Hallo iedereen !!
Ben er terug na bijna een maand stilte. Als ik aan het kantklossen ben leef ik weer eens in een andere wereld en vergeet jullie …. sorry. Omdat jullie zouden geloven dat ik er écht in slaag reeds “kantjes” te maken stuur ik hierbij 2 foto’s van enkele resultaten.












Nog regen in de Lage landen ??? Volgens de krant wel. Ik hoor de vele weer-conversaties ginder weerklinken : begin Juli “oh heerlijk dat zonnetje – wat doet het deugd”. Midden juli :” nù wordt het toch wel een beetje té warm”. Einde Juli : “zooo heet, en die droogte – een beetje frisser en wat regen zou goed doen”. Begin Augustus : “oh lekker die regen”. Midden Augustus : “we verzuipen !!!” enzoverder … goed geraden van mij ????

Wij zijn nog altijd aan het stoven, de hitte mindert niet. De watervoorziening verloopt stroef - dus weer niets met het groententuintje – ik heb amper genoeg om de bloemen in de voortuin te sproeien. Misschien ware het goed ons zweet te recycleren voor gebruik, want daarvan hebben we genoeg. We verlangen toch stilaan dat de temperatuur daalt tot de 30 graden, dàt zal pas frisjes zijn ! Maar gelukkig hebben wij nog altijd “het windje” op de heuvel – iets waarvan de dalbewoners niet kunnen genieten.

Het amandelseizoen loopt naar het einde. De laatste bomen worden geklopt. Heb ook enkele bomen helpen kloppen (heel vroeg in de morgen) – mijn kleed was zo nat van ‘t zweet dat het eruitzag alsof ik recht uit zee kwam. Ik mag niemand nog horen klagen “marsepein is duur”. Het verdient om duur te zijn. Ik vertel de volledige bewerking om aan te tonen wat er allemaal aan vooraf gaat – het gaat wel allemaal om handenarbeid.
- het kloppen. Met lange stokken alle amandelnoten op de grond krijgen. En, eventueel IN de boom klimmen om de hoogste noten eraf te halen ... hopend, dat de tak waar je net op staat ... niet afbreekt)
- de noten oprapen en verzamelen
- de bolsters eraf pellen
- de zeer harde noot kraken om “het nootje” eruit te krijgen met een hamer op een steen (en de noot ertussen).  Een notenkraker is nutteloos, want die begeeft het na max. 50 noten
- “het nootje” in kokend water dompelen om het bruine velletje te verwijderen
- de witte nootjes malen (oef eindelijk kan je een machine gebruiken)
- de gemalen nootjes kneden met eiwit en poedersuiker
en ... eindelijk marsepein !!!!

Tegenwoordig houden de mensen van afkortingen, dus noem ik het KKP (Kloppen, Kraken, Pellen), maar die afkorting doet me aan iets anders denken ... of heb ik het verkeerd gespeld ???
Het kloppen en het kraken van de noten is de laatste maand de voornaamste bezigheid van de dorpsbewoners (pardon, van het vrouwelijke deel) – de mannen hebben het nog steeds té druk met in de theehuizen te zitten roddelen. Het resultaat van het werk wordt dan in zakjes te koop aangeboden aan de toeristen. Veel ervan wordt ook aan de groothandel verkocht - aan onwaardige prijzen - die met de winst gaat lopen.

Deze week stond voor de eerste maal een …. auto met Belgische nummerplaat voor de deur. Mensen uit Aalst die we ooit eens ontmoetten – leuk weerzien. Een prachtige avond samen gehad bij een barbequetje overspoeld met wijn.

Enkele dagen geleden kwam de dorpsbulldozer hier net aan de overkant van de baan een diepe put graven. De schrik sloeg me al aan het hart : toch wéér geen nieuw huis !. Nee, een man kwam er alle mogelijke zakken in dumpen !!! Terstond reageerde ik als een echte milieuactiviste en vroeg hem waarom hij afval in de grond stopt. Nu, gelukkig praatte hij ook Engels en vertelde me dat het om de kledij, lakens en dekens van zijn pas overleden vader ging. Ik stelde voor dat het toch beter was het te verbranden – de gruwel van het idee was te lezen op zijn gezicht (Moslims verbranden geen lijken en blijkbaar ook geen toebehoren). Hij vertelde me dat dit in Selimiye de gewoonte is. Nu ja, de put is terug dicht ….

Iets anders : méér en meer vind ik de stories van het dierenRIJK boeiender dan die van het mensDOM die ik dagelijks in de krant zie. Enkele recente belevenissen :
- een avond laat zat ik nog te klossen boven en voel iets koud en glibberig tussen mijn boezem. Ik slaak een gil (den Ali Baba beneden viel bijna uit zijn stoel). Het was ocharme een klein gekkootje die er bescherming zocht
- de meeste koeien zijn al lang op stal, alleen 2 jonge stiertjes niet (we hebben hen Lowie en Kleintje gedoopt). Die lopen dag en nacht vrij rond om nog iets groen te kunnen vinden. Ze vinden het natuurlijk super als ik het snoeiafval (vooral van de druivelaar en de blauwe winde) aan hen geef. Maar ….. nu hebben ze ook alle vetplantjes uit mijn cactustuintje opgevreten – en de geraniums (die ze niet opeten) volledig vertrapt. Hun manier van dankewel zeggen ? Van het schildpadskelet die ik er heb kunnen ze ook niet afblijven. Ze vinden het heerlijk eraan te likken. Dus vind ik de schildpad elke dag op een andere plaats – precies of die leidt nog een eigen leven. Het voordeel is wel dat Lowie en Kleintje dichtbij heel veel mest laten vallen.
- De schapen lopen ook dag en nacht vrij rond. Als spookschichten zoeken ze de omgeving af en eten - vooral afgevallen bladdjes van de amandelbomen - al verderlopen. Maar, ik herinner dat den Ali Baba daarover reeds scheef 2 jaar terug.
- Op een nacht – ik kon de slaap niet vatten – hoorde ik geknor rond het huis. Ben opgestaan en in het schijnsel van de zaklantaarn zag ik 6 of 7 kleine wilde varkentjes vlakbij het afval van de amandelklop eten. Ze stoorden zich totaal niet aan het licht, maar de moeder kreeg ik niet te zien.
- Enkele weken terug wou ik een ijsje uit de diepvries nemen en wat valt er naar beneden ??? Een grote schorpioen ! Heb direct de diepvries terug dichtgedaan tot Ali Baba met zijn barbecue tang en een confituurbokaaltje er was om het beest te vangen. Het dier is ondertussen gepromoveerd tot didactisch materiaal : de persoon die onze Adsl is komen installeren was er heel blij mee.
- Toen An en Niki hier waren hadden we een invasie van heel grote spinnen (nog nooit eerder zo’n grote gezien). Sinds ze weg zijn zagen we geen enkele meer. Lag het aan An of Niki – of aan beide ???
- En mieren !! Je kan je niet voorstellen. Een heel klein stukje vlees of kaas op het aanrecht laten liggen en op slag komen er duizenden van alle kanten. Niet te geloven hoe ze het weten en hoe ze het vinden. We leggen altijd brood op de muur vooraan voor de vogels. Ook de mieren snoepen ervan. En dan moet je eens zo’n miertje volgen die met een stukje brood (groter dan hijzelf) van dat muurtje valt en door de pebbles sjokkelt naar zijn nest. Toch heel dappere diertjes !
- De gesignaleerde telefoonvogel van 2 jaar terug is er weer ! In het begin hadden we het weer niet door en dachten dat de telefoon afging, maar nu weten we het en wachten af.
Misschien vinden jullie dit niet zo boeiend, maar als je er middenin leeft is het SUPER !

Zo, ik verveel jullie niet langer. Ik hoop dat jullie allemaal een mooie vakantie gehad hebben – of nog moeten hebben. Wij verwachten ons eerstvolgend bezoek (ons nichtje Katlijn met haar vriendin Katleen) op 30 Augustus. Zij blijven in het torentje tot onze dochters aankomen (3 September) en verhuizen dan naar de studio bij onze buur Jos. 4 jonge meiden in of rond het huis : Ali Baba zal in zijn nopjes zijn !!
Veel groetjes aan jullie allen en tot ???

Hilde & Ali Baba