Yves Liégeois, de ietwat excentriek uitziende procureur-generaal van
Antwerpen, die volgend jaar inapril op
pensioen gaat, heeft een idee gedropt waarover e.e.a. te zeggen valt. Hij stelt
nl voor voortaan DNA-materiaal te verzamelen van elke pasgeborene en van alle
nieuwkomers in dit land en die bij te houden in een databank. Zijn voorstel
krijgt al meteen tegenwind van de privacycommissie, maar dat zijn we al gewend.
Die privacymensen lopen gewoon achter de feiten aan. Zoals ik al eens eerder stelde,
bestaat er geen privacy meer in onze gedigitaliseerde samenleving. Wie een
kredietkaart, een GSM, een computer of iets dergelijks activeert, is meteen
zijn privacy kwijt. Het alternatief is te gaan leven als een kluizenaar. En zelfs
dat zal niet meer helpen als men een dossier heeft bij zijn huisarts of als men
binnenkort uw vingerafdruk zal plaatsen in de chip van uw elektronische
identiteitskaart.
Wat in deze zaak m.i. wel interessant is, is dat ook nieuwkomers DNA-materiaal
zullen moeten afgeven. Dat zou dan moeten gebeuren vanaf het ogenblik dat ze
een aanvraag voor een verblijfsvergunning doen, nog vóór men weet of ze die al
dan niet gaan krijgen. Als men die immers pas zou geven als ze een vergunning
krijgen, dan heeft men er geen van wie géén vergunning heeft bekomen en laat
het nu juist die mensen zijn die meestal de illegaliteit in gaan en misschien
zo in het criminele milieu terecht. Wie weigert DNA-materiaal af te geven
krijgt dan ook automatisch géén verblijfsvergunning, zodat dit systeem would-be
criminelen zou kunnen afschrikken.
Zelfs bovenstaande hypothese is dan nog altijd geen garantie voor de
duizenden criminelen zonder verblijfsvergunning, die ongeveer de helft uitmaken
van onze gevangenisbevolking, maar men moet ergens mee beginnen.
---
En
nu we het toch over criminelen hebben. In dezelfde krant met het interview met
Yves Liégeois, stond er een tweede met de vader van een Syrië-strijder die na
zijn terugkomst was aangehouden, vrijgelaten en nu weer is aangehouden omdat
hij zich niet had gehouden aan de afspraak geen contact meer te zullen hebben
met leden van Sharia4Belgium. Volgens vader Saïd L. is zoon Walid geen
extremist, wel een vrome moslim. Ik ben bereid die man te geloven, want dat
maakt er zijn zaak niet eenvoudiger op. Niemand is immers gevaarlijker dan een
vrome moslim. Als diens imam hem nl morgen komt vragen zich op te blazen voor
de zaak van Allah, is de kans groot dat hij dat ook zal doen. Hij krijgt dan nl
de hemel gegarandeerd plus 77 (of zoiets) maagden! De vroomste moslim kan morgen
een zelfmoordterrorist zijn
N-VA blijft het politieke nieuws beheersen. Nadat de partij eerst met
haar sociaal-economisch ontwerp en daarna met haar institutioneel ideaalbeeld
de politieke belangstelling in de ban hield, scoort ze nu met m.i. dé politieke
transfer van het jaar. Johan Van Overtveldt, hoofdredacteur van Trends, het
grootste economische weekblad van Vlaanderen, stapt in de politiek en in de
N-VA.
De
politieke benadering van de Belgische politieke chaos (anders kan men dat niet
noemen) door Trends loopt al een tijdje bijna parallel met die van de N-VA en
met de verzuchtingen van heel wat Vlaamsnationalisten. Denk maar aan het
uitbrengen van het schandaal rond het ACV, Arco en Co, maar ook aan de meer dan
gerechtvaardigde kritiek die er is op de zgz relancepolitiek van de regering Di
Rupo en de machteloosheid van de zes regeringspartijen om eindelijk eens iets
structureel uit te werken. Zelfs de E.U., die België een pluimpje gaf voor de
geleverde inspanningen om een fatsoenlijk budget voor te stellen, kon niet
nalaten om nogmaals te wijzen op het gebrek aan structurele maatregelen. Het
blijft knip en plakwerk, dat de meeste problemen alleen maar ingewikkelder
maakt denk maar aan allerlei last-minute wijzigingen bij diverse wetten
(liquidatiebonus, statuut arbeiders/bedienden, de gerechtelijke splitsing
B-H/V) - en misschien is dat nog de bedoeling ook, nl dat men straks het bos
niet meer zal zien door de bomen.
Van Overtveldt is economisch onderlegd, verbaal sterk (wat hij in enkele
Ter Zake uitzendingen al getoond heeft), heeft een enorme expertise én
dossierkennis, ervaring zat en is charismatisch. Ik denk niet dat er in onze
politiek veel van dit soort rond lopen, al moeten we natuurlijk nog afwachten
of hij zijn ideeën straks ook buiten de N-VA verkocht zal krijgen. Politiek
blijft een beestenspel, zeker in dit land. Toch is de kans groot dat nog meer
liberalen nu definitief de Open VLD de rug zullen toe keren, iets wat die
partij trouwens dubbel en dik verdient. Het grote verschil tussen N-VA en Open
VLD is, dat de partij van De Wever een liberaal discours volgt met een Vlaams
accent, terwijl de partij van Rutten kiest voor een Belgische benadering, die
Vlaanderen alleen maar armer zal maken. Zopas raakte trouwens nog bekend dat
Gwenny, die nu bij hoog en laag het confederalisme van haar partij afzweert,
datzelfde confederalisme enkele jaren geleden de hemel in prees (op internet
zou daarover een filmpje circuleren).
Enfin, ik zal Van Overtveldts wekelijkse commentaar in Trends missen, al
denk ik wel dat de meeste van zijn collegas er eveneens zo over denken.
Daarmee blijft Trends zowat het enige opinieweekblad, buiten natuurlijk t
Pallieterke, dat rechtuit opkomt voor de meer dan gerechtvaardigde Vlaamse
verzuchtingen en waar men niet tussen de regels moet kunnen lezen om te snappen
waarover het gaat. De verkiezingen van mei 2014 zullen uitwijzen of Van
Overtveldt de N-VA veel nieuwe kiezers zal aanbrengen, maar zijn overstap
blijft in elk geval een straffe zet.
De
affaire Electrawinds komt weer in het nieuws. Ik heb daarover al een blog
gepleegd op 25 oktober (Don Quichot in Vlaanderen), waarin ik o.m. vertelde
dat zowat elk bestaand overheidsfonds aan Electrawinds veel geld heeft geleend.
Men spreekt van een totaalbedrag van rond de 100 miljoen euro! De contracten
met die fondsen werden zo opgesteld, dat ze in feite binnen Electrawinds weinig
of niets te zeggen kregen en de macht in handen blijft van de oprichters, in
casu de Luc De Sender en familie, een ex-garagehouder uit Oostende, afgeschermd
door de keizer van die stad, die zelf enkele jaren voorzitter van de
maatschappij mocht zijn, maar daarvan afstand heeft moeten doen wegens
mogelijke belangenvermenging. Met de zoveelste kandidaat geldaanbrenger, Duco
Sickinghe (ex-Telenet big boss), kan er maar geen akkoord gemaakt worden omdat
die, in tegenstelling met fondsen geen peetvader achter hem heeft staan die hem
tot iets kan verplichten. Sickinghe geeft alleen geld als hij Electrawinds kan
controleren en dan heeft de clan De Sender niets meer te vertellen, terwijl
deze steeds gewend was geld te krijgen van staatsfondsen die zich verder niet
met de leiding van de zaak bemoeiden. En er is meer.
Het blijkt nu nl dat Electrawinds buiten van de overheidsfondsen ook
geld kreeg van coöperatieve spaarders via een vehikel dat Groenkracht heet.
Die coöperatief, die nota bene - werd opgericht vanuit Electrawinds, haalde
al een kleine 20 miljoen euro op door spaarders een hoog dividendrendement voor
te spiegelen dat in beperkte mate fiscaal is vrijgesteld. En nu komt het:
Groenkracht heeft vooral achtergestelde leningen in portefeuille en géén harde
bezittingen. M.a.w. mocht met Electrawinds definitief fout lopen - en die kans
bestaat dan zal Groenkracht een soort piramidespel geweest zijn. Zeg maar fraude.
Vande Lala was niet alleen enkele jaren voorzitter van Electrawinds (van
december 2007 tot mei 2010), hij zat eveneens in de raad van bestuur van
Eldepasco, het huidige Northwind, waarin Electrawinds aandeelhouder was en
zetelde tot 5 december als vast vertegenwoordiger van de firma in het Belgian
Offshore Platform. Nu blijkt hij ook aandeelhouder te zijn van Groenkracht.
Dat heeft men pas ontdekt uit een vroegere vennootschapsbalans*, waaruit blijkt
dat er hem in 2012 nog voor 1185 euro dividenden werden uitgekeerd, een
equivalent van een aandelenpakket met een totale waarde van 20.000 euro.
Er
wordt wel eens gezegd dat het moeilijker is om een socialist van geld af te
houden dan een hond van worst. Het geval Vande Lala en Electrawinds is daar een
mooi voorbeeld van. Het wordt dan ook uitkijken, hoe deze zaak verder zal
evolueren en of (en hoe) Vande Lala zich er deze keer uit zal kunnen redden. Wordt in
elk geval vervolgd
* Evenals rode Rudy (De Leeuw), voorzitter
van het ABVV, bleek ook Vande Lala een vennootschap te hebben opgericht. Hij
zou die ondertussen hebben opgedoekt, wat mede zou kunnen verklaren waarom de
taks op de liquidatiebonus pas nu verhoogd wordt. Slippendrager Geens mag die
verhoging nu wel wat wijzigen en uitstellen, op het (letterlijke) einde van de
rit, zullen de Belgische ondernemers het geweten hebben
Ik
was het haast vergeten, maar op VTM werd het op zondag even aangekondigd:
maandag 11 november was het de IJzerbedevaart, of wat ervoor moest doorgaan.
Het stond inderdaad al van vorig jaar vast dat de bedevaart voortaan niet meer
einde augustus zou plaats vinden, maar wel op 11 november, samen met de
Belgische festiviteiten. Als ik me niet vergis, had ik vorig jaar al geschreven
dat ook deze Vlaamse gebeurtenis zo door België gerecupereerd werd.
Het is trouwens moeilijk nog over een gebeurtenis te spreken. De
IJzerbedevaart is eerder een non-event geworden, een uit de kluiten gegroeide
buurtkermis in een tent naast de weide, waar volgens de organisatoren - zon
500 mensen aanwezig waren, die van de organisatie inbegrepen. Een lachertje voor wie zich nog de tienduizenden herinnert
die ooit op de IJzervlakte hun geloof in Vlaanderen kwamen betuigen. Toen men
nog openlijk opkwam voor amnestie en zelfbestuur. Nu praat men alleen nog over
vrede, een weliswaar eervolle, zij het goedkope wens die men tot in der
eeuwigheid kan blijven gebruiken, want zolang er mensen zijn, zal er wel ergens
oorlog zijn.
De
IJzerbedevaart is definitief in de vernieling ingereden door de linkse tak van
de ter ziele gegane Volksunie (zou Bert Anciaux er geweest zijn?). Voor de
echte Vlamingen is er gelukkig nog de IJzerwake, in dezelfde regio en met de
vroegere idealen gekoppeld aan de besognes van de huidige Vlaamse beweging. In
Steenstrate komen er toch nog enkele duizenden i.pl.v. de inhoud van één tent.
Van officiële zijde was er kabouter Peumans, misschien in hoofde van zijn
politieke functie als voorzitter van het Vlaamse parlement, maar dat is niet
zeker. Peumans manifesteert zich al langer als een niet geleid projectiel dat vindt dat elders het
gras groener is
Tenslotte nog twee bemerkingen die tekenend zijn voor de verwatering van
de IJzerbedevaart:Elke bezoeker kreeg een
nepbloempje met daarop het woord peace. Zelfs dat kon blijkbaar niet meer in de eigen taal. De hele bedevaart duurde ±
anderhalf uur, maar men moest één uur wachten vóór het woord Vlaanderen de eerste keer
viel (tijdens het voorlezen van een gedicht van Anton van Wilderode). Als het van dat huidige IJzerbedevaartcomité afhangt, dan wordt de Vlaamse zelfstandigheid een sprookje.
In
mijn blog van 1 november (Confoederatio belgica) schreef ik nog dat de N-VA
kiest voor een confederalisme volgens Zwitsers model. Wat dat betekent, werd
gisteren in De Standaard uit de doeken gedaandoor ene Willy De Wit, medewerker bij de economische denktank
Workforall. Enkele voorbeelden:
-Het bruto binnenlands product
(bbp) bedraagt in Zwitserland 78.881 dollar (in België: 43.651).
-Elk kanton bepaalt zijn eigen
belastingsvoet, zodat men er tweemaal zal nadenken alvorens belastingen ter
verhogen, om geen bedrijven te zien vertrekken naar een ander kanton. Als
gevolg daarvan, blijven de tarieven laag.
-De totale belasting bedraagt er
tussen de 20 en de 40%.
-De totale fiscale en
parafiscale druk is nooit hoger dan 30% (in België 51!).
-De werkloosheid bij de
beroepsactieve bevolking schommelt rond de 3%.
-De staatsschuld bedraagt 42%
(in België over de 100!).
Wat krijgen de Zwitsers van hun overheid terug?
-Een uitstekend onderwijs.
-Een prima wegennet.
-Een kwalitatief hoogstaand
openbaar vervoer (ik heb dat in september zelf nog kunnen vaststellen; zie mijn
blog van 18 september).
-Veilige en nette steden.
-Een sociale zekerheid om U
tegen te zeggen.
Zwitserland is ook een veeltalig land. Wie van kanton verhuist, moet
alle officiële zaken regelen in de taal van zijn nieuw kanton. Geen
faciliteiten, vetos, alarmbellen en andere uitvindingen waarin onze
francofonen zo sterk zijn.
En
dan zijn er in dit land mensen, liberalen nog wel, die vinden dat
confederalisme niets voor ons zou zijn. Rutten, prof De Grauwe en De Gucht zijn
al tevreden als de fiscale druk hier iets onder de 50% zou liggen. En laat De
Gucht dan nog dreigen met Europa. Zwitserland is daar ook niet bij en geen
enkele Zwitser ligt daar wakker van, ook niet van het feit dat ze geen
topfuncties bij datzelfde Europa kunnen bekleden om er niet veel meer te doen
dan hun zakken te vullen.
Ik
kan best begrijpen dat een confederalisme in dit land, zelfs áls het er zou
komen, niet meteen alle voordelen zal geven die men in Zwitserland nu al heeft.
Het zou echter het begin kunnen zijn van een echte verandering, die heel onze
regio ten goede zou komen. De belastingconcurrentie tussen de kantons en de directe
democratie (via referenda), maken dat de Zwitsers zon 80% rijker zijn dan
gemiddelde Belg.
I.v.m.
de crisis in het uitgeverswereldje en meer bepaald in de geschreven pers, zou
het niet slecht zijn dat de verantwoordelijken van die uitgeverijen zichzelf
eens afvragen, in hoeverre ze daar zelf nog mee voor tekenen. Zoals ik reeds
schreef, heeft bv het verhaal van de Gazet Van Antwerpen weinig met de crisis
zelf te maken gehad, wél met de ruk naar links die de Vlaamschristelijke krant
gemaakt had, nadat ze door Concentra werd overgenomen.
In
het vakblad De Journalist werd recentelijk door de vakgroep van de UGent een
profiel geschetst van de Vlaamse journalist. Daaruit bleek, dat 53% van onze
huidige Vlaamse journalisten voor links stemmen (SP.a en Groen). Percentsgewijs
betekent dat driemaal zoveel als het aantal kiezers dat voor die partijen
stemt. En, als het een troost mag wezen, het is ooit nóg erger geweest. Eenzelfde
profielschets uit 1999, het jaar van het dioxineschandaal en de start van de
eerste Verhofstadt regering, gaf toen liefst 83% voor roodgroen (51% van de
Vlaamse journalisten stemden toen voor Agalev en 32% voor SP.a/Spirit!).
Zelfs
in kranten die zich niet uitgesproken links situeren, bulkt het van
linksgezinde scribenten. Denk maar aan de zelfverklaarde kwaliteitskrant De
Standaard met zijn Bart Brinkman, Ruud Goossens, overgekomen van De Morgen (en
vader Paul, ex-68 linkse studentenleider, die regelmatig een blog mag
schrijven, evenals oud Tv journalist Zinzen). Voeg daarbij Reynebeau, die
eerder belgicist is, maar in die hoedanigheid wel het huidige linkse federale
beleid mee verdedigt. Wat staat daar tegenover? Zo goed als niets, buiten een
sporadisch artikeltje van de geadelde Mia Doornaert (ze kreeg de titel van barones )
en langs Vlaamsnationale kant een column van Peter De Roover, zowat de enige
Vlaamsnationalist die regelmatig in onze media aan bod mag komen. Dat gebeurt ondanks
het feit dat hij chef-politiek is van Doorbraak, het maandblad van de VVB. De
man is in het dagelijks leven nl leraar in het technisch onderwijs,
waar hij het allochtone verhaal dagelijks aan den lijve ondervindt en dan ook
regelmatig met doorslaande argumenten af kan komen. De verhalen van die andere
columnist Lukas Van der Taelen, nota bene: Vlaams parlementair voor Groen, zijn
zeker voor wat Brussel betreft, waar hij woont - meestal rechtser van inhoud
dan die van de zgz officiële politieke verslaggevers, die het toch zo moeilijk
hebben om objectief te blijven.
In
de huidige mediacrisis, zou het geen kwaad kunnen, mochten de diverse uitgevers
van de herstructureringen gebruik maken om het linkse kaf van het
centrumrechtse koren te scheiden. De linkse progressief uithangen loont niet
meer, vraag het maar aan Patrick Janssens. Het niet te loochenen feit, dat de
VRT al decennialang de linkse kaart trekt en niet tegenstaande dat, Vlaams
links in de stemhokjes toch steeds verder wegkwijnt, is daar het duidelijkste
bewijs van. Lezers en kijkers vragen een objectieve berichtgeving.
Journalisten, die daartoe niet in staat zijn, zoeken beter een andere baan. En
een uitgever die zijn lezers wil behouden, zou daar rekening mee moeten houden.
Aan lef heeft het De Gucht nooit ontbroken, al heeft hij er voor intern
Belgisch gebruik weinig baat bij gehad. Met wie heeft die man nu nog géén ruzie
gehad, eigen partijgenoten inbegrepen?
De laatste in de rij is niemand minder dan
de Belgische fiscus, die zo maar even 900.000 euro van hem wil krijgen, omdat
hij geen belastingen heeft betaald op de winst bij de verkoop van aandelen. In
feite gaat het om twee zaken. Voor één ervan is hij al veroordeeld, maar is hij
nu in beroep gegaan. Hij noemt het te gek voor woorden. Die De Gucht doet me
denken aan Albert II, die de mensen ook altijd kwam vertellen hoe het moest en
zelf de regels overtrad.
In
het interview dat de aandelenspecialist uit Berlare (weet je het nog met die
Fortis aandelen, destijds?) gaf in De Zevende Dag, kon De Gucht ook niet
nalaten nog eens na te trappen naar de N-VA en haar confederalisme. Dat zou,
volgens hem, van België een rompstaat maken, waarmee Europa nog nauwelijks
rekening mee zou houden en zouden onze politici het mogen vergeten nog ooit een
belangrijke Europese post in de wacht te slepen, genre de zijne of die van de
Natte Dweil. Jongens, jongens, toch! Wat hebben die Europese verkozenen van ons
al gedaan voor Vlaanderen? Helemaal niks, rien, niente, ingenting, nitschewo!
Als er al eens een discussie was tussen Vlamingen en francofonen, in de Rand of
in Brussel, dan koos Europa steeds voor de laatste en was er nooit een eigen
europarlementair met een serieus mandaat die het voor de Vlamingen opnam.
Als Europa ons straks links zou laten liggen, wat gaan ze dan doen na
een eventueel voor Europa negatief referendum in Catalonië, in Schotland, in
Baskenland? Allemaal in een cordon sanitair steken? Men is niet overal zo
politiek enggeestig als in België.
Tenslotte nog dit: De Gucht zegt zijn Europese termijn te zullen uitdoen
en geen kandidaat te zullen zijn bij de verkiezingen van 25 mei 2014. Wel wil
hij de Open VLD tijdens de verkiezingscampagne steunen. Ik heb zo het vage idee
dat daar niet iedereen bij de Vlaamse liberalen even gelukkig mee zal zijn,
zeker niet als hij het gevecht tegen de fiscus zou verliezen
