Inderdaad, ons uitstapje naar Robben Eiland is letterlijk weggewaaid. Een tiental minuten voor de afvaart van het schip kregen we de melding dat uitvaren te gevaarlijk werd door de hevige wind. Kan ook kloppen want het waait hier ontzettend, ondanks een hevige zon en zeer warme temperatuur. Zeerobben met hopen en die lachten ons gewoon uit...
Jammer maar niet getreurd. In de voormiddag werden we reeds overspoeld met Apartheids problematieken in District Six ( het Museum aldaar bezocht ) en daarna een paar projecten bezocht van diverse NGO's in de buurt. Kroon op de ervaring was wel het bezoek aan de Townships, de gebieden waar nu nog de gekleurde medeburgens wonen na hun " moving away " uit Kaapstad. We konden in de krotten en woonblokken gluren en even bewust worden in welke " aparte " wereld wij op dit ogenblik nog steeds wonen.
En als het zo blijft waaien, dan zullen wij morgenmiddag onze boterhammekes niet op de Tafelberg moeten oppeuzelen want " the cable car " zal dan ook niet werken. Geen probleem: plan B ligt al klaar - dan gaan we gewoon te voet naar boven. Met de hartslagmeter uit den Aldi van Eur.20 hou ik de conditie van Chantalleke wel in de gaten. Na de ervaring op de Kaap kan dit er ook nog bij...
Nog een fijne avond en morgen gezond weer op. Salut!
Kikkeboe, hier zijn we weer. Gisteravond, na heel wat gefladder met South African Airways, terug veilig uit de bush in Cape Town ( terug ) aangekomen. Het is een uiterst interessante en verrassende week geworden in het gezelschap van Kim en zijn zeer leuke vriendin Nele.
Het is onmogelijk om via dit medium alle details neer te krassen maar in grote lijnen volgt hierna wat ons is overkomen. Op Nieuwjaarsdag zijn we dan vertrokken richting Hwange Park om aan de tweedaagse safari te beginnen. Na een dagje kachelen met ons gehuurde minibusje met chauffeur overnacht in Bulawayo, waar we kwartier hadden gevraagd en gekregen in de basis van AZG Spanje. Woensdagmiddag zijn we in The Hide aangekomen en daar begon een waarachtig sprookje. Kris kras door de bush en oog in oog met olifanten, giraffes, leeuwen, zebra's, neushoorn, impala,s etc. Best is even een kijkje te nemen op de website van The Lodge. ( www.thehide.com )
Vrijdagmiddag dit stukje paradijs op aarde terug verlaten om verder te tuffen naar Victoria Falls. Voor het eerst kenisgemaakt met een van de acht wereldwonderen. In deze streek regent het, pardon, giet het reeds onafgebroken sinds 4 december en ook dit mirakel viel ons te beurt. Dit resulteerde uiteraard in een zeer gezwollen en aangedikte Zambezi rivier zodat het geweld van de watervallen nauwelijks te beschrijvan valt. Het neervallende water kwam wederom meer dan 100 meter naar omhoog om ons te vergasten op onvervalste douchepartijen. Wat een kracht...
Zondagmorgen afscheid genomen van onze fantastische gastvrouw Nele en gastheer Kim die samen een busje hebben genomen over de Zambezi bridge, in eerste instantie richting Zambia, en ondertussen waarschijnlijk in Namibie waar ze nog een aantal dagen zullen verblijven alvorens terug naar Harare te vertrekken.
En onze plannen nu? Vandaag even bekomen van de voorbije week. Er valt nogal wat te verwerken en na te genieten. Het autootje stond ons gisteren terug op te wachten op de luchthaven en we hebben terug onze intrek genomen in Stellenbosch. We hadden hier namelijk de helft van onze spullen achtergelaten om zoveel mogelijk voedsel naar Kim te kunnen meenemen. In Harare is er nauwelijks iets te vinden en als het beschikbaar is kan je het niet kopen want er is geen geld voorhanden... Morgen trekken we naar Robben Island, de gevangenis bezoeken waar Nelson Mandela zo lang heeft vastgezeten. Woensdag de Tafelberg en Cape Town districts.
Donderdag snorren we verder oostwaarts tot in Swellendam waar we nog twee nachtjes hebben geboekt. We willen ook onze footprints in die omgeving achterlaten.
Aan diegenen die ons volgen, dank voor de interesse en de berichtjes. We blijven jullie verder informeren over ons doen en laten. We beschouwen het ook als een geheugensteuntje voor onszelf.
Oudejaaravond 2007
Binnen een klein uurtje zitten we in 2008 en dus het geschikte moment om jullie, en allen die jullie dierbaar zijn, een gezond en spetterend 2008 toe te wensen.
Op dit eigenste moment zitten we bij Kim en Nele in Harare en hebben net een bescheiden maar gezellige en smakelijke nieuwjaarsmaaltijd achter de rug. We zijn hier sinds gisternamiddag en hebben the hell of a time.
Vandaag bijna de hele dag in en om de stad rondgehangen en van de ene verbazing in de andere gevallen.
Eerst en vooral de ongelooflijke drukte in de stad. Hoofdzakelijk mensen die van her naar der rennen om enig geld te bemachtigen. Het zal onwaarschijnlijk klinken maar in dit land is het haast onmogelijk om aan geld te komen. En daarmee bedoel ik " briefkes ". Aan elke bank ( en er zijn er hier veel ) staan mensen aan te schuiven om wat centen van hun eigen rekening op te halen. Rijen tot 30 - 40 meter lang. Het aanschuiven begint al om 5 uur 's morgens en tegen de avond bestaat de kans dat ze zonder enige ZIM ( Zimbabwese Dollar ) naar huis moeten. En dit is elke dag hetzelfde scenario. De gelukkigen gaan in het beste geval naar huis met 12 miljoen ZIM ofte de tegenwaarde van 6 dollar. Tenminste, dat was de koers vandaag. Morgen is dat misschien maar 5 dollar meer. Niet te geloven.
En dan moet je weten dat een flesje bier in de winkel gauw 2 miljoen ZIM kost, als er dan tenminste een biertje in de rekken staat...
Vandaag gaan we niet verder detailleren over dit land van extremen. Toen Zimbabwe nog Rhodesië was moet dit een ongelooflijk fijn land geweest zijn. Niet te verwonderen dat zovele nationaliteiten zich hier kwamen vestigen.
Verder hebben we natuurlijk de uitvalsbasis van Artsen zonder Grenzen bezocht, het hoofdkantoor en vaste stek van Kim.
Met Kim en Nele gaat het uitstekend. Morgen vertrekken we dan naar Bulawayo. Woensdag verder naar Hwange en een paar dagen later naar Victoria falls. Het zou dus kunnen dat er een paar dagen Blogstilte valt.
Trouwens, wat gisteren betreft valt er weinig te vertellen omdat we hoofdzakelijk op luchthavens en in vliegtuigen hebben rondgehangen. De dag voordien, zaterdag, zijn we het binnenland ingetuft en 300 à 400 km. kris kras door eenzame gebieden geslingerd. Zo om het halfuur kom je een dorpje of klein stadje tegen waaronder eentje zich zowaar Scherpenheuwel durfde te noemen. Nog steeds prachtige landschappen bij een temperatuur van om en nabij de 38 graden. Hier in Harare heeft het sinds onze aankomst nog niet geregend, ondanks het regenseizoen. De vorige 6 weken heeft het water gegoten en hele gebieden zijn overstroomd.
En nu gaat jullie nederige dienaar slapen. Moe maar voldaan van de vele merkwaardige ervaringen van de dag. Proberen dit alles in één nachtje te verwerken.
Nog een fijne avond en morgen gezond weer op!
Ik had gedacht dat het me nooit meer zou overkomen, maar ik ben terug verliefd geworden. Al is ze helemaal zilvergrijs is ze toch nog zeer jong. Haar voornaam is Yaris en familienaam Toyota... Inderdaad, dit soepel vinnig bakske heeft ons de voorbije dagen ongelooflijk veel plezier bezorgd en er thuis zal iemand moeten uitleggen waarom hij niet zoveel ZIP in beschikbaar heeft.
Eergisteren zijn we kris kras door de wijnvelden getrokken en voor een sanitaire en een andere stop in Franschhoek beland. Zijn die toch niet gejumeleerd met Dilbeek zeker? De tocht " der vier passen " werd met veel zon en de levensnoodzakelijke wijntjes overgoten.
En gisteren kozen we voor Cape Point. Ik doe geen enkele poging om de schoonheid van deze uithoek van Afrika te beschrijven. Ik denk dat niemand er in slaagt. Los van de natuur is het een hele ervaring om je even in te leven in de wereld van die zeelui die verschillende honderden jaren terug de bocht om de Kaap zeilden en zicht kregen op het einddoel van hun lange route. Vele plaatsen getuigen nog van dit roemrijk verleden. ( Simons Place bv. )We hebben de hele baai afgekacheld en we zullen deze tocht nooit vergeten.
En nog goed nieuws. Voor diegenen die the Cape Point kennen, weten dat het op het einde een zware klim is om tot bij de lichttoren te komen. Awel hee, ons Chantalleke heeft die helemaal tot op het einde afgewerkt. En dit met haar probleemhartje! Ik kreeg er de tranen van in mijn ogen. Jammer dat deze dwaze m..tt. zijn fototoestel vergeten was om dit heuglijk moment vast te leggen.
Vandaag ( vrijdag ) gaan we in de voormiddag vooral inkopen doen voor Kim en Nele in Zimbabwe. Eten, drank en boeken.We hebben een heel lijstje. De Douane in Harare zullen zich een bult verschieten. Deze namiddag gaan we lekker luieren aan het strand. Zondagmorgen vertrekken we van hieruit via Johannesburg naar Harare en zijn uiteraard benieuwd de kids daar te reffen.
En nog speciaal iets voor Joske. Een ideetje voor onze fietstocht in Juni. Wat dacht je van de Cape Route?
't Was weer eens wat anders. Na 22 uur reizen fris en monter Cape Town binnengegleden. Meteen in ons uiterst charmant hotel in Stellenbosch ( 60 km ten westen van Capetown ) aan de Kerstlunch aangeschoven, schutting zoekend onder een boom met rijpende eikels en ingesmeerd tegen zonnebrand.
Voor de rest de dag uitgedragen aan de rand van het Hottentottengebied. Communicatie met deze inlanders is geen probleem. Het scheelt een stuk als ge met een Westvlaamse op stap zijt...
En dan komt het eerste serieuze werk: de rondrit en proeverijtocht tussen de beroemde wijngaarden van de Cape.
Ons gaat het hier uitstekend en dat hopen we ook voor jullie.
PS: sorry dat dit eerste berichtje wat aan de late kant is gekomen maar op Kerstdag en gisteren ( Boxing Day ) was hier alles dicht.
Voilà, 't is zover. We zijn gepakt en gezakt met hoofdzakelijk 20 kg. lekkers voor onze Zimbabwezen. In Kaapstad nog wat wijn, gerookte zalm, worst en blauwe kaas kopen en we kunnen in Harare toch een bescheiden Nieuwjaarsfeestje bouwen.
Het worden avontuurlijke dagen. De winkels zijn leeg en trouwens, er is so wie so geen lokaal geld meer in circulatie en $ of andere deviezen worden niet aanvaard. Het regent pijpenstelen en dat betekent overstromingen in een gebied waar het de laatste 3 jaar nauwelijks nog geregend heeft.
Op dit moment is het nog onzeker op welke manier wij in Victoria Falls zullen geraken want er is ook geen brandstof te bekomen. We zien dit helemaal zitten en houden jullie beslist op de hoogte van ons doen en laten ( als we Internet kunnen vinden uiteraard ).
DIT IS LOLA - HUWELIJKSGESCHENK VAN KIM AAN DAPHNE EN JAN
Op 24 december, in de namiddag, vertrekken we via London naar Kaapstad. We blijven in de Kaapprovincie ( Stellenbosch ) tot 30 december. Vandaar gaat het verder via Johannesburg naar Harare waar we the kids rond de middag zullen treffen.
