Telkens op de zondag van de "open monumenten dag"
wordt de stad Geraardsbergen omgedoopt tot een totaal spektakel.
En dit voor de achtste maal door de vriendenkring Hooghuysfestival.

Een krant schreef onlangs "ongetwijfeld het grootste draaiorgelvolksfeest uit de streek...."
meer dan 30 draaiorgels namen er aan deel, uit 4 landen.

Een oproep aan andere steden om ook iets met dit erfgoed te doen,
Vlaanderen was eertijds wereldberoemd om zijn draaiorgelbouwers: 
huur een draaiorgel bij uw gebeurtenissen,

keuze te over in Vlaanderen.

Rumoer in ’t stad Geraardsbergen.

8 edities op rij en weerom een draaiorgel gebeuren waar België fier mag op zijn.
De weergoden waren goedgezind, 30 orgeldraaiers idem, en de ploeg van het Hooghuysfestival kent onderwijl zijn taken om alles vlotjes te laten verlopen, zo komt dat toch over.
Een aantal grote exemplaren zijn toch weer van de partij ondanks de zorg van Luc Bal om telkens weer de bedeltoer op te gaan naar sponsorgelden: ·        
De 101 toets Mortier De kaaspoorter ·        
Decap 105 van Laermans · 
De liberty 52 toets Heesbeen ·        
en de 2 Hooghuyzen van Vroman en ’t stad
Verder een aantal kleinere uit België, Nederland, Engeland en Frankrijk.
Zoals je ze kunt vernemen in de toebedeelde Hooghuys gazette. ·        
7 Verbeeck orgeltjes · 5 Heesbeens · 2 Prinsen ·        
Naast de eerder genoemde grote orgels, diverse Duitse en zelfbouworgels. Zoals eerder gezegd een aantal minder dan vorig jaar, de crisis laat zich hier ook voelen. Een puik resultaat met attracties ieder jaar iets vernieuwend, bekijk onderstaande foto’s met als thema terug in de tijd met “de antieke velokes” en de stadsgidsen die via pancarten oude stadszichten commentarieerden.
Een opsteker ook voor het stadsbestuur en schepenen die telkens weer een duit in het zakje doen. De dendersteden (ook Dendermonde) kunnen een voorbeeld wezen voor andere.
Naar horen zeggen vind de horeca van de stad dit een renderend initiatief. Ze steunen Luc Bal zeker als het weder zonnig is en de terrassen vol gebruikers zitten. Een verfrissend iets zijn de banners die dit jaar uitzonderlijke levendige momentopnames weergeven van vorige edities.
Nog een paar bedenkingen: Naast mij op de “Kade” stond als laatste (doodlopend) een Mening orgeltje. Ja, als laatste trek je minder publiek, spijtig want voor een 32 toets orgel klonk dit heel dapper en fris met zijn diverse registers.