ervaringen

Inhoud blog

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

28-04-2007
Zonnige morgen 28 april
Over verdriet moet veel gras groeien. Twee jaar geleden was er een zee van tranen en toen niets meer...Enkel een dood hart en dorre grond. Gras kon op die dorre grond niet groeien. En toch... langzaam groeit het, weliswaar is het wild gras. Het voordeel van dat zelfkiemende gras is, dat het de nog overkomende verschroeiende vallende stenenregen laat gebeuren en deze stenen meteen worden overgroeit. Ja want dat gras mag groeien, zijn eigen weg gaan. Die overgroeiende stenen zijn de woorden en de littekens in mijn hart.Wie veel heeft meegemaakt is met dat gras over het verdriet heel tevreden. Al is het wild gras. Ik denk aan de woorden van mijn zoon "je moet nu als oma nu aan de kleinkinderen tonen, dat je op elk moment in je leven, wie of wat je ook bent, oud of jong, tonen dat je een nieuwe wending aan dat leven kunt geven, dat je kunt tonen, ik ben iemand... Ik was altijd iemand maar ik was iemand van mijn tijd. Ik liet over mij walsen en nu niet meer..." Ik heb veel om gelukkig te zijn, maar het zijn steeds zij die mijn geluk uitmaken die mij terug het hart dichtknijpen. Maar ook daar begint het gras te groeien... Dat volstaat als begin...

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail *
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (0)

Archief per week

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Gastenboek

Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

Blog als favoriet !