Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
11-06-2010
DAG 5:BAD TENNSTEDT- MEUSELWITZ - 128 KM.
DAG 5:BAD TENNSTEDT- MEUSELWITZ - 128 KM.
Vanmorgen in volle zon en nog maar eens met de wind in de rug vertrokken. Vandaag staat er een meer dan forse wind in het Westen, bijna de hele dag in het voordeel en af en toe een paar kilometers rechts in de zij. Het parcours is de eerste 80 km niet al te zwaar en de kilometers vorderen zeer goed. Om 10.45u staat Wim na ongeveer 80 km ons op te wachten voor het middageten. Tot dan fietsen we over prachtige, niet al te drukke wegen. Verderop na het eten, krijgen we meer slechte wegen onder de wielen, voorzien van echt diepe putten. Het is dus erg goed uitkijken om al die dingen te vermijden, die je een fietser niet toewenst. Na een afdaling van 3 km over een kasseiweg (zeker minstens 4 sterren waard) komt Jos B. beneden met een gebroken ketting. Hij wil zeker de weg verder al fietsend vervolgen, de reservefiets bied dan de oplossing. Wel pedalen van een ander type, maar het 2e paar schoenen van de Nest, passen Jos perfect. Ook de fiets past als gegoten en Jos fietst verder alsof er niets gebeurd is. We flirten een drietal keren met een regenbuitje (paar druppeltjs) maar blijven verder droog. Maar al wat meer naar het einde toe, heeft Jos V-D.L. af te rekenen met een lekke band en ook Jaan rijdt nog eens lek op 2 km van het hotel. Het hotel is enkel te bereiken via een vrij slecht keienpad, het heeft zeer ruime kamers en vanop het terras, maar ook vanuit onze kamers, hebben we een prachtig uitzicht op het meer, waar duchtig wordt gezwommen. We drinken met z'n allen een paar lekkere pintjes op het terras en gaan wat later naar onze kamers om te douchen. Nest , Jef en Harry gaan zwemmen in het Meer en vinden heet water erg aangenaam. Voor ons avondmenu, mogen we zelf kiezen van de kaart, meer moet dat voor een fietstoerist echt niet zijn. Morgen trekken we de Tsjechische grens over, op weg naar ons einddoel PRAAG !
Vannacht wakker geworden van een fors onweer, en opgestaan met een bewolkte hemel. En na een goed ontbijt op tijd vertrokken. Al zeer vlug fietsen we met een stralende zon op onze body. Na het verlaten van de stad krijgen we al meteen een stevige klim van +/- 7 km te verwerken. Onze gps stuurt ons door een bospadje dat blijkbaar ooit geasfalteerd is geweest, maar na een slecht stuk wordt de weg, al vlug, veel beter. We besparen ons wel een 8-tal km. Verderop gaat de rit vandaag over wat we een Ardennen -parcour kunnen noemen. Wim staat weer op de plaatsen waar we hem verwachten, precies of dat is vanzelfsprekend. Ook in het vroegere Oost-duits gebied fietsen we over prachtige wegen, zeker een aanrader voor fietsers. De temperaturen lopen vandaag regelmatig op tot boven de 28 graden. Al voor 16.00u genieten we op het terras van het hotel van ons eerste pintje.
Onze start staat in het teken van de vorige dag, na het ontbijt krijgen de fietsen een stevige beurt. Ze zien er zo smerig uit dat je de verkeerde fiets zou nemen. Ook de Duitse sim-kaartjes moeten nog geinstalleerd worden. Met dat alles starten we bijna een uurtje later dan voorzien. We weten niet of Soest, als vroegere Belgische basis er voor iets tussenzit, maar alle drie gps-en (ook die van Wim in de auto) laten het na enkele kilometers afweten. Wij zitten op dat moment met een beeldscherm dat blijft staan en volgen een weg die verdacht veel lijkt op de door gps aangegeven route. Wanneer we het juiste signaal krijgen, zijn we ongeveer 7 km van het voorziene parcour verwijdert. Een zeer vriendelijke, Duitse meneer legt ons uit hoe we via een prachtig fietspad terug op ons parcour komen. Nog voor de middag heeft de Jef weer pech, zijn schakelsysteem laat het afweten. Wij trachte dit euvel te verhelpen, maar uiteindelijk zal een fietswinkel in Büren voor de oplossing zorgen. Na ongeveer 25 km kan hij ons terug vervoegen. We fietsen vandaag over prima wegen (fietspaden) met prima weersomstandigheden en een temperatuur van boven de 25 graden. Regen zien we ook vandaag maar dan zitten we veilig in ons hotel. En voor hen die weer benieuwd zijn of we goede hotels hebben, die zijn tot nu prima en we zullen weer moeten oppassen of we komen met overgewicht terug thuis.
Na een stevig ontbijtbuffet staan we op tijd klaar om te vertrekken. Al vlug komen we in het stedelijk en industrieel gebied van de Ruhr. Bij het verlaten van Duisburg valt de eerste flinke regenbui. We zijn op dat ogenblik blij dat we gekozen hebben voor het RUHRTAL-fietspad. Het is wel flink zoeken om op dat fietspad te geraken. Al redelijk vlug krijgt ons enthousiasme een flinke deuk, verwisselen van oever is soms zeer slecht aangegeven en minstens 2/3 van het parcour gaat over niet-verharde paadjes, van dolomiet tot fijne steentjes en flinke stukken kasseien of iets dat daarop moet lijken. Misschien valt dat bij prima weersomstandigheden wel mee, maar wij kregen echt bar slecht weer te verwerken. Van fikse regen tot echt onweer met licht en klankspel en regen waardoor je geen 10 meter ver kon kijken. Wel zeker op een 10-tal plaatsen moesten we afrekenen met versperringen wegens werken en nergens was er een alternatief aangegeven. En in een forse regenbui brengt dan zelfs een goede fiets-gps GEEN oplossing. Op 1 plaats was het enige alternatief een klauterpartij van +/- 2 km met de fietsen aan de hand. Onverharde weg met een stijgingspercentage van 15 tot 20 % op een rots (rot) parcour. Na 198 km komen we om 21.00u verschrikkelijk smerig, als verzopen kiekens in het hotel aan.(waar ze van de hele dag geen druppel hadden gezien) De fietsen wat fatsoeneren zal voor morgen zijn. De kok heeft het hotel al verlaten, maar de bazin (hollands) samen met nog aanwezige personeel zorgen nog voor een stevige maaltijd, die we zeker wel verdient hebben. Dan nog 2 akkefietjes, die het vermelden zeker waard zijn:
- Jef V.D.L. krijgt de eer van de eerste lekke band op een rotslecht stuk van het geroemde fietspad. Onze handige Harry staat onmiddellijk klaar om voor de 1e keer een fietsbommetje met opzetstuk uit te proberen. Het 1e ventiel is al meteen naar de filistijnen. Een 2e binnenbandje brengt dan de oplossing. - Het 2e akkefietje staat op Suske zijn KONTO. Hij wil zijn fiets iets properder maken en kiest voor een grote plas, met daarin een vrij diepe kuil (niet te zien) en als gevolg een stevige valpartij. Flink wat schaafwonden en blauwe plekken worden zijn deel.
Bij de start toch wel wat mensen opgekomen om ons uit te wuiven. Het is wat frisjes en ook bewolkt maar we hebben de wind in de rug. Voor de rest van de rit fietsen we meestal in de zon. Tussen Best en Son fietsen we voorbij het gekende Airborne-museum, maar we hebben geen tijd om daar te verpozen. Bij onze passages in meer stedelijk gebied, doen onze fiets-gpsjes zeer goed hun werk. Nederland - fietsland- valt tolch wel wat tegen, fietspaden zijn wel breed genoeg en in goede staat, maar houden soms plots op en dan is het zoeken naar het vervolg van onze route. De GPS brengt dan de oplossing. We danken Mark voor het klaarmaken van de routes op onze gps-jes, dat maakt het fietsen heeel wat makkelijker, dit is een investering die zeker zijn geld waard is. Iedereen heeft de rit goed verteerd en we zijn allemaal vrij fris toegekomen aan het hotel om ongeveer 16.00 u. Daar de keuken van het hotel op maandag gesloten is, gaan we vandaag uit eten en wel op de italiaanse toer. We bezoeken ook nog even een plaatselijke kafee
We waren nog maar amper thuis van onze bedevaartstocht naar Compostela toen de eerste plannen voor een nieuwe uitdaging al stilaan opborrelden.
Maar deze keer moest het in plaats van 3 weken eerder iets in de buurt van de 2 weken zijn.
Na een etentje met onze vrouwtjes en een paar gezamenlijke fietstochten, bleven er 2 mogelijke bestemmingen overeind, het zou Rome of Praag worden.
Vooral om organisatorische redenen is het uiteindelijk Praag geworden. De voornaamste redenen hiervoor waren zeker dat Praag een wondermooie stad is en ook dat we heen en terug kunnen fietsen binnen de voorziene 2 weken.
Eens de keuze definitief kreeg ik de opdracht om een haalbare route uit te stippelen, in samenwerking met Jos gingen we samen op zoek naar hotels op haalbare plaatsen voor onze ritafstanden.
We kozen al vlug voor een ietwat noordelijk gelegen route richting Praag, met passages in Werl, Soest en in een boogje om Kassel. Vanaf daar kunnen we ook nog een flink stuk van het vroegere Oost-Duitsland meepikken.
Op onze terugwegpasseren we langs Karlovy Vary (vroeger Carlstadt), Keulen en Maastrichttoch ook steden met een naam als een klok.
De afstanden redelijk verdelen is niet zo moeilijk maar de gepaste accommodatie vinden is vaak heel wat moeilijker. Ook onze koersfietsen fatsoenlijk opbergen is blijkbaar niet overal even vanzelfsprekend.
Voor ons zal het voornaamste nieuwtje er in bestaan dat ik en Jos gebruik zullen maken van een fiets GPS. De oude vertrouwde route kaartjes gaan ook mee in de zakken van onze truitjes.
We hebben ons ook dit keer voorgenomen om dagelijks ons wedervaren kenbaar te maken op dit blog.
We zullen ook regelmatig een aantal fotos op het blog zetten
