Zij was er ineens geheel onverwacht

         en zij was de wereld de dag en de nacht

         de tafel de stoelen het brood en het bed.

         De lach die ze lacht is al bijna een kus

         ze past in m’n armen, het sluit als een bus

         Ik hou van je, hou van je, stamel ik zacht.

         Dat is de liefde, ze komt onverwacht

         Je kunt haar niet zoeken niet wenken

         niet organiseren en ook niet bedenken.

         Ze is er ineens geheel onverwacht

         en zij is de wereld de dag en de nacht.

         Het verplicht mij de ander lief te hebben

         dat maakt het goed om leven tussen ons.

25-08-2007 om 16:19 geschreven door verca