Deinend op de golven van de Middellandse Zee vlak onder de goudgele rotsen van de Costa blanca.
Kleine witte huisjes her en der verspreid in het warme landschap.
De catamaran laat een spoor van witte schuimende golven achter zivh aan.
Het monotoon gebrom van velen honderden pk's motor gromt luid je oren in.
De kust zo nabij en zo ver weg de hoge bergen trekken donkere wolken aan.
Die bluawe zee deint op en neer op het oude ritme van eeuwig blijvend zijn.
De kust een vage vlek aan de verre horizon rondom mij alleen nog alleen , die blauwe zee.
02/02/2008
30-03-2008 om 14:19
geschreven door franso
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
|