In de dagen na de aanval ontspon zich in Washington een ware run op de landkaarten van Afghanistan. Boekhandelaren melden een totale uitverkoop. De kopers waren geen bezorgde burgers die wilden weten waar hun land eventueel zijn sodaten naartoe zou sturen. Nee, het ging voornamelijk om functionarisen van veiligheids-en inlichtingsdiensten. Voor de Amerikanen is Afghanistan dus kompleet onbekend gebied. Afghanistan is helemaal omgeven door land wat het voor militairen sowieso moeilijk maakt het land onder controle te houden. Maar vooralhet onherbergzame van de regio geeft de plaatselijke strijders een ongelooflijke voorsprong op buitenlandse kandidaat-bezetters. Het noord-oostelijke gedeelte is met het Pamir-geberchte één van de onherbergzaamste regio's ter wereld. En laat het net daar zijn dat die dekselse Bin Laden zich meer dan waarschijnlijk bevindt. Met zijn steile pieken boven de 7.000 meter is het Pamir-gebergte de ultieme nachtmerrie voor de militair.
Zelfs sateliets kunnen niet zien hoe Bin Laden zich wellicht zit te verkneukelen in één van de talloze grotten. Een ander gebied dat de onherbergzaamheid van Afghanistan illustreert , is het Panjshir-gebergte. Deze vroegere uitvalsbasis van de vermoorde oppostieleider Massoud, hebben de Taliban nog steeds niet in handen kunnen krijgen. Ook Centraal-Afghanistan is bergachtig. Door de diepe en smalle ravijnen , gekoppeld aan steile toppen is ook dit gedeelte van het land een moeilijk te omzeilen klip voor militairen. In het zuiden van Afghanistan worden bergen afgewisseld met droge woestijngebieden. In deze streek zijn zandstormen een alledaags fenomeen. Het klimaat in Afghanistan is overigens zeer grillig.Overdag kan de temeratuur oplopen tot over de 30 graden terwijl het s'nachts erg afkoelt.
VLUCHTELINGENPROBLEEM
De dreigende woorden van Amerika om Afghanistan aan te vallen , heeft het vluchtelingenprobleem in het land alleen maar groter gemaakt.
Een half miljoen mensen was al op de vlucht voor oorlogsgeweld maar dat schrikwekkende aantal blijt toenemen. Tegen dat de VS beginnen met luchtaanvallen , verwacht men alleen al in Pakistan van één miljoen Afghanen. De meeste vluchtelingen hebben vaak een tocht van honderden kilometers te voet achter de rug. Pakistan had eerst zijn grenzen afgesloten uit vrees voor een overrompeling maar intussen zijn de grenzen geopend voor vrouwen en kinderen. Individuele vluchtelingen moeten in kampen verblijven.
De Afghaanse vluchtelingen verkeren in een erbarmelijke toestand. In kampen van de VN in het noorden en westen van het land sterven honderden vluchtelingen van honger en ontbering. De meeste kampen hebben te weinig tentmateriaal zodat vele vluchtelingen onder de blote hemel moeten slapen. Voor de meesten onder hen zit er niets anders op dan gras uit de bodem te trekken om maar iets te eten te hebben. Intussen verloopt de noodhulp steeds moeilijker. Internationale hulpverleners verlaten het land uit angst te worden vermoord of gegijzeld te worden door leden van de Taliban. Hierdoor zijn vele voedselprogamma's gestopt. Met de moed der wanhoop tracht de VN hulpkonvooien op gang te brengen. Daarbij worden zelfs ezels ingezet om voedsel ter plaatse te krijgen. Als er geen voedsel het land in komt , zitten 300.000 Afghanen zonder eten. De Pakistaanse autoriteiten hebben al gewaarschuwd voor een tragedie ' die de wereld lange tijd niet heeft gezien '
Dat Afghanistan eenturbulente geschiedenis heeft gekend , is het minste wat je kan zeggen . Wie de belangrijkste feiten van Afghanistan in de laatste eeuwen overloopt, ziet om de haverklap het woord 'oorlog' verschijnen. Want als er al eens bezetter uit het land werd gejaagd , brak er wel ergens een burgeroorlog uit tussen etnische bevolkingsgroepen en clans onderling. De lange waslijst aan oorlogen die de Afghanen hebben moeten doorstaan, hebben het land dan ook in diepe armoede gedompeld. En alsof dat niet genoeg is , wordt Afghanistan geregeld getroffen door droogte en aardbevingen. Voorgenoemde elementen doen vele Afghanen op de vlucht slaan. De Verenigde Naties spreken van het grooste vluchtelingenprobleem ter wereld.
Afghanistan heeft de pech dat het geopolitiek één van de interssanste plekken op de aardbol is. Het land ligt geprangd tussen het Midden-Oosten, Centraal-Azië en India en deed verschillende wereldmachten besluiten om een inval te wagen maar één voor één zouden ze moedeloos afdruipen. Het spreekwoord dat de geschiedenis zich heraalt is misschien nog nooit zo toepasselijk geweest als op Afghanistan. Tijdens de 19e eeuw vechten Rusland en Groot Brittanië een verwoede invloedsstrijd om Centraal-Azië. De twee toenmalige wereldrijken wilden allebei maar wat graag hun zeg hebben over India. De machtsstrijd om het land dat de geschiedenis zou ingaan als de 'Graet Game' had ook gevolgen voor Afghanistan. Omdat de Russen dreigden een stevige voet aan de grond te krijgen in India's buurland Afghanistan, vielen de Britten in 1839 het land binnen. De Britten kregen het land niet onder controle en bliezen in 1842 een roemloze aftocht. Het zou niet de eerste keer zijn dat de Afghanen een wereldmacht ervan langs gaven. Want bijna 30 jaar later, in 1878, beten de Britten zich opnieuw stuk op het Afghanistan met zijn krijgshaftige soldaten. Honderd jaar later is de Sovjetunie hetzelfde lot beschoren. De Sovjets sturen soldaten die het pro-communistische bewind moeten helpen de Moejaheddin-guerrila te verdrijven. Tanks van het Rode Leger trekken de hoofdstad Kaboel binnen maar de Sovjets beseffen al snel dat ze een oorlog voeren die ze niet kunnen winnen. De Sovjets komen ondanks een groot militair overwicht geen stap vooruit.
De Moejaheddin-moslims kenden het onherbergzame land als hun broekzak. Ze verplaatsen zich via ondergrondse irrigatiekanalen of duiken onverwachts op om de Russische soldaten te verrassen. Duizenden soldaten sneuvelden en in 1989 trekken de Sovjets zich volledig terug uit Afghanistan. De geschiedenis die zich eens te meer herhaalt. De Amerikanen zullen dus, met de geschiedenis in het achterhoofd , twee keer nadenken. Het argument dat ze niet een land maar slechts één man moeten hebben , gaat niet volledig op. Zeker bij escalatie van het conflict. Bovendien wordt Bin Laden gesteund door een weliswaar kleine maar fanatieke groep strijders.
In 2003 heeft de Canadese regering het doden van 975.000 zeehonden in 3 jaar toegestaan. Het aantal zeehonden dat in die periode is gedood is 985.312. Dit betekent dat 10.312 zeehonden meer zijn gedood dan toegestaan. In Canada, mag er gejaagd worden op zadelrobben ouder dan 12 dagen. De meeste zeehonden worden gedood als ze nog geen 3 maanden oud zijn. De levensverwachting van zadelrobben is 30 jaar
Update van nationale importverboden op zeehondenproducten.
Januari 2006: Mexico verbiedt de import en export van alle zeezoogdierenoceaandieren ( inclusief zeehonden ) en producten afkomstig van deze dieren. Groenland instrueert overheidsbedrijven niet te handelen in zeehondenhuiden afkomstig van de Canadese zeehondenjacht.
December 2005
Het Nederlandse Parlement dient en maakt een wetsvoorstel bekend om import-export handel en marketing van zadelrobben en klapmutsen te verbieden.
De Europese Unie intrduceerd in 1983 een verbod op zehondenproducten afkomstig van whitecoats (pasgeboren zadelrobben , minder dan 12 dagen oud) en bluebacks (jonge klapmutsen, minder dan 1 jaar oud). Helaas is dit verbod niet effectief gebleken in het stoppen , beëindigen van de huidige handel in zadelrob- en klapmutshuiden. Momenteel wordt er commercieel op zeehonden gejaagd als ze zo'n twee weken oud zijn net een paar dagen ouder, en binnen de EU mag er dan ook in huiden en andere producten gehandeld worden .
De Raad van Europa heeft in 2004 een motie aangenomen voor een resolutie om een einde te maken aan de commerciële zeehondenjacht. Over dit rapport zal binnen het assemblee in april 2006 gestemd worden.
Italie sluitgrenzen voor zeehondenproducten Op 13 februari 2006.
Italie heeft tijdelijk de import van zeehondenhuiden en producten afkomstig van zeehonden uitgesteld/verboden. De Italiaanse vice-minister voor binelandse handel , Adolfo d'Urso, - samen met de Italianse Antivivisectie Bonddierenbeschermingsorganisatie LAV- hebben op 13 feb. 2006 op een persconferentie in Rome bevestigd dat Italië dat geen import licentie zal worden afgegeven de komende maanden de grenzen sluit voor producten van zeehonden.
De canadese zeehondenjacht in 2006 , die de tweede helft van maart is begonnen , lijkt groter dan ooit. De afgelopen 3 jaar is het boven de grens van 975.000 gedode zeehonden uitgestegen en zijn er bijna een miljoen dieren gedood. Het nieuwe quotum is nog niet vastgesteld.
In november 2005 heeft Canada op een bijeenkomst voor belanghebbenden en aandeelhouders vergadering ?? een nieuw voorstel ingediend voor een 5-jarig plan , dat zou variëren van het doden van 1.250.000 tot 1.750.000 zeehonden.
Italie is één van de belangrijkste markten voor zeehondenhuiden in Europa en een grote importeur van zeehondenolië, - producten voor menselijk gebruik. Bovendien is Italië een belangrijk doorgeefluik, het land waar importeert zeehondenproducten om worden geïmporteerd om vervolgens weer te worden te exporteren naar andere landen.
In januari 2006 heeft de Belgische regering een wetsvoorstel om de handel in zeehondenproducten binnen de Wereld Handels Organisatie (WTO ) te verbieden ingediend bij de Raad van State en tergelijkertijd bekend genotificeerd bij de Wereld Handels Organisatie en de Europese Commissie gemaakt.
Het IFWA feliciteert de regering met deze belangrijke stap en vraagt de verantwoordelijke minister om snel het voorstel van het Belgische parlement voor goedkeuring voor te leggen.
