Ik ben Amand, jaja je leest goed, ik ben geen r vergeten, mijn naam is wel degelijk Amand naar de heilige Amandus, de pionier van het christendom in Vlaanderen.Vooreerst wens ik aan iedere bezoeker van mijn blogske van harte welkom en hopelijk komen jullie nog dikwijls terug, zo leren we elkaar beter kennen als u tenminste de moeite wil doen om uw bevindingen in mijn gastenboek mee te delen. Eind juli wordt ik 80 maar dat belet mij niet nog volop van het leven te genieten.Eind juli 2005 zal ik dan ook al 20 jaar met pensioen zijn en ik kan begrijpen dat Minister Vandelanotte daar niet hoog mee oploopt. Volgens mijn huidige gesteldheid ben ik nog goed voor een nieuwe 20 jaar en ja, dan vraagt een mùens zich af waar de staat het nodige geld zal vandaan halen om mijn pensioen verder uit te betalen. Maar kom, zolang ze geen moordbrigade op mij afsturen, blijf ik leven zolang ik er zin in heb ( in't Frans zeggen ze daarbij : "s'il plait à Dieu et les Gendarmes". Ik heb mijn hele leven in de Verzekeringssector gewerkt en meer specifiek in de sector van de "Brandverzekering". Na de oorlog van 1940-45 werd ik in juni1946 binnengeroepen voor mijn legerdienst.Ik ging binnen in Saive, een klein dorpje tussen Luik en Verviers en werd ondergebracht in de speciale Legerafdeling "Sédichar" en dat was de afkorting van Sécurité de Distribution de Charbon" want op dat ogenblik was Achille Van Acker eerste Minister in ons land en er waren nogal wat problemen in verband met de verdeling van de kolen waarop ieder gezin recht had.Omdat ons volk van nature uit nogal sjoemelaars zijn, was het nodig daar een serieuze controle op uit te oefenen. Hier ga ik stoppen voor vandaag,morgen vertel ik wellicht verder. Ciao ....tot lees.
