de toepassing van de Dublin-regels. Die is, zo blijkt ook uit de officiële cijfers, alsmaar problematischer. Steeds meer lidstaten leggen de Europese afspraken naast zich neer of antwoorden niet wanneer de asieldiensten uit een andere lidstaat de terugname van een asielzoeker vragen. Van alle goedgekeurde Dublin-dossiers in de hele EU werden er in de eerste negen maanden van 2021 amper 24 procent uitgevoerd. Dit jaar is dat percentage zelfs nog verder teruggezakt, tot 17 procent.
Paradigmashift
Theo Francken (N-VA), gewezen staatssecretaris voor Asiel en Migratie, ziet in de Italiaanse beslissing de bevestiging van het betoog dat hijzelf al jarenlang houdt. ‘Ik beweer al jaren dat het hele Dublin-systeem niet werkt, en dat we dus naar een volledig nieuw Europees asiel- en migratiebeleid moeten, waarin we asielzoekers overbrengen naar landen buiten de EU. De nieuwe Italiaanse premier Meloni geeft nu een eerste duidelijk en officieel signaal dat het ook voor Italië zo niet verder kan. Met deze brief blaast ze de facto de Dublin-deal op. Een land als Griekenland wil ook al veel langer van die grote instroom af, maar de Grieken hebben dat nooit officieel gezegd. Ze hebben er wel voor gezorgd dat asielzoekers daar zo slecht werden opgevangen dat een Europese rechter besloot dat andere EU-lidstaten geen asielzoekers meer móchten terugsturen naar Griekenland.’
Volgens Francken is de Italiaanse beslissing een nieuwe indicatie dat Zuid-Europa de druk op de rest van de EU stelselmatig verhoogt, uit onvrede over de illegale migratie. ‘Mochten een aantal belangrijke Europese regeringsleiders – waaronder de Italiaanse – effectief gaan onderhandelen met landen zoals Egypte of Tunesië, dan zou er snel een nieuwe migratiedeal op tafel liggen. Die landen willen geld, toegang tot de Europese markt voor hun landbouwproducten én visa voor hun jongeren. De vraag is nu vooral: hoeveel landen moeten – na onder meer Denemarken, Zweden, en Italië – nog aangeven dat ze een ander Europees migratiebeleid willen, alvorens er ook in ons land op dat vlak een paradigmashift volgt? Er is echt geen andere oplossing.’
Filip Michi
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Sunset down….
Opnieuw, net als in de verdelgings-jaren ’38-’39, de schemering over ons Avondland.
Net als toen, altijd met de nobelste bedoelingen...... Toen ging het om Gdansk en om Duits Sudetenland. Nu gat het om de ons vreemde ‘Die Joekren’ die omwille van de rijk-makende wapeneleveringen uiit de USA, de door de Democ Rats Bidsprinkhaaa de pretentie werd ingehamerd dat ook dwerg David ooit reus Goliath heeft kunnen verslaan.
Met dat verschil, dat toen in gans Europa de Kerken
reeds vol liepen om het Onheil weg te bidden. Heb ik als kind
meegemaakt en de afloop ervan gelikkig overleefd.
En toen ineens was het Mei ’40. En scheerden de MESSERSCHMIDTS als razende muggen omheen de daken der huizen. In Zuid West-Vlaanderen zat de hele Belgische bevolking als ratten in de val….
Met heel het gezin op de vlucht, mijn kindervuistje geklemd aan een of ander onderdeel van de kinderwagen die ons Ma voor zich uit duwde en die volgeeladen was met het hoogstnodige voor onderweg.
Even later waren er ineens andere Heersers in het land. Tot er ineens weer andere vliegtuigen opdoken die de eersten verjoegen.
En nu, ruim haast ¾ eeuw later, is the song weer over en uit. Tenzij er een ander e beter Verstand de Leiding overneemt. Om van de Europese Unie één groot Nieuw Vaderland te maken.
Maar ik ben Tom Van Grieken niet. Die zou dat veel beter en vooral cocreter, ttz in Zwart-Geel, kunnen uitleggen.
880 - MET EEN REGERING DIE HANDELT VAN DIEP ONDER DE KIESDFEMPEL….
*
Zondag 4 december 2022
*
880 - MET EEN REGERING DIE HANDELT VAN DIEP ONDER DE KIESDFEMPEL….
*
I N H O U D
*
Eigen commentaar in deze situatie, UNIQUE sinds het ontstaan van dit Apenland??? Ik denk er nog niet aan!
Neen, met aan het woord twee medestanders als GUVAAL en JASMIJN WALLDORF (zie hiernavolgend) is veedere commentaar volstrekt overbodig.
Goed zo. Maar soms is humor ook meteen liefst dodelijk voor slechte karakters. Met als gevolg dat Coburgia achteraf niets anders rest dan de Wereld der Begrafenis Ondernemers werk voor vele jaren te verzekeren.
Overlevins-giften aan rest-partijtjes zullen derhalve nooit fiscaal aftrekbaar mogen zijn. Verdere informatie over aftrekbaarheid bij ‘t Commèrken als die teleurgesteld ergens rondzwerft in de buurt van Openbare Toiletten…
4-12-2022
DUAAL STEMMEN
*
Volgens de laatste zgz ‘grote peiling’ (HLN, VTM, RTL & Le Soir’) verstevigt het Vlaams Belang haar koppositie in Vlaanderen. Samen halen de Vlaamsnationalisten nog niet de volstrekte Vlaamse meerderheid in stemmen, maar al wel in zetels. We zijn dus goed bezig.
Open VLD en cd&v halen zelfs de 10% niet meer. Voor de liberalen komt er nog bij dat Crootje voor het eerst sinds hij federaal premier werd, uit de top-drie van populairste politicus verdwijnt. Zijn premierbonus, dé reden waarom Lachaert zijn woord brak t.o.v. zijn blauwe achterban en Open VLD koos voor Paarsgroen i.pl.v. Paarsgeel, doet het blijkbaar niet meer. Vertrouwen krijgt men alleen als men doet wat men belooft...
Tenslotte blijft er het fenomeen King Connah, de Eddy Wally van de Belgische politiek, zeg maar. Niet van de Vlaamse, want hij wil van België, niet van Vlaanderen, het beste land ter wereld maken, het land dat men niet meer uit zou vinden mocht het niet bestaan. Een contradictio in terminis.
Eigenlijk is het debacle van cd&v en Open VLD geen verrassing. De Vlaamse deelregering bv werkt al niet veel beter dan de federale, wat vrij logisch te verklaren is. Twee van de drie meerderheidspartijen – liberalen en christendemocraten - zitten ook in een federale regering, die in Vlaanderen geen meerderheid heeft en zijn bij betwistingen verplicht de federale politiek te volgen, ook als die voor Vlaanderen nefast is. Daarenboven wordt de Vlaamse regering geleid door een eerder uitgebluste minister-president die de indruk geeft met een fin de carrière bezig te zijn, terwijl de voorzitter van zijn partij nog altijd denkt het Belgisch probleem te kunnen oplossen via een dialoog met de grootste Waalse partij, de PS, die er alle belang bij heeft álle Vlaamsnationalisten – de N-VA’ers inbegrepen - uit de federale regering te houden, ook na de verkiezingen van 2024.
De enige oplossing om die impasse te doorbreken is de Vlaamse kiezers van álle partijen – maar in de eerste plaats die 81% van de N-VA-kiezers die in het voorjaar in een peiling zegden bereid te zijn samen te werken met het VB - ervan te overtuigen in 2024 ‘duaal’ te kiezen, ‘tweevoudig’ om het in mensentaal te zeggen, t.t.z. gewestelijk voor het Vlaams Belang en op de andere lijsten voor wie ze ook maar willen. Alleen een Vlaamsnationale meerderheid in het eigen parlement is een waarborg om als eerste stap de Vlaamse belangen optimaal te behartigen. Er is voor Vlaanderen geen alternatief.
---
Steeds volgens dezelfde peiling verliest het groenlinkse Ecolo in Brussel één derde van de stemmen en tuimelt ze daar van plaats 1 naar 3. Ook daar begint men te voelen wat ‘Groenflatie’ beteKent.
*
Conner Rousseau is links populistische hofnar en fake-politicus
**
België Bananenrepubliek
Satire - 04/12/2022 Jasmijn Walldorf
Eerst het goede nieuws. Hét oudejaarsboek voor 2022 is aangekomen. Vanaf begin volgende week is ‘Het jaar van de banaan 2022’ leverbaar voor de prijs van 23,00 euro inclusief verzending. Ook de editie 2021 en 2020 kan je nog altijd bestellen voor 17 euro inclusief verzendkosten. Ook dit jaar is er terug een cadeaubox van de laatste drie edities 2020-2021-2022. Drie boeken die je meenemen op een satirische trip door politiek Vlaanderen.
*
Je kan dit moois bestellen via https://boeken.cafe/lezer/jasmijn-walldorf/
Vertrouwensbreuk ter grootte van de Grand Canyon
Als de Belgische voetbalploeg erbarmelijk slecht speelt, dan neemt trainer Martinez ontslag. Als de regering Jambon I en De Croo I sjezend in het water vallen en niet kunnen zwemmen, houden duikers de incapabele nietsnutten de neus boven water. Met onbevaren volk is het slecht zeilen. Dat weet een klein kind. 33% van de Belgen heeft nog vertrouwen in het paarsgroene gedrocht Vivaldi en slechts 37% Vlamingen schenkt nog vertrouwen in de Zweedse geitenbrij van Jambon.
De Vlaamse verandering kwam er, maar het was er een van de ‘V’ van verslechtering
Elke raad van bestuur van een zichzelf respecterend bedrijf wordt door zijn aandeelhouders wandelen gestuurd als het vertrouwen onder de 60% zakt. Niet politieke bestuurders, die mogen verder klungelen. Alexander de kleinen krijgt amper nog de steun van 45% van de Belgen. Zwakke Jan haalt een bloedeloze 30%. Beiden met vlag en wimpel gebuisd als politiek leider. De N-VA zou de grote verandering brengen. De ‘V’ van Vlaams en de ‘V’ van verandering. Jambon en zijn kleuters veranderden heel veel. De Vlaamse verandering kwam er, maar het was er een van de ‘V’ van verslechtering. De Groenen deden hetzelfde in de federale regering. Hun slogan luidde: ‘het kan anders’. Inderdaad: anders, maar vooral veel slechter.
Miserie, miserie, miserie
Miserie, miserie, miserie, het was de aanhef van N-VA’er Sander Loones toen hij in de Kamer van Volksvertegenwoordigers nog maar eens Alexander De Croo’s begroting fijnmaalde. Tot voor kort was Loones nog een slaapverwekkende parlementair uit Koksijde. Aan de kust vooral bekend voor zijn totaal marginale garnalenoorlogje met de burgemeester van Oostende Bart Tommelein.
Volgens Loones had de masked singer van Oostende de garnaalkroket van de Koksijdenaars gepikt en dat kon niet want garnaalkroket en Koksijde zijn synoniemen. Bij het brede publiek is Sander Loones vooral bekend als voormalig minister van Defensie waar hij amper 28 dagen zijn garnaalbotten voor aantrok.
Is het nog ver naar de kiesdrempel, grote smurf?
Maar ere wie ere toekomt, Loones kan goed tellen. Zijn afstompende boekhoudersmentaliteit zorgde voor een ontslag en een politieke rel. Het legde daarnaast ook de zwakte van Open Vld pijnlijk bloot. Jasper Pillen zit naar verluidt aan de pillen van Quickie stickie en Egbert lafaard vergaat het lachen. De liberalen zijn net zo groot als de communisten.
Met een foutenmarge van 3,1% komen de liberalen dicht in de buurt van de kiesdrempel.
Het moet zowat van het interbellum geleden zijn dat dit nog eens voorviel. 9,3 % halen de liberalen in de peilingen. Met een foutenmarge van 3,1% komen de liberalen dicht in de buurt van de kiesdrempel. Verhofstadt voerde die drempel in om ervoor te zorgen dat marginaal kleine partijen het democratisch proces niet zouden verstoren. Dat de smurfen ooit zo klein zouden worden had grote smurf Guy overduidelijk niet verwacht.
Rousseau hofnar van de politiek
Louis Tobback zei ooit dat socialisten en liberalen water en vuur zijn. Samen in een paarse regering dooft het water het vuur of verdampt het vuur het water, voorspelde hij. Het is het eerste geworden, het liberaal vuur van Lachaert dooft langzaam maar zeker door een tsunami van groenlinkse woke-shit.
Alle regeringspartijen, op Vooruit na, verliezen of blijven, zoals MR, status quo. Ps, Ecolo, Groen, CD&V, N-VA, Open VLD zakken allemaal spectaculair in vergelijking met het verkiezingsresultaat van 2019. In de poppoll staan er in de top drie twee socialisten en een conservatief, twee Vlaams-nationalisten en een Belgicist, maar vooral slechts twee politici en een ‘boekskes’-dweilende hofnar. Dat de hofnar helemaal bovenaan staat is een blamage voor de politiek.
Links populistische fake-politiek
Rousseau koos om stemmen te winnen door niet aan politiek te doen.
Rousseau beweert de strijd aan te gaan met Vlaams Belang maar zijn laag-bij-de-grondse populistische campagne met hoog entertainment en show gehalte, is vooral gericht op de vrouwelijke en zich vrouwelijk voelende Dag Allemaal-lezers. De Masked Singer, een mini-soapserie, een dj-set, dansjes van reclamefilmpjes imiteren op Instagram, een kledinglijn… zeg nu zelfs hoe bereik je daarmee de kiezers van Vlaams Belang? Rousseau koos om stemmen te winnen door niet aan politiek te doen. De Vivaldi-partijen verliezen stemmen omdat ze die proberen te winnen via hun politieke prestaties. Rousseau besefte al snel dat daar geen eieren te rapen vallen en je best de aandacht van de kiezer trekt met zaken die totaal niets met politiek te maken hebben. Niet aan politiek doen, loont dezer dagen als voorzitter van een politieke partij.
*
Dit was niet op de afbraak:
VRT houdt grote kuis onder afgeleefde rimpelpresentatoren.
Blamage voor politie met Jerommekespakjes en plastieken schilden. Een ketting Marokkanen met katoenen rode vestjes slagen er wel in Brussels crapuul in te tomen.
Crevits steeg in de poppoll omdat ze als minister van haar sus viel en durfde bekennen dat ze oververmoeid was. Er is nog hoop voor een comeback van Meyrem Kitir.
De Congo-commissie van Wouter Devriendt lijkt meer op een bongobon-commissie.
Het is nu officieel opkomen voor vrouwen is verengd tot opkomen voor een linkse Woke-interpretatie van feminisme.
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Wat gisteren avond bij de meeste kijkers letterlijk de adem afsneed, ofwel hen haast de adem afsneeed van het lachen – ook bij ondergetekende – was de uitgesponnen reportage bij VTM, waar iedereen nog zat te duizelen van verschot.
Aleen de Val van de Regering bleef ons (voorlopig) ontzegd. We kregen als vervanging de woordvoerder van de ZULLERS te horen en vooral te zien. Een show om ‘U’ tegen te zeggen moest die kaderen in een kolder-verhaal.
De luid onderverzwegen beklemtoonde bedoeling was waarschubkijk de laatste overbleven drenkeling aan boord te houden. Die sakkerse kiesdrempel toch!!!! Als ZIJ ooit weer eeens aan de Macht geraken, dan zullen we eens zien wat er zal te zien zijn.
Moeten er misschien eerst trachées met schietgaten worden aangelegd aan de Taal- Armoe & Pretentiegrens? En wat dan met Broeksalabad, dat toch al sedert de Schepping integraal Vllaams Grondghrbied is? Her-volking dan maar?
Als die her-bevoking deze keer maar in de goede richting is. Zodanig dat iedereen daar verplicht de eigen Vlaamse Moedertaal te spreken en te schrijven.
Uitzonderlijk zouden er afwijkinggen moeten mogelijk zijn. Vrijstelling, ja, maar dan tegen astronomisch hoge bedeagen, bvb. Zodat Vlaanderen er ook nog aan overhoudt.
Voorlopig even buiten beschouwing gelaten: de vreemde huidskleuren en/of de woestijnkledij. Werk aan de winkel dus voor de Farmaceutische Sector. Zie Puurs en de fantastische nieuwe tewerkstelling bij Pfeizer….
Waar een WIL is, is er immers altijd beton genoeg om een WEG aan te leggen.
Er moeten, bij de vasstellingen van de resultaten van deze peiling (zie hoger), op dE Hoofdkwaetieren van zowel VTM alx HET LAATSTE NIEUWS veel gewween en tandengeknars zn geween weerklonken hebbrn. Die misschien, door de ether maar ook over de daken, wel hoorbar moeten zijn geweeest tot in Het Koninklijk Paleus in Broeksalabad.
‘Sire, slecht nieuiws uit hht Antwerps Hoerenkwartier…. Waar niet toevallig beiede hoofdzetels van deze als steinpilaren van het Regime geziene tiraniën zich bevinden. Allles één pot nat voor onder de toog van die oocabardouchskes. In of juist naast de toilet-emmer.
De Tijd verslindt dfe steden, geen onrecht-tronen blijfven bestaan.
De klok tikt dus kl aar en duidelijk! En de Tand des Tijds knagt dus goed zichtbaar aan de fubderingen van dit ‘Apenland’ – om het met de woorden van een vrpegere Eerste Minister te zeggen-
Nog méér ‘trciheren’ zat er bij beide redacties niet meer in: zelfs binnen deze ‘patriarchale’ zelfmoordkandidaten & subsudie-verslinders is er personeel aan boord dat met Argus-ogen toekijkt.
Met daar boveop, bij minder goed nieuws, de in die middens heersendce DISLEXIE, die 52..3 % leest als 25.30%.....
Dergelikle eerder vetroiwelijke peilings-bevindingen doen mij telkens denken aan de grappige Loios de Funès, met zijn gezegde ‘WAIT AND SEE.
Maar dromen zijn en blijbe, nog altijd bedrog.
Het zou dus onverstandig zijn, het vel van de beer te verkopen vóòr die geschoten is.
En dat er vuurstoten uiit Wallonia komen, dat staat als een kapot geplste pilaar in dhet midden van ie werkschuwe Francophonie….
03/2-2022
DE TIJD VAN TOEN
*
We staan er niet meer bij stil om wat er allemaal verandert in onze samenleving. Het blijft maar veranderen en het gebeurt steeds sneller. Feitelijk is die opmars al begonnen op het einde der jaren 1950, meer bepaald sinds 1958, het jaar van de Wereldtentoonstelling in Brussel, met de bouw van het Atomium, straks 65 jaar geleden. Daarover is recentelijk een boek uitgekomen van Korneel De Rynck: ‘De Golden Sixties’*. De man (36) heeft het zelf niet meegemaakt, maar is het gaan uitzoeken en kwam tot enkele merkwaardige bevindingen, zelfs voor wie het wél heeft meegemaakt, ondertekende inbegrepen..
De nieuwigheden die toen nl ontstonden, lijken nu nostalgisch ver, maar waren in die tijd baanbrekend op hun manier: een wc binnen in huis, tanden poetsen, met mes en vork eten, de eerste supermarkt (van Delhaize), de eerste tankstations, de doorbraak van de telefoon en de Tv in de huiskamer, het begin van de ruimtevaart, Het buitenland ontdekte België, in de eerste plaats Vlaanderen, waar nog zoveel plaats was om eender wat te beginnen: de chemie in de haven van Antwerpen, de grote autofabrieken. Het rijke Vlaanderen was geboren. We zijn nu op het punt gekomen dat we riskeren die rijkdom kwijt te spelen als we elk jaar 12 miljard euro van onze welvaart moeten blijven afgeven aan een Wallonië dat daar niets tegenover stelt, buiten een soort DDR-toestand, waar iedereen straks even arm zal zijn.
Met haar zeehavens, vliegvelden, centrale ligging en haar hardwerkende bevolking kan Vlaanderen het logistieke centrum worden van West- en Noord-Europa. Als we echter onze welvaart blijven weggeven, wordt het een deel van de Club-Med.
De golden sixties' is uitgegeven door Mante
WETEN OF NIET GOED OM WETEN. HET IS MAAR HOE U HET ZIET
Vlaams Belang is de grootste partij van Vlaanderen
Beste Vrienden,
In de laatste peiling van HLN/VTM is het Vlaams Belang de grootste partij van Vlaanderen. We willen iedereen bedanken voor het vertrouwen! Enkel onze partij kan échte verandering verwezenlijken op gebied van immigratie, veiligheid, justitie, koopkracht, ... Samen werken we hard verder om onze mensen eindelijk op de eerste plaats te zetten
Europees vrouwen quotum voor beursgenoteerde bedrijven
Raden van Bestuur moeten voor 40% uit vrouwen bestaan
Nieuws - 02/12/2022 Lukas de Vos
*
Op 23 november zetten Europees Parlementsvoorzitster Roberta Metsola en Commissievoorzitster Ursula von der Leyen hun handtekening onder een verregaande wet om een beter evenwicht te bereiken tussen mannen en vrouwen bij beursgenoteerde bedrijven. Tegen 30 juni 2026 moet 40% in hun Raden van Bestuur vrouw zijn.
Lange onderhandelingen
Het heeft ruim tien jaar geduurd vooraleer de lidstaten en het Parlement het eens raakten over de wetgeving. Landen als Hongarije, Cyprus of de Baltische staten toonden zich weinig scheutig om mee in te stappen. Ook Duitsland en Nederland hebben de regels lang tegengehouden.
Vanaf de jaarwisseling was er een quotum opgelegd van één derde vrouwen als ondernemingscommissarissen
Na lange onderhandelingen is midden dit jaar een vergelijk bereikt. Volledige geslachts-gelijkheid is nog niet aan de orde, daarvoor ‘is nog geen meerderheid te vinden in het Europees Parlement’, aldus verslaggeefster Lara Wolters (PvdA Nederland, EP-fractie S&D). Toch is zij erg tevreden met de nieuwe beschikkingen. Nederland was al overstag gegaan. Vanaf de jaarwisseling was er een quotum opgelegd van één derde vrouwen als ondernemingscommissarissen.
Verbeter punten
Dat stelsel kent België niet, maar het is ook een van de enige landen (met Frankrijk) die hun wet niet dienen aan te passen. Sinds 2011 moet elke Raad van Bestuur bij grote bedrijven 33% vrouwen tellen. Dat is zoveel als nu opgelegd aan landen met een dubbele structuur van commissarissen en bestuurders, zoals Nederland. België zit zelfs al aan 37%. Al is het minder rooskleurig dan de cijfers aangeven: in de directie comités zetelen niet meer dan 18,5% vrouwen, van wie amper 5,3% CEO zijn (cijfers van 2020). Voor verbetering vatbaar.
De huidige toestand in de Europese Unie oogt niet veel beter. De voorzitter van de beurs genoteerde bedrijven is in 92% van de gevallen een man. ‘Dat beantwoordt niet aan de maatschappelijke realiteit’, zegt Wolters. Enkele landen hebben géén enkele vrouw aan het hoofd van zo’n bedrijf: Hongarije, alweer, maar ook Italië, Letland én Luxemburg.
Het opgelegde quotum geldt wel in beide richtingen. Ook als mannen ondervertegenwoordigd zijn, wordt het quotum in hun voordeel opgelegd. Maar dat komt overigens uiterst zelden voor.
Verplichting met sancties
De lidstaten krijgen nu twee jaar de tijd om de wet uit te voeren. De tekst spreekt inderdaad van een ‘verplichting’. Dat betekent ook dat er bij niet-uitvoering straffen worden opgelegd. Die kunnen gaan van fikse boetes tot het blokkeren van benoemingen.
De wet maakt geen onderscheid tussen openbare en particuliere bedrijven, en geldt voor alle bestuurders samen: uitvoerende en niet-uitvoerende
De wet maakt geen onderscheid tussen openbare en particuliere bedrijven, en geldt voor alle bestuurders samen: uitvoerende en niet-uitvoerende. Wel is een parlementaire bepaling geschrapt die de mogelijkheid wou verbieden om ondernemingen vrij te stellen van de hoofdbepalingen als minder dan 10% van het personeel behoort tot het ondervertegenwoordigde geslacht. Anderzijds zal de EU streng toekijken of de lidstaten wel degelijk nagaan of aan de sociaal- en arbeidsrechtelijke verplichtingen voldaan is wanneer beursgenoteerde bedrijven een openbare aanbesteding uitvoeren.
Niet voor kmo’s en EU-instellingen
De Europese Commissie is gevraagd een evaluatie op te maken in 2030 om de doeltreffendheid van de richtlijn na te gaan. Mogelijk kan de verplichting dan ook opgelegd worden aan niet-beursgenoteerde bedrijven. Kmo’s vallen uitdrukkelijk niet onder de nieuwe wetgeving. En ook de EU-instellingen niet, al worden die wel aangemaand een voorbeeldfunctie op zich te nemen.
Lukas de Vos
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Tijdens mijn mooie lange loopbaan (heb gewerkt als ’n paard!) nogal dikwijls in de Oost-Vlaamse toen meestal Frtanstalige textiel-milieu’s (Gent bvb) – die vandaag de dag grotendeels verdwenen ziijn, of in puin liggen. Maar met meestal even verder als Vlaamse succes- ondernemingen,hoge toppen scheren om de vroegeree welvaart weer in huis te halen.
Daar in de Leiestreek ‘regeerde’ er een Zultse Dame van Hoge Stand, meteen een graag geziene gezelschapsdame in de hoogste Brusselse Franstalige ondernemerswereld, meestal in de dichtste omgeving van hert Hoofdbestuur van…. de Kredietbank.
Deze persoon, die zelfs ongevraagd de Directeerur- Generaal van de RMZ op een mooie voormiddag ging storen om en bepaalde gunstmaatregel voor haar bedrijf te bepleiten – en zelfs daarin slaagde – hield zich persoonlijk bezig met het Bestuur van de Vereniging ‘Femmes Chef d’ Entreproses’
Geen wonder dus dat het artikel hierboven over de verplichte minimale vrouwelijke inbreng bij het Bestuur van wereldfirma‘s.
Het is zelfs goed op te merken, dat de mannelijke pretentie hieroor op scherp gesteld wordt.
Eva, onze srammoeder die was toch van in den Beginne, de volle helft der mensheid!!!!!!?????
877 - CHINA; NA CORONA, IN REP EN ROER. ONS KROTTE-CROOTJE HOEFT MAAR TE
Woensdag 30 november 2022
877 - CHINA; NA CORONA, IN REP EN ROER. ONS KROTTE-CROOTJE HOEFT MAAR TE VOLGEN OM ER OP LOS TE GAAN.
*
I N H O U D
*
Met Charles Michel en Zuster Barbara Frankenstein, de EU-Top, niet otevallig op Staatsbezoek in China, maken we vandaag Geschiedenis. De lonen van onze persmuskieten schieten de hoogte in, want ze vallen over elkaar om verhalen te verzinnen waarmee ze dan de dagbladen vullen….
In Peking hoeft XiJinping
maar PANG PANG te doen met tienduizende, spleetogen-doden tot gevplg. En in het Land van de Rijzende Zon herstelt de Rode nachtelijke zons-ondrgang weer als vanzelf.
In ons minuscile veel kleinere Coburgia liggen de zaken veel ingewikkelder. Hier zijn er, oneer deze soort welbespraakte politieke zakkenvullers, noch mossel noch vis, veel meer slappelingen .Niet Rood, of Gestreept Rood & Blauw, maar een Bevolking die murw gegeseld is door Leiders die zelf al lalng niet meeer weten waarin of waaruit. Magniete MAG NIETS en BOUCHEZ!!!! Stopt alles af met ’n kurk.
Sedert meer dan 70 jaar is het strrijdount al lang nieet meer EIGEN VOLK EERST, maar eingen portemonnee eerst.
En tot voor kort liet de Massa maar begaan. Zij, de zelfverklaarde Grote Leiders konden het, vòór de partij Het Vlaams Belang- gewoon uit zelfverdediging, vorm en gestalte kreeg, ook zo mooi uitleggen. Maar verpatsten
ondertussen aan de kapitalistiche buitenwreld alles waarop onze voorspoed op steude. Voornamelijk de kernergie die ze nadien tegen woekerprijen terug inhuurden.
Ondertussen werden de landsgrrnzen zoveel mogelijk open gegoooied om allerrlei werkloos geboefte binnrn te halen. Het waen stuk voor dtuk ‘anders gelovige’ kiezers die in het stemhokje waar voor hun geld kozen. Sommige Tirken brachten hete zelfs tot Birgervader van Brussel. Of ze werden; als ‘anders-gelovige’ geputht tot Partij Voorzitter van de ooit o zo Christelijke Volks Partij. Sinds de ARCO-OPLLICHTERIJiniet meer geleid door het A.C.W.,maar door bewegoig.net, is het net alsof gangsters van overjas veranderen om niet herkend te worden…..
Is het dan te verwonderen dat rondom ons deze Planeet zicjzelf om zeep helpt? Dat wordt dan herdacht met van 1 Decembe WERELD AIDS DAG te maken. Wat moet aanzettrn om zelfs geen onderbrek mer te dragen. Liever dagelijkse dure onbetaalbare medicatie tegen HIV dan zich behoorlijk e geddragen.
Vandaar de afgeleide van KONT ofte KLOTE CONFEDDRATIE.
Hendrik Consciende scjreef DE lEEIW VAN VLAANDDREN. Bart De Wever werkt, als we die niet stoppen, aan DE GEEUW VAN VLAANDEREN….
30-11-2022
Confoederatio Belgica (2)
*
I.v.m. met confederalisme en de discussie erover, is het misschien interessant eens over de grens te kijken, bv naar de Zwitserse ‘Confoederatio Helvetica, (CH op de autokentekens). Zwitserland is vergelijkbaar, omdat het vier taalgroepen heeft, één meer dan België en heel wat verscheidenheid. De regering bestaat uit slechts zeven ministers en een door het parlement gekozen primus inter pares als staatshoofd. Deze worden direct gekozen door en uit de gemeenschappelijke federale volksvertegenwoordiging voor een periode van vier jaar.
De Zwitserse volksvertegenwoordiging bestaat uit 200 leden en komt tot stand op basis van directe verkiezingen door kiesgerechtigde burgers. Ieder kanton vaardigt twee leden af, behalve zes kantons, de zogenaamde halve (semi) kantons, die één lid afvaardigen. De regering is derhalve niet alleen zeer klein, maar ieder lid wordt individueel voor en door de gemeenschappelijke federale volksvertegenwoordiging gekozen. Niet zoals onze federale regering waarin de helft van de ministers en staatssecretarissen niet eens verkozen zijn. Zoals onze Vlaamse deelregering kan de Zwitserse regering niet tussentijds worden ontbonden, maar zit er grondwettelijk voor vier jaar. Het parlement én het bestuur worden gekozen op basis van directe verkiezingen. De laagste politieke eenheid is de commune of gemeente, waarvan er nog ongeveer 2 200 zijn.
De Zwitserse federale regering is de kleinste ter wereld. Het uitgangspunt van het Zwitserse model zijn de directe democratie, consensus en het voorkomen van een clientèle systeem. Niet zoals nu bij ons, waar iedereen bevoegd is maar niemand verantwoordelijk als het er op aan komt.
Daar Vlaanderen moet gaan voor zelfstandigheid is confederalisme voor ons maar een tussenstap, maar wel een die moet genomen worden om niet in een nog ergere chaos terecht te komen…..
Column
*
Dossier uit zorg-sector legt pijnlijk corona-falen bloot
30 november 2022 De Redactie
*
Een betrokken lezer bij ‘tScheldt stuurde ons een dossier door uit de zorgsector. U kent de sector ondertussen. Het is die sector die kreunde onder het gewicht van Maggie De Block toen ze mondmaskers liet verbranden. Het is ook die sector die Wouter Beke eigenhandig de nek omwrong door meer bejaarden te doden dan Chiang Kai-shek dissidenten deed verdwijnen. Het is eveneens die sector waarin eerst zorgverstrekkers als helden op applaus werden onthaald, om vervolgens als paria’s bij het groothuisvuil geplaatst te worden indien men niet gevaccineerd was. Het is godbetert die sector waar op een bepaald ogenblik 8 ministers van Volksgezondheid tegelijkertijd voor verantwoordelijk waren. Testje? We gaan er losweg van uit dat niemand in België in staat is deze 8 zonderlingen zonder meer op te noemen. (We helpen U even: Alain Maron, Valerie Glatigny, Elke Van den Brandt, Wouter Beke, Frank Vandenbroucke, Christie Morreale, Antonios Antoniadis en Bénédicte Linard)
**
Beste redactie,
Vanuit onze praktijkervaring rond palliatieve zorg en de opleidingen die we daarin geven aan professionals in de zorg, zijn we al meer dat twee jaar heel erg bezorgd over hoe het er in de palliatieve zorg aan toe gaat. Bij uitbreiding geldt onze bezorgdheid ook voor de gehele zorgsector.
De reden dat we dit bericht naar jullie sturen is de studie (casus) in bijlage. Het legt op pijnlijk heldere maar toch nog diplomatieke wijze de onmenselijkheid bloot waarmee ziekenhuizen hun patiënten behandelden. We weten inmiddels allemaal dat de instructies van de verantwoordelijke ministers geen solide wetenschappelijke grond hadden (hebben) en dat er bij de ziekenhuizen eveneens een grote financiële “wortel” was om dit soort gedrag te vertonen. Kortom: grote schande!
Wetende dat slechts een kleine fractie van dit soort gevallen naar buiten komt, lijkt het ons terecht dat jullie dit (openbaar gemaakte dus publiekelijk beschikbare) document via jullie kanaal aan de leden (of gehele bevolking, dat is jullie keuze) ter beschikking stellen.
was getekend,
…. (naam en adres gekend)
Over DBNL
Contact
Nieuwsbrief
1 december 2022
Nieuws van DBNL - december 2022
DBNL-dag 2022, een terugblik
*
Foto van woordkunstenaar Anke Verschueren op de DBNL-dag.Op een regenachtige vrijdagmiddag in november vond de DBNL-dag 2022 plaats in Antwerpen. Zo’n veertig vrienden van DBNL kwamen in de knusse kelder van boekhandel De Groene Waterman bijeen voor een informatief en vermakelijk programma.
Het Vlaams-Nederlandse duo Sarah Fierens en Ryanne Keltjens verwelkomde de gasten met een korte opfriscursus van de basiskennis over DBNL. Sarah is projectleider DBNL bij de Vlaamse Erfgoedbibliotheken en Ryanne is coördinator DBNL bij de KB. Karin Eggink, DBNL-bureau-redacteur, gaf een kijkje achter de schermen bij DBNL en legde uit hoe een gedrukt boek in een digitale versie wordt omgezet. Woordkunstenaar Anke Verschueren bewerkte gedichten van Alice Nahon en Paul van Ostaijen tot gezongen beats, en toverde een boekrecensie om tot stiftgedicht. DBNL-collega’s beantwoordden prangende vragen uit het publiek. In zijn lezing voorzag Pieter Verstraeten het moderne plezier van ‘flapper girls’ en snelheidsmaniakken in de ‘roaring twenties’ van meer duiding aan de hand van de literatuur. In de romans Venetiaansch avontuur (1931) van Johan Fabricius en De laatste ronde (1929) van A. den Doolaard bleek het plezier altijd zijn duistere randjes te kennen. We sloten af met een receptie, waarop hartstochtelijk werd nagepraat en nieuwe contacten werden gelegd.
Al met al was het een geslaagde DBNL-dag.
Nieuwe titels van december
Omslag van het boek ‘Namens Tamar’ van Renate Rubinstein. Deze maand wordt met Namens Tamar (1964) een bundel columns van Renate Rubinstein uit Vrij Nederland toegevoegd. Ook voegen we een didactisch werk toe van de Jezuïtische rector Jan David: het Occasio arrepta. Neglecta. Illius commoda, huius incommoda (1605). Dit werd gedrukt door Jan I Moretus in Antwerpen. Het werk is bovendien geïllustreerd met twaalf gravures van de Antwerpse graveur Theodore Galle.
Jade, jaspis en de jitterbug. Wijsheid en schoonheid uit het leven van baron Van Stralen op rijm van Ton Ven is een curieuze dichtbundel uit 1964. Achter de dichter Ton Ven schuilt niemand anders dan de schrijver van Bint en Karakter: Ferdinand Bordewijk. In 1916 debuteerde hij onder dat pseudoniem als dichter met de humoristische bundel Paddestoelen. Lange tijd was het onbekend dat achter deze obscure dichter de befaamde jurist en auteur Bordewijk school. Bijna vijftig jaar later, niet ver voor zijn dood in 1965, hernam Bordewijk de mystificatie met een nieuwe bundel onder de auteursnaam Ton Ven. Aan zijn uitgever Nijgh & Van Ditmar schreef hij: ‘In dit rijm is gestreefd naar humor, ironie en karikatuur.’ Maar toen was de geheime identiteit van de schertsende dichter Ton Ven al bij een aantal insiders bekend.
Studiën in volksstructuur uit 1951 is één van de latere verhalenbundels van F. Bordewijk, minder bekend dan bijvoorbeeld Blokken, Knorrende beesten, Bint, maar even bizar en verrassend. In 1953 kreeg Bordewijk voor deze bundel en zijn roman De doopvont (1952) de P.C. Hooftprijs.
Van de populaire Brabantse schrijver Antoon Coolen komen er drie toneelstukken en een sprookjesboek bij. Genoveva van Brabant is een toneelstuk in vier bedrijven uit 1954 over de legendarische middeleeuwse volksfiguur. Mars en Venus is een komedie uit 1958. Sawitri is een toneelstuk in drie bedrijven uit hetzelfde jaar, ‘Een oosters spel van de liefde en de dood’. Nieuwe sprookjes uit alle landen (1953) is een door Coolen samengestelde bundel sprookjes voor kinderen met illustraties van Rie Reinderhoff.
Er worden nieuwe jaargangen toegevoegd van drie uiteenlopende Vlaamse tijdschriften. De Belgische Illustratie is een geïllustreerd tijdschrift uit de negentiende eeuw dat zichzelf omschreef als ‘zondags-lectuur voor alle standen’. Het tijdschrift kenmerkt zich door een grote variatie aan onderwerpen, waarbij elk artikel rijkelijk geïllustreerd wordt met gravures. De Groene Linde (1905-1906) is een Leuvens tijdschrift dat slechts een kort bestaan kende, maar toch een nieuwe wind liet waaien in de katholieke letterkundige wereld. Tot slot wordt Golfslag (1946-1950) toegevoegd, een Vlaamsgezind en katholiek maandblad, dat geldt als één van de eerste initiatieven van niet-gecompromitteerde flaminganten na de oorlog.
Bekijk de nieuwe titels
Parels uit DBNL: 'Eva' van Carry van Bruggen
Omslag van het boek ‘Eva’ van Carry van Bruggen.Eva uit 1927 is Carry van Bruggens laatste roman en volgens heel veel mensen haar mooiste en belangrijkste. In dit boek wordt de jonge vrouw Eva gevolgd, die opgroeit in een joods milieu en zich schoolt tot onderwijzeres. Aan het begin is ze nog maar amper 18 jaar en staat ze aan de vooravond van haar volwassen leven. Tegelijk is het ook het begin van ‘de nieuwe eeuw’. Ook wordt verteld over haar broer David, die dichter is en waarin op afstand Van Bruggens broer Jacob Israël de Haan te herkennen is. Niet direct, want veel is bij Van Bruggen geënt op haar eigen leven, maar echt direct autobiografisch is het nooit.
Eva ontwikkelt zich, ze huwt en krijgt kinderen, maar raakt nooit werkelijk vertrouwd met haar man Ben en scheidt van hem. Een groot thema in Eva is de tegenstelling tussen lichaam en geest, tussen seksueel verlangen en het geestelijke. Eva verlangt naar zinnelijkheid en lichamelijke eenwording, het ‘lijfsverlangen’, maar wordt ook afgeschrikt door het ‘lage’ ervan en zoekt ook de ‘hoge’ geestelijke eenwording. Langzamerhand ontdoet Eva zich echter van de theorieën van Frederik van Eedens boek Johannes Viator, dat in Eva herhaaldelijk wordt aangehaald, waarin seksualiteit vooral iets laags is wat men zou moeten overstijgen. Eva neemt daar uiteindelijk afstand van en draait de stelling van Van Eeden om: ‘Niet de liefde maakt het lijfsverlangen goed. Het lijfsverlangen maakt de liefde goed.’ De openheid die Van Bruggen over vrouwelijke seksualiteit gaf in Eva, was nieuw en belangrijk in haar tijd. Nelleke Noordervliet schreef in een beschouwing over Eva: ‘In die omkering, in de emancipatie van de (vrouwelijke) sexualiteit, schuilt het vernieuwende van Eva. ’
Maar Eva gaat ook over de beweging tussen het willen opgaan in een groep en de eigen individualiteit willen koesteren. Veel van haar onderwijscollega’s zijn de socialistische zaak toegedaan, maar Eva is te terughoudend om in zo’n beweging op te gaan. Alles in Eva gaat over de slingerbewegingen tussen grote tegenstellingen, het hoge en het lage, het kwade en het goede, leven en dood, verstand en gevoel, de groep en het ik. Eva wil die dualiteiten overstijgen, maar bereikt de synthese niet, alleen soms kortstondig even, zoals met de man Marius die ze na haar scheiding ontmoet.
‘Ik weet het... het neemt mij op... de eenige, eeuwige slingerslag... het eeuwig gebrokene, eeuwig zich herstellende, nooit zich herstellende evenwicht.’
Eva is geen recht-toe-recht-aan verteld verhaal. Je volgt al Eva’s ervaringen en haar gedachtestroom van binnenuit, je ervaart haar vanuit haar hoofd en niet op afstand door een abstracte verteller. Er wordt ook wisselend vertelperspectief gebruikt: in de eerste hoofdstukken ervaar je Eva in de tweede of derde persoon, maar later wordt het steeds meer eerste en tweede persoon, wat ook de afstand tussen lezer en hoofdpersonage kleiner maakt, in een beweging die meedeint met Eva’s gedachten. Hierom wordt Eva een bewustzijnsroman of stream of consciousness-roman genoemd, met een sterke verdichting van het verhaal. Deze vertelwijze wordt als kenmerk gezien van het Europese Modernisme. Toch bestaat Eva niet uit een ongecontroleerde reeks gedachten. Er is in de roman een onderliggend chronologisch patroon aanwezig, dat de lezer het ouder worden en het veranderen van Eva goed doet beseffen.
Eén van de bijzondere aspecten van Van Bruggens werk is, dat je bij haar de ontwikkeling van realistische vertelwijze naar de gecondenseerde modernistische wijze kunt volgen door haar vroege werk te lezen en daarna de romans over de ontwikkeling van een jonge vrouw: van Heleen uit 1913 en Een coquette vrouw uit 1915 tot en met Eva uit 1927. Van Bruggen zei in 1915 zelf in een interview: ‘In Heleen heb ik voor de eerste maal werkelijk mijn stem gehoord... dáar is 't meditatieve, het intellectualistische van mijn natuur boven gekomen.’ Ze ontwikkelde haar modernistische stijl vrijwel zelfstandig, niet naar buitenlandse voorbeelden, om dat wat ze wilde vertellen zo goed mogelijk te vertellen.
Je kunt ook Eva lezen in de verzamel-editie Verhalend proza, samengesteld door de Van Bruggen-kenner Jacques Sicking. Daarin zijn ook de boeken gebaseerd op Van Bruggens jeugd in een orthodox-joodse wereld opgenomen: Een verlatene en Een huisje aan de sloot.
Arno Kuipers is collectiespecialist Nederlandse taal- en letterkunde bij de KB.
Carry van Bruggen, Eva. Em. Querido's Uitgevers-mij, Amsterdam 1927
Ook in: Carry van Bruggen, Verhalend proza (ed. J.M.J. Sicking). Van Oorschot, Amsterdam 2007
Voor meer informatie over dit boek kun je terecht bij Literatuurgeschiedenis.
Vrijheid of de dood! De A4-revolutie in China
Studenten van de universiteit van Tsinghua, de alma mater van Xi. Op de witte vellen staat de Friedmann vergelijking.
De Chinese bevolking is de staats terreur van ‘nul Covid’ meer dan zat en leek even in opstand te komen. Maar het regime sloeg snel en hard terug. Is het gevaar alweer geweken voor president Xi?
Analyse 1/12/2022 Alexander van der Meer
*
Al wordt het zo genoemd, wat er afgelopen weekend in China gebeurde, was geen revolutie. Maar wel revolutionair. Voor het eerst sinds lang kwamen mensen in opstand tegen het regime. De technocratische terreur van president en partijleider Xi Jinping met zijn zero-covid beleid werd het volk teveel.
Omdat het aantal besmettingen blijft stijgen, legt Xi het land al maanden draconische maatregelen op. Eind november verkeerde naar schatting één derde van de Chinese bevolking in lockdown. En dat zijn geen lockdowns zoals hier, met een window om boodschappen te doen of de hond uit te laten. Integendeel, niemand mag zijn huis uit, nooit. Ordediensten in witte hazmats (gaspakken) zijn alom aanwezig in China. Ze nemen gedwongen testen af en meten de lichaamstemperatuur van iedereen die ergens binnen wil. En ze barricaderen de toegang tot hele woonblokken…
Daardoor vielen er op 24 november tien doden bij een brand in een flatgebouw in Ürümqi, de hoofdstad van Xinjiang, de Oeigoeren-regio in noordwest China. Volgens geruchten waren er veel meer doden. Er circuleert een video van iemand in een maanpak die daar met ijzerdraad deurklinken vastmaakt. Dat kan ergens anders gefilmd zijn, maar het is bekend dat ordediensten meedogenloos te werk gaan bij het opsluiten van mensen. In hun eigen huis.
Wat de mensen ook kwaad maakte, was dat een lokale bestuurder tegen de pers verklaarde dat de flat vol zat met mensen ‘die te stom waren om zichzelf in veiligheid te brengen’. Bovendien was dit niet het eerste ongeluk door covid-maatregelen. Eerder kwamen 27 mensen om in Guizhou, toen een bus onderweg naar een quarantainecentrum verongelukte.
Partijgcongres
Er is geen enkele dialoog over de zero covid: Xi doet wat hij wil. Het partijcongres in oktober, waar hij door duizenden ‘parlementsleden’ uit heel China werd herkozen als grote leider, was louter theater.
Soms lijkt het thuis opsluiten van honderden miljoenen Chinezen een experiment van Xi om te kijken hoever hij hiermee kan gaan
De president gaf vele miljarden uit om China te veranderen in een digitale dystopie, vooral om ieder spoortje van kritiek op hemzelf en de Communistische Partij op te sporen en te onderdrukken. Iedere Chinees wordt dag en nacht in de gaten gehouden. Niet alleen kijkt de overheid over zijn schouder mee op zijn computer, maar buiten de deur wordt hij overal geregistreerd door gelaatsherkennende camera’s. Soms lijkt het thuis opsluiten van honderden miljoenen Chinezen een experiment van Xi om te kijken hoever hij hiermee kan gaan.
Niet al te ver misschien: de protesten door het hele land dit weekend na de brand in Ürümqi lijken de ordediensten totaal te hebben overrompeld. Al deden ze wat ze konden: overal werden demonstranten door agenten in burger met geweld van straat geplukt. BBC-journalist Ed Lawrence en zijn cameraman die dit filmde werden mishandeld door agenten en gearresteerd, volgens de politie om hen ‘te beschermen tegen covid uit de menigte’. Volgens het ministerie van Buitenlandse Zaken was Lawrence ‘helemaal geen echte journalist’.
Inwoners van Shanghai kwamen samen om te demonsteren in de daar bestaande Ürümqistraat, waarop de politie snel alle straatnaambordjes verwijderde en blauwe schermen voor de huizen plaatste, in de hoop de straat onvindbaar te maken.
Tiananmen
Sinds de massamoord op demonstrerende studenten op het Tiananmenplein 33 jaar geleden, zijn protesten een ongekend fenomeen in China. Men weet dat deelname aan demonstraties jarenlang strafkamp kan opleveren. Maar nu lijkt de nood extreem hoog. Eerder dit jaar werden na een plaatselijke uitbraak van het virus alle 26 miljoen inwoners van Shanghai thuis opgesloten. Eerst voor een paar dagen, toen voor een paar weken. Er werden soms wat plastic zakjes met groenten voor de deur gezet, mensen leden honger.
Kinderen werden voortdurend getest en zodra er eentje positief was, werd hij bij de ouders weggehaald. Ook volwassenen die positief testten werden meteen afgevoerd naar quarantainekampen. Als ze huisdieren hadden, werden die afgemaakt. Er zijn nachtelijke beelden van een complex van opvallend luxueuze, torenhoge flatgebouwen in Shanghai, waarop je bewoners wanhopig hoort schreeuwen van hun balkon.
De studenten riepen om vrijheid en hielden witte blaadjes papier omhoog, uit protest tegen de verstikkende censuur in China. Sindsdien wordt de opstand de ‘A4-revolutie’ genoemd
Opvallend is dat er afgelopen weekend ook op een vijftigtal universiteiten werd gedemonstreerd. De studenten riepen om vrijheid en hielden witte blaadjes papier omhoog, uit protest tegen de verstikkende censuur in China. Sindsdien wordt de opstand de ‘A4-revolutie’ genoemd.
Ook de Alma Mater van Xi Jinping deed mee: de prestigieuze universiteit van Tsinghua in Beijing. Studenten hielden daar ook witte velletjes omhoog, maar dan met een wiskundige vergelijking erop. Voor kenners thuis te brengen als één van de Friedmann-vergelijkingen, die modellen geven voor de dynamiek van het heelal. Genoemd naar de Russische fysicus Alexander Friedmann.
Waarom deze vergelijking? ‘Friedmann’, uitgesproken door een Chinees, klinkt als ‘free man’, vrij mens…
Stormtroopers
Direct na het weekend verscheen de politie in overweldigende aantallen op straat, ook al in hazmats. De Stormtroopers van keizer Xi. Inmiddels zijn alle beelden van demonstranten met witte vellen papier van internet verwijderd, net als iedere poging tot discussie op sociale media, laat staan nieuws over demonstraties. Een doeltreffende tactiek van de overheid is het bombarderen van zoekmachines met advertenties. Wie bijvoorbeeld op een bepaalde stad zoekt om te zien of daar iets gebeurt, moet zich door eindeloos veel pagina’s met onzinnige advertenties werken om bij de informatie te raken. Ook worden sociale media overspoeld met duidelijk herkenbare nepberichten van ‘patriottische’ Chinezen, die hun vertrouwen in Xi Jinping en zijn beleid van de daken roepen.
Voor een revolutie in een politiestaat als China is heel wat meer nodig dan wat samenscholingen
Voor een revolutie in een politiestaat als China is heel wat meer nodig dan wat samenscholingen. Toch lijkt het internet op een stuk zeep dat president Xi telkens weer uit de handen glibbert, door de vindingrijkheid van Chinese surfers. Er wordt steeds nieuwe geheimtaal bedacht om onvrede met de grote leider lucht te geven. Nu is het bijvoorbeeld: ‘bananenschil’, dat in het Chinees dezelfde initialen heeft als Xi Jinping. En ‘garnalen mos!’, dat klinkt als: ‘Treed af!’.
Chinezen zijn ook meesters in sarcasme. Zo wordt er door protesterende menigtes geroepen: ‘Ik wil een covidtest doen!’ en ‘Ik wil mijn gezondheidscode scannen!’. President Xi wordt op de hak genomen door het scanderen van één van zijn bekende teksten: ‘Het Chinese volk is georganiseerd en vastbesloten’.
En demonstranten zingen de Internationale of het Chinese volkslied. Niet uit patriottisme maar omdat de autoriteiten standaard beweren dat de protesten vanuit het buitenland worden georganiseerd en niet vaderlandslievend zijn. ‘Hoe moeten we instructies uit het buitenland ontvangen?’ reageren studenten smalend. ‘Alle internet van buiten China is afgesloten.’
Klokkenluider
Ht lijkt of Xi met zijn meedogenloze ‘nul covid’ nog altijd revanche probeert te nemen voor zijn wanbeleid na het uitbreken van de epidemie in 2019. De inmiddels tot cult-status verheven klokkenluider dokter Li Wenliang gaf in december van dat jaar als eerste ruchtbaarheid aan de covid-uitbraak, toen al een paar maanden aan de gang. Deze oogarts in het ziekenhuis van Wuhan werd door de autoriteiten meteen van ‘subversieve fantasie’ beticht en van het internet gewist. Na zijn snelle en verdachte dood zou het nog weken duren voordat president Xi in actie kwam.
Drie jaar lockdowns later lijkt de Chinese samenleving in haar voegen te kraken
Drie jaar lockdowns later lijkt de Chinese samenleving in haar voegen te kraken. Voor de vaak zijn versoepelingen aangekondigd, maar Xi verandert niets aan zijn beleid. De spreekbuis van de overheid, staatskrant Peoples Daily, eist ‘nultolerantie’ en correctie van ‘verkeerde houdingen als onderschatting van het probleem, onverschilligheid en arrogantie’.
Het blad schrijft: ‘we moeten laksheid, bekrompenheid en valse hoop overwinnen’. En ook: ‘onze preventie- en controletechnieken zullen de tand des tijds glansrijk doorstaan. We moeten vertrouwen hebben.’
Dat vertrouwen lijkt zoek. Bijvoorbeeld bij de stakende werknemers van Foxconn, ’s werelds grootste fabriek voor iPhones. Maar ook bij investeerders: de Chinese beursindex daalt en de Yuan staat op een dieptepunt.
En er blijven toch beelden naar buiten komen van burgers die voor hun huizen vechten met de hazmat-troepen van de overheid. Ze proberen door versperringen te breken die hen binnen moeten houden, soms met succes. Er zijn door de ordediensten nog geen wapens getrokken, maar hoelang duurt dat npg?
BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Na de opwinding over wat er in onze dagen gebeurt, de Volkse onmondigheid, even verpozen en afsluiten bij de Literatuur. Literatuur met Hoofdletter. Het werkt bevrijdend en toont bovendien aan dat er niets nieuws is op deze wereld.
Het is voor mij persoonlijk als een duik in het verleden. Waar alles bij het oude gebleven is.
876 - EEN UIGEBUIT VOLK NAAR HET CONFEFERASLISME? HDT KONT- OF KLOTENFEDERASLISME?
*
Maandag 28 november 2022
*
876 - EEN UIGEBUIT VOLK NAAR HET CONFEFERASLISME? HDT KONT- OF KLOTENFEDERASLISME?
*
I N H O U D
BDW, de Gtote Leifer van de zo goed als uitgeteelde 2de VlaamsNatopnalistiche Partij NV-A, DE NIEUWWE VLAAMSE ARROGANTIE, bakt nu al zoete btooges die hij op de markt wil bfdngen in het voorjaar van2024. Die dingetjes, net als geparfumeerde drols, morten dienen om het Kiesvee mee te lokken in het moeras der Kalplukkerij.
Deze Babanareoubliek onder nog rneer uitzuigrij, moet om betersswil stand houden, ter wille van de Monarchide als Souvrnir van de Afrikaanse moordpartijen van bijna 200 jaar geledeen – die kunnen dan in 2030 herdacht worden samen met het Eeuwfeest der Eeuwen.
Maar dit artificieel gedrocht, een soort aanhangsel van de Parijse Moulin Roige, hoogmoed, herbrgt de gratis granshuur voot hdt wrrkschuwe Zuiden die ten allen koste moet gevrijward blijven van zweet & werklust.
Het is dus niet nmoeijlijk om raden, waaar het belang van de Vlaamse Bevolking ligt.
BIj hdt Vlaams Belang, natuurlijk. Het is naùemijk zo, dat deze Partij 45 jaar geleden niet uit het niets, en al zeker niet uit postjes-zuigerij, maar uit bittere noodeaak werd opgericht door Karel Dillen, een eenz me voorpost-vechter di colp in de vuurlinie stond.
28-11-2022
Waals buitenbeentje
*
België heeft voor de derde keer een aspirant-astronaut en voor de eerste keer is dat een echte Waal, ene Raphael Liégeois uit de buurt van Namen. De man past helemaal niet in het beeld dat de doorsnee Vlaming heeft van een doorsnee Waal.
Liégeois studeerde geneeskunde en haalde zijn doctoraat aan de universiteit van Luik. Hij is 34 en verblijft momenteel in Zwitserland, waar hij verbonden is aan de universiteiten van Genéve en Lausanne. Volgend jaar begint hij zijn training bij de ESA in Keulen, waar o.m. zijn Belgische voorganger Frank De Winne decaan is. Nog opmerkelijk, hij is gediplomeerd ballonvaarder en lid van de Belgian Balloonclub. Hij spreekt vijf talen, waaronder behoorlijk Nederlands, zo eens iets anders dan de meeste Waalse topsporters die zich daar te goed voor vinden. De man heeft een vrouw en twee kinderen.
Liégeois gooit trouwens niet alleen hoge ogen als academicus. In zijn vrije tijd speelt hij ook muziek, vooral piano, orgel en gitaar, en houdt hij zich bezig met circuskunst. Hij is naar verluidt ook een begenadigd loper, zwemmer en, zoals gezegd, luchtballonpiloot. In 2017 fietste hij samen met zijn vriendin van Singapore, waar hij dan net 2 jaar had gewerkt, naar hun thuisstad Namen. De kans is nu groot dat dat niet zijn verste reis zal zijn geweest.
Kortom, Liégeois is het wit Waals konijn dat hopelijk een voorbeeld zal zijn voor vele Waalse jongeren om de handen uit de mouwen te steken i.pl.v. achter de holle slogans van PS en PTB aan te lopen.
---
En dan nog dit: MR-voorzitter Bouchez is op de Zevende Dag komen zeggen dat er op federaal niveau ook na 2024 geen meerderheid voor een confederalisme zal zijn. Dat kan, maar dat hoeft niet meteen, als we die op gewestelijk vlak maar halen. Een reden temeer om in Vlaanderen de rangen te sluiten.
Er is (te) vaak nauwelijks verschil tussen de duidings programma’s van de Vlaamse openbare omroep en absurd amateur theater. In wezen gaat dat over het verschil tussen doen alsof en bezig zijn met wat ertoe doet, het onderscheid tussen spel en knikkers. Dat verschil is zelden zo pijnlijk in beeld gebracht als in De Afspraak van vorige vrijdag. De kijkers zijn daar met een kluitje in het riet gestuurd. Als er ooit een Award voor Gemiste Vragen komt, dan weet ik het heel zeker: deze aflevering is minstens een nominatie waard. Alle sérieux is daar immers netjes neergelegd.
Wat hieronder staat is een beknopte maar – denk ik – correcte en tamelijk letterlijke weergave. Met cursief die gemiste (en dus ongehoorde) vragen. Simpele vragen waarvoor je noch moet studeren noch dagenlang moet nadenken. Vragen van alleman.
Of dat veel voorkomt, zo’n ruzie tussen liberalen, tussen VLD en MR?
Karel De Gucht (hierna KDG): Het is begrijpelijk dat er tussen mijn partij en de MR spanningen zijn over de manier waarop Georges-Louis Bouchez (hierna GLB) in de pers komt. Die laat zich weinig gelegen aan wat men in Vlaanderen denkt.
Verwart u niet wat Vlaanderen denkt met wat de Open Vld denkt? Gaat het niet eerder over wat hij zegt dan over de manier waarop hij dat zegt? Het is misschien zelfs omgekeerd: GLB is in Vlaanderen populair omdat hij vaak zegt wat veel mensen in Vlaanderen denken?
Alain Gerlache van de RTBf merkt op dat het niet gaat om spanningen tussen twee partijen, wel over fundamentele onenigheid. Hij noemt de verzoeningstekst van MR en Open Vld boerenbedrog. (Een forse uitspraak, waarmee je iets moet doen. Niet dus.)
Ook Meryem Almaci heeft gezegd dat er met GLB niet samen te werken valt. Ligt het echt aan hem?
KDG: Hij heeft onvoldoende begrip voor zijn zusterpartij die bovendien die regering moet leiden, een moeilijke regering met maar liefst zeven partijen.
Is dat een voldoende argument om het liberale verhaal dan maar in te slikken? Wie heeft trouwens ooit gezegd dat de Open Vld de regering moést leiden, tenzij de Open Vld zelf? Men wist toch waaraan men begon…
GLB ontwapent ook niet. Hij gaat door.
KDG: Hij zal ook niet ontwapenen. Hij heeft een discours met punten die uitgesproken liberaal zijn. Maar in een regering met zeven kan je niet altijd alle liberale standpunten doordrukken.
U zegt het nu zelf: het conflict MR-VLD draait om het verschil tussen het liberale verhaal en het Vivaldi-verhaal? Is dat Vivaldi-verhaal voor u liberaal genoeg?
De Vld moet dat ondergaan. Wat kan je anders doen?
KDG: Daar is niets aan te doen. Het is misschien makkelijker te zeggen: ok, laat hem maar.
Maar dan blijft dat probleem wel hangen. Geraakt uw partij dus nooit van dat probleem af?
Econoom Stijn Baert merkt op dat GLB een aanbod politicus is. Zoals Guy Verhofstadt dat ooit is geweest. Maar het gedoe tussen Lachaert en GLB, zegt hij, dat doet het vertrouwen in de Vlaamse liberalen constant afkalven.
Gerlache zegt dat de Vlaamse pers geobsedeerd is door GLB. Hij gebruikt zijn partij als instrument voor zijn persoonlijke ambitie.
Zo lang de MR het goed doet in de peilingen zal zijn partij hem dat toch niet kwalijk nemen? Op bijeenkomsten van de MR blijkt GLB op handen te worden gedragen…
Gerlache legt uit dat GLB met de MR de grootste Franstalige partij wil worden, en dat dat ook kan lukken. En dat hij dan zelf premier wil worden. Al moet hij er dan wel voor zorgen dat de Open Vld niet langer de premier kan leveren.
Wat zegt u nu? Een afkalvende Vld dient dus GLB?
Hoe moet de premier daarmee omgaan? Dat tast toch zijn positie aan?
KDG: Een premier moet daar boven staan. En Alexander De Croo doet dat ook.
Gelukkig is er Baert om het debat toch nog een beetje te sturen. De regering geeft op die manier de indruk een soort strafkamp te zijn van partijen die erin zitten omdat ze er niet uitkunnen, en waar bovendien de echte problemen – begroting, pensioenen, arbeidsmarkt – niet worden aangepakt.
KDG: Er zijn partijen die wél willen hervormen, maar er zijn er ook andere, met de PS op kop, die dat niet willen. En consensus heb je nodig. En deze regering was die van de laatste oplossing. Andere oplossingen waren er niet.
Wat zegt u nu? Wil dat zeggen dat we ons gewoonweg moeten neerleggen bij die blokkering?
Baert legt de vinger in de wonde. Het probleem zat er in van bij het begin. Als je wel afspraken maakt over het geld dat je gaat uitgeven, maar niet over waar dat geld vandaan moet komen, dan krijg je dit. De socialisten zitten in een zetel.
KDG: Daarover is geen akkoord gesloten omdat er geen akkoord te sluiten was. Maar er moest wel een regering zijn.
Wat zegt u nu? Er was wél een regering maar geen akkoord??
KDG: Anders was er een regering met PS en N-VA, en dat zou in de praktijk nóg slechter zijn geweest, met flink wat geld van Vlaanderen voor Wallonië.
Komt wat we nu meemaken niet op hetzelfde neer?
Heeft u geen spijt? KDG: Wat anders?
Mijn god!
Volgt dan een heel stuk over de begrotings saga. Voor de zoveelste keer blijkt dat Eva De Bleeker eigenlijk gelijk had. Maar, zegt alweer Baert, je kan als staatssecretaris de premier niet tegenspreken. Maar de premier had ook kunnen luisteren naar de staatssecretaris, en voorzichtig zijn. De indruk is nu ontstaan dat de regering de begroting niet ernstig neemt.
KDG: Het politiek akkoord was dat de verlaging van de btw niet zou worden verdergezet zonder akkoord over de accijnzen. De staatssecretaris moet dat respecteren.
Er zijn minstens vier partijen die zeggen dat de btw-verlaging hoe dan ook zal worden verdergezet.
KDG: Je kan ook geen twee begrotingen maken. Eén voor de Kamer en één voor Europa. Doe je dat wel, dan moet de premier reageren. En dus is het ontslag van de staatssecretaris logisch. Al wil ik daarmee niets zeggen over de bedoelingen van De Bleeker. Ik geef haar ook geen kritiek.
Maar heeft ze dan wel een fout gemaakt?
Baert speelt wel zijn rol. Het probleem is ook hier hetzelfde: wel beslissen over de uitgave, niet over de compensatie ervan. Normaal doe je de twee tegelijk.
KDG: Dat kan nu niet.
En dat is het dan? Jammer, maar helaas, zoiets?
Over de rol van Europa is De Gucht wel helder. Komen we voor 2024 weer met zo’n begroting af, dan is er een serieus probleem. Hoewel…
KDG: De Belgische begroting is wel niet simpel. Europa wil bijvoorbeeld een pensioenhervorming die minder geld kost. Alexander De Croo en de Open Vld zijn daar voor. Maar de PS is daar vierkant tegen. Zegt u me dan eens hoe je dat oplost?
Dat betekent dus dat de PS gewoon baas is? En daar legt u zich dan maar bij neer?
Melissa Depraetere van Vooruit zegt dat haar generatie dat zal moeten betalen. Bij de PS hoor je dat niet. Gerlache legt uit dat dat inderdaad het verschil is. PS en Vooruit zijn wezenlijk andere partijen. In die zin, zegt hij, is het begrip politieke familie een pure fictie.
Klopt dat, meneer De Gucht? En bewijst dat niet dat je binnen het Belgische kader de problemen niet meer opgelost krijgt?
Heeft Depraetere gelijk? Of kunnen we die gaten in de begroting wel aan?
Was een interessante vraag geweest voor De Gucht…
Maar Baert antwoordt. We geven geld uit dat er niet is, jaar na jaar. We hebben nu het grootste tekort van de unie. Andere landen hebben ook een tekort, maar ze maken dat kleiner. Bij ons gaan het tekort en de schuld toenemen.
KDG: Je moet kijken naar de tijdelijke uitgaven. En daarop besparen. Je kan geen eindeloze steun voor energie-uitgaven blijven geven.
Hoe lang wel?
KDG: Door de inflatie zal de schuld ook afnemen.
Weer Baert. De ontsporing heeft niet alleen te maken met de tijdelijke uitgaven. Er is ook een structureel probleem. En ja, de inflatie vermindert de schuld. Maar de inflatie verhoogt ook de rente op de staatsschuld. En daardoor gaat de schuld weer stijgen.
Ik kan me voorstellen dat De Gucht niet ontevreden naar huis is gegaan. Met een pluim voor de VRT: dat zijn mensen met wie je een Afspraak kan maken. Op Twitter merkten verschillende mensen op dat hij een heel mooi jasje aan had.
Siegfried Bracke
*
Zonder twijfel eentje met grote zakken ook. Waar de hele VRT-redactie in kan.
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
*
Gewoon, in het vooruitzicht van de komende Verkiezingen – liever volgende week dan binnen 18 maanden – even 1302 in herinnering brengen.
Toen, na de Brugse Metten, de Leider der Franse bloedzuigernde Bezetters –denk aan Magniette of Bouchez als tegenvoeters van Jan Breydel en Pieter De Coninck - en zekere de Ch$atilon, er het loodje had bij neergelegd, werd er door de opstandelingen niet veel tijd meer verloren door te parlesdanten. Ze verzamelden met duizenden in elke stad en in elk dorp, hielden bijeenkomsten tussen pot en pint, zorgden in aller rhaast voor de nodige ‘Goeendags’ voor een vriendelijke verwelkoming van de Achtbare Bezoekers die al onderweg waren ommet bezems en stokken die sale Flamins voor eens e voor altijd het zwijgen op te leggen.
De rest is Geschiedenis, die enkele uren later in Rome de Paus in bezwimling deed vallen bij het vernemen van deze compleet uit de lucht gevallen nederlaag van Koning Flilps.
Reeds na een paar tientallen jaren – de Fransen haddeen hun lesje geleerd, zegevierde het Gezond Verstand. En vooral de Liefde tussen M chteld; de dochter van de Vlaamse Graaf en de jonge Hertog van Boirhgondië .Zo vomrden de Vlamingen, samen met de Bourgondiërs, een economische Unie die in de 14de en de 15de Eeuw gedurende 200 jaar van hun Verenigde Gouwen de rijkste landen ter wereld maakten. Tot de Habsburgers, onder Keizer Karel V, in Gent geboren, Keizer werd van Het Heilig Roomse Rijk, in wiens Rij de zon nooit meer onderging…
Ja Ja, wie zijn verleden niet kent, kent ook zijn Toekomst niet.
De laatste der Capetingers, Louis Capet, de rij-afsluiter van het Geslacht van Phikips de Schone uit 1302, verloor zojn kop in 1792 onder de giillotine. Robespiere was er toen al gepasseerd. Echt geen mooie voorutzichten voor Magniette en Bouchez….
875 - NA FRANSE REVOLUTIE (1789) NU DE MAROCHAANSE REVOLTE? OF IS ER NOG ’N KLEIN EVEN DE KAT UIT DE BOOMKIJKEN?
Zondag 27 november 2022
*
875 - NA FRANSE REVOLUTIE (1789) NU DE MAROCHAANSE REVOLTE? OF IS ER NOG ’N KLEIN EVEN DE KAT UIT DE BOOMKIJKEN?
*
I N H O U D
*
Voetbal is een feest. Wordt gezegd. Maar de feiten heden ten dage, dank zij de Islammerij, bewijnzen wel het tegendeel. Dat haast ongrijpbare lederen ding is als een kwaadaardige virus die de gemeenste rassenhaat over de lele aardbol verspreidt, erger dan dat ‘Chinees Gripeke’ dat heden ten dage mdt instemming van de Ovdrheid, zijn eigen Volk aan het uutmoordrrn is.
Na de nederlaag met 2-0 van de Rode Divels, waarna dus de Zwarte Duivels uit het Afrikaanse Atalas Gebergte overal in het Land de wapens onamen tegen de Politie, is de minste vonk voldoende om het Land in vuur en vkam te zetten.
Immigratie, murw gelagen politie die nu al op de terrn liep sedert de laffe mmord op een van hen: meer moeet er niet zijnom DE VIER VIVALDI SEIZOENEN in bloed en asse te doen overgaan.
Hier is geen Bastille die eerst moet ingenomern worden door het Plebs, want het Land staat gruizeldik met gevangenissen of, bij uitbreiding, met Detentie Huuzen die stikken onder exotische drugs crimininelen, slechts van ons gescheiden door dun zeer breekbaar metselwerk datin entreprise werd neer gekwakt..
Voor de Lands Leiding en dus voor het Regeringshoofd dus werk an de winkel. Ware het niet dat die momenteel in Kiev werk zit te maken van zijn persoonlijke Brakelse Groot Europese dcromen.
Of de Gulden Sporenweide in de Krtrijkse Beemden nog altijd beschikbaar is voor een Nieuwe Veldslag tegen vreemde Overheersers?
Mens, God-toh, dan zou diene Quickie toch eerst over de kling moeten gejaagd wirden! En dat dan nog wel door zijn eigrn Politie….
O land van hoop & glorie.
O zaligheid op noten!
Nog 18 maand, de tiijd van twee verwachtingsvolle voldragen zwangerschappen, en Vlaandern staat op eigen poten.
De weeffouten zijn hersteld, de beiaarden zijn getoonzet in ééénklank. Ze staan klaar, om ten laatste in mei 2024, de wereld kond te doen wat het kleinste kind nu al weet. Dat op alle transen, de leeuwen zullen dansen!!!!!!!
*
27-11-2022
lMop van het jaar
*
De uitspraak van Magnette: ‘Vivaldi is ontworpen om tien jaar mee te gaan’, wordt stilaan dé mop van het jaar. Met alle heisa en gekrakeel binnen de federale paarsgroen+ regering zal het al een half mirakel zijn als deze zevenkoppige draak zijn huidige legislatuurtermijn uitdoet.
Ondertussen is ook Bart De Wever begonnen zijn bocht te nemen (wat ik al eens voorspeld had) en heeft hij o.m. verklaard dat zijn N-VA niet in een volgende federale regering zal stappen, als er geen vaste plannen zijn voor een confederale omvorming van België. Alsof ze op hem zitten te wachten, nadat ze hem al een paar keer aan het lijntje hebben gehouden om hem daarna te dumpen.
Dit verandert niets aan mijn stelling – ondertussen ook verschenen in de brievenrubriek van ’t Pallieterke - dat wie het goed voor heeft met Vlaanderen, ook mocht Bart zijn bocht voortzetten, bij de volgende gewestelijke verkiezing best voor het VB kan stemmen. Als nl blijkt dat na de verkiezingen in 2024 een linkse Waalse meerderheid en een centrumrechtse Vlaamse meerderheid een andere visie hebben over de toekomst en niet dezelfde offers willen brengen, ze tot de conclusie moeten komen dat dit België inderdaad niet meer werkt en er dringend een confederaal model moet worden uitgewerkt. Fiscale autonomie is de enige weg naar de toekomst, waarbij elk zijn keuze bepaalt (én betaalt). Vlaanderen kan dan maar best stevig uit de hoek komen, iets waarvan men niet verzekerd is door de traditionele partijen erbij te betrekken. Eén ‘Lachaertje’ is genoeg geweest.
---
En dan nog dit: na negen maanden oorlog is Crootje toch in Kiev geraakt. Nu zijn haring hier niet meer braadt, heeft hij ontdekt dat hij nog eens iets moest doen aan zijn verhoopte internationale carrière na Vivaldi...
OPENT BART DE WEVER (EINDELIJK) ZIJN DIEPVRIEZER?
En wat voor eetbaars komt daar nog uit...
Acta Sanctorum - 28/11/2022
*
‘Ik wil met de PS nog maar over één ding spreken: confederalisme. Status quo is het ergste wat Vlaanderen kan overkomen. De kiezer moet kiezen: ofwel stemt u voor de huidige regeringspartijen en dan kiest u voor uw eigen ondergang. Ofwel stemt u voor N-VA en dan neemt u misschien een risico, want wij willen een totale omslag realiseren.’
Met deze gespierde uitspraak – waarin concurrent Vlaams Belang, volgens de peilingen de grootste Vlaamse partij, niét wordt vermeld – trapte de NV-A-voorzitter eigenlijk de Vlaamse en federale verkiezingen van 2024 op gang. Het interview op Radio 1 ging uiteraard niet onopgemerkt voorbij: zal de N-VA eindelijk de diepvries openen waarin ze het communautair verhaal stak?
‘Uitrook-strategie’
Bart De Wever in zijn overwinningstoespraak, 2014
De geschiedenis van die diepvries metafoor is gekend: om in 2014 de Franstalige liberalen mee in de regering krijgen, met Charles Michel aan het hoofd, moest de N-VA haar communautaire eisen opbergen die ze met veel bombarie in de verkiezingen had onderstreept. Het heette dat dit vooral een centrumrechtse regering van de economische relance zou worden. Voor Vlaanderen gold ook de boodschap dat een rechtse federale regering zonder Waalse socialisten het Franstalig landsgedeelte zodanig op de zenuwen zou werken, dat links er zelf zou aansturen op een boedelscheiding.
De PS bleef na 2014 in haar rustige zelve oppositie voeren onder het sarcastische motto ‘On n’est demandeur de rien’
De Vlaamsgezinde kiezers van de N-VA slikten dat diepvriesverhaal maar met grote moeite. Het werd een running gag waarbij de partij de grootste moeite had om de bocht uitgelegd te krijgen na de klinkende overwinning. De ‘uitrook strategie’ werkte ook niet, dat moet De Wever toch op voorhand beseft hebben. De PS bleef na 2014 in haar rustige zelve oppositie voeren onder het sarcastische motto ‘On n’est demandeur de rien’, en bekommerde zich vooral om de strijd tegen haar extreemlinkse concurrent PTB.
In 2018 constateerde de N-VA dat de peilingen er niet rooskleurig uitzagen, en dat ze op de rechterflank aanhang verloor. Het Vlaams Belang speelde de diepvriess moes handig uit en bleef de stiefzusterpartij confronteren met haar rol van gegijzelde door de Franstalige liberalen, die evenmin een einde van België voor ogen hadden (en hebben). Dus zag De Wever zich genoodzaakt om de stekker uit de federale regering te trekken naar aanleiding van het zogenaamde Marrakesh-migratiepact, waarna Michel-II aantrad die het maar tien dagen vol hield en dan in lopende zaken overging.
De N-VA rekende zich al rijk bij de verkiezingen van 2019, maar ook de Marrakesh-truc werkte niet, het diepvries trauma bleef hangen: de Vlaamsgezinde en rechtse kiezer verkaste massaal naar het Vlaams Belang. N-VA verloor acht zetels, CD&V en MR verloren elk zes zetels en Open Vld verloor er twee. Het Vlaams Belang won maar liefst 15 zetels. Bart De Wever verkocht dit als een ‘overwinning van rechts’, maar het was duidelijk dat zijn partij een geloofwaardigheids probleem had.
De olifant in de kamer
Tom Van Grieken (VB): steeds groter, naarmate de N-VA het cordon volhardt
Meteen zag in Vlaanderen een ‘Zweedse’ regering het levenslicht, met N-VA, CD&V en Open-VLD als partners. Het Vlaams Belang, de grote overwinnaar van de verkiezingen, was geen optie. Dixit De Wever: ‘Vandaag niet, maar ook morgen of volgende week of volgende maand. Het is mijn overtuiging dat dat onveranderlijk is’. Vervolgens schoot de Jambon-regering uit de startblokken om na luttele meters al vooruit te strompelen: waarnemers van allerlei slag beschouwen deze als de zwakste Vlaamse regering ooit.
Sindsdien is de N-VA een verscheurde partij, waarin de pragmatici (aangevoerd door Bart De Wever) en de radicalen (vooral rond Theo Francken) onder de waterlijn strategische discussies voeren. Vijf jaar bleek niet genoeg om de Franstaligen vragende partij te maken voor een staatshervorming. Elio Di Rupo (PS) liet wel langs zijn neus weg verstaan dat hij het afnemende solidariteitsmechanisme in de financieringswet wil heroverwegen, maar werd snel teruggeroepen door Paul Magnette en andere Franstalige partijen. De N-VA beseft dat men ten zuiden van de taalgrens nog steeds meer te verliezen dan te winnen heeft bij een verdere uitkleding van België.
Zowel inzake migratie als inzake Vlaamse autonomie lijkt het Vlaams Belang een veel rechtlijnigere partij. En rechtlijnigheid is wat de ontgoochelde, zich van ‘de politiek’ afkerende burger zoekt
Voor de grote olifant in de kamer, de Vlaams Belang-kiezer, is het geduld eigenlijk op, en wordt de N-VA gepercipieerd als een machts- en systeempartij die vooral veel te verliezen heeft bij radicale veranderingen, en zich verliest in tactische spelletjes. Het idee om de rechts-economische kaart uit te spelen en het communautaire kluwen zo uit het zicht te houden, lijkt niet meer te werken. Met het motto van ‘inclusief nationalisme’ lijkt de partij anderzijds al evenzeer de kool en de geit te willen sparen. Zowel inzake migratie als inzake Vlaamse autonomie lijkt het Vlaams Belang een veel rechtlijnigere partij. En rechtlijnigheid is wat de ontgoochelde, zich van ‘de politiek’ afkerende burger zoekt. Bovendien, naarmate de N-VA het cordon volhardt, neemt de aanhang van het VB toe. Een kei van een dilemma.
Achter de schermen
Sander Loones
Sander Loones: de N-VA-spreekbuis bij uitstek
Figuren als Sander Loones moeten deze kloof tussen pragmatici en radicalen dichtrijden, of tenminste camoufleren: nu luidt het dat een paradigmashift – een draak van een term – het land uit de impasse kan verlossen. Er moet gepraat worden met de PS, hoe dan ook, en Wallonië moet overtuigd worden dat het eveneens gebaat is bij een confederale hervorming, een soort tweestatenbond met een speciaal hoofdstedelijk statuut voor Brussel. Er zouden een federale regering en parlement blijven die de gezamenlijke bevoegdheden beheren, en ook de monarchie mag behouden blijven.
Van belang is dat deze constructie er, hoe dan ook, enkel kan komen met een twee derde meerderheid in de federale kamer, dus met akkoord van de Franstaligen, in casu de PS: die partij houdt de sleutels in handen. Bovendien moet elk artikel van de grondwet voor herzienbaar verklaard worden door de kamer alvorens die zich ontbindt. Akkoord van Franstalig België onmisbaar dus. De huidige Vivaldi-regering werkt van geen kanten meer, maar de oppositie aan Vlaamse kant, vooral dus de N-VA, is er een van pappen en nathouden. En de telefoon in de gaten houden tot Paul Magnette eens belt.
Het is interessant wat Loones zegt, hij wordt beschouwd als de spreekbuis van de partijtop, vooral van voorzitter De Wever himself. In de lokale pers ventileert hij enkele van de strategische basislijnen waaraan ‘achter de schermen’ gewerkt wordt. Daarin blijkt de as N-VA-PS springlevend (‘De PS is pas de derde grootste partij, maar wel incontournable. Kijk: wij mikken inderdaad op een historisch akkoord met de PS. Dat is geen geheim meer. Dat is de reden waarom Bart De Wever al maanden achter de schermen aan het werken is.’)
Zoete broodjes
Paul Magnette - Wikipedia
Paul Magnette (PS): als het confederalisme er komt, zal het op zijn condities zijn
Van een voluntaristische autonomie-eis vanuit het Vlaamse parlement is geen sprake, want dan komt het verfoeilijke Vlaams Belang in beeld. Dus weerom geleidelijkheid en negociatie, waarin de PS de dans leidt (‘Wij zijn geen revolutionaire partij. Wij zijn bereid om te onderhandelen.’). Het confederaal model kan enkel afgekocht worden mits een aantal transfers gegarandeerd blijven (‘Het confederalisme bevat zelfs een stevig luik solidariteit. We moeten de Franstaligen daarvan overtuigen.’)
Dat zijn allemaal geluiden die, als men ze naast het recente radio-interview met Bart de Wever legt, toch duidelijk maken dat 1) Bart De Wever aan een nieuw rondje begonnen is van de ‘nuttige stem’ (niet voor het VB dus), 2) het cordon elk V-front op Vlaams niveau uitsluit, en 3) men zijn lot in de handen legt van de PS.
Dat is een oude strategische doctrine die weer wordt afgestoft. Paul Magnette is uitgekookt genoeg om te beseffen dat de N-VA zich hiermee veroordeelt tot weer lange onderhandelingen, met het Hof als discreet toekijkende derde, en dat de confederale constructie, als die er komt, nooit de transfers zal doen verdwijnen. Overigens heeft Georges-Louis Bouchez (MR) in De Zevende Dag nog eens bevestigd dat De Wever wat hem betreft geen schijn van kans maakt met zijn confederalistische ballon. Een centrumrechtse Belgische regering met de N-VA kan voor hem wel. Dan zijn we terug in 2014. De processie van Echternach noemt men dat, maar dan achterwaarts.
Opgelet: nu donderdag 1 december om 20h stelt Johan Sanctorum zijn boek voor ‘Kakistocratie – Pleidooi voor méér antipolitiek’. Niet te missen!
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Het wordt dus een extreem lange bevallinstijd: 18 Maaden om om daarna een dood geboren kind op de wereld te zetten.
Een bananenepubliek aou het niet beter doen….
De simpele waarheid is, dat de Franstaligen, die er een broertje aan dood hebben om de handen uit de mouwen te steken, van honger en vooral van dorst zullen moten omkomen, van zodra de transfers van Nord naar Zuid stoppen.
Die jaarlijkse miljonen Euro’s zijn de werkeliklke reden voor zowel het bestaan van dit unitaire Belgie als voor het bestaan van deze koninklijke dynastie van nutteloze eters..
Die transfers zijn even tegennatuurlijk als hemelwater dat opwaaqrts stroomt. Omdat Franstalige politieke leeghoofden het verhaal van de Schepping liever naar hun eigen hand zetten. Water dat naar zee stroomt?!!! Da kannie, is de stelling van de PS.
En BDW is de wip diie ze daarbij als springplanknodig hebben.
Niet e PS of de MR laten beslisen, maa r Het Vlaams Belang.
Is in één wip te regelen; desnoods met figuren als Francken Theo aan de stuurknuppel…..
874 - OVER DE NIEUWE TIJDEN – NA DE GROTE SCHOONMAAK DIE ER ZIT AAN KOMEN
Zaterdag 26 november 2022
&
Zondag 27 november 2022
*
OM ONS GROOT VLAAMS VERLEDEN NOG MAAR EENS LEVEnDIG TE HOUDEN….
……..
2 december Jan van Ruusbroec († 1381;
15 december 1 juni Hadewijch van Vlaanderen
*
874 - OVER DE NIEUWE TIJDEN – NA DE GROTE SCHOONMAAK DIE ER ZIT AAN KOMEN
*
I N H O U D
*
In Oost Europa gaan de temperatre; als naar ouudee gewoontte, weer zakken tot -30°C…… Dat, terwijl de Russische raketten ovral in het land de electriciteits centrlales van de kaart vegen.
Een moderne efficiënte manier voor volkerenmoord.
Als sttaks in Oekraïne de Lente weer in het land is, zal, wat er nog rest van de overledende bevolking, dan eindelijk de Poet op de knieën gekregen hebben?
De vraag stellen, is het antwoord geven dat U in geen enkele gazet zult terugvinden….
Vergeten we ondertussen vooral ,niet, dat via de USA-Bidsprinkhaan, de Europese Unie – wij dus - deel uitmaaken van de onnderspit delvende oorloogsstokers.
Het mag dan ook niemand verwonderen, dat na de grote opkuis, de wereld verder zaal moeten draaien…. Meto zonder Russisch gas….
26-11-2022
Schurkenstaten
*
Een grote meerderheid in het Europees Parlement heeft Rusland bestempeld als schurkenstaat, meer precies als ‘Staats sponsor van terrorisme’. De resolutie is eerder symbolisch en heeft hier (nog) geen juridische basis, die ze wél al heeft in de States, maar dat zou kunnen veranderen als het straks in Oekraïne helemaal fout loopt. De combinatie van het bombarderen van de Oekraïense energie-infrastructuur - waarvan in de eerste plaats de burgers het slachtoffer zijn - en dit dan nog bij het intrede van de winter – is een oorlogsmisdaad.
Het Rusland van Poetin is momenteel trouwens niet het enige land dat als schurkenstaat in aanmerking komt. Voor mijn part mogen ze daar gerust het Wit-Rusland van Loekasjenko bij vermelden, het Turkije van Erdogan en het Iran van de Ayatollah’s. En dan hebben we het nog niet gehad over wat ‘k Zie Pingping’ in China allemaal uitspookt, niet alleen tegen de Oeigoeren, maar nu ook tegen zijn eigen Chinezen i.v.m. lockdowns van de Corona- besmetting, die – nota bene – in datzelfde China is ontstaan. Terwijl Covid-19 zowat overal elders onder controle is, worden er in China nog steeds duizenden nieuwe besmettingen vastgesteld als gevolg van het feit dat heel wat Chinezen zich niet lieten vaccineren en het land daarenboven de westerse vaccins niet massaal wil aankopen, terwijl hun eigen vaccins niet zo efficiënt blijken te zijn.
Als dictators hun eigen mensen niet meer onder controle dreigen te kunnen houden, zoeken ze een buitenlandse vijand. Voor Rusland was dat het Westen (via Oekraïne), voor Erdogan de Koerden die – nota bene – ook 15% uitmaken van de Turkse bevolking. Voor China kunnen we alleen maar hopen dat Xi genoeg werk zal hebben met zijn eigen anderhalf miljard Chinezen vóór hij zich effectief gaat bezig houden met Taiwan.
PLAATSELIJKE NIEUWTJES
*
Voor de vereenzaamde lezer, die W.T.V., de de plaatselijke
West-Vlaamse TV-zeender, nog niet ontdekt zou hebben.
In de tijdens Den Groten Oorlog VERWOESTE GEWESTEN, loopt er in Zonneke een particuliere expo die luistert naar de naam ‘Stolen Memories’…..
Het gat om een uitgebreide verzameling persoonlijke voorwerpen: polshorloges, ringen, foto’s en familie-souvenirs waarvan de vroegere eigenaars op deze manier opgespoord worden.
Deze 14 personen werden kort voor de Bevrijding door de Gestapo opgepakt om spoorloos te verdwijnen in Nacht und Nebel. Slechts één vroiw overleefde het, en toen ze terug thuis was, woog die nog 47 Kgr.
STOLEN MEMORIES…. Of hoe het verleden telkens opnieuw terug op de deur klopt.
BREAKING: toch ko
loniale herstelbetalingen aan Afrika, maar dan in ’t geniep
*
26 november 2022 De Ziel
*
U dacht toch niet dat België GEEN herstelbetalingen zou organiseren voor ons foute zwarte koloniale racistische verleden? Politici doen ons geloven dat er absoluut geen sprake van kan zijn.
Maar dat is dan buiten Frank Vandenbroucke gerekend.
Via een omwegje versluist hij, val niet achterover, 84 miljoen euro dat integraal naar een ‘buitengewoon’ fonds gaat voor Afrika.
Het omwegje heet in het lang en het breed het ‘Afrikaans Ontwikkelingsfonds’. Het is het ultieme schaamlapje voor Westerse politici om hun deugkneuzigheid in te etaleren.
Het is niet dat Frank Vandenbroucke het helemaal in het geheim doet. De ministerraad ging akkoord met de zogenaamde ‘zestiende wedersamenstelling van de middelen van het Afrikaanse Ontwikkelingsfonds (ADF)’.
Dat is een moeilijke zin om uit te leggen, dat België in dat fonds zat, maar nu, dankzij onze koloniale scheurbuik, er een extra lap van 12,08% tegen aangooit om te bewijzen dat we ons allemaal schuldig voelen voor de miserie die één van onze koningen in Afrika veroorzaakte.
U kent dat wel, zo’n koning die er een privé-speeltuin op na hield, met heel veel zwart volk in onderdanige functies met witte handschoentjes aan. En daar moeten wij nu voor boeten. En niet zo weinig ook. We boeten tesamen voor 83.940.000 euro.
Terwijl U samen met ons in ijskoude huizen vertoeft omdat onze politici onze kerncentrales verkochten moeten we nu ook bloeden voor een koloniaal verleden waar wij geen kl.ten mee te maken hebben.
Omdat de Regimepers niet over deze ‘gift’ schrijft zal er de komende dagen vanuit de politiek alles aan gedaan worden om te zeggen dat het niet om een herstelbetaling gaat, maar om gelden ter ontwikkeling van Afrika.
*
*
*
macht in Zuid-Atlantische Oceaan uitbouwen
*
Een 6-tal maanden geleden verscheen een interessante geopolitieke bijdrage over Brazilië in het Duitse conservatieve weekblad Junge Freiheit, een bijdrage van Jörg Sobolewski. Op dat moment had de bijdrage weinig actualiteitswaarde, maar nu, na de verkiezingen waarbij de rechtse liberaal Bolsonaro (weliswaar zeer nipt) de duimen moest leggen voor de sociaaldemocraat (en voormalige president) Lula, blijkt het belang van zijn bijdrage. Want hoe dan ook, en onafhankelijk van de verkiezing van een linkse dan wel de rechtse kandidaat: Brazilië zal in de komende jaren zijn geopolitieke positie in Zuid-Amerika en vooral in de Zuid-Atlantische Oceaan versterken.
Brazilië is een gigantisch groot land, is één van de leidende BRICS-landen (opkomende ontwikkelingslanden) waar we weinig over horen of lezen. De geopolitieke ligging van Brazilië is belangrijk en zal aan belang winnen, en daar heeft de ligging aan de Zuid-Atlantische Oceaan, of “de Blauwe Amazone” zoals politiek Brazilië deze oceaan noemt, alles mee te maken. Een gebied van 3,6 miljoen km2, ongeveer de oppervlakte van de Amazoneregenwoud in Brazilië zelf. Rijk aan bio-diversiteit, aan grondstoffen en visgronden: het is één van de belangrijkste economische troeven van Brazilië en de kust is het hart en de longen voor ongeveer 90 procent van de 212 miljoen inwoners van Brazilië.
Het zal daarom niet verwonderen dat Brazilië, naast de Verenigde Staten, de grootste vloot heeft in de beide Amerika ’s. De strategie van de VS om zich vooral te focussen op de Stille Oceaan zag Brazilië als een opportuniteit om vooral de eigen invloedsfeer in de Zuid-Atlantische Oceaan te versterken. Brazilië zet hierbij niet alleen in op militaire, economische, en ecologische macht, maar ook op cultuur- en taalbeleid.
Dat zit zo: Eeuwenlang werd de Zuid-Atlantische Oceaan, in het oosten door Afrika begrensd en in het westen door Zuid-Amerika, beschouwd als een quasi Portugese binnenzee. Tussen Angola, Brazilië en het moederland ontstond een lucratieve economische driehoeks verhouding, met de militaire zekerheid van de Portugese haven op de Kaapverdische eilanden. In deze regio spreken vandaag 250 miljoen mensen Portugees, en is Brazilië nog steeds drijvende kracht achter de Lusofonie, het Portugeessprekende gebied op de wereldbol.
Brazilië zal zijn plaats opeisen
Er zijn niet alleen culturele contacten met Angola en Afrika, maar Brazilië versterkt zijn rol als Zuid-Amerikaanse reus ook onder andere tijdens de militaire oefeningen Guinex-II. Samen met Afrikaanse partners wou Brazilië “de goede samenwerking op het water versterken en de aanwezigheid van de Braziliaanse marine in de regio uitbouwen”, klonk het in een persmededeling van het Braziliaanse leger.
Brazilië ziet de militaire oefeningen ook als “toonzaal” voor de eigen militaire industrie, die (onder andere dankzij Bolsonaro) in een opwaartse spiraal zit. Antischeepsraketten of het transportvliegtuig C-390 zijn in Europa wel gewild. Naast Portugal vertoonden ook Nederland en Hongarije interesse. Brazilië staat voor een echt kantel-moment: de technische knowhow voor de productie van oorlogsschepen kreeg ze tot hiertoe uit de noordelijke planeet, maar steeds meer levert de Braziliaanse industrie zelf alle knowhow. Het fregatschip Tamandaré wordt door Thyssenkrupp Marine Systems in Brazilië zelf helemaal ontwikkeld, de technologietransfer lijkt afgesloten. De verwachtingen zijn hooggespannen.
R.I.P. Vivaldi
België Bananenrepubliek
*
Eerst het goede nieuws. Hét oudejaarsboek voor 2022 is aangekomen. Vanaf begin volgende week is ‘Het jaar van de banaan 2022’ leverbaar voor de prijs van 23 euro inclusief verzending. Ook de editie 2021 en 2020 kan je nog altijd bestellen voor 17 euro inclusief verzendkosten. Ook dit jaar is er terug een cadeaubox van de laatste drie edities 2020-2021-2022. Drie boeken die je meenemen op een satirische trip door politiek Vlaanderen.
*
Je kan dit moois bestellen via https://boeken.cafe/lezer/jasmijn-walldorf/
Kakelregering van gevangenen
*
18 maanden voor de verkiezingen zit Vivaldi gevangen in een celwagen zonder gps die rondjes rijdt in een carrousel van electorale schijterigheid. Ze is bovendien een zevenkoppige draak waarbij alle koppen constant elkaar de nek proberen af te bijten. Het is geen kibbelregering maar een kakelregering.
Het kakelen begon met testosterontwitteraar Bouchez en Instagramstokebrand Conner Rousseau. Kort daarna sabelde Magnette alles ongenadig neer dat maar enigszins naar rechts beleid rook. Recent is kruisvaarder Mahdi in spijkerbroek ten strijde getrokken tegen de nihiliteit van hervormingen van Vivaldi. Het werd een flagellantistische boetetocht. De fiscale en institutionele hervormingen alsook de hervormingen in het asielbeleid zijn immers respectievelijk de taak van CD&V-pausen Vincent Van Peteghem, Annelies Verlinden en Nicole de Moor. Dat is jezelf in de voet schieten en de terugslag van het geweer in je smoel krijgen.
Never waste a good crisis
Vivaldi moest een hervormingsregering worden maar ze is blijven steken op een schuldgenerator van sinterklaaspolitiek. De crisis kan nooit het excuus zijn voor het niet realiseren van hervormingen. ‘Never waste a good crisis.’ Onder dat motto hadden we fundamentele hervormingen moeten doorvoeren. Ruimte creëren voor schuldverlichting, economische bloei en fiscale en sociale rechtvaardigheid via een her-ijking van de fiscaliteit, sociale zekerheid, pensioenen, arbeidsmarkt, justitie, asielbeleid… Een crisis creëert net de ruimte voor een tabula rasa. We zijn nu krakkemikkig verder aan het bouwen op 19de-eeuwse houten funderingen waarbij talloze wettelijke uitzonderingen als houtwormen vreten aan de stabiliteit van het gebouw.
De paars-groene partituren van Vivaldi zijn lafhartige angstliederen van particularisme die leiden tot een perverse overheersing van de partijbelangen boven het algemeen belang
De paars-groene partituren van Vivaldi zijn lafhartige angstliederen van particularisme die leiden tot een perverse overheersing van de partijbelangen boven het algemeen belang. Het egoïsme van zeven dwergpartijen en de egocentrische profileringsdrang van hun ambitieuze partijvoorzitters met kiesdrempel zweetende faalangst, zijn de nagels van de doodskist van een lijk dat in coma geboren werd.
De weeffout in Vivaldi
Sinds 2012 kennen we federale regeringen die beleid proberen te voeren zonder de grootste partij aan beide zijden van de taalgrens erbij te betrekken. De Zweedse regering zonder de PS en Vivaldi zonder de N-VA. Dit is niet alleen een democratische anomalie, het bezorgt de grootste partij binnen de regering danig veel macht dat er een ideologisch schizofrenie en een stockholmsyndroom ontstaat bij de kleinere partijen. Een regering zonder een van de twee grootste partijen in elk landsgedeelte is een weegschaal zonder tegengewicht.
De huidige bonte collage van lilliputterpartijen houdt het aanzienlijk langer vol. Het kiesdrempel zweet is de lijm
Vóór de Zweedse regering was de laatste regering die daarmee experimenteerde de regering Martens VII (1987). Ze hield het 201 dagen vol. De huidige bonte collage van lilliputterpartijen houdt het aanzienlijk langer vol. Het kiesdrempel zweet is de lijm. De in de nek hijgende extreme partijen zorgen ervoor dat ze zich steeds verder terugtrekken in hun ideologische dogma’s en verkiezings slogans. Zo blijft er geen ruimte over voor het voeren van een beleid van algemeen belang. Het enige wat we van het stinkend lijk Vivaldi nog mogen verwachten zijn steekvlam scheten van cadeaupolitiek zoals de koopkrachtpremie voor werknemers.
Rouwband ‘R.I.P. Vivaldi’
Elke parlementair die de rouwband ‘R.I.P. Vivaldi’ in het parlement draagt krijgt een gratis cadeauxbox
De regenboog armband ‘One Love’ zou beter vervangen worden door een rouwarmband met de boodschap ‘R.I.P. Vivaldi’. Voor zij die er nog mochten aan twijfelen, Vivaldi is dood en zolang er nog elektriciteit is voor de pacemaker strompelt ze verder naar de verkiezingen van 2024. Elke parlementair die de rouwband ‘R.I.P. Vivaldi’ in het parlement draagt krijgt een gratis cadeauxbox met de laatste drie edities van ‘Het jaar van de Banaan’ 2020,2021,2022 toegestuurd.
*
Dit was niet op de afbraak:
Fernand Huts wil van de Boerentoren een futuristisch vogelpik maken.
Egbert Lachaert loopt weg van micro en camera terwijl Bouchez ze opzoekt.
Meyrem Almaci geeft De Wever gelijk. Dit is de grofste belediging ooit aan het adres Bart De Wever.
Op Black Friday krijgt de kleinhandelaar de zwartepiet toegestuurd en gooit Amazon roet in het eten.
*
Jasmijn Walldorf
LICGT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
*
Alle ondermaanse ‘Beschavingen’ smelten als sneeuw in de zon.
Byzantium, de Meden & Perzen, de Egyptenaren, de Joden, de Romeinen, de Verenigde Europese Koloniale Gauwdieven, de USSR, das Dritte Reich. Es geht alles vorüber, es geht Alles vorbei.
Nu is het de beurt aan de West- Europese Beschaving, samen met al haar uitzaaiïngen overal waar dd zon opgaat …. Het Oosten staat in kleuren, en straalt van mmorgenpracht…. Zie Qatar.
En wij, Het Westen, samen met de hele wereld, kijken ademloos toe.
Inmiddels levert Coburgia aan Oekraïne een geheime voorraad onderwater drooms, naast een 300 tal gerrainde ‘militairen’ die de plaatselijke groentjes daar zullen leren hoe best elkaaar te vermoorden. Op die manier gaat onze opgedane kennis niet verloren. Goed, hé?!!!!
874 - OVER DE NIEUWE TIJDEN – NA DE GROTE SCHOONMAAK DIE ER ZIT AAN TE KOMEN
*
Zaterdag 26 november 2022
&
Zondag 27 november 2022
*
OM ONS GROOT VLAAMS VERLEDEN NOG MAAR EENS LEVEnDIG TE HOUDEN….
……..
2 december Jan van Ruusbroec († 1381;
15 december 1 juni Hadewijch van Vlaanderen
*
874 - OVER DE NIEUWE TIJDEN – NA DE GROTE SCHOONMAAK DIE ER ZIT AAN TE KOMEN
*
I N H O U D
*
In Oost Europa gaan de temperatre; als naar ouudee gewoontte, weer zakken tot -30°C…… Dat, terwijl de Russische raketten ovral in het land de electriciteits centrlales van de kaart vegen.
Een moderne efficiënte manier voor volkerenmoord.
Als sttaks in Oekraïne de Lente weer in het land is, zal, wat er nog rest van de overledende bevolking, dan eindelijk de Poet op de knieën gekregen hebben?
De vraag stellen, is het antwoord geven dat U in geen enkele gazet zult terugvinden….
Vergeten we ondertussen vooral ,niet, dat via de USA-Bidsprinkhaan, de Europese Unie – wij dus - deel uitmaaken van de onnderspit delvende oorloogsstokers.
Het mag dan ook niemand verwonderen, dat na de grote opkuis, de wereld verder zaal moeten draaien…. Meto zonder Russisch gas….
*
*
26-11-2022
Schurkenstaten
*
Een grote meerderheid in het Europees Parlement heeft Rusland bestempeld als schurkenstaat, meer precies als ‘Staats sponsor van terrorisme’. De resolutie is eerder symbolisch en heeft hier (nog) geen juridische basis, die ze wél al heeft in de States, maar dat zou kunnen veranderen als het straks in Oekraïne helemaal fout loopt. De combinatie van het bombarderen van de Oekraïense energie-infrastructuur - waarvan in de eerste plaats de burgers het slachtoffer zijn - en dit dan nog bij het intrede van de winter – is een oorlogsmisdaad.
Het Rusland van Poetin is momenteel trouwens niet het enige land dat als schurkenstaat in aanmerking komt. Voor mijn part mogen ze daar gerust het Wit-Rusland van Loekasjenko bij vermelden, het Turkije van Erdogan en het Iran van de Ayatollah’s. En dan hebben we het nog niet gehad over wat ‘k Zie Pingping’ in China allemaal uitspookt, niet alleen tegen de Oeigoeren, maar nu ook tegen zijn eigen Chinezen i.v.m. lockdowns van de Corona- besmetting, die – nota bene – in datzelfde China is ontstaan. Terwijl Covid-19 zowat overal elders onder controle is, worden er in China nog steeds duizenden nieuwe besmettingen vastgesteld als gevolg van het feit dat heel wat Chinezen zich niet lieten vaccineren en het land daarenboven de westerse vaccins niet massaal wil aankopen, terwijl hun eigen vaccins niet zo efficiënt blijken te zijn.
Als dictators hun eigen mensen niet meer onder controle dreigen te kunnen houden, zoeken ze een buitenlandse vijand. Voor Rusland was dat het Westen (via Oekraïne), voor Erdogan de Koerden die – nota bene – ook 15% uitmaken van de Turkse bevolking. Voor China kunnen we alleen maar hopen dat Xi genoeg werk zal hebben met zijn eigen anderhalf miljard Chinezen vóór hij zich effectief gaat bezig houden met Taiwan.
*
PLAATSELIJKE NIEUWTJES
*
Voor de vereenzaamde lezer, die W.T.V., de de plaatselijke
West-Vlaamse TV-zeender, nog niet ontdekt zou hebben.
In de tijdens Den Groten Oorlog VERWOESTE GEWESTEN, loopt er in Zonneke een particuliere expo die luistert naar de naam ‘Stolen Memories’…..
Het gat om een uitgebreide verzameling persoonlijke voorwerpen: polshorloges, ringen, foto’s en familie-souvenirs waarvan de vroegere eigenaars op deze manier opgespoord worden.
Deze 14 personen werden kort voor de Bevrijding door de Gestapo opgepakt om spoorloos te verdwijnen in Nacht und Nebel. Slechts één vroiw overleefde het, en toen ze terug thuis was, woog die nog 47 Kgr.
STOLEN MEMORIES…. Of hoe het verleden telkens opnieuw terug op de deur klopt.
*
*
BREAKING: toch koloniale herstelbetalingen aan Afrika, maar dan in ’t geniep
*
26 november 2022 De Ziel
*
U dacht toch niet dat België GEEN herstelbetalingen zou organiseren voor ons foute zwarte koloniale racistische verleden? Politici doen ons geloven dat er absoluut geen sprake van kan zijn.
Maar dat is dan buiten Frank Vandenbroucke gerekend.
Via een omwegje versluist hij, val niet achterover, 84 miljoen euro dat integraal naar een ‘buitengewoon’ fonds gaat voor Afrika.
Het omwegje heet in het lang en het breed het ‘Afrikaans Ontwikkelingsfonds’. Het is het ultieme schaamlapje voor Westerse politici om hun deugkneuzigheid in te etaleren.
Het is niet dat Frank Vandenbroucke het helemaal in het geheim doet. De ministerraad ging akkoord met de zogenaamde ‘zestiende wedersamenstelling van de middelen van het Afrikaanse Ontwikkelingsfonds (ADF)’.
Dat is een moeilijke zin om uit te leggen, dat België in dat fonds zat, maar nu, dankzij onze koloniale scheurbuik, er een extra lap van 12,08% tegen aangooit om te bewijzen dat we ons allemaal schuldig voelen voor de miserie die één van onze koningen in Afrika veroorzaakte.
U kent dat wel, zo’n koning die er een privé-speeltuin op na hield, met heel veel zwart volk in onderdanige functies met witte handschoentjes aan. En daar moeten wij nu voor boeten. En niet zo weinig ook. We boeten tesamen voor 83.940.000 euro.
Terwijl U samen met ons in ijskoude huizen vertoeft omdat onze politici onze kerncentrales verkochten moeten we nu ook bloeden voor een koloniaal verleden waar wij geen kl.ten mee te maken hebben.
Omdat de Regimepers niet over deze ‘gift’ schrijft zal er de komende dagen vanuit de politiek alles aan gedaan worden om te zeggen dat het niet om een herstelbetaling gaat, maar om gelden ter ontwikkeling van Afrika.
*
*
macht in Zuid-Atlantische Oceaan uitbouwen
*
Een 6-tal maanden geleden verscheen een interessante geopolitieke bijdrage over Brazilië in het Duitse conservatieve weekblad Junge Freiheit, een bijdrage van Jörg Sobolewski. Op dat moment had de bijdrage weinig actualiteitswaarde, maar nu, na de verkiezingen waarbij de rechtse liberaal Bolsonaro (weliswaar zeer nipt) de duimen moest leggen voor de sociaaldemocraat (en voormalige president) Lula, blijkt het belang van zijn bijdrage. Want hoe dan ook, en onafhankelijk van de verkiezing van een linkse dan wel de rechtse kandidaat: Brazilië zal in de komende jaren zijn geopolitieke positie in Zuid-Amerika en vooral in de Zuid-Atlantische Oceaan versterken.
Brazilië is een gigantisch groot land, is één van de leidende BRICS-landen (opkomende ontwikkelingslanden) waar we weinig over horen of lezen. De geopolitieke ligging van Brazilië is belangrijk en zal aan belang winnen, en daar heeft de ligging aan de Zuid-Atlantische Oceaan, of “de Blauwe Amazone” zoals politiek Brazilië deze oceaan noemt, alles mee te maken. Een gebied van 3,6 miljoen km2, ongeveer de oppervlakte van de Amazoneregenwoud in Brazilië zelf. Rijk aan bio-diversiteit, aan grondstoffen en visgronden: het is één van de belangrijkste economische troeven van Brazilië en de kust is het hart en de longen voor ongeveer 90 procent van de 212 miljoen inwoners van Brazilië.
Het zal daarom niet verwonderen dat Brazilië, naast de Verenigde Staten, de grootste vloot heeft in de beide Amerika ’s. De strategie van de VS om zich vooral te focussen op de Stille Oceaan zag Brazilië als een opportuniteit om vooral de eigen invloedsfeer in de Zuid-Atlantische Oceaan te versterken. Brazilië zet hierbij niet alleen in op militaire, economische, en ecologische macht, maar ook op cultuur- en taalbeleid.
Dat zit zo: Eeuwenlang werd de Zuid-Atlantische Oceaan, in het oosten door Afrika begrensd en in het westen door Zuid-Amerika, beschouwd als een quasi Portugese binnenzee. Tussen Angola, Brazilië en het moederland ontstond een lucratieve economische driehoeks verhouding, met de militaire zekerheid van de Portugese haven op de Kaapverdische eilanden. In deze regio spreken vandaag 250 miljoen mensen Portugees, en is Brazilië nog steeds drijvende kracht achter de Lusofonie, het Portugeessprekende gebied op de wereldbol.
Brazilië zal zijn plaats opeisen
Er zijn niet alleen culturele contacten met Angola en Afrika, maar Brazilië versterkt zijn rol als Zuid-Amerikaanse reus ook onder andere tijdens de militaire oefeningen Guinex-II. Samen met Afrikaanse partners wou Brazilië “de goede samenwerking op het water versterken en de aanwezigheid van de Braziliaanse marine in de regio uitbouwen”, klonk het in een persmededeling van het Braziliaanse leger.
Brazilië ziet de militaire oefeningen ook als “toonzaal” voor de eigen militaire industrie, die (onder andere dankzij Bolsonaro) in een opwaartse spiraal zit. Antischeepsraketten of het transportvliegtuig C-390 zijn in Europa wel gewild. Naast Portugal vertoonden ook Nederland en Hongarije interesse. Brazilië staat voor een echt kantel-moment: de technische knowhow voor de productie van oorlogsschepen kreeg ze tot hiertoe uit de noordelijke planeet, maar steeds meer levert de Braziliaanse industrie zelf alle knowhow. Het fregatschip Tamandaré wordt door Thyssenkrupp Marine Systems in Brazilië zelf helemaal ontwikkeld, de technologietransfer lijkt afgesloten. De verwachtingen zijn hooggespannen.
*
*
R.I.P. Vivaldi
België Bananenrepubliek
**
*
Eerst het goede nieuws. Hét oudejaarsboek voor 2022 is aangekomen. Vanaf begin volgende week is ‘Het jaar van de banaan 2022’ leverbaar voor de prijs van 23 euro inclusief verzending. Ook de editie 2021 en 2020 kan je nog altijd bestellen voor 17 euro inclusief verzendkosten. Ook dit jaar is er terug een cadeaubox van de laatste drie edities 2020-2021-2022. Drie boeken die je meenemen op een satirische trip door politiek Vlaanderen.
*
Je kan dit moois bestellen via https://boeken.cafe/lezer/jasmijn-walldorf/
Kakelregering van gevangenen
*
18 maanden voor de verkiezingen zit Vivaldi gevangen in een celwagen zonder gps die rondjes rijdt in een carrousel van electorale schijterigheid. Ze is bovendien een zevenkoppige draak waarbij alle koppen constant elkaar de nek proberen af te bijten. Het is geen kibbelregering maar een kakelregering.
Het kakelen begon met testosterontwitteraar Bouchez en Instagramstokebrand Conner Rousseau. Kort daarna sabelde Magnette alles ongenadig neer dat maar enigszins naar rechts beleid rook. Recent is kruisvaarder Mahdi in spijkerbroek ten strijde getrokken tegen de nihiliteit van hervormingen van Vivaldi. Het werd een flagellantistische boetetocht. De fiscale en institutionele hervormingen alsook de hervormingen in het asielbeleid zijn immers respectievelijk de taak van CD&V-pausen Vincent Van Peteghem, Annelies Verlinden en Nicole de Moor. Dat is jezelf in de voet schieten en de terugslag van het geweer in je smoel krijgen.
Never waste a good crisis
Vivaldi moest een hervormingsregering worden maar ze is blijven steken op een schuldgenerator van sinterklaaspolitiek. De crisis kan nooit het excuus zijn voor het niet realiseren van hervormingen. ‘Never waste a good crisis.’ Onder dat motto hadden we fundamentele hervormingen moeten doorvoeren. Ruimte creëren voor schuldverlichting, economische bloei en fiscale en sociale rechtvaardigheid via een her-ijking van de fiscaliteit, sociale zekerheid, pensioenen, arbeidsmarkt, justitie, asielbeleid… Een crisis creëert net de ruimte voor een tabula rasa. We zijn nu krakkemikkig verder aan het bouwen op 19de-eeuwse houten funderingen waarbij talloze wettelijke uitzonderingen als houtwormen vreten aan de stabiliteit van het gebouw.
De paars-groene partituren van Vivaldi zijn lafhartige angstliederen van particularisme die leiden tot een perverse overheersing van de partijbelangen boven het algemeen belang
De paars-groene partituren van Vivaldi zijn lafhartige angstliederen van particularisme die leiden tot een perverse overheersing van de partijbelangen boven het algemeen belang. Het egoïsme van zeven dwergpartijen en de egocentrische profileringsdrang van hun ambitieuze partijvoorzitters met kiesdrempel zweetende faalangst, zijn de nagels van de doodskist van een lijk dat in coma geboren werd.
De weeffout in Vivaldi
Sinds 2012 kennen we federale regeringen die beleid proberen te voeren zonder de grootste partij aan beide zijden van de taalgrens erbij te betrekken. De Zweedse regering zonder de PS en Vivaldi zonder de N-VA. Dit is niet alleen een democratische anomalie, het bezorgt de grootste partij binnen de regering danig veel macht dat er een ideologisch schizofrenie en een stockholmsyndroom ontstaat bij de kleinere partijen. Een regering zonder een van de twee grootste partijen in elk landsgedeelte is een weegschaal zonder tegengewicht.
De huidige bonte collage van lilliputterpartijen houdt het aanzienlijk langer vol. Het kiesdrempel zweet is de lijm
Vóór de Zweedse regering was de laatste regering die daarmee experimenteerde de regering Martens VII (1987). Ze hield het 201 dagen vol. De huidige bonte collage van lilliputterpartijen houdt het aanzienlijk langer vol. Het kiesdrempel zweet is de lijm. De in de nek hijgende extreme partijen zorgen ervoor dat ze zich steeds verder terugtrekken in hun ideologische dogma’s en verkiezings slogans. Zo blijft er geen ruimte over voor het voeren van een beleid van algemeen belang. Het enige wat we van het stinkend lijk Vivaldi nog mogen verwachten zijn steekvlam scheten van cadeaupolitiek zoals de koopkrachtpremie voor werknemers.
Rouwband ‘R.I.P. Vivaldi’
Elke parlementair die de rouwband ‘R.I.P. Vivaldi’ in het parlement draagt krijgt een gratis cadeauxbox
De regenboog armband ‘One Love’ zou beter vervangen worden door een rouwarmband met de boodschap ‘R.I.P. Vivaldi’. Voor zij die er nog mochten aan twijfelen, Vivaldi is dood en zolang er nog elektriciteit is voor de pacemaker strompelt ze verder naar de verkiezingen van 2024. Elke parlementair die de rouwband ‘R.I.P. Vivaldi’ in het parlement draagt krijgt een gratis cadeauxbox met de laatste drie edities van ‘Het jaar van de Banaan’ 2020,2021,2022 toegestuurd.
*
Dit was niet op de afbraak:
Fernand Huts wil van de Boerentoren een futuristisch vogelpik maken.
Egbert Lachaert loopt weg van micro en camera terwijl Bouchez ze opzoekt.
Meyrem Almaci geeft De Wever gelijk. Dit is de grofste belediging ooit aan het adres Bart De Wever.
Op Black Friday krijgt de kleinhandelaar de zwartepiet toegestuurd en gooit Amazon roet in het eten.
*
Jasmijn Walldorf
*
IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
*
Alle ondermaanse ‘Beschavingen’ smelten als sneeuw in de zon.
Byzantium, de Meden & Perzen, de Egyptenaren, de Joden, de Romeinen, de Verenigde Europese Koloniale Gauwdieven, de USSR, das Dritte Reich. Es geht alles vorüber, es geht Alles vorbei.
Nu is het de beurt aan de West- Europese Beschaving, samen met al haar uitzaaiïngen overal waar dd zon opgaat …. Het Oosten staat in kleuren, en straalt van mmorgenpracht…. Zie Qatar.
En wij, Het Westen, samen met de hele wereld, kijken ademloos toe.
Inmiddels levert Coburgia aan Oekraïne een geheime voorraad onderwater drooms, naast een 300 tal gerrainde ‘militairen’ die de plaatselijke groentjes daar zullen leren hoe best elkaaar te vermoorden. Op die manier gaat onze opgedane kennis niet verloren. Goed, hé?!!!!
873- DITCRO(tJE) IS HET BEGIN VAN HET EINDE, TENZIJ DE VLAMINGEN EINDELIJK DE MACHTGRIJPEN WAAR OOK ZE MAAR KUNNEN
*
I N H O U D
*
DIGITHALYS is even van slach geweest. Niet op letten, want het leven gaat gewoon verder.
Es geht alles vorübber. Es gejt alles vorbei….
Nach jedem Dezember, kommt woedferein Mai….
*
Cro(t) & Co(Vervolgverhaal)
*
Dat het met de financiën van dit land slecht gesteld is, is een open deur intrappen. In verhouding tot het aantal inwoners heeft België momenteel zowat de grootste staatsschuld van de EU. De Sinterklaas-politiek tijdens de coronacrisis werd nog oogluikend toegestaan, maar is momenteel niet meer houdbaar door de nog steeds stijgende inflatie, waardoor lenen geen optie meer is. Als gevolg daarvan heeft Europa al gedreigd dit land een deel van het beloofde relancegeld niet te zullen geven, waardoor de put nóg groter zal worden.
De bolwassing die de staatssecretaris van Begroting, Eva De Bleeker, dinsdag binnenskamers van, nota bene, haar partijgenoot Alexander De Croo (Open VLD) had gekregen, werd donderdag nog eens open en bloot overgedaan in de Kamer. Zonder meer een beschamende vertoning, met als orgelpunt dat De Bleeker vrijdag uiteindelijk haar ontslag als staatssecretaris heeft moeten geven en vervangen wordt door ene Alexia Bertrand, een MR-coryfee, als ik me niet vergis dochter van een bekende Waalse zakenman. Zij was MR-fractieleidster in het Brussels gewest, waar haar partij – nota bene – in de oppositie zit en heeft haar MR-partijkaart ingewisseld tegen een van Open VLD. Enig positief nieuws tot dusver is dat ze tweetalig zou zijn, al zal Paarsgroen+ gegarandeerd nóg wat minder Vlaams worden.
---
Het is trouwens niet alleen bij Begroting dat er e.e.a. niet klopt. Zopas meldde het Rekenhof nog dat de instellingen die de Sociale Zekerheid beheren, er ook een zootje van maken. Zelfs bij de Rijksdienst voor Arbeidsbemiddeling (RVA) is er weinig transparantie. De Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering (HZIV) moet blijkbaar de rekeningen voor 2019/21 nog opstellen en het Rijks Instituut daarvoor (RIZIV) blijkt nog geen rekeningen te hebben voorgelegd voor alle jaren tussen 2017 en 2021.
*
PLAATSELIJKE NIEUWTJES
. Detentie of de bajes: wqt ’n verbetering.
De gazetten stonden er maandenlang overvol van: de Blauwe Geschelpten zouden de misdaadwereld eens goed geven wat hen toekwam. Eindelijk een warm huiselijk gevoel grkoppeld aan de meest optimistishe vooruitzichten te kunnen herbeginnen !!!!!
Weg de knellende enkelbanden, leve de vrijheid.
**
**
Het eerste van de vele zogezegde ‘Detentiehuizen’ - dit zijn gewone bijjeen gekluste leegstaande bouwvallen waarvan het land nu al balkt, is in het Kortrijkse, een onverhoopt overweldigernd succes. Deze ‘tehuizen’ zijn uitsluitend bestemd voor aspirant-criminelen die ervan af kwamen mret minder dan viier jaar brommen. Ze zijn een VLD-ideetje
waarmee Quickie – is die nu van de VLD of van de GVD: mijn slechte ogen oppennen inderdaad onverwachte perspectieven voor de komende kiesstrijd…… Dat Genie bleek het hele land daarmee te wllen uitrusten. Dan zou men in de gevangenissen niet meer op de blotr grond hoeven te slapen, met 3 op 1 matras in één en dezelfde cel.
Maar zie: het werden dingen met open deuren, waar na een paar nachten uitslapen, niemand meer terug komt na de eerste ‘probatie-dag’….
Of gaat het om criminelen die gewoon sneller zijn dan d Quickie himself.
De oplossing? Van naam veranderen. Quivkie wordt Sloomy, in navolging
Van Joe de Bidsprinkhaan, zijn grote roerganger.
Voor een tweede keer veranderen van partij zit er niet meer in. Tom Van Grieken houdt de deur dicht voor kazakken-draaiers die op zoek zijn naar goede baadjes. Boj Het Vlaams Belang moet er gewerkt worden, en niet geparadeerd…..
*
**
Zou het nu kunnen dat de c van cd&v geloofwaardiger begint te klinken dan de n van N-VA?
22 oktober 2022 De Ziel
De uitval van Valerie Van Peel richting Vlaams Belang was er eentje om door een ringetje te halen deze week. ‘Mentaal Welzijn’ is belangrijk de dag van vandaag, en zo hoort het. Maar de show die Meryame Kitir opvoerde op vraag van Conner Rousseau om onder het mom van ‘mentaal welzijn’ een stap terug te zetten omdat haar kabinet explodeerde, verdiende een parlementaire vraag. De show die Valeria Van Peel vervolgens opvoerde was even tenenkrommend als de show van Sihame El Kaouakibi.
Het leek wel de week van de hysterische wijven in het parlement. Alhoewel… temidden van een oceaan aan kritiek, vooral gestuurd door Theo Francken, leek Nicole De Moor het hoofd koel te houden. Ze zoekt de camera’s niet op, wat we van Meryame Kitir, Valerie Van Peel en Sihame El Kaoukibi niet kunnen zeggen. Ze lijkt een welomschreven plan te hebben, wat we van Meryame Kitir, Valerie Van Peel en Sihame El Kaoukibi niet kunnen zeggen. Haar plan bestaat uit 3 pijlers: “instroom beperken, uitstroom versnellen en in tussentijd tijdelijke noodcapaciteit creëren om te vermijden dat mensen op straat slapen”.
En in de realisatie van dit plan wordt de Moor door zo ongeveer alles en iedereen tegengewerkt.
Europa werkt haar tegen, de regering werkt haar tegen, de politiek werkt haar tegen, de bevolking werkt haar tegen, de mensensmokkelaars werken haar tegen, ‘tScheldt werkt haar tegen, de migranten werken haar tegen en zelfs het weer wil niet altijd meezitten.
Wat de politiek betreft: het geblaf van Theo Francken in de materie is zo ongeloofwaardig als ananas op pizza. De Moor pareert zijn digitale aanvallen met meesterlijke rust en een handen-uit-de-mouwen mentaliteit die we in de politiek al lang niet meer gezien hebben.
Wat handen uit de mouwen betreft, Sammy Mahdi is de cd&v aan het het hertimmeren met een grondigheid die wel eens partijreddend zou kunnen zijn. We leren dat Mahdi Inge Vervotte terug naar de partij bracht. Als het op mensen helpen aankomt is Meryame Kitir als de clown van McDonald’s en Inge Vervotte als de Stefan Hertmans van de literatuur.
Terwijl de pijlen over en weer vliegen tussen N-VA, Open Vld, Groen en Vooruit, lijkt de cd&v onder de waterlijn bezig aan een kentering waar vooral de N-VA de komende twee jaar wel eens veel last van zou kunnen hebben.
België is de zieke man van Europa. De begroting zal de komende jaren niet in evenwicht zijn. Wie ervoor pleit om de zaken scherp te stellen, wordt onmiddellijk aangepakt. Dat overkwam althans bevoegd staatssecretaris Eva De Bleeker (Open Vld) deze week.
De vraag of hij van Vivaldi houdt is hem niet gesteld. Maar voor Etienne de Callataÿ, econoom en voormalig adjunct-kabinetschef van Jean-Luc Dehaene, doet het een belletje rinkelen. ‘De liberale familie heeft de jongste decennia onorthodox begrotingsbeleid uitgevoerd. De N-VA is in die intellectueel oneerlijke aankondigingspolitiek meegegaan.’
‘Energie is te goedkoop. Ik maak me daarmee niet populair’, zegt econoom en Brusselaar Etienne de Callataÿ met een minzame glimlach.
‘Mijn ervaring is dat, als je zaken degelijk uitlegt, de mensen toch wel mee zijn. Energie betaalbaar houden voor de minder gegoeden is nastrevenswaardig. Maar laat ons eerlijk zijn: flink wat mensen kunnen hun huis ook verwarmen zonder overheidssteun.’
Van mij mogen privéjets bijvoorbeeld verboden worden. Het gebruik daarvan draagt maar weinig bij tot de economie, en al zeker niet tot het milieu
‘In plaats van voor kortetermijnbeslissingen, ben ik meer een voorstander van een echte, degelijke regulering die op de lange termijn werkt. Van mij mogen privéjets bijvoorbeeld verboden worden. Het gebruik daarvan draagt maar weinig bij tot de economie, en al zeker niet tot het milieu. Alleen met zulke maatregelen verander je het gedrag van mensen. Daarnaast denk ik dat iedereen wint als je de belastingen op arbeid verlaagt, en die op consumptie en op kapitaal verhoogt.’
Etienne de Callataÿ kan het zich permitteren, een uitleg die didactisch en doortastend lijkt. Als financieel onafhankelijke oprichter van zijn eigen investeringsfonds bouwt hij voort op een carrière bij onder meer de Nationale Bank van België (1987-1992) en het Internationaal Monetair Fonds (1992-1996). Maar het bekendst is de Callataÿ als adjunct-kabinetschef van voormalig premier Jean-Luc Dehaene (CVP).
België is veranderd. Zeker wat betreft de financiën. En daarmee pikken we in op de actualiteit. Wat denkt de econoom en voormalige politicus-achter-de schermen van de btw-verlaging op elektriciteit, en de manier waarop staatssecretaris Eva De Bleeker (Open Vld) zich deze week liet terugfluiten door haar eerste minister Alexander De Croo? Toen zij het lef had om de kosten van de btw-verlaging op elektriciteit in de begroting in te schrijven, zonder dat die kost gecompenseerd wordt door een schimmige verhoging van de accijnzen, in een niet nader genoemde toekomst?
Waardoor pijnlijk duidelijk wordt dat het begrotingstekort nu maar liefst 6% van het BBP bedraagt?
Etienne de Callataÿ: ‘Ik ben geen fan van de btw-verlaging op elektriciteit. Die bevoordeelt grote verbruikers en houdt geen rekening met mensen die een klein huishouden hebben. Ze zal de grote verbruikers niet bewegen tot een gedragsverandering. Hoe kan de regering eigenlijk zoiets verdedigen?’
‘De gemiddelde Belg in loondienst is al deels beschermd tegen hoge inflatie door de gezondheidsindex gebaseerd op de gemiddelde prijsstijging. Die index is niet zaligmakend, want de gemiddelde Belg bestaat natuurlijk niet. Mensen als ik zijn door die index overbeschermd tegen prijsstijgingen, terwijl mensen met een laag inkomen onvoldoende beschermd zijn. Daarom zouden we de indexering beter hervormen. We zouden de index bijvoorbeeld niet meer kunnen berekenen op basis van de gemiddelde prijskorf, maar op basis van effectieve consumptie. Dat zal de energieprijzen voor de 25% armsten meer drukken dan een gemiddelde index plus een btw-verlaging voor iedereen.’
Hebben de Nederlanders en de Duitsers een slechtere koopkracht dan de Belgen? Neen, wel integendeel. Leven zonder index is dus wel degelijk mogelijk
‘Hebben de Nederlanders en de Duitsers een slechtere koopkracht dan de Belgen? Neen, wel integendeel. Leven zonder index is dus wel degelijk mogelijk. Op korte termijn is koopkrachtgarantie door de indexering van de lonen tijdens een crisis schitterend. Maar op middellange termijn is zoiets niet houdbaar. Dus mag de automatische indexering op de lange termijn van mij afgeschaft worden. Want wie zijn de slachtoffers van de stijgende lonen? Oudere werknemers, die erdoor uit de markt worden geprijsd. Het verschil in kostprijs tussen oudere en jongere werknemers is in België veel hoger dan in het buitenland. Als we allemaal tot eenzelfde politiek-economische Europese club willen behoren, dan moeten we binnen Europa ook onze regels op elkaar afstemmen. België is nog vaak de uitzondering.’
Als u de index wil veranderen, dan zal dat wellicht niet via het traditionele sociale overleg gaan?
‘Het is niet aan vakbonden en werkgevers om het algemeen belang te bepalen. Dat is het voorrecht van de overheid. Vakbonden en werknemers hebben eigen particuliere belangen. Dat is niet slecht. Maar die belangen stroken vaak niet met het algemeen belang. Dat wordt in een democratie nog altijd vertegenwoordigd door verkozenen. Niet door vakbonden of werkgevers.’
U zegt dat de regels van de Europese club aanvaarden, betekent dat alle landen ook een gelijkaardig beleid moeten voeren. De Maastrichtnorm wordt wat betreft toegelaten schuldgraad echter nog maar door 13 van de 27 Europese lidstaten gehaald. Schulden opbouwen dankzij het huidige monetaire beleid gebeurt vandaag vooral ten gunste van de oudere Europese economieën. Is zo’n eenvormig beleid nog wel houdbaar voor de hele unie?
Want wie wint er bij een economie met hoge rentevoeten? Renteniers, mensen die niet bijdragen aan de economie
‘Quantitative easing – de geldcreatie door de Europese Centrale Bank om staatsschulden op te kopen – is op zich geen slecht economisch middel, op voorwaarde dat het tijdelijk is. In een economische crisis kan het helpen om grote overheidstekorten zo op te vangen en de prijzen te stabiliseren. Op zich heb ik niets tegen een wereld met lage rentevoeten en goedkoop te lenen geld. Als dat geld tenminste in nuttige en duurzame zaken geïnvesteerd wordt. Onderwijs bijvoorbeeld, of degelijk openbaar vervoer. Want wie wint er bij een economie met hoge rentevoeten? Renteniers, mensen die niet bijdragen aan de economie.’
‘Lage rentevoeten zijn noodzakelijk voor de ecologische transitie, anders zou de overheid het echt moeilijk hebben om daarin te investeren. Maar er is altijd een maar. Je kan quantitative easing niet volhouden als je het niet koppelt aan begrotingsorthodoxie op de langere termijn. Anders schep je een mentaliteit waarin schulden opbouwen de norm wordt.’
U bent adjunct-kabinetschef geweest van Jean-Luc Dehaene, de man die België wel met succes deed besparen en de overheidsschuld wist terug te dringen. Nadien werd dat beleid ondergraven door de regeringen vanaf Guy Verhofstadt (Open Vld). Alles wat België nog aan waardevolle eigendommen had, werd verkocht. Pijnlijk?
‘Jean-Luc Dehaene was de beste eerste minister van de afgelopen veertig jaar. Maar je kan toen niet vergelijken met nu. Toen waren er nog grote en machtige politieke families. Laten we ook niet vergeten dat Jean-Luc Dehaene de elektriciteitsmarkt gedereguleerd heeft. Dat is een zaak waar ik het grondig met hem over oneens was.’
Alles wat de NMBS aan goede terreinen had en zou kunnen dienen voor een degelijk Brussels voorstads-treinnet, is onder Verhofstadt verkocht
‘Dit gezegd zijnde: ik denk dat toekomstige historici zeer streng zullen oordelen over Guy Verhofstadt, zeker wat betreft de begrotingen van zijn regering. Er waren alleen maar begrotingsevenwichten door eenmalige maatregelen, niet door structurele. Alles wat de NMBS aan goede terreinen had en zou kunnen dienen voor een degelijk Brussels voorstads-treinnet, is onder Verhofstadt verkocht. Wat er bij de verkoop van de financiëntoren in Brussel is gebeurd, is hallucinant, en iedereen binnen de Open Vld was daarvan op de hoogte.’
‘Jammer genoeg heeft de liberale familie dat soort onorthodox begrotingsbeleid steeds verder gezet. Ook Charles Michel was een slechte premier. De N-VA heeft daarin niet veel verandering gebracht. Michels financiënminister Johan Van Overtveldt heeft vooral een ideologisch beleid gevoerd. De belastingen werden officieel verlaagd, maar dat was louter aankondigingspolitiek. De uitgaven van de overheid zijn namelijk niet mee verlaagd. Dat was intellectueel oneerlijk. Het is beter om omgekeerd te werken: eerst besparen, en dan pas belastingen verlagen.’
Goed. Maar waarom bleek uw economische kennis in 1999 niet opgewassen tegen mensen zoals Guy Verhofstadt?
Dat is mogelijk een verklaring waarom de mensen voor Donald Trump hebben gestemd in 2016: economische theorie heeft geen aandacht voor de gevoelens onder de bevolking
‘Het probleem als econoom is dat je te vaak een beleid denkt te moeten voeren op basis van Key Performance Indicators (KPI’s), zogenaamd objectiveerbare doelstellingen. Maar KPI’s zeggen niets over de samenleving op zich. In de jaren ’80 was het beleid er bijvoorbeeld op gericht de werkloosheid te verlagen. Daarom werden er schulden aangegaan, en was er deregulering, waardoor de arbeidsmarkt flexibeler werd. Bij ons valt dat nog mee, maar kijk naar wat zulk beleid in de VS heeft gebracht: daar werkt iedereen, ook de armen. Dat is mogelijk een verklaring waarom de mensen voor Donald Trump hebben gestemd in 2016: economische theorie heeft geen aandacht voor de gevoelens onder de bevolking. Zijn de machthebbers te arrogant? Hadden en hebben zij te weinig respect voor de bevolking? Dat kan. Uiteindelijk denk ik dat we de voorbije decennia allemaal slachtoffer zijn geweest van het verhaal van de deregulering.’
‘Ik ben fan van de economische theorie van de Amerikaans-Turkse topeconoom Dani Rodrik. Die vat zijn lessen samen in twee woorden: it depends (‘het hangt ervan af’, red.). Deregulering is misschien goed in bepaalde sectoren, in bepaalde landen. Maar daarom niet in andere sectoren, en in andere landen. Ik denk dat ik uw vraag zo moet beantwoorden.’
Is België uiteengevallen als beloftevol federaal land net door het beleid van Verhofstadt, en dat van zijn opvolgers, die de klok nooit hebben willen terugdraaien? En die bijkomend de Vlaamse grondstroom nooit hebben gegeven wat hij wilde: een efficiënte, ondernemingsvriendelijke en dynamische overheid?
‘Ik denk dat Franstalig België daarin meer verantwoordelijkheid draagt dan Guy Verhofstadt alleen. Ik snap de Vlamingen heel goed wanneer zij denken dat het economische beleid in dit land afgestemd moet zijn op het economische beleid van de meest succesvolle Europese economieën, en dat het niet kan dat België wat betreft belastingdruk en werkloosheidsuitkeringen zo anders is dan de rest van Europa. Ondanks het feit dat de Franstaligen de minderheid zijn, hebben ze de Vlaamse meerderheid niet toegestaan een structureel succesvol economisch beleid te laten voeren. Dat is een kapitale fout.’
Gaat u akkoord met de analyse van Belfius over de Waalse financiën: de risico’s van de Waalse financiën zijn nu zo groot dat meer geld uitlenen aan Wallonië niet meer wenselijk is voor een staatsbank?
‘Wat Belfius heeft willen zeggen, is volgens mij dubbel. Het is voor een bank nooit goed om te veel kredieten uit te lenen aan een overheid die in de problemen dreigt te komen. Dat is de meest courante uitleg, die er mogelijk onder druk van de financiële toezichthouder in België is gekomen. Het is daarnaast vooral een signaal naar Waals minister-president Elio Di Rupo (PS).’
Ik ben maar aan het gissen, maar mijn indruk is dat men bij Belfius na 2024 bang is voor een N-VA die Belfius zou willen verkopen
‘Ik denk echter dat de directie van Belfius ook een signaal heeft willen sturen naar de N-VA. Ik ben maar aan het gissen, maar mijn indruk is dat men bij Belfius na 2024 bang is voor een N-VA die Belfius zou willen verkopen. Belfius is voornamelijk een Waalse bank, en dus minder belangrijk voor de N-VA. Daarom denk ik dat men bij Belfius heeft willen zeggen dat zij niet getrouwd zijn met Wallonië.’
Daarmee zou Belfius de facto geloven in een federale regering steunend op PS en N-VA in 2024. Gelooft u in het scenario waarin N-VA en PS België succesvol kunnen hertekenen?
‘Ik vrees dat in zo’n scenario meer autonomie voor Vlaanderen zal worden afgekocht met geld voor Wallonië. Een pure kortetermijnbeslissing, met andere woorden. Iedereen zal daardoor verliezen. Autonomie die op die manier tot stand komt, zal halfslachtig zijn en de zaken nog moeilijker maken, zoals de kinderbijslag en het gezondheidszorgbeleid nu. Dat zijn dan officieel wel bevoegdheden van de deelstaten, maar niet wat betreft de financiering en de coördinatie. Wat mij betreft mogen de deelstaten volledig fiscaal autonoom worden. Maar ik denk niet dat N-VA en PS zo’n deal gaan sluiten. N-VA en MR trouwens ook niet. Ook het beleid van de MR van de voorbije twintig jaar is niet overtuigend geweest, zelfs niet overtuigend liberaal. Kijk maar naar het gemak waarmee die partij en de Open Vld steun voor zelfstandigen tijdens de covidcrisis hebben goedgekeurd.’
De sociale zekerheid is wat mij betreft meer een Europees dan een Belgisch verhaal
‘De sociale zekerheid is wat mij betreft meer een Europees dan een Belgisch verhaal: als er een politieke en economische unie is, zou het logisch zijn als alle inwoners van de EU dezelfde sociale rechten en plichten hebben. Sociale herverdeling werkt in mijn ervaring beter wanneer ze anoniem is. Alleen zo is er van duurzame solidariteit sprake.’
‘Solidariteit is nodig. Je weet nooit wat de toekomst brengt. Kijk maar naar Duitsland: het gaat momenteel niet zo goed met de economie van dat land. Wie had dat ooit gedacht?’
LICHT IRONISCHNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
*
Tot zo ver deze eerste haast normale aflevering van deze jaren aaslepend gezaag.
Blijft overr: het probleem van de volharding.
Allemaal goed en wel: in de volharding bewijst zich de Meester, zo wordt gezegd.
De dag van morgen zal dus over mijn persoontje moeten oordelen.
To be or npt tp be….. Ach Gottekes toch, wat wist die Engelse Schuddespirre af van onze moderne tijd……
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
*
Digithalys
* 
Digithalys
*
Digithalys
Digithalys
*Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
