Ik ben Leo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam leo landsveld.
Ik ben een man en woon in Rotterdam (Nederland) en mijn beroep is verkoopleider hittebestendige isolatiematerialen.
Ik ben geboren op 01/04/1944 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vogels in de vrije natuur, muziek beluisteren, stukje fietsen, eindje joggen, stacaravan, sudoku's, in het weekend een flesje wijn, enz. .
dit is mijn eerste ervaring met een eigen weblog, dus ik moet nog een beetje oefenen, maar misschien wordt het nog wat.....
Speciaal voor Theo Peters uit Rotterdam een stukje over de hongerwinter 1944/1945 in de vorm van deze brief aan mijn broer Jan en zijn vrouw Greet, geschreven op 16 mei 2005.
Jan moest hartje hongerwinter een aantal malen te voet van Rotterdam-West naar een boer in Kethel-Schiedam om schillen te ruilen voor wat melk; Jan kon zich niet meer herinneren hoelang die tocht geduurd had...Om aan het antwoord te komen heb ik die tocht nu nagefietst.
Project aardappelschillen voor melk in dewinter 1944/1945
HadieJan en HadieGreet
Vorige week heb ik een nieuw batterijtje voor mijn fiets- computer aangeschaft (had ik voor gespaard ) en heden 2e Pinksterdag heb ik na de lunch mijn fietsbanden opgepompt. Voorzien van de nodige vloeistoffen en enige mondvoorraad voor onderweg vertrok ik om 13.00 u. vanuit Rotterdam NO (waar ik nu woon) richting Buitenhofstraat (was adres ouderlijk huis).
Via Ommoord, Irenebrug, tussen de Bergse Voor- en Achterplas door, Straatweg, Gordelweg, Blijdorp, langs de voorzijde Diergaarde, tunneltje, Beukelsdijk via Veeluststraat naar Buitenhofstraat 76c. De huizen van destijds zijn gerenoveerd en het nieuwe huisnummer is nu dacht ik nr.143.
Dit eerste gedeelte, dat niet meetelt voor de eigenlijke tocht, duurde 45 minuten en was exact 12 kilometer. Zou je niet zeggen van Rotterdam Noord-Oost naar Rotterdam West.
Even gemijmerd en hup toen op weg voor het officiële gedeelte van de tocht: stukje Essenburgstraat, Weizicht- straat, Essenburgsingel langs R.F.C. onder de spoorbrug door, Abraham Van Stolkweg, Kleinpolderplein, Rotterdamse Rijweg, naar de ophaalbrug bij het Oude Overschie met de Grote Kerk.
Afstand tot midden op de brug: 4200 meter. Hier begon het een beetje te regenen dus de sfeer van een barre tocht leek te komen.
Echter buitje van niks... Rechtdoor Overschiese Weg langs de plek, waar vroeger een fabriek stond met op hun schoorsteen de tekst "Wees Slim - Koop Glim", rechtsaf de draaibrug over en via de Polderweg richting eindpunt Kethel, vlakbij de kerk.
Het bedoelde adres ligt aan de Buitenkerklaan en het hoekpand heeft nr. 10 en is nu geen boerderij of winkel meer maar een woonhuis.
Het laatste stuk was 2050 meter, dus een enkele reis Buitenhofstraat-Buitenkerklaan is/was 6250 meter. Een retourtje is dus 2 x 6250 = 12500 meter. Dat moet een geweldige opgave geweest zijn voor een ondervoed ventje van rond de 14 jaar in een strenge winter.
Ik heb nu in een half uurtje gefietst, waar jij toch wel zo'n 2,5 à 3 uur mee bezig moet zijn geweest. Lijkt me een wereldprestatie onder de toenmalige omstandigheden.
Maar het was voor een goed doel. Anders had ik nu niet dat traject na kunnen fietsen en had je waarschijnlijk nooit geweten hoe lang het was en hoe ver, toch ?
We moeten er binnenkort in ons buitenverblijf maar een borreltje of twee op nemen. In juni zijn we daar minstens 2 weken op vakantie en dan zullen we ijs en weder dienende proberen om weer een logeerafspraak met jullie te maken.
Met ingang van januari 2004 heb ik door 20% salaris in te leveren een vierdaagse werkweek kunnen realiseren. Ik heb voor de vrije maandag gekozen en zodoende heeft elke week een weekend van 3 dagen en soms van 4 als er een ADV-dag aan voorafgaat.
Vooral de zondagavond is nog heerlijk ontspannend omdat het vervelende maandaggevoel totaal niet aanwezig is, integendeel de maandag is sindsdien een prettige dag, waarop je nog leuke dingen kunt doen zonder files en ander ongenoegen.
Op maandagochtend ga ik nog wel eens een stukje joggen, maar gisteren heb ik mijn beweging gevonden in onze achtertuin. Het was redelijk weer, bewolkt maar droog. Tegen mijn aan het huis gebouwde stenen schuur staat een stevige vuurdoorn, die ik in toom probeer te houden, door alle scheuten die naar voren groeien steeds af te knippen.
Maar zo'n vuurdoorn groeit ook omhoog. Alles wat boven de schuur uitsteekt, komt bij een bepaalde wind nog wel eens onder de luis te zitten. Dat gebeurt meestal in de zomer. Omdat het noodzakelijk was er zo'n halve meter af te halen ben ik dus maar eens heel voorzichtig aan het snoeien gegaan.
Het vervelende van een vuurdoorn is echter dat hij voorzien is van een enorme hoeveelheid doorntjes. Nu kun je natuurlijk wel handschoenen aantrekken, maar daar prikken ze dwars doorheen. Bovendien kun je dan toch niet lekker werken. Dus zonder bescherming aan de slag.
3 uur snoeiwerk, anderhalve afvalbak vol en de grotere takken weer vastgezet met koordjes aan de muur. Toen kon ik de schade aan mijn handen opnemen. De bovenkant zit zodanig onder de schrammen, dat het lijkt of ik met een krolse kater aan het stoeien ben geweest.
Intussen heb al een stuk of 10 doorntjes uit mijn vingers gepeuterd en omdat er in mijn beide duimen ook het nodige zit, week ik mijn handen in een teiltje met zo heet mogelijk water waar een schep soda door gemengd is. Misschien een ouderwets middel maar het helpt. Over een paar dagen hoop ik weer een paar gave handen terug te hebben.
Dit stukje typen ging in ieder geval best goed. Tot de volgende keer.
Ik ben Leo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam leo landsveld.
Speciaal voor Theo Peters uit Rotterdam een stukje over de hongerwinter 1944/1945 in de vorm van deze brief aan mijn broer Jan en zijn vrouw Greet, geschreven op 16 mei 2005.
) en heden 2e Pinksterdag heb ik na de lunch mijn fietsbanden opgepompt. Voorzien van de nodige vloeistoffen en enige mondvoorraad voor onderweg vertrok ik om 13.00 u. vanuit Rotterdam NO (waar ik nu woon) richting Buitenhofstraat (was adres ouderlijk huis).
en hup toen op weg voor het officiële gedeelte van de tocht: stukje Essenburgstraat, Weizicht-
In juni zijn we daar minstens 2 weken op vakantie en dan zullen we ijs en weder dienende proberen om weer een logeerafspraak met jullie te maken.
