emigreren verloopt met ups en downs, maar tot nu toe meer ups dan downs. Moesten we terug voor de keuze staan, doen we het weer
Over mijzelf
Ik ben Hilde
Ik ben een vrouw en woon in Selimiye Koyu/Marmaris - Turkije () en mijn beroep is vroeger boekhouder, maar nu blij te kunnen kiezen wat te doen.
Ik ben geboren op 12/12/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: bloemen, natuur, handwerk (kantklossen, haken) en alles wat creatief is.
als je ooit droomt om naar het buitenland te gaan wonen : DOE het en laat je droom waarheid worden
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
18-11-2011
... inzoverre je van nieuws kan spreken
Hallo hallo ! s' Avonds zitten we met het vuurtje aan, maar tijdens de dag blijft het heerlijk zonnig ! Geen reden om klagen ... daarover toch niet. Maar wel over de watervoorziening. Zo ongeveer 2 wekenlang kwam er geen vers water binnen en de tanks waren leeg. "Ergens" een probleem die moeilijk op te lossen was. De bron was er gelukkig om te voorzien in water voor de afwas en voor het toilet (niet kunnen doorspoelen vind ik het ergst van al). De was ?? die is zich aan het opstapelen. Maar vandaag ontmoet ik toevallig buurman Jos. Hij zegt "leuk dat het water weer in orde is" !!! ????????? ik antwoord "bij ons niet" Hoe dàt kon ? Blijkbaar heeft iemand water genomen bij ons - waarschijnlijk voorhet vee(de teller en hoofdkraan staan achter het huis, buiten de omheining), en heeft AJB de hoofdkraan afgesloten !!! ja, hier kan zoiets gebeuren, je schudt eventjes je hoofd en dan klasseer je het bij de afdeling "lachertjes". Voor jullie ondenkbaar natuurlijk, maar wij zijn ondertussen gewoon aan dergelijke zaken. En toch vinden we dat gebrek aan luxe geen reden om terug naar Belgie te komen. Conny werkte haar blog bij zodra ze uit Duitsland terugkwam : ze schrijft over de kultuurshock ... maar we hebben die dus meer bij het binnenkomen in Europa dan bij het terugzijn in Selimiye. Ongelofelijk ???, maar waar.
Deze morgen kwam Felix binnen met een prachtgeschenk (haar mening).
Een eekhoorn ! Die heeft ze op mijn bed gelegd als dank voor de vriendschap en het voedsel dat ze van ons krijgt. Katten zijn toch oh zo lief, maar even wreed.
2 weken terug zagen we dolfijnen in de baai !! Leuk ! Dit was de 2e maal op 7 jaar dat we ze konden bewonderen, spelend en opspringend uit het water.
En het is niet omdat de zon er nog steeds is dat we geen sporen van de herfst zien : de kleuren van de bladeren kunnen zo mooi zijn
maar bij de olijfboomen geen verkleuring, want ze blijven winter/zomer groen. Ik hielp weer mee met Dursun (van het restaurant Falcon) om de olijven te plukken : op 2 dagen met 4 personen hebben we 500 kg olijven geplukt. En daarna naar Datça gereden om ze te laten persen. Heel leuke bedoening : het gebeurt terwijl je wacht : je kan lekker vers brood soppen in een schaaltje olijfolie met kruimelkaas en tomaat erbij .... meer moet dat niet zijn. Elkeen die eraankomt keurt de olijven van de nieuwkomer, proeft van de olie die eruit komt, gevolgd door kennismaking, discussies, verhalen.
De stilte in Selimiye is terug na het Offerfeest, 's nachts totale stilte en tijdens de dag weinig of geen bouwgeluiden. Het is zelfs soms zo stil dat je het gras kan horen groeien ... Veel groetjes en tot volgende Hilde en Ali Baba
Een bloem voor jou Annie ! JIJ was de slimmerd die een oplossing vond voor mijn probleem. OEF, want ik vond het heel vervelend. Vele dankewelletjes dus !!!!! Nochtans had ik het probleem reeds aan veel mensen voorgelegd, ook aan onze plaatselijke computer-nerd die beweerde dat het probleem bij hotmail zelf lag ... foutje ! Het weer blijft schitterend : tussen 21 en 24 graden zolang de zon er is. Dat winteruur snoept wel een uur van onze zonne-uren af. Maar dàt los ik op door met Mutlu naar zee te gaan als de zon weg is op de heuvel en dan heb ik een extra uutje zon aan het strand. Van Conny kreeg ik een grote tak vers olijfhout om lepeltjes, vorkjes en messen te snijden terwijl Mutlu haar snuffeltjes doet en op vissen jaagt. Mijn klostafel is weer naar achter verhuisd, want NU is het ideaal om in de zon te zitten. meer nieuws is er niet, veel groetjes en tot volgende, Hilde en Ali Baba
Hallo lieve vrienden, Is er een slimmerd tussen julie die me kan helpen ? Mijn probleem is volgende : sinds 3 juli kan ik mijn verzonden E-mails niet meer bekijken. Op dat ogenblik had ik een hotmail probleem, maar ook de recent verzonden E-mails zijn voor mij niet meer zichtbaar.Danke dankewel voor wie mij een tip kan geven. Vele groetjes, Hilde
Hallo hallo ! OEF ! Ik merk dat het - op 2 dagen na - 2 maand geleden is sinds mijn laatste bericht. Nu, het was niet enkel wegens bezoek hier en ons verblijf in België. Sinds we teruggekomen zijn hadden we meer stroomloze dagen dan ooit. Niet tengevolge van het weer, maar blijkbaar worden de leidingen nu ondergronds gelegd en daarvoor ligt de hele streek volledige dagen plat. 's Avonds even na 17 uur komt er (gelukkig) weer stroom zodat we weer ijsblokjes kunnen maken. We begrijpen echt niet hoe dit kan. Restaurants, warenhuizen, banken en bedrijven hebben wel meestal een stroomgenerator, wat ellendig veel lawaai met zich meebrengt. In September kregen we bezoek van Ali Baba's zus + echtgenoot. Wat uitstapjes, wat wandelen (hoewel het weer nog heel warm was), elke dag zwemmen en de tijd vloog voorbij. 2 dagen na hun vertrek zijn wij naar België vertrokken. Eddy's 2e oog werd met succes geopereerd en onze dagen waren gevuld met bezoekjes hier en daar, en ook met klusjes bij de dochters. Het heerlijke nazomertje zorgde dat we onbeperkt konden snoeien in de tuin in Ichtegem. De eerste regen hier kwam samen met ons vertrek : hoera ! en Jos zal ook blij geweest zijn omdat hij de tuin niet moest sproeien. Bij thuiskomst (samen met An) : 2e maal regen, maar hiet viel al bij al wel mee. Ik kreeg een telefoontje van VTM om te vragen hoe het stond met de overstomingen !!! ??? Blijkbaar is hun kennis van Turkije niet zo goed, ze dachten dat Marmaris vlakbij Antalya ligt. Nee, we hebben geen wateroverlast gehad en van die aardbeving nabij Van hebben we ook niets gevoeld (dit is tenslotte 2000 km Oostwaarts)
De oktobermaand is altijd de ergste qua ongedierte : een reuzengrote spin in de badkamer, een doodsbang slangetje die An gezelschap hield in de badkamer, en ...een schorpioen in huis ! Eddy heeft er waarschijnlijk een steek van gekregen de nacht voor ik het beestje zag. Erg veel pijn, maar het was voorbij tegen de morgen. Toen ik na An's vertrek alles eens flink wilde stofzuigen (er wàs stroom die dag !) zag ik hem weglopen in MIJN slaapkamer ! Den Ali Baba geroepen en hij kwam onmiddellijk gewapend met barbequetang en potje. Helaas, het diertje was ondertussen verdwenen in één of andere spleet. Nu moeten we eraan wennen om met een schorpioen "ergens-onvindbaar- in huis" te leven. Nu, geen van die diertjes vallen aan, het is enkel opletten waar je je voeten neerzet .... en ze zijn geen van allen dodelijk.
Vermits ons fototoestel reeds meer dan een maand binnengebracht is voor herstel (nog onder garantie, maar dat wil hier niet zoveel zeggen), heb ik deze keer geen foto's om bij te voegen. Nu maar hopen dat ik het snel terugkrijg
Tot volgende en veel groetjes, Hilde en den Ali Baba