Het is vandaag één van de bekendste werken van Vermeer. Raar eigenlijk, want het schilderij was louter een studie. 
Dit genre werken noemt men 'tronies' of karakterkoppen. Het zijn schilderijtjes waarbij de schilder vooral experimenteert met zijn techniek. Een soort studie om nieuwe technieken aan te leren of uit te proberen.
Daarom moet je er ook geen diepere betekenis in zoeken. Ook daarom is de achtergrond in een effen kleur zonder versieringen, omdat het bij de schilder om de karakterkop ging. De modellen waren anoniem en het was niet de bedoeling om die werken te verkopen, daar het louter als een soort probeersel of studie ging.

Maar met de nodige media aandacht kan het natuurlijk wél in de belangstelling komen. Al is het maar omwille van de vraag of het meisje nu een parel draagt of geslepen glas. Waarom zou Vermeer een dure parel kopen voor een alledaags meisje met een karakterkopje, als het maar om een studie gaat. Hij kon er één geleend hebben, dat wel. Maar wat doet het er toe? Blijkbaar wou Vermeer in dit werk niet experimenteren met de weerkaatsing in de oorbel.
De media aandacht kwam er gewoon omdat het werk vroeger 'meisje met de tulband' heette en het museum in 1995 besloot om het voortaan 'meisje met de parel' te noemen. Daarop kwam een 'hoogintellectueel' aanzetten dat het geen parel was. Intussen werd in de media de nodige ophef gemaakt en ging de museumkassa rinkelen. Als die storm geluwd was, verzon men een mysterie van wie dat meisje wel zou kunnen geweest zijn. En men was terug vertrokken... Het doet uiteraard niet af aan de geniale schilderkunst van Vermeer, maar het is gewoon veel wind om niks...
Andere tronies zijn bvb. 'oude man' van Rubens, 'oude man in militair kostuum' van Rembrandt of 'De Roker' van Craesbeeck