Een prachtig surrealistisch werk van de Amerikaanse schilder-illustrator en schrijver. Een vogel kan ontsnappen uit de kooi en vliegt weg door het raam. Evenwel is de schaduw nog zichtbaar in de kooi.
Het toont de relativiteit van het begrip 'vrijheid' aan. In hoeverre zijn we vrij? En is mijn vrijheid dezelfde als een ander zijn vrijheid? En in hoeverre mag ik mijn vrijheid opeisen? Kunnen anderen bepalen waar je vrijheid grenst?

Het is een recent gespreksonderwerp dezer dagen rond vrije meningsuiting met het proces Acid. Telkens als ik er een artikel over zie, moet ik dan denken aan een citaat van de filosoof Kierkegaard:'Mensen eisen vrijheid van meningsuiting als compensatie voor de vrijheid van denken waar ze zelden gebruik van maken'. 

Maar goed, in dit schilderij gaat het er om dat de schaduw in de kooi blijft. Vastgeroeste ideeën van jezelf die je aan banden leggen zolang je zelf niet bereid bent om je vizier op de wereld te verbreden. Of is de schaduw de herinnering die je hebt aan de tijd van het opgesloten zijn?

Tim O'Brien maakte dit werk in 1964 toen hij studeerde. De ondertitel van het werk is 'Freedom Never Really Comes". De Vietnamoorlog begon zijn tol te eisen bij de Amerikanen en O'Brien was tegen oorlog. Echter door zijn omgeving werd hij onder druk gezet en besloot alzo om 2 jaar later toch te gaan vechten. Hij werd gewond maar overleefde het. 'Freedom' zou de jaren daarna het sleutelwoord worden in de Flower Power periode.