|
Aronskelk
Een aronskelk op ons terras pochte
dat hij de prontste was:
lelieblank en strak van vel
’n stevige stengel, ‘n stamper fel.
En wekenlang zonder verpinken,
stond hij kaarsrecht daar te blinken.
Tot een kanten exemplaar
wees op een jammerlijk gevaar:
Bloempjes verwelken en scheepjes vergaan
maar een mooi kantje blijft eeuwig bestaan.
Maaike Reynders
18-04-2025 om 00:00
geschreven door Gisela
|
