Op de foto o.a. : Louis De Prins - Omer (de gazettenman) Moens - Albert Callaert - "Dizzen" ((bieruitzetter) Callaert - Florent (Den Toep) Van Handenhove - Jozef Pissens - Frans en Gustaaf Laureys - de "witten" Uyttendaele - Radez
Wie kan me helpen bij het aanvullen v/d ontbrekende namen ?
Het is gewoon niet voor te stellen, Je moet met een mobieltje bellen, Je kunt er ook een tekst op lezen Je moet altijd bereikbaar wezen En dat kan dus niet gewoon Met een vaste telefoon.
Wil je een treinkaartje kopen, Nee, niet naar de balie lopen, Daar is niemand meer te zien, je kaartje komt uit een machien. Je moet dan overal op drukken in de hoop dat het zal lukken. Pure zenuwsloperij, achter jou zie je een rij kwaad en tandenknarsend staan, want de trein komt er al aan.
Bij de bank wordt er geen geld netjes voor je uitgeteld. Want dat is tegen de cultuur, nee je geld komt uit de muur. Als je maar de code kent, anders krijg je nóg geen cent. Om je nog meer te plezieren, mag je internetbankieren Allemaal voor jouw gemak, alles onder eigen dak. Niemand die er ooit om vroeg: blijkbaar is het nooit genoeg.
Man, man, man wat een geploeter, alles moet met een computer Anders doe je echt niet mee. Op www en punt be
vind je alle informatie,
wie behoed je voor frustratie?
Als dat ding het dan niet doet, dan word je toch niet goed. Maar dan roept men dat je boft, je hebt immers Microsoft.
Ach, je gaat er onderdoor, je raakt gewoonweg buiten spoor. Nee het is geen kleinigheid, oud worden in deze tijd.
Lebbekenaar Ruben Meert (Voelspriet, Vlaamse Vereniging voor Entomologie) slaagde erin, naar eigen zeggen ‘aun de stausse van Deizzoië’, de rups van een absintmonnik te fotograferen. “De zeldzame absintmonnik”, zegt hij, “werd in 2020 al vaker waargenomen dan in de vijftien jaar ervoor. Hij is de koning van de camouflage onder de Belgische nachtvlinders. De vlinder zelf oogt weinig bijzonder: een zwartgrijze soort met een kam als een monnikskap op het borststuk. Hoewel ze zich ook voeden met absintalsem -vandaar hun naam- zijn ze bij ons vaker te vinden op bijvoet, een zeer algemene plant.’
Het is best mogelijk dat je de rups op de foto niet meteen ontdekt. “Ze zit met de kop omlaag”, tipt Meert. “Dat doet ze vaak. Ze kan inderdaad de vergelijking met de soms spectaculaire, tropische dieren uit natuurdocumentaires gerust doorstaan.”
agen in en om de leegstaande Heilige Maria Vianneykerk in Heizijde is voortaan verboden. Dat besloot het schepencollege, dat daarvoor nu ook de zegen kreeg van de provinciegouverneur.
De percelen met daarop de kerk van Heizijde, feestzaal Heidehof en de ruime parking zijn net als de achterliggende kouter al van oudsher ingekleurd als jachtgebied. “Die toestand dwarsboomt onze plannen met deze site”, zegt Mike Torck, schepen van Stedenbouw en Klimaat. “Na sloop van het kerkgebouw willen we daar immers een buurtpark realiseren. Om conflicten tussen jagers en wandelaars of spelende kinderen te voorkomen, besloten we de percelen te laten uitkleuren als jachtgebied. De gouverneur bezegelde nu die beslissing.”
“Patroonheilige Johannes Maria Vianney, bij senioren bekend als ‘het pasterken van Ars’, zou bijzonder tevreden zijn met deze beslissing”, liet een buurtbewoner al horen.
Gedaan met fuiven "(ONS HUIS" ondertussen reeds afgebroken)
Feestzaal Ons Huis in de Lebbeekse ‘Meelestraut’, decennialang soms ook hinder veroorzakende place to be voor wie zin had in sociaal contact, een portie cultuur of uit de bol wilde tijdens een fuif, wordt gesloopt. Eigenaar Reva Ter Sig uit Wieze gaat er een veertigtal serviceflats bouwen.
Terwijl de jonkies zich afvroegen waar ze binnen respectabele aftand nog konden fuiven, kondigde Goedele Uyttersprot , schepen van Jeugd en Sport al aan dat het schepencollege de bouw van een nieuwe fuifzaal plant op de site Konkelgoed. Het gebouw zou ook dienstdoen als sportschuur en als honk voor de gemeentelijke speelpleinwerking. “Het wordt een multifunctioneel gebouw van beperkte grootte”, bevestigt burgemeester Raf De Wolf. “We bekijken de prijsindicaties en hopen nog in de loop van dit jaar een studie te kunnen bestellen.” (Ingezonden foto)
Op de site Hof ten Dijke -vanaf station Heizijde de Klein-Antwerpenstraat richting Opstal rijden/fietsen/wandelen, vijftig meter voor de afslag Lindekenstraat rechts een vrij brede wegel inslaan- zijn grondwerkenuitgevoerd om de site in te richten als groene ontmoetingsplaatsmet waterpartij en infobord. Vanaf het voorjaar 2021 kunnenbuurtbewoners en wandelaars er terecht.
Het Hof ten Dijke was een laatmiddeleeuwse, omwalde hoeve die behoorde tot de Twaalf Geslachten, boerenfamilies met veel aanzien die volgens de legende in de negende eeuw het initiatief namen om in Lebbeke een kerk te bouwen. De site ligt vlak bij het natuurgebied Heystergem, op een steenworp van de gemeenten Buggenhout en Opwijk. In 1763 werd de hofstede gesloopt. De omwalling bleef echter bestaan. Tot enkele decennia geleden was er een poel, een restant van de omwalling. Over de hofstede was eigenlijk weinig bekend. Voor de herbestemming van het terrein kon starten, was dan ook archeologisch onderzoek nodig. Archeologen speurden met behulp van een scanner het volledige terrein af, trokken sleuven en voerden boringen uit. Onder meer scherven van grijs aardewerk en baksteen werden gevonden. Recent verruimden bulldozers het restantje poel dat zich nog op de site bevond. Vooral de waterpartij die zo ontstaat, zal de site aantrekkelijk maken. Er volgen ook nog aanplantingen van groen. Het gehele project Hof ten Dijke wordt gedragen door de provincie Oost-Vlaanderen, het Lebbeekse gemeentebestuur, Regionaal Landschap Schelde- Durme en Natuurpunt.
Bron Foto’s : Pol Meert / Bron Tekst : “KRAMIEK” nr 12 – december 2020
Gisteren werd je een jaartje ouder, dus ... ook een jaartje gekker ! Nogmaals van harte gelukgewenst en de knuffels gaf ik - wegens de coronatoestanden - van op afstand. De échte heb je nog tegoed. XXX
De leegstaande Heilig Kruiskerk bood onderdak aan een tentoonstelling van eerste- en plechtigecommunieprentjes uit voorbije decennia.
Enkele bewoners van de ex-parochie Heilig Kruis maakten van de leegstaande parochiekerk een buurtlabo, waar diverse initiatieven ontstaan die de samenhang onder de bewoners opkrikken. De tentoonstelling is er een van.
“Het thema van de Erfgoeddag 2020 was leren”, zegt An Van Der Vreken. “Wat ons bij ‘lieëring’ bracht: de periode die de plechtige communie voorafging en verder bij de prentjes die familie en vrienden cadeau kregen. Van wie dan een financieel lucratieve return werd verwacht.”
In de tentoonstelling lagen zowat zevenhonderd prentjes te kijk. Hoofdzakelijk van kinderen uit de Kruisparochie, ooit wel eens vanuit eigen boezem als een kolonie bestempeld. “Maar ook van hen die andere Groot-Lebbeekse wijken bewonen en uit omliggende gemeenten”, weet samensteller Laurens De Coninck. “Het leeft bij de mensen. Het was trouwens bijzonder interessant om kennis te maken met de verschillende stijlen die de drukkers in de loop der jaren bij de opmaak hanteerden.”
