Zoals ik hiervoor reeds liet doorschemeren, zocht Mr. De Wolf mij telkens op om te vragen of ik niet geïnteresseerd was om bij hem in de buitendiensten te werken. Volgens hem had ik de juiste uitstraling en zou ik de geschikte persoon hiervoor zijn. Ik twijfelde want ik kende mezelf en ik vreesde dat, met teveel vrijheid, ik misschien wel iets te losjes met die vrijheid zou omgaan.Anderzijds hoopte ik dat Mr. De Wolf, de teugels wel strak zou houden en dan zat er wel een mooie toekomst in. Toen werd mijn Dienstoverste, Mr. De Greef ziek en het zou minstens voor een paar maanden zijn. Hij werd tijdelijk vervangen door Mr. De Wolf en toen werd der druk steeds maar groter en ging ik uiteindelijk naa Dir.Rodeyns en stelde mij officieel kandidaat als inspecteur. De baas zei me dat hij al op de hoogte was van mijn verlangen en dat hij in principe akkoord ging. Het zou wel pas tegen de volgende zomer zijn dat ik zou gaan maar dat was dan ook een aangenamere periode om de baan op te gaan. De Lente kwam en ging voorbij en de zomer begon en ik hoorde maar niks. Intussen was Dienstoverste De Greef terug uit ziekteverlof. Toen mijn geduld ten einde was en ik opnieuw een gesprek met Dir. Rodeyns aanvroeg, zei deze mij dat Mr. De Greef zich verzette tegen mijn vertrek. Hij had mij nodig in de binnendienst, punt uit.Ik vond dit buiten mate cru en in een opwelling vroeg ik Mr.Rodeyns of hij mijn ontslagbrief (die ik op zak had, voor het geval dat....), zo wou aannemen ofwel of ik hem "aangetekend" moest versturen. Rodeyns sloeg wit uit en vroeg wanneer ik wou vertrekken. Ik zei :"Vandaag nog". Een dag later liet hij mij weten dat ik tot de 15 de van de maand(september 1954) moest blijven, kwestie van loonafrekening en daarna kon beschikken. Daar stond ik en ik wist niet van welk hout pijlen maken. Ik las in de krant dat een niet genoemde firma in een café aan het station te Leuven een inlichtingsvergadering zou geven en eventueel verkopers zou aanwerven. Ik ging er naartoe en liet mij overhalen. Ik zou van 16 september af kunnen beginnen als deur aan deur verkoper van de wonderstofzuiger Balex. Nu thuis nog vertellen wat er gebeurd was en afwachten wat daar de reactie zou zijn. En die was niet pluis. Ik was een koppigaard die met zijn geluk en met dat van zijn (intussen) twee kinderen speelde en mij onnozelweg in een avontuur liet meeslepen..... En nog zoveel andere dingen meer. Ik kwam stilaan tot het besef dat ik mezelf in de puree had laten duwen en ik moest er dan ook proberen het beste van te maken.
