Straks vertrek ik op weekend in Malle.
Daar komen we dit keer samen voor een herbronningsweekend. Ditmaal is het super belangrijk omdat een nieuwe Coôrdinator gekozen wordt en de nieuwe verkozen afgevaardigde van de verschillende lekengroepjes worden voorgesteld.

Men vroeg me een woordje over de voorbije tien maanden in Open Hart Bierbeek te zeggen. Ik veronderstel dat het niet altijd duidelijk is voor wie niet weet wat Open Hart in Bierbeek eigenlijk is maar je mag het altijd vragen hoor. 

 Dit heb ik er van gemaakt:

Open Hart: Een open huis? Een thuis?

De voorbije tien maanden:

De eerste maanden was het vooral thuiskomen en wennen. Wennen aan het nieuwe, aan de parochie, aan de mensen en tegemoet komen aan de vragen die op ons afkwamen.

We zagen onszelf veranderingen doormaken en groeien.

Groeien in de manier waarin we omgingen met wat zich aanbood en in het zoeken naar manieren hoe we de mogelijkheden die er kwamen konden invullen volgens de spiritualiteit van het H. Hart en dus ook van Open Hart.

Zo zagen we onze manier of moet ik zeggen mijn wijze van het benaderen van mensen die kwamen aankloppen veranderen.  Eerst was het een beantwoorden van hun vraag, daarna kon ik ook echt tijd maken voor hen en naar hen luisteren

Ook in het benaderen van mensen die om financiële steun komen vragen zie ik verandering. We luisteren niet alleen naar hun verhaal, maar vragen hen ook of dorst hebben of als ze al gegeten hebben. Soms bieden we hen een maaltijd aan en soms nemen ze liever iets mee.

Dan hebben we de parochiale vergaderingen die in de pastorie doorgaan. We proberen hen hartelijk te ontvangen en zorgen voor een drankje en een kleine versnapering.

We proberen mensen met een hart te zijn voor mensen, maar we blijven mensen  en soms schieten we al eens tekort, of hebben we een mindere dag. Maar we herpakken ons en gaan door. Ik spreek hier met we, maar ik beken dat ik ook hier eigenlijk ‘ik’ moet zeggen!

Onze leken vergeten we natuurlijk ook niet! Ook hen ontvangen we met hartelijkheid.

Het lekengroepje heeft er zijn thuis gevonden, ik hoop toch dat ik dit zo mag zeggen. Zij komen er maandelijks samen: we beginnen nogal eens met een soep van het huis, soms brengt iemand anders die mee, dit volgens afspraak en eten daarbij elk zijn meegebrachte picknick op. Daarop volgt de eucharistieviering  in de kapel gevolgd door het bespreken van het  item dat door iemand van de groep is voorbereid.

Ook de stuurgroep heeft er zijn plaats gevonden. Op geregelde tijden komen we samen en ook hen proberen een hartelijk welkom te bezorgen.

De stiltedagen die in het huis doorgaan zijn wat minder geworden wat het aantal mensen betreft die belangstelling toont, misschien moeten we een andere formule bedenken. Germaan zou er voor kiezen om dit in handen van de leken te geven.  Vanuit die gedachte zijn een paar ideeën voor de toekomst naar voor gekomen.

Met dit punt gaan we al wat kijken naar de toekomst toe. Hoe zien wij die? Waar dromen wij van?

Mijn droom is het dat steeds meer mensen de weg zullen vinden naar Open Hart in Bierbeek, dat ons huis werkelijk een ‘thuishaven’ kan zijn voor de leken.

Doch dit kan geen werkelijkheid worden zonder jullie (leken).

Tot op heden zijn we slechts met twee: Germaan en ik, maar ergens dromen we van een derde (vierde) aanwezige die met ons meeleeft;

we dromen ook van een grotere aanwezigheid en/of hulp vanuit de lekenbeweging. Dan pas kunnen we bloeien: ‘met meer mensen kan je meer…’

Open Hart heeft zoveel mogelijkheden en mijn vraag naar jullie toe is: Hoe kan de lekenbeweging die mogelijkheden benutten, wat kunnen en willen we er mee doen.

Misschien een voorbeeldje, een mogelijkheid:

 De stiltedagen zouden we graag in handen van leken geven. 

Die gedachten bracht ons bij een volgend voorstel namelijk om deze dag een ‘thuis-kom-dag’ te noemen: namelijk een dag om thuis te komen bij jezelf, bij anderen, bij Onze Heer. 

We dachten er aan om dit telkens de eerste vrijdag van de maand te doen. Daarmee plaatsen we ons in de lijn van een oude traditie uit de H.Hartspiritualiteit, die ook voor Pater Chevalier belangrijk was.   

Volgende week staat een gesprek op de agenda waarin misschien een mogelijkheid ligt om te bekijken of iets concreet uitgewerkt kan worden en dan kunnen we daar mee van start gaan, we zullen zien en hopen dat zo’n dag jullie kan bekoren. Wij zullen je van harte welkom heten.

Een  mogelijke invulling van die dag zou kunnen zijn: zoals de Emmausgangers met een paar mensen op wandel gaan, en praten over wat ons bezig houdt of bezwaart. De omgeving en de mooie natuur

van Bierbeek biedt daartoe ideale mogelijkheden.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Of indien men daar voor kiest: invidueel op stap gaan met een bezinningstekst waarna bij thuiskomst, indien gewenst, een gesprek kan ontstaan.

Dit zijn een paar gedachten, mogelijkheden waar we aan denken, maar ik denk en geloof dat wanneer we samen willen nadenken over de mogelijkheden en samen iets willen doen dat we op goede weg zijn en dat Ons Heer tevreden glimlachend bij ons aanwezig is. 

Dank u