emigreren verloopt met ups en downs, maar tot nu toe meer ups dan downs. Moesten we terug voor de keuze staan, doen we het weer
Over mijzelf
Ik ben Hilde
Ik ben een vrouw en woon in Selimiye Koyu/Marmaris - Turkije () en mijn beroep is vroeger boekhouder, maar nu blij te kunnen kiezen wat te doen.
Ik ben geboren op 12/12/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: bloemen, natuur, handwerk (kantklossen, haken) en alles wat creatief is.
als je ooit droomt om naar het buitenland te gaan wonen : DOE het en laat je droom waarheid worden
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
29-09-2012
geloof het of geloof het niet ...
Hallo, Belofte maakt schuld, ik ben
er dus. Misschien even beginnen met een foto van Ali Baba vanavond
iets na 7 ... het blijft warm ..
Niet jaloers zijn,
zelf komen !!!
En dan zie ik op mijn broerke's website dat ik
"vroeger al een beetje gek was". Dàt is zijn commentaar
bij deze foto uit de oude doos - iets meer dan 40 jaar geleden
Ik voel me niet gek, ik geniet !!!
Vergeef
me, maar veel nieuws kan ik niet op de blog zetten - hoewel ik het
heel graag zou willen. De Turkse eigenaar(s) van de toren lezen mijn
blog via een Internet vertaalprogramma. Ze begrijpen er maar de helft
van en ... de andere helft verkeerd. En één van de broertjes vindt
het leuk om in het Nederlands commentaar te geven (even kijken naar
de reacties van ene Eddy Gissel - een valse naam gebruiken is niet
echt sympathiek) We blijven het spijtig vinden dat we hier weg
moeten, maar voor mijn part - zoals de zaken ervoor staan - hoe
sneller, hoe liever. Maar ik begrijp nog steeds niet hoe mensen
kunnen veranderen éénmaal ze geld ruiken,
De werken aan onze nieuwe woning vorderen goed : er
staat al een splinternieuwe keuken (heb zelf de kleur en vormgeving
mogen kiezen), er werden heel mooie binnendeuren geplaatst en nu zijn
ze bezig een dak erop te zetten. Alles komt dus goed en ik sta al te
trappelen om de nieuwe tuin aan te leggen.
De dochters waren
hier 2 weken. Natuurlijk SUPER. Afgezien van het dagelijks zwemmeke
dat uren kon duren, bleef alles rustig. Ze genoten van Ali Baba's
keuken en van het samenzijn. Wat bezigheidstherapie : An borduren
en Lieve decoraties maken met mozaïeken voor ons nieuw huis.
.
September is altijd de maand
van onverwacht bezoek. Vooral van blog-connecties, die dan opeens
blog-vrienden worden. Heel leuk ! Jetty en Kees (die een huis hebben
in de omgeving van Izmir) hadden zelfs een hele tas boeken bij voor
ons !!! En of ze welkom waren ! Toch nog vermelden dat het meestal
Nederlanders zijn ... waarom blijven de Vlamingen zo stroef in
contact nemen ? Den Eddy is weer helemaal "de
oude". Heeft heimwee naar de leuke jonge verpleegstertjes in het
ziekenhuis, maar hij mag er voorlopig niet meer naartoe. Zo, tot
volgende en vele groetjes ! Hilde en Ali Baba
Hallo hallo ja PFFFF, gisteren had ik een komplete tekst klaar, wou een foto bijvoegen en alles ... WEG !!! ALLES !!! Ondertussen was het 11.30, zijnde slaapekestijd. Dan zeg je DEDJU DEDJU en ga je lekker onder de lakens ... want dekens hebben we nog niet nodig. Vandaag naar Gökova gereden -- planten en bomen halen voor buurvrouw Doris en heb er ook enkele voor nieuwe tuin gekocht. Ben nu beetje bek-af, want het is toch een rit van 2 uur door en hetzelfde terug. Morgen verzamel ik alle moed om meer nieuws te geven. Vele groetjes en slaap lekker ! Hilde
Heyhey ! Nee, MEVLUT is geen scheldwoord, maar een dodenherdenking. Ik heb het de eerste keer meegemaakt bij buurvrouw Doris in haar tuin. Deze keer (om haar moeder en de moeder van haar man Murad te herdenken) was het in en rond de moskee. Ik moet eerlijk zeggen dat ik tijdens ons verblijf hier nog nooit in de moskee was. Als bewoner voelt het niet goed aan er binnen te gaan, iedereen weet dat ik een ongelovige ben. Aldus ben ik gaan spitten in mijn kleerkast om te verschijnen .... zie foto
Ik was er net op tijd om niet te laat te zijn. Eerst op de eerste verdieping van de moskee (beneden is voorbehouden voor het herengezelschap) tot Doris het niet meer zag zitten, dan zijn we maar buiten bij de luidspreker gaan zitten. Afwisselend de imam en een medewerker zongen (of jankten ???). Toch waren er enkele leuke stukjes bij. De sfeer is wel goed. Iedereen is welkom om erbij te zijn, en ook iedereen is welkom voor het eten nadien
.
Op mijn vraag regelde Doris een foto met onze Imam - of Hodja in de moskee
Het eten was lekker en ik moest een portie meenemen voor mijne Ali baba, want Mevlut eten is iets anders als gewoon eten. Het heeft hem trouwens heel goed gesmaakt.
Gisteren was ook het suikerfeest. In Selimiye is het volle bak !!! Bayram duurt normaal 3 dagen, maar het zal wel een weekje worden. Gelukkig zullen de meesten weg zijn tegen de tijd dat onze dochters aankomen (zondag)
Onze toren-eigenaar gooide ons buiten met de reden dat hij er zelf in zou komen wonen ... (wat we van de eerste seconde al niet geloofden). Nu hebben we al 2 maal bezoek gekregen van een immo + potentiele klanten. Ik laat hen de tuin en het panorama zien, maar binnen komen ze niet ! Wij hebben recht op onze privacy tot einde dit jaar. En ... niet lachen he, de vraagprijs is 160.000 $, wat zicht vertaalt in 130.000 Euro. Interesse ? http://www.lideremlak.net/index2.php?sayfa=emlak_detay&emlak_id=1254420 Ondertussen vonden we een nieuwe stek, maar daarover later meer nieuws.
We genieten nu van een lekkere warmte na de hete dagen en staan te trappelen tot de dochters komen. Den Ali Baba doet het rustig aan en voelt zich goed. Vele groetjes Hilde
Jajaja, deze morgen een telefoontje : ik mag naar huis. Direct in de auto gesprongen, Mutlu gedropt bij onze Amerikaanse vrienden en op naar Marmaris. Het was snel afgehandeld in het ziekenhuis : 8 lira te betalen voor 2 telefoongesprekken en de rest wordt geregeld via onze DKV ziekteverzekering. En dan ... recht naar het dichtste restaurant om een engels ontbijt. Het eten is niet het beste punt van het ziekenhuis. Eens voldaan, recht naar Selimiye en Mutlu die Ali Baba met veel enthousiasme begroette. Dank aan jullie die ons gesteund hebben en velevelevele groetjes, Hilde, Ali Baba, Mutlu en Felix
Heyhey ! Stel je even voor : mijnen Ali Baba had nog nooit op een ziekenhuisbed gelegen ... bijna 69 jaar oud : kan hij klagen ??? Vorige week echter : het ging niet meer goed met hem en na veel zagen kon ik hem de auto inkrijgen richting Marmaris. Ok, een doktersbezoek ontaardt hier zowieso in een ziekenhuisopname. En, als je dààr aankomt zetten ze onmiddellijk een infuus zodat je niet meer kan weglopen. Maar, eender hoe, dàt was veiliger dan thuis te blijven. Vrijdagmorgen was hij het doodkloppen niet waard, maar deze morgen .... kijk eens naar de foto !!!
Hij verblijft in het privé ziekenhuis Ahu Hetman
,
waar tijdens de zomer veel verbrande toeristen opgevangen worden. Het voordeel is dat bijna elk personeelslid engels spreekt. De behandelende geneesheer ??? Dokter Özcan Özkumova
.
Hij is er elke dag, hij is er 's morgens vroeg, hij is er 's avonds laat, hij is er midden de nacht. Zou hij een recept ontwikkeld hebben om zonder slaap noch ontspanning te kunnen leven ?
Mutlu en ikke verwachten den Ali Baba morgen of overmorgen weer thuis en dàt zal een goed gevoel geven, want na bijna 40 jaar getrouwd .....nee, ik maak er geen tekeningetje van.
Jahoor, mijne bloes is af, nu stuur ik de oude bloes die me inspireerde en daarna de creatie à la Hilde
En nu ik het al druk heb met het Marmaris rijden krijg ik 3 super-geinteresseerde dames voor kantklossen. Vanavond eerste les gegeven, morgen verder. Voor hen is het onbekend en nieuw, ik heb hen Gisela's blog getoond en ze waren gewoon ademloos : Leuk ! en ik hoop dat ik hen een stapje verder kan brengen in de klantkloswereld.. Even een foto waar één van de dames zo gelukkig is met mijn muts te mogen poseren
.
Ik kruip sebiets in mijn bed en ik weet dat Mutlu over me waakt Vele veel knuffels aan mijn lieve lezers Hilde
Regen, regen, regen, regen, wel 2 uur aan een stuk !!!! Heerlijk en de bloemetjes krullen zich van de deugd. Een super verfrissing tussen de hete dagen Groetjes Hilde en Ali Baba
Goeie avond-morgen-dag-of nacht allemaal !!! De kogel is door de kerk ! We hadden het verwacht, maar niet zo snel. Eén jaar voor einde kontrakt, krijgen we per Email een bericht dat we de toren moeten verlaten tegen einde dit jaar. Even een klap in ons gezicht. En dan begin je te denken : de toren-droom is uitgekomen en we hebben er 9 jaar van genoten. Waarom de bladzijde niet omslaan en verder kijken ? Beetje meer comfort ? Beetje minder trappen ? Beetje betere toegankelijkheid ? Het zal wel lukken. Ons onwezenlijk panorama zullen we nergens meer vinden, maar ondertussen is het op onze netvliezen ingebrand. Wat wel moet kunnen : een plaats met meer stilte want de laatste maanden horen we niets anders dan op en afrijden van tractors, lastwagens enz. "Het weggetje" is ondertussen geasfalteerd, wat niets goeds met zich meebrengt : de auto's rijden sneller en er komt meer en meer verkeer. We zitten niet in zak en as omdat we wegmoeten, maar we vinden het zo spijtig dat vriendschap moet wijken voor geld. En nu zijn we in spanning voor wat we zullen vinden om een nieuw nestje te bouwen !!!!! Vervolg op vorig bericht : ik heb weer eens Marmaris overleefd : eerst auto onderhoud - moet maar één keer per jaar omdat we heel weinig km rijden. Even een foto van de garage ... als er 3 auto's in staan, hangt de 3e al met zijn kont buiten, maar de service is degelijk.
En ondertussen heb je de tijd om te shoppen in Marmaris, maar dat is wel mijn ding niet. Het stadsbeeld is helemaal veranderd tijdens de lente. Het grootwarenhuis Tansas (door iedereen gekend en als wegwijzer gebruikt) werd deze winter gesloopt. Nu is er een park met fonteinen en ik moet zeggen : het is snel gebeurd én mooi.
Wat slenteren om de tijd te verdoen en wàt opvalt is dat bij elke apotheek een reklamebord
ophangt zoals deze :
en dan denk je .... is dat voor de toeristen ??? is dat voor de Turken omdat ze méér Westerse vrouwen zouden kunnen versieren ? Of zijn de Turken niet echt zo'n felle mannen ???
Verder slenterend vind ik een brochure voor pedicure met visjes !!! Lijkt SUPER ! Ik wist dat er in het binnenland een plaats is waar visjes ingezet worden tegen psoriasis, maar blijkbaar hebben we er nu vlakbij. Zal ik zeker eens proberen
.
Toen de auto klaar was, snel naar de keuring en we zijn weer gerust voor een jaartje ! De sticker hangt erop en alles is geregeld en betaald .. (het was wel een hele aanslag op ons maandbudget, maar als je een auto wil moet je de gevolgen dragen)
Nu de Ramadan begonnen is is het wel OEFF. Een maandje rust want vanaf 19 augustus wordt het weer superdruk - een week Bayram (suikerfeestvakantie)
Genieten jullie maar van de mooie warme dagen, gelukkig heb ik toch een beetje zonneke kunnen doorsturen .... dankewel Hilde ! En we blijven kijken naar de sterren ...
Maar ... jullie moeten ze zelf komen ophalen ! Hallo hallo ! Vandaag haalden we de 39 graden en er worden er nog meer voorspeld - we kunnen er dus een deel missen, want jullie kunnen ze gebruiken in verzopen Belgenlandje. En Pfffffff morgen moet ik naar het nog warmere Marmaris voor auto-onderhoud in voorbereiding van de autokeuring. Onze Tata wordt stilaan een Omaatje, ze wordt binnenkort acht, maar haar hart is jong met nog maar 55.000 km. Ondertussen is mijn muts "in het net" af, even een foto met mijne zelf als fotomodel, geassisteerd door Felix..
Maar de zijde voor mijn sjaal is nog steeds niet aangekomen ....
Ondertussen is Selimiye aan het verstikken onder de (Turkse) toeristen. Iedereen haast zich om nu vakantie te nemen, want op 20 juli start reeds de Ramadan. Voor ons geen probleem hierboven, maar beneden is het een drukte van jewelste. Net op tijd om toch een beetje te laat te zijn heeft de gemeente een autoparkeerplaats aangelegd - betalend natuurlijk. En wat zie je .... dat hele terrein ... leeg ... en de auto's staan nog steeds aan weerszijden van onze toch al smalle straat. Er werden dan recent verkeersborden geplaatst, maar wij zien niet echt het nut ervan in ;
kijk zelf :
Waar is die bocht ???
?
Waar is dat zebrapad ??? Ik weet er geen enkele in heel het dorp ! (zonder nog commentaar te geven op de plaats waar dat zebrapad zou moeten liggen ...)
En .... Maximum snelheid : 50 km BRAVO !!! wij doen de weg dagelijks en halen met moeite 30 km als we Tata niet kapot willen of als we geen kinderen of loslopende dieren willen doodrijden. In het dorpscentrum is de beperking wèl 30 km, maar niemand haalt dat vermits het daar meestal stilstaand verkeer is. Ach ach, waar is het Selimiye van weleer .... Ik herinner me onze aankomst n 2004; ik was de tuin aan het opkuisen en bracht de stenen weg om de gaten in het baantje te vullen. Een oud vrouwtje zei : "niet doen ! dan zullen de auto's komen". Juist, Selimiye is verkocht, maar daar hebben ze zelf schuld aan. Als ze hun gronden kunnen verkopen voor vele Lira's, zijn ze onmiddellijk akkoord en ... maken het geld zo snel mogelijk op. Genoeg kritiek ! Ik laat jullie meegenieten van enkele leuke insecten (andere zijn minder leuk omdat die teveel lawaai maken of teveel kriebelen)
En ... mijn volgende project waar ik al half mee klaar ben ??? Een Nederlandse vriendin had een prachtige bloes in gedeeltelijk nepkant en machinaal borduurwerk. De bloes is al oud, maar heel mooi. En nu wil ik die maken "à la Hilde". Zalig werkje als het zo warm is ! Foto volgt als het af is !
Ik ben Hilde 
Ik voel me niet gek, ik geniet !!!
.
, 
. 
.
:
.
.
?
