Af en toe mag het wel eens, en moet het soms, gisteren heb ik genoten van een vorstelijke maaltijd. Nadat ook hier de wegen weer zonder slipgevaar waren ben ik eindelijk na zeventien dagen weer eens naar Sankt Viht gereden om nieuwe proviant in huis te halen. Ik had een flink stuk filepuur meegebracht en natuurlijk naast vers brood en vele andere dingen verse spruitjes. De spruitjes kook ik steeds enkele minuten in zout water, dan giet ik het water af en doe ik een flink stuk boter in de pan en laat ze zachtjes gaar stoven. De filepuur bak ik als de aardapellen bijna klaar zijn bij zeer hoge temperatuur nadat ik ze met peper en muskaatnoot bestrooit heb zo dat het vlees in het midden nog rosarood blijft eerst dan zout op strooien. Deze vorstelijke maaltijd heeft met een glaasje rode wijn heerlijk gesmaakt en het was nodig, want ik moest weer een beetje bij krachten komen. Zeg nu niet weer dat ik een smulpaap ben!
Groetjes, Kartuizer.
|