Blog van filosoofje / Rita Leven met een open geest. Geef je hart en je ziel ruimte in je leven.
04-06-2010
Je stem laten horen... Laten horen waar je voor staat... Delen is vermenigvuldigen...
elke zin spreekt aan, of niet?
Je stem laten horen: ook jou, mijn mening, mijn gedachten tellen, ze kunnen belangrijk zijn en toch... Ik vind dit allemaal mooi, maar ik heb geleerd mijn mond te houden, te zwijgen want als je een iets andere mening hebt dan als 'normaal' gezien wordt in de groep mensen waar je bij aanwezig bent dan lijkt het alsof men is vastgeroest in bepaalde ideeën, gewoontes, stromingen. Als je dan eens iets anders voorstelt lijkt men je niet te horen of doet men alsof men het niet hoort. Dit is denk ik het gemakkelijkst, want dan kan men doen wat men al zo lang gewoon is. Het nieuwe kadert niet in wat men al jarenlang kent. Het voel niet fijn aan als je niet gehoord wordt, als mijn niet even luisterd of als men wat je aanbrengt neegeert. Menige keer heb ik daardoor afgehaakt in groepen, vergaderingen, daar ga ik niet meer naar toe. Wat zit je in een groep te doen als jou mening niet telt, als men niet naar je luistert, als men niet open staat voor eens iets anders? Maar is dit wel goed? Wat bereik je door weg te gaan? Wel voor mij bereik ik ermee dat ik me niet afgewezen of genegeerd voel en ik kan mijn tijd besteden met dingen waar ik me wel goed kan blijven bij voelen en toch... toch blijft het hangen, toch zou je willen dat men naar je luistert... Ach, jij bent nieuw in de groep, de gemeente, de parochie en zij zijn er al zoveel langer... zij kennen de slag van de zweep... maar zo blijft alles bij het oude; dit is het gemakkelijkste maar toch... Mensen blijven weg in kerken... een beetje vernieuwing, een beetje tegemoet komen aan zij die andere ideeën hebben opgedaan in hun leven, die misschien opener staan, die niet zo in één richting kijken maar breder zien... Ach, wat heeft het voor zin?
En toch: delen is vemenigvuldigen. Je mening delen, doorzeggen, doorgeven... misschien ooit wordt het ooit eens herhaald. Misschien ooit is er iemand die de bedenking maakt dat je ook wat te zeggen hebt en dat wat je zegt de moeite waard is. En dan... ja dan, durf je eindelijk meer naar buiten te komen met jouw ideeën, dan is er misschien iets waarvan men zegt: laten we dit eens proberen
Weet je om gehoord te worden moet je in sommige groepen 'hoge diploma's' hebben, dan luistert men naar je, ook al heb je niets nieuw te brengen en is alles al gekend of al gezegd. Ik wordt er zo moe van... van die mentaliteit... en weet je: het is algemeen aanvaard, hoe je er ook tegen vecht, je wind de strijd niet.
Ik vind het zo erg om steeds te moeten horen: die heeft dit of dat diploma, het zijn bekwame mensen, ook al zie je ze nooit in de kerk... naar hen wordt gekeken, geluisterd
Ik heb afgehaakt, ik ga minder en minder mijn mening naar buiten brengen... gewoon doen wat je van harte doet en de rest laat je aan hen die denken het te kunnen doen zoals het altijd al gedaan is geworden.
Verandering gaat niet eenvoudig, men heeft angst voor verandering... ook ik... soms en soms niet. Ik hou van verandering, ik hou van nieuw... van ontdekken... van proeven en om die dingen die ik waardevol vind in mijn leven waar te maken
Verandering kan vreugde met zich meebrengen, het is de moeite om ze te ontdekken. Dit wil niet zeggen dat het oude aan de kant moet geschoven worden, nee wat goed is moet men behouden maar men moet wel durven iets nieuw brengen... we moeten durven vooruitgaan Maar soms belemmerd men je dit te doen en dan denk ik dat je beter je eigen weg gaat
Dit zijn een paar bedenkingen van vandaag, ik ben er nog niet helemaal uit... ik wou dat ik en anderen die iets nieuws laten horen of aanbrengen gehoord werden, dat er geluisterd werd en dat er besproken werd wat en hoe men iets kan inpassen.
Weet je zelf heb ik tegenwoordig niet de energie om te doen, misschien heb ik het opgegeven... Ik weet alleen dat ik het gevoel heb dat ik er beter geen energie meer aan besteed, dat ik op die manier ook niet ontgoocheld terug kom van één of ander vergadering.
Tevreden zijn met wat je wel hebt, dit is al heel veel maar soms... dan hoor je iets en heb je een idee die zou kunnen iets betekenen maar je hebt geleerd te zwijgen, men luistert toch niet echt!
Het schreeuwen van de daken bvb, soms zou ik het willen, maar het zou wel eens kunnen dat men zelfs dit niet hoor en daar sta je dan boven op je dan
Ik heb het weer eens afgeschreven wat me bezwaard, me bezig houdt en waar ik me vragen bij stel Groetjes en tot ...
