Een van de uitzonderingen dit jaar is wel dat de eerste weken van juli overwegend zonnig zijn. Andere jaren werden de hemelsluizen open gezet tijdens die eerste twee weken van juli. Als wij geluk hadden dan begon de zomer pas en dan nog maar lichtjes na 15 juli. Deze week, het mindere broertje van vorige week geeft ons een beetje Belgisch weer t.t.z. eens wat bewolkt en dan weer zonnig. Maar de temperaturen liegen er niet om en als je langs de kust wandelt dan zie je dan vooral in de namiddag hoe al die miertjes van zonnebaders daar weer present zijn op het zand. Ik was de laatste dagen daar met mijn kleindochtertje Penelopje en wat stel je vast dat de mensen met kinderen wel regelmatig samen zitten op het strand, de moeders om te babbelen en de vaders en ook jou nederige dienaar om voor de boelekes te zorgen. Om uit te kijken dat de kindjes niet verloren lopen of dat zij niet op de verboden plekken in de zee gaan en ook niet te diep in zee. Het is wel prettig om ook door vreemde kindjes als Opa te worden aangesproken maar het is vooral vermoeiend. Ik acht mij gelukkig dat de prutskes zich amuseren en vooral dat zij na een prettige namiddag moe maar voldaan weer aan hun Mama kunnen worden overgedragen. Ik denk dat nu ik dit stukje schrijf ons kleine Penelopje weeral naar dromenland is vertrokken waar het droomt van zijn tijdelijke vriendjes, van het opspattend water en van die Opa die puttekes maakte of met plastieken modellekes koekebak heeft gemaakt. Slaap wel lieve vriendjes van vandaag en morgen is de Opa er weer.
