Deinend op de golven
van de Middellandse Zee
vlak onder de goudgele
rotsen van de Costa blanca.

Kleine witte huisjes
her en der verspreid
in het warme landschap.

De catamaran laat een spoor
van witte schuimende
golven achter zivh aan.

Het monotoon gebrom van  
velen honderden pk's motor  
gromt luid je oren in.

De kust zo nabij
en zo ver weg
de hoge bergen trekken  
donkere wolken aan.

Die bluawe zee 
deint op en neer 
op het oude ritme van
eeuwig blijvend zijn.

De kust een vage vlek
aan de verre horizon
rondom mij alleen nog 
alleen , die blauwe zee.

02/02/2008