Ik ben Chantal maar ben tevens fier op mijn totemnaam ' De blijmoedige HINDE' En elk jaar opnieuw op 8 september vier ik mijn verjaardag. Ik ben mama van 2 prachtige kinderen Els en Carlo en sinds 17 november 2005 omaatje geworden van kleindochter Kiyoko. Sinds 15 augustus is de familie nog uitgebreid met een tweeling Isao en Nao, dus ben ik 3x oma en meter van Isao. Ik ben fier op mijn geboortestad Gent maar woon in Nevele. Het Meetjesland. Hobby: tekenen, schilderen, tuinieren, schrijven, kalligrafie en natuurlijk genieten van de goede dingen van het leven. Studeren is blijkbaar ook een stuk van mijn leven geworden. En u... u bent altijd welkom op mijn blog.
Augustus Keizelijke maand met recht als oogstmaand wat verwaand. Het wuiven van jouw gouden aren zacht tokkelend op dunne snaren verblindt ons oog verrast ons oor. Jou hebben wij nog steeds niet door Jac Linders
natuurlijk
13-11-2005
Het blijft spannend afwachten
Wachten, wachten en nog eens wachten. Nog geduld oefenen. Ik slaap er een beetje minder goed door. Mijn Els is de ruste zelf. Mijn voorspelling dat ze van woensdag op donderdag zou bevallen is dus niet uitgekomen. Natuurlijk, ik ben ook geen familie van Nostradamus. Het zal dan voor volgende week donderdag zijn zeker, als het volle maan is. Ondertussen wordt de maxi cosi op veiligheid en mogelijkheden gecontroleerd. Voor in de auto mag het kindje geen plaatsnemen waar airbags aanwezig zijn. Hopelijk blijven de autobouwers er aan denken dat er ook baby's in de auto meerijden. Hier zie je mijn partner heel nauwgezet controle uitoefenen. Papa die net van de judoles komt geeft wat instructies. hinde
We hadden nog een hotelcheque voor 3 overnachtingen liggen die we als cadeau kregen van de kinderen. Voor Luxemburg lukte het niet een hotel te vinden. Ofwel waren ze volzet, of er was een feest voorzien, of het kon enkel in de loop van een week. Een beetje frustrerend en ik werd het zoeken moe.
We wilden niet ver van huis maar toch eens over de grens.We zochten iets in Nederland en vonden in Valkenburg een hotel. Donderdag 27 oktober om 16u. was Philippe me komen oppikken aan school waar ik les volg om voor een 2-tal uurtjes richting Nederlands Limburg te rijden. Het weer zou ook wel meezitten, dus hadden we geen dikke jassen mee. Net iets anders en toch bijna een Belgisch gevoel bij het binnenrijden van Valkenburg. Nog eerst met de voeten onder tafel om van een 5-gangenmenu te genieten. Nu ja over smaak valt niet te twisten, hier ga ik dat dus niet doen. Nog even een korte avondwandeling om een eerste indruk op te doen van Valkenburg bij nacht. Het lijkt gezellig. Wat me het eerste opvalt is een verlichte kasteel die schril afsteekt tegen de donkere lucht. Daar moeten we morgen eens een kijkje gaan nemen dacht ik. s Anderendaags een ontbijt rond 8.30u. En met fototoestel op jacht naar de bezienswaardigheden van dit stadje.
Er blijken wel wat mogelijkheden: dus was het beslissen wat we per dag zouden doen.
Vrijdag: eerst bij klaarlichte dag de stadskern verkennen. Heel wat winkelstraatjes met heel wat eetgelegenheden. Maar daar gaat onze aandacht niet naartoe.
Er is het museum, de ruïne van het kasteel, een wandeling langs de Geul. We maken eerst een grote wandeling in de stad zelf. Verrassend is dat je van een hele drukke winkelstraat naar een heel rustig plekje kan verzeilen. We beslisten om eerst de overblijfselen van het Kasteel van Valkenburg te bezoeken. Ik voelde me na al die informatie te hebben gelezen en met wat fantasie een kasteelvrouw. Vrees voor een inval was er niet, want op dit uur liepen we er bijna alleen rond. Een uur voor sluitingstijd zijn we nog het museum binnengestapt. Een stukje geschiedenis meepikken is altijd interessant, maar verder was het een beetje slordig qua informatie. De vermoeidheid sloeg toe.
Moe maar tevreden keerden we terug naar het hotel om een ontspannend bad te nemen en nog even van een aperitief te genieten op het terras terwijl de zon onderging.
De telefoon rinkelt. Ik hoop dat het eindelijk het nieuws is dat mijn Els naar de kraamkliniek gaat. Maar helaas, ze voelt haar ziek. Tandpasta, zeep enz...doen haar braken. Ze braakt gal. Ze zegt dat ze met de fiets boodschappen wil doen maar dat het niet te best lukt. Zou ze toch nog bevallen vandaag? Ik rijd onmiddellijk naar haar thuis, maken een boodschappenlijstje en vertrekken samen naar de winkel. Zo is ze nog even in de buitenlucht en is ze ook niet alleen. Ze snijdt het brood en zegt: "kijk mama, zo pakte ik het brood in bij de bakker als jobstudent". Zoals ze het wil tonen, scheurt de zak en de sneetjes brood vliegen in het rond. Dat werkt natuurlijk op onze lachspieren en enkele dames hebben dit schouwspel met argusogen gadegeslaan, waarop we nog harder gaan lachen. Ze voelt haar nu vèèl beter. Ik kan terug naar huis om mijn keuken verder af te werken ( heb behangen) en deze namiddag ga ik met mijn broer die licht mentaal gehandicapt is rustig kijken welk cadeautje hij aan mijn dochter wil schenken. Mijn dag zal goed gevuld zijn. Hinde
Zijn dit de laatste foto's van mijn Els haar zwangerschap? Normaal zou ze vandaag bevallen maar het ziet er naar uit dat het kleine ukje nog geen zin heeft om het onbekende te komen bekijken. Nochtans heeft ze al wat voorweeën gehad vorige nacht om 4u. Ik ben nog eens langs haar thuis gegaan en ze is er gerust in. Haar telefoon staat eigenlijk niet stil, want iedereen is natuurlijk ook in blije verwachting. Ik voorspel dat ze van woensdagnacht of donderdag zal bevallen. Wachten dus !
