Bij het opruimen vond ik vorige week bovenstaande zwart-wit foto. Ik reed toen op lijn 25 toen we aan het eindpunt op de Groenplaats aankwamen, kwam een man mij bedanken voor mijn voorbeeldige rijstijl, ik was er mij helemaal niet van bewust dat ik een zo goede chaufeur was maar ik was er mij wel van bewust dat ik verantwoordelijk was voor het leven en de veiligheid van de mensen die in mijn bus instapten. De man was zo dankbaar dat hij absoluut een foto van mij in mijn bus wou maken. Twee weken later kreeg ik van hem deze foto. Dat was 1972. Zo was het leven toen in Antwerpen, ik deed mijn werk graag en had steeds goede contacten met de pasagiers. Nu schijnt dat niet meer zo te zijn, er gaat geen week voorbij of er worden in de wijken waar veel zweden wonen stenen naar de voorbijrijdende autobussen geworpen, gisteren nog op de Sint Bernardsesteenweg op het Kiel, waarbij een baby de glasscherven in het gezicht kreeg. Iedereen weet uit welk milieu de daders komen, de haat tegen onze westerse beschaving wordt hen in de moskee gepreekt, de ongelovige honden mag men met allahs zegen uitmoorden, zo staat het in de koran. En onze politieke nietsnutten vinden het niet nodig onze samenleving van dit onkruid te zuiveren, dit kan echter maar zolang goed gaan tot het Volk in opstand komt met alle gevolgen vandien. We kunnen alleen maar hopen dat het niet tot het uiterste zal komen.
Kartuizer.
Reageer....
|