|
In zijn reactie vroeg mijn vriend Victor of het wel dierlief is een kat in de regen naar het stemburo te sturen.
Wel, ik heb twee katten, maar het zijn geen huiskatten, zij wonen al méér als vijf jaar in mijn tuin elke dag geef ik hen te eten. Als ik de tuindeur open komen zij aangelopen en wachten zij op hun portie brokjes, deze brokjes koop ik al jaren bij Aldi, Juliet, elke week één kilo. Als ik dan de bakjes buiten zet, ieder zijn eigen bakje, wachten ze tot ik hen hartelijk gestreeld heb en dan eerst beginnen ze hun maaltijd, dat herinnerd mij steeds aan vroeger, eerst bidden(danken) en dan eten. Het merkwaardige is, als een vreemde in mijn tuin verschijnt, rennen zij razendsnel weg en verstoppen zij zich, zij vertrouwen geen vreemden, zij zullen wel hun ervaringen met sommige (on)- mensen opgedaan hebben.
Zo is dat met mijn katten en mij, ik kan dus zonder gewetensproblemen één van hen in de regen naar het stemburo sturen, geen regen kan haar deren, zij is wel meer gewendt.
Dank zij deze twee lieve dieren heb ik al jaren geen ratten en muizen meer en ik zou werkelijk een beetje eenzamer worden als zij er niet meer zouden zijn.
Kartuizer.
|
).-> de vrouwtjes hebben voorrang... (uit beleefdheid (?) of om géén gezaag te moeten aanhoren bij terugkomst in het nest (?); misschien wel omdat de vrouwtjes véél robuuster zijn dan de mannetjes ???) + - + - Het is ook een feit dat de mussen eveneens hun voorrechtclaim eisen tegenover de koolmeesjes om aan...de mezenbollen te snoepen. - + - + - Voor drinken, of baden, .... t'water is voor iederéén: allen doen dat samen.... zolang de vogeltjes maar niet aan m'n pintje of borreltje zitten, lààt ik ze maar doen. (^_-)
