Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm : Gedichten 1b

25-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het is stil

in de stilte
wordt zichtbaar
wat zuiver is
ik spreek niet over kilte
maar van rust
in een woordloos gebaar

woelige stromen
drijven naar de zee
waar ik in de ontluikende kim
een groeiend vertrouwen
omhoog zie komen

in die stilte
van rijzend genoegen
waar zand en water
komen en gaan
vertelt mijn ziel
dat eb en vloed
mij altijd al droegen

 

25-08-2007 om 09:41 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als kringen in de sloot

ik voel mij
in de rust
van je schoot
droom daar
tijdloos genieten
uitdijend
als kringen
in de sloot

waar ik over schrijf
zijn de
koesterende blikken
en strelende vingers,
over mijn vragend lijf

ik spreid mijn letters
over stille gedachten
waan mij even in
jouw paradijs
wat mag ik
meer verwachten
op deze
herscheppende reis


25-08-2007 om 09:41 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.élégance


ik vier de vreugde
van de druiven
het zoete feest
langs jouw ranken

streel bladeren
met vingertoppen
terwijl een zomerwind
getuigt van
zuchtende klanken

mijn fluwelen deerne
plukt de gerijpte vruchten
met kwetsbare élégance
laat ze mijn mond raken
op mijn lippen dansen

25-08-2007 om 09:40 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de kunst van reven


zonder eenzaamheid
op zijn tijd
zou ik niet
kunnen leven

hoe kan ik anders
in de storm van
al dat lawaai
de eigen melodie reven

 

25-08-2007 om 08:47 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de kunst van zingeving


ik zoek mijzelf
met strakke lippen
de handen sluiten
steeds meer
de vingers in

behoef ook
geen woorden meer
uit mijn verbeelding
te knippen

ik bemin de
dode zin

25-08-2007 om 08:46 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de kunst van het afscheid


vaak een zaak
van laten vallen

vroeg aangeleerd
en getroost
met zacht papier

waar ik eerst
ongevraagd
werd neergezet

vertoef ik nu
spontaan en
dagelijks
op het toilet

25-08-2007 om 08:45 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Du Rainlant Sage

ut was diep in du poldur
waar sij furscheen
nei, ut was geen koldur
un mait tur been
gehil bloot
en fel ovur beein

iederu somur
as du son saktu
kwam sai tu vorschain
alwaor sij du avont paktu

int dorrup
nabaigelegu
groeidu un grottu freeis
sou sij du mannu
verlaiju
en du klainu kinderu
un sortement van weeis?

du waiven settu un fal
toen du son ging sakku
met aisuru pinnu
wildu su da waif pakku

achtur un struik gelegu
raaktu sai opgufokt
vursot oppun segu
as sai indu fal sou wordu gulokt

da komt su an
du borstu ontbloot
du frouwu begonnu tu schreeiwu
wai willu ju doot

sij priktu ut aisur in haar laif
jai bentur geweeist
maar hoe su ok stake
as un wilt beeist
du mait paktu du avont
su was un schaduwgeeist
en gunoot ut meeist

ga henu sai du geeist
en ontkleet ju net as mai
geein fent sal hier dan komme
want bai du meeist blotu
staa du keruls in du rai
 
 

25-08-2007 om 08:44 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het is wat
het is wat
zei ik
en schraapte
mijn keel

ja, knikte zij
het is al jaren zo
dat ik je verveel

het is wat
zei ik weer

de deur viel toe,
voor de laatste keer

25-08-2007 om 08:42 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.alo alo

alo alo
ben je daar nog
ik kijk even om de hoek
zie je zitten
je was een open boek
maar was je nabij vergeten
het beeld was in de verte
danig versleten
 
 
je lijkt nog enigszins
als voorheen
de haren wat aangetopt
uiterlijk in een
andere kleur gesopt
 
 
wat langzaam zakkende
delen
(die mij voorheen nimmer
deden vervelen)
voor de rest ben je het echt
en tot mijn vreugde
niet meer in een vlecht
 
 
gaat het wel met je
je kijkt zo onbestemd
kan ook zijn
dat je mij bent kwijtgeraakt
natuurlijk
daardoor was je al die tijd
moedeloos en geremd
 
 

25-08-2007 om 08:42 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een spiegel

een dichter
zoekt als het ware
zijn eigen lijden

hoe anders kan hij
zijn zucht
naar woorden
verklaren

of raakt hij
ontspoord
door zijn eigen
werkelijkheid

waar een
glanzende spiegel
hem tot nietigheid
verleidt

25-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


24-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eens, ja eens


eens, ja eens
zal een schrijfsel van mij
tot gedicht worden verheven

zullen de kassa's rinkelen
dan word ik verheven
in de rij der groten
dan ben ik opgetogen, zo blij
dat de heer het heeft beschikt
een oogje dicht te doen
en mij gelijk te behandelen
met een redactionele zoen

zal ik dan naast
mijn schoenen lopen
of nog gewoon normaal doen?

ik kan het nog niet weten
immers men wil mijn werk
in de verste verte niet kopen

ik ga door,
fier en onverdroten




24-08-2007 om 21:27 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik schenk je gladiolen

mocht je denken
mijn gedachten
zijn slechts gericht
de ander te krenken

neen, ik getuig;
niet elke waarheid
hoeft men te gedenken

niets van zulk een zwaar gewicht
heb ik mijzelf toegedicht
gering zijn mijn daden
doch ga voor zuivere ideeën
op zonneschijn gericht

schenk u mijn rode gladiolen,
de liefste feeën
ja, zomaar mijn idolen
zij verzachten de weeën
van worstelende criticasters
die net als jullie,
menselijk,
op aarde ronddolen




24-08-2007 om 21:26 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.reik mij je hand

een hand
zoals die van jou
ja, jij daar
je gaat net voorbij

die hand
hij lijkt gedwee
en is nog vrij


zou jij die van mij
willen raken
voelen, pakken
naar smachten
met liefde vlakken
of als gift
ontvangen in de jouwe

even omsluiten
wellicht
delen om te helen
of gewoon uit vertrouwen

mijn vingers zijn zacht
omhuld met een
gewillige vacht
zonder te schromen
zullen ze nader
tot je komen

ik zal niets zeggen
slechts de stilte zwijgen
laten we ze elkaar schenken
wensen dat een tederheid
zal mogen zijgen




24-08-2007 om 21:25 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wedergeboorte


de stilte is gestorven
aan prille woorden
zwijgende strakke lippen
ontdooiden
aangeraakt door de echo
van zachte golven
die de duwende lucht
ontkooiden
een nieuwe schepping
werd onstuitbaar
verworven

bevroren in diepe
levensaders
verstokt in
lijfelijk gelid
waar een moedeloos
verloren gemoed
de keel vernauwde
door een hart dat bloedt

als dan plots
de ogen blinken
door een wonder
van een vergeten lot
juichen oude klanken
gaat de wanhoop,
lijkt het, ten onder

24-08-2007 om 21:24 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.doorstart


ze schuifelt
gekromd

handen
vertekend
door tand
des tijds

langs
deuren
met
verscholen
verleden

eindeloze
linoleum
gang

startbaan
naar de
dood


24-08-2007 om 21:23 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rozenpad


je leeft stil
in jouw stilleven
meisje met je zwarte haar
je bent er toch maar even
of droom je al menig jaar
om je eigen geluk te weven

mijn hand reik ik je aan
niet om te bezeren
of om jouw bloemen te plukken
ik begeleid je naar mijn tuin
mijn warmte zal je verrukken
het zal je waarachtig
heel goed gaan

kom mijn lieve
zie toch ons rozenpad
vol van glimlachende tinten
laat ons gaan, zo tegen de avond
neem mij aan, laat wat je had
ik wil je beminnen
tot aan de ochtendstond

24-08-2007 om 21:22 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kruit van liefde


zwarte strelende wimpers
omringen haar ogen
die ontwapenend blikken
zij schieten kruit van liefde
zoeken mijn lippen te likken

al twinkelend worden
edele rozenblaadjes
naar mij gestrooid
en omringen mijn lijf
als in zachte streling
getooid

mijn rimpels verbleken
als glinsterend damp
in het ochtendgloren

zo een minnespel
bevangen door vreugde
zal niet slechts
een enkeling bekoren




24-08-2007 om 21:19 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


23-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.van harte gefeliciteerd



wezenloos, als al ver gestorven
maar ademend zo de adem wil
heeft zij haar status verworven
in vergetelheid, monddood en stil

twee wielen op wat leder
veronderstellen nog beweging
mijn hart schrikt, maar huilt ook teder
toen ik haar glazige ogen
haast gedwongen in mij opving

van harte gefeliciteerd
schreeuwde de gelukwens
op haar gesloten katheder

ja zeker,
ik heb het over een mens



23-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


22-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.pas dan --onbekende psalm--

pas dan --onbekende psalm--

 

pas dan

als Gij mijn verweerde hand;

gerimpeld

met aderen beslagen

ontvangt

in de rust van uw schoot

aanvaardt

Gij mijn zware dagen

 

22-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stabat Mater

 

 

 

uit de struik met eeuwige bloemen

vol van kleur en zachte geuren

waar engelen tijdloos aan alle zijden

de onzichtbare bekoren

wordt met liefdevolle zorg

nog zonder een uitgesproken naam

de echte oermoeder geboren

 

zij is verrijkt met

het oorspronkelijk verbond;

het voortschrijdend leven

aan elkander te smeden

om zo de schepping

van vrouw op vrouw

bezield door te geven

 

maar als haar kind te vroeg sterft

zal zij zuiver ervaren

dat de toekomst niet wordt geërfd

het diepste lijden kan zij

slechts in haar hart bewaren

met onuitspreekbaar en

uitzichtloos geween

 

 


22-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm




  • Gedichten 1

  • Inhoud blog
  • oude stenen
  • paradijs
  • holle vaten
  • ik en mijn vinger
  • bevangen gevangen
  • de violist
  • de kunst van vermetelheid
  • als het verlangen sterft
  • de glazen stolp
  • de blauwe vlinder
  • de wandeling
  • wa ge in me oge lees
  • die manne (iegene taole, eigen dichttaal)
  • ochtendgloren
  • werd je bemind?
  • als lippen zuigen
  • ik ben dichter
  • spiegelen
  • mijn zwijgzaamheid
  • mijn zwijgzaamheid (vervolg)
  • in deze nacht
  • Gode zij dank
  • in de dood gedoopt
  • de fiets met cyclaam
  • vrouw aan mijn zijde
  • winterdeken
  • kerstmijmering
  • mijn vader
  • sluit de ogen na het lezen
  • wees mijn bruid
  • de merel
  • momenten van even
  • het is stil
  • als kringen in de sloot
  • élégance
  • de kunst van reven
  • de kunst van zingeving
  • de kunst van het afscheid
  • Du Rainlant Sage
  • het is wat
  • alo alo
  • een spiegel
  • eens, ja eens
  • ik schenk je gladiolen
  • reik mij je hand
  • wedergeboorte
  • doorstart
  • rozenpad
  • kruit van liefde
  • van harte gefeliciteerd
  • pas dan --onbekende psalm--
  • Stabat Mater
  • Het Requiem van Julius Dreyfsandt zu Schlamm
  • Liturgie der Goddelijke Vertwijfeling
  • foto



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!