Vrouwenbesnijdenis is een uiterst schadelijke praktijk die is strijd is met de rechten van de vrouw en het kind. Het Plan-rapport ' Tradition and Right' toont aan dat deze praktijk bovendien op steeds jongere leeftijd gebeurt. in sommige landen ligt de gemiddelde leeftijd van het kind bij de besnijdenis onder de 1 jaar. Bij de strijd tegen de praktijk - één van de programmaprioriteiten van Plan in West-Afrika- moet rekening gehouden worden met de lokale context. Interventies van buitenaf waren in het verleden immers niet altijd productief , in vele gevallen zelfs contra-productief.
Elk jaar worden naar schatting 2 miljoen meisjes besneden.
Vooral in Sub Sahara - en Noord-Oost-Afrika. Traditioneel waren vooral meisjes tussen 8 en 14 jaar het slachtoffer van deze praktijk. Vandaag beperkt vrouwelijkebesnijdenis zich niet langer tot deze leeftijdscategorie. Vrouwenbesnijdenis vindt plaats bij pasgeboren baby's tijdens de kindertijd , adolescentie of na de bevalling. de algemene trend in West-Afrika is echter duidelijk : vrouwenbesnijdenis gebeurt op steeds jongere leeftijd. Vooral in Mali is deze tendens overduidelijk. Plan-onderzoek in 5 regio's in Mali maakte duidelijk dat de gemiddelde leeftijd onder de 1 jaar ligt. In heel wat gevallen worden de meisjes zelfs tijdens de eertse week besneden.
Vrouwenbesnijdenis: een complexe realiteit.
Vrouwenbesnijdenis is een uiterst schadelijke praktijk en een overduidelijke schending van de rechten van de vrouw en het kind. Het beleven van de seksualiteit, en de reproductie en mentale gezondheid bij besneden vrouwen heeft hieronder zwaar te lijden. De medicalisatie van vrouwenbesnijdenis- steeds meer wordt besnijdenis uitgevoerd door medisch personeel ipv traditionele besnijd(st)ers- verandert hiet niet veel aan.
Lokale gemeenschappen als eigenaar van hun eigen ontwikkeling.
De strijd tegen vrouwenbesnijdenis vormt een belangerijk aspect van de programmawerking van Plan in West-Afrika. Plan gelooft echter dat het afschaffen van deze praktijk alleen kan gebeuren als de hele gemeenschap zijn houding aanpast. Aangezien vrouwenbesnijdenis in veel van deze gemeenschappen de traditionele norm is , is dat geen gemakkelijke opdracht. Een duurzame gedragswijziging vraagt immers heel wat inspanningen binnen de gemeenschap, op nationaal, regionaal en internationaal vlak.