De kanthandelaar(iemand met bedrijfskapitaal) gaf de fijne, dure linnengarens aan de kantwerksters en ook de stukken groen geverfde perkament met de patronen voor de kant die hij wilde bestellen. Nadat de stukken geklost waren, haalde hij het werk op en betaalde. De kantwerksters werden niet goed betaald maar zo hoefden ze de dure garens niet zelf te kopen. Bovendien was het kantontwerpen op perkament ingewikkeld en een vak apart waar ze niet voor opgeleid waren. Later werd karton gebruikt om de patronen op te prikken.
De voettocht van mijn man, Theo, naar Santiago de Compostela wordt stap na stap beschreven op zijn blog !! Interesse ? Kijk dan naar : http://blog.seniorennet.be/camino2005