 |
|
|
| eigenzinnige kijk op het nieuws, onnieuws, tegennieuws en andere onzin. |
| http://hertevreter.blogspot.com/ |
|
| 08-03-2011 |
 moslims en humor |
|
De godsdienstbeleving in de moslimgemeenschap is een bloedserieuze zaak. Dat weten we onderhands al. Moslims die zichzelf vernietigen in naam van Allah, die de sharia voor de Ummah, de wereldwijde moslimgemeenschap, verplicht willen maken, die de Koran en de woorden van de Profeet als enige leidraad in hun leven accepteren. Ze zijn niet allemaal zo, natuurlijk. De migrantenkinderen nemen een deel van de westerse cultuur over en voelen zich daar goed bij.
Hebben de moslims dan geen gevoel voor humor?
Iedere mens heeft behoefte aan lachen, maar uitlachen is een andere zaak, vooral als het geviseerde doelwit zich niet kan verdedigen.
De confrontatie met de harde, cynische en niets ontziende westerse bijtende humor is een echte cultuurschok voor de moslims. Ze kunnen moeilijk weerwerk bieden tegen de enorme vloed van anti-moslim humor, die hun eigen heel wat mildere humor in de verdrukking plaatst.
We weten dat de moslims zich daar erg druk over maken, maar hun geloof verbiedt ze op dezelfde manier van adequate repliek te dienen. Hun gefrustreerde reacties halen de media niet.
Het is belangrijk te begrijpen hoe de moslimgeest werkt. Daarvoor gaan we ons licht eerst opsteken bij wat we sharia noemen. Enige passages uit wat Wikipedia ons vertelt over sharia.
De sharia (letterlijk: het pad naar levengevend water) is eigenlijk de islamitische Wettelijke Traditie, ook wel de islamitische Wet genoemd, die over alle aspecten van het leven van een Moslim handelt, van dagelijkse activiteiten tot spirituele zaken, strafrecht, economie, ecologie.
De belangrijkste bronnen van de Sharia, zijn als volgt en in die volgorde:
De Koran
De Sunnah van de Profeet Mohammed (zijn leven en zijn uitspraken)
Ijma (consensus) onder Islamitische geleerden
Ijtihad (de opinie van Islamitische geleerden op basis van hun kennis en onderzoek)
De "kerk" waartoe men behoort, is daarbij niet essentieel, wel of men het goede gedaan heeft. Een goede Christen of Jood kan volgens de Islam dus ook naar de hemel gaan, terwijl een Moslim die zich misdraagt in de hel kan terechtkomen. Het is dan ook een kolossaal misverstand te denken dat de Islamitische Wet zou inhouden dat elk inwoner van een Islamitische Staat zich moet bekeren tot de Islam. Integendeel, de Islamitische Wet garandeert aan alle inwoners volledige godsdienstvrijheid. Volgens de Islam kan een mens immers niet oordelen over het geloof van een ander, maar komt dit alleen God toe.
In het Islamitische model staat het gedrag centraal.
In een land waar de sharia geldt, moeten Moslims zich daaraan houden. Niet-moslims kunnen voor zaken als familierecht echter kiezen wel of niet onder de sharia gevonnist te worden. Volledigheidshalve voegen we hieraan toe dat wanneer Moslims zich in een niet-islamitisch land bevinden, zij geacht worden zich te houden aan de Wetten van dat land.
Lees doorÂ…
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
