`t Kan nooit zo donker wean.



En op dag dan woj gebor`n.
Van uut het donker noar het licht
De openbaring van een wonder
Det is het eerste leavens-licht
En dan begon ie ront te kroep`n
Ontdekt de wereld um oe hen
En as ie bange waar`n in `t donker
Was de moane die dan schient


Refr:
En het kan nooit nee nooit zo donker wean
Want het wurdt altied-wel weer licht
En het kan nooit nee nooit zo donker wean
Want het wurdt altied-wel weer licht


Oe kindertied de tienerjoaren
Ie leert doar vallen op te stoan
En dat de weeg`n van `t leaven
Niet altied oaver rozen goan
Want soms dan zit `t veerkant teeg`n
Lik alles teeg`n oe e keerd
Dan put ie moed uut die paar woarden
Die oe as kind ooit bint e leerd



Refr:



En toen ie mie een keer zaag`n huul`n
Waar ie heel flink en troosen mei
Ik kreege kracht om deur te leaven
Deur wat ie toen tegen mie zei
`t leaven det is een goan en kom`n
Niks is veur eeuwig en altied
En ok veur oons kump eens het ende
Dat is zoals-het altied giet


Refr:



`t Leav`n det is een goan en kom`n
Niks is veur eeuwig en altied
En ok veur oons kump eens het ende
Dat is zoals- het altied giet