20/8/2024 Ooggetuige van Jezus! Lentulus beschrijft Jezus in detail in een brief! - Mysterious Paths

Er is iets verrassends gevonden: een oude brief van de Romein Aurelius Lentulus:

De eerste Engelse vertaling van de tekst verscheen in 1680 en vermeldt de auteur als “Publius Lentulus”, een prefect in Judea ten tijde van Tiberius Caesar.

De brief:

Lentulus, de gouverneur van de inwoners van Jeruzalem aan de Romeinse senaat en het volk, groeten. Er is in onze tijd een man verschenen met grote macht (deugd), die nog steeds leeft, genaamd Jezus Christus. De mensen noemen hem profeet van de waarheid; zijn discipelen, zoon van God. Hij wekt de doden op en geneest ziekten. Hij is een man van gemiddelde grootte (statura procerus, mediocris et spectabilis); hij heeft een eerbiedwaardig uiterlijk en zijn toeschouwers kunnen hem zowel vrezen als liefhebben. Zijn haar heeft de kleur van de rijpe hazelnoot, recht naar beneden tot aan de oren, maar onder de oren golvend en gekruld, met een blauwachtige en heldere reflectie, die over zijn schouders stroomt.

Het is in tweeën gedeeld op de bovenkant van het hoofd, naar het patroon van de Nazareners. Zijn voorhoofd is glad en erg vrolijk met een gezicht zonder rimpels of vlekken, verfraaid door een lichtrode teint. Zijn neus en mond zijn onberispelijk. Zijn baard is overvloedig, van de kleur van zijn haar, niet lang, maar verdeeld bij de kin. Zijn uiterlijk is eenvoudig en volwassen, zijn ogen zijn blauwgrijs en helder. Hij is vreselijk in zijn berispingen, lief en vriendelijk in zijn vermaningen, vrolijk zonder verlies van ernst. Hij stond er nooit om bekend te lachen, maar vaak te huilen. Zijn gestalte is recht, zijn handen en armen mooi om te zien. Zijn conversatie is ernstig, onregelmatig en bescheiden. Hij is de mooiste onder de kinderen der mensen.

Het geeft een zeer gedetailleerde beschrijving van Jezus Christus. Aurelius had Jezus met eigen ogen gezien, kende Hem van dichtbij en schreef verschillende brieven aan Caesar in Rome waarin hij alles beschrijft wat hij zag. We gaan elk onderdeel van deze beschrijving van Jezus Christus onderzoeken en je zult merken dat je perceptie van Hem aan het einde van deze video volledig kan veranderen. In veel delen van de wereld wordt Jezus afgebeeld als een man met een blanke huid, blauwe ogen en lang haar.

Maar zag Jezus er echt zo uit? Hoe zag Hij er in werkelijkheid uit? Dit is een vraag die we ons vaak stellen. Laten we nu het antwoord ontdekken. Wat we over het algemeen weten over het uiterlijk van Jezus, komt uit films, afbeeldingen en verslagen van iemand die meer dan 2000 jaar geleden op aarde leefde. Op basis van de Bijbel en recentere wetenschappelijke studies kunnen we een beter idee krijgen van hoe Hij eruit zou kunnen hebben gezien. De ontdekking van de brief van Aurelius Lentulus trok de aandacht van de hele wereld, omdat hij gedetailleerd beschrijft hoe Jezus eruitzag.

Daarom is het belangrijk om te analyseren hoe deze man Jezus vele eeuwen lang beschreef, vooral in het westen, is de meest voorkomende afbeelding van Jezus Christus die van een man met een blanke huid, lang golvend haar, meestal in lichtbruine of blonde tinten, een baard en vaak blauwe ogen. De Bijbel geeft echter geen fysieke beschrijving van Jezus en alle bewijzen suggereren dat Zijn uiterlijk waarschijnlijk heel anders was dan de artistieke voorstellingen van kerkleiders uit de 2e eeuw, zoals Justinus de Martelaar (100-165 n.Chr. Chr.) en Origenes (185-253 n. Chr.) verwezen naar het boek Jesaja 53: Onopvallend was Zijn uiterlijk, Hij miste iedere schoonheid, Zijn aanblik kon ons niet bekoren.

Bovendien vermeldden Origenes en anderen dat God een algemener uiterlijk had, ver van de geïdealiseerde beelden in Psalm 45:3: U bent de mooiste van alle mensen en lieflijkheid vloeit van uw lippen – God heeft u voor altijd gezegend.

Dit vers suggereert dat misschien elke persoon Jezus op een unieke manier waarnam, afhankelijk van zijn eigen spirituele ervaring met hem. De H. Augustinus (354-430 n. Chr.) gaf ook commentaar op deze bewering dat elke persoon Jezus anders visualiseert. Hij vermeldde dat hoewel de denkbeeldige voorstellingen van Jezus oneindig gevarieerd zijn, Hij slechts één echt uiterlijk had. Volgens de H. Augustinus heeft de manier waarop wij ons Jezus voorstellen geen invloed op onze redding. Wat er werkelijk toe doet, is dat we Hem als mens erkennen. In de 4e eeuw legde bisschop Cyrillus van Jerusalem uit dat de Verlosser op verschillende manieren aan ieder mens verschijnt, afhankelijk van hun behoeften.

Voor degenen die vreugde nodig hebben, openbaart Hij zichzelf als een Wijnstok. Voor degenen die een pad zoeken, is Hij de Deur. Voor degenen die voorspraak nodig hebben, is Hij een Hogepriester en voor zondaars is Hij een Offerlam. Jezus past zich aan iedereen aan, terwijl Hij zijn onveranderlijke Essentie en de Waardigheid van Zijn rol als de Zoon van God behoudt. Als een zorgzame dokter en leraar past Hij zich aan onze beperkingen aan. Het is interessant om op te merken dat de vroegste voorstellingen van Jezus hem afbeelden als een jeugdige en geïdealiseerde figuur.

Nadat de Romeinse keizer Constantijn in de 4e eeuw het Christendom legitimeerde, begonnen de afbeeldingen van Christus echter aanzienlijk te veranderen, waarbij de bebaarde Christusfiguur de overhand kreeg. Deze verschuiving kan verband houden met de nieuw gevonden veiligheid om belangrijke relikwieën zoals het Kleed van Edessa of Mandylion tentoon te stellen.

 Mandylion

Het Kleed van de Aramese staat Edessa werd halverwege de 6e eeuw gevonden achter enkele stenen in een van de stadspoorten van Edessa (Byzantijnse Rijk), tegenwoordig bekendstaand als Sanhurfa in Turkije. Men was toen bezig met herstelwerkzaamheden na een grote overstroming die Edessa trof in 525. In 1204 werd Constantinopel door kruisvaarders veroverd. Enkele schatten, al dan niet inclusief het kleed, werden meegenomen naar West-Europa. Sinds die verovering van Constantinopel is niets meer van het kleed vernomen. Volgens sommigen zijn het Kleed van Edessa en de bekendere Lijkwade van Turijn een en hetzelfde reliek. Daarnaast is ook de sluier van Veronica of het Heilige gelaat van Manopello is een afbeelding van een gezicht waarvan wordt geloofd dat het het gelaat van Jezus Christus is, die wordt bewaard in een basiliek bij het Italiaanse dorpje Manoppello.

 H. Gelaat van Manopello

De afbeelding is gemaakt op een doek van byssus, ook wel mosselzijde genoemd, een ragfijn weefsel gemaakt van de ankerdraad van mosselen. Het doek is zo dun dat de afbeelding zowel aan de voor- als de achterzijde bekeken kan worden. De laatste jaren krijgt het doek, mede door zijn raadselachtige afkomst en door de afbeelding van het gezicht, steeds meer bekendheid.

Er wordt aangenomen dat ze wonderbaarlijke afbeeldingen van Christus zijn die zonder menselijke tussenkomst zijn gemaakt. De enige fysieke beschrijving van Jezus die we hebben, komt uit de kopie van de brief van Aurelius Lentulus. Die werd in een klooster gevonden, samen met andere oude documenten. Volgens deze kopie is de originele brief uit het 12e regeringsjaar van de Romeinse keizer Tiberias. Historische gegevens geven aan dat een Romein genaamd Lentulus in Judea was tijdens het proces en de kruisiging van Jezus en zijn invloedrijke familie wordt genoemd door de Joodse historicus Titus Flavius Josephus (37-100 n. Chr.) in zijn werk ‚Oude geschiedenis van de Joden‘. De authenticiteit van deze brief wordt echter door sommige geleerden in twijfel getrokken.

Deze beschrijving kan worden aangevuld met de informatie die is verkregen uit de Lijkwade van Turijn.

 Lijkwade van Turijn, Jezus' voorzijde

Professor Giovanni Judica Cordiglia, een expert op het gebied van de Lijkwade en een universitair docent forensische geneeskunde, analyseerde de gegevens en concludeerde dat de man gewikkeld in de Lijkwade van grote schoonheid en opmerkelijke gestalte was. Hij was ongeveer 1,82 m lang met perfecte fysieke verhoudingen. De lijkwade laat zien dat Hij een zacht en vriendelijk gezicht had, een breed en recht voorhoofd, een rechte neus die licht naar beneden was gericht en grote, licht uitstekende wangen.

Volgens antropometrische analyses lijkt het erop dat Christus een fysieke conditie had die veel beter was dan die van de gemiddelde man. Men kan zeggen dat de schedelinhoud van Jezus 1.575 kubieke cm was, wat aangeeft dat Hij een groot hoofd had met een schedelcapaciteitscoëfficiënt van 95. Dit suggereert dat het gewicht van zijn hersenen ongeveer 1,5 kg was, ruim boven het gemiddelde. Kenmerkend voor iemand met een buitengewoon intellect. In 1940 creëerde de kunstenaar Warner Sallman het schilderij 'Het hoofd van Christus' dat enorm populair werd.

 Hoofd van Jezus - Warner Sallman

Stephen Prothero, auteur van het boek American Jesus, merkt op dat de populariteit van deze afbeelding Jezus transformeerde van een bekende figuur tot een nationaal icoon in de VS, herkenbaar voor mensen van alle rassen en religies. Volgens Prothero is deze afbeelding van Jezus de meest voorkomende ter wereld geworden, zelfs meer dan het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci. Het hoofd van Christus is een object van persoonlijke toewijding en ook van academische studie. In de jaren negentig werd een studie uitgevoerd naar de impact van kunst op religie in Amerika. David Morgan, een godsdienstprofessor aan de Duke Universiteit, deed het onderzoek. Tijdens het project verzamelde Morgan meer dan 500 persoonlijke reacties over het werk van Warner Sallman. De meerderheid van de respondenten gaf aan dat de afbeelding hen aansprak omdat deze er precies uitzag zoals zij zich Jezus hadden voorgesteld.

Ze vonden het de meest accurate weergave van hoe Hij eruitzag. Een interessant perspectief, aangezien niemand in de jaren negentig getuige kon zijn geweest van de werkelijke verschijning van Jezus in de 1e eeuw. Morgan suggereert dat de Het gevoel van authenticiteit en de wijdverbreide bewondering voor het hoofd van Christus van Salomo kan gedeeltelijk worden toegeschreven aan de bijna fotografische kwaliteiten van het portret, waardoor het een realistisch uiterlijk krijgt en lijkt op een persoonlijke herinnering. Hij zei hierover: "Voor veel Christenen tijdens de Koude Oorlog symboliseerde Sallmans portret een mannelijke, viriele Christus, terwijl het voor anderen een intiemere en zorgzamere Jezus vertegenwoordigde, een persoonlijke Redder voor de moderne tijd."

Hij merkt op dat de zacht vervaagde contouren en subtiele belichting lijken op studiofoto's van familieleden en geliefden die veel mensen met zich meedragen. Een ander aspect dat de genegenheid van het publiek voor dit beeld mogelijk vergroot, is het feit dat Jezus van dichtbij wordt afgebeeld vanaf de schouders omhoog geïsoleerd van elke tijdelijke, ruimtelijke of verhalende context. Dit stelt mensen in staat Jezus in hun eigen context te plaatsen en aangezien er geen interactie is met andere figuren in het schilderij. Het biedt een persoonlijkere en intiemere verbinding met de figuur die Jezus voorstelt. De blik in het schilderij brengt warmte, vriendelijkheid en medeleven over, wat veel mensen aanspreekt die op zoek zijn naar zo'n beeld van de Redder in het Evangelie.

In archeologische vondsten er zijn enkele aanwijzingen over Jezus‘ kledij. Hij droeg waarschijnlijk een ongeverfde wollen tuniek die zijn onderbenen bloot liet en misschien een onderkleed samen met een mantel of bovenkleed om te beschermen tegen de kou. Zijn schoeisel zou vergelijkbaar zijn geweest met moderne sandalen. Gezien de hoge kosten van kledij in die tijd is het waarschijnlijk dat Jezus vaak Zijn kledij herstelde tenzij Hij nieuwe kleren van iemand kreeg. De kleren die Hij droeg, zouden in de loop van de tijd steeds meer zijn versleten. De Bijbel geeft echter weinig informatie over het fysieke uiterlijk van Christus.

Het meeste van wat we weten over Jezus is gebaseerd op de 4 boeken van het Nieuwe Testament: van Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes. Deze vertellen ons dat Jezus een Jood was geboren in Bethlehem, opgegroeid in Nazareth in de regio Galilea. Volgens het Evangelie van Lucas was Jezus ongeveer 30 jaar oud toen Hij begon met Zijn openbare bediening zoals vermeld in hoofdstuk 3:23.

De Bijbel geeft echter zeer weinig informatie over Zijn fysieke verschijning. Het benadrukt alleen dat Hij geen uiterlijk had dat Hem opmerkelijk onderscheidde van anderen. Dit wordt bewezen in de episode in de Hof van Getsemane voor Zijn Kruisiging waar Judas Iskariot Jezus moest identificeren aan de soldaten onder de discipelen. Waarschijnlijk omdat Hij fysiek niet opviel. Sommige geleerden zijn van mening dat het Boek der Openbaring aanwijzingen biedt over het uiterlijk van Jezus wat suggereert dat Hij mogelijk een donkerdere huidskleur had en wollige haartextuur.

Openbaring 1:14-15 beschrijft Jezus als volgt: Zijn hoofd en zijn haren waren wit als witte wol of als sneeuw, en zijn ogen waren als een vlammend vuur. Zijn voeten gloeiden als brons in een oven. Zijn stem klonk als het geluid van geweldige watermassa’s. 

Deze symbolische beschrijvingen kunnen wijzen op verschillende fysieke kenmerken, hoewel ze vaak in metaforische of spirituele zin worden geïnterpreteerd. In de loop van de tijd zijn de manieren om Jezus in de kunst af te beelden aanzienlijk veranderd. In de vroege dagen van het Christendom werd Hij afgebeeld als een baardloze jongeman, wat Zijn zuiverheid en rol als de Goede Herder symboliseert.

Dit beeld was gebruikelijk in de vroege catacomben van Rome en mozaïeken die een meer benaderbare en vriendelijke kant van Jezus laten zien. Een van de oudste artistieke afbeeldingen van Jezus daterend van ongeveer 200 jaar na Zijn dood werd gevonden in de catacomben van Santa Domitilla in Rome.

 uit de catacomben

Hier verschijnt Jezus als een jonge man met kort haar zonder baard. In 2018 werd een ander oude afbeelding van Jezus gevonden in een verwoeste Byzantijnse kerk in de Negev woestijn in Israël daterend uit de 6e eeuw. Dit schilderij toont Jezus met kort krullend haar een veelvoorkomende stijl in het Oost-Byzantijnse Rijk in die tijd, met name in Egypte en Syrië.

Voorstellingen uit Palestina van Jezus waren anders en verdwenen later uit de Byzantijnse kunst. Vanaf de 4e eeuw begonnen afbeeldingen van Jezus met lang haar en een baard te verschijnen, beïnvloed door Griekse en Romeinse goden, met name Zeus. In deze fase werd Jezus vaak gezien in een lange tuniek, zittend op een troon zoals in de vijfde eeuw Mozaïek in de kerk van Santa Pudenziana in Rome.

Soms zelfs met een aureool rond Zijn hoofd. Het is echter belangrijk om te onthouden dat niet alle afbeeldingen van Jezus dit westerse patroon volgen. Veel culturen over de hele wereld portretteren Hem op manieren die lijken op hun eigen volk. Culturen passen vaak de afbeelding van belangrijke religieuze figuren aan om het uiterlijk van het lokale meerderheidsras te weerspiegelen. Een van de beroemdste relikwieën die met Jezus in verband wordt gebracht, is de lijkwade van Turijn, die in 1354 werd geopenbaard. Velen geloven dat dit doek Jezus bedekte na Zijn kruisiging en dat de afbeelding die erop is afgedrukt het gezicht van Jezus laat zien.

In 2001 gebruikte het televisieprogramma Son of God een van de drie Joodse schedels uit de eerste eeuw van een vooraanstaande afdeling forensische wetenschap in Israël om Jezus op een nieuwe manier af te beelden. Richard Neave, een Britse expert in forensische gezichtsreconstructie, construeerde een gezicht met behulp van forensische antropologie, wat suggereerde dat Jezus een breed gezicht en een grote neus zou hebben gehad, en aanzienlijk verschilde van de traditionele afbeeldingen van Jezus in de renaissancekunst.

Neave werd een expert in anatomische kunst en was lid van de staf van de Unit of Art in Medicine aan de Universiteit van Manchester. Hij heeft zijn vaardigheden in het herscheppen van gezichten uit schedels gebruikt in forensisch politiewerk en in het produceren van afbeeldingen van historische figuren. Neave's archeologische reconstructies omvatten Philippus II van Macedonië en Midas.

 Jezus volgens Neave

Iconografie van Jezus in het westen het meest bekend is in andere delen van de wereld wordt hij op verschillende manieren weergegeven, zoals zwart Arabisch of Spaans. Veel religieuze kunstenaars beelden Hem af met lang haar. De meeste Bijbelgeleerden geloven dat Hij kort krullend haar had. Dit idee staat in contrast met de afbeelding op de lijkwade van Turijn, die door velen wordt beschouwd als de meest authentieke weergave van Jezus met lang haar. De lijkwade wordt door velen gezien als de doek waarin het lichaam van Jezus werd gewikkeld na Zijn dood, ondanks controverses over de authenticiteit ervan.

Critici van de lijkwade verwijzen naar het boek 1 Korintiërs, geschreven door de Apostel Paulus, die vermeldt dat hij Jezus heeft gezien en kritiek heeft op mannen met lang haar en het een schande noemt. Dit roept de vraag op of Paulus in zijn boek uit 2018 zou zeggen dat Jezus eruitzag als hij lang haar had. Prof. Joan E. Taylor analyseerde archeologische overblijfselen, historische teksten en oude Egyptische kunst om te concluderen dat Jezus, net als de meeste mensen in Judea en Egypte in die tijd, waarschijnlijk bruine ogen had, donkerbruin of zwart haar en een olijfkleurige huid. Hij zou ongeveer 1,65 m lang zijn geweest, wat de gemiddelde lengte was voor mannen in die tijd.

Sommigen zijn het erover eens dat deze meer realistische weergaven van Jezus met donkerder en mogelijk krullender haar, een donkerdere huid en donkere ogen zijn waarschijnlijk dichter bij de realiteit. Taylor benadrukt dat we nooit zeker kunnen weten hoe Jezus er echt uitzag ze vraagt ​​zich af hoe Galilese Joden er 2000 jaar geleden uitzagen ze hadden waarschijnlijk eeuwenlang geen blauwe ogen of blond haar. Theologen en historici hebben gedebatteerd over het ware uiterlijk van Jezus Christus, terwijl Renaissance-schilders in de Katholieke Kerk Hem vaak afbeeldden als een lange gespierde Europese figuur met golvend blond haar en blauwe ogen.

De meeste historici geloven dat Jezus, als zoon van een timmerman en geboren in de regio die nu Palestina is, waarschijnlijk de typische fysieke kenmerken van de lokale bewoners van die tijd deelde. Een kortere en steviger gestalte met krullend zwart. Dit debat inspireerde een Nederlandse fotograaf en digitale kunstenaar Bas Uterwijk om een ​​geavanceerd programma voor kunstmatige intelligentie te gebruiken om te proberen dit historische mysterie op te lossen.

 Volgens Uterwijk

De kunstenaar legde uit: Ik heb ervaring met computergegenereerde beelden en speciale effecten. De AI-software die ik gebruik werkt met een neuraal netwerk dat is getraind op foto's en schilderijen van duizenden menselijke gezichten. Dit programma maakt het mogelijk om verschillende gezichtsbronnen te combineren en ze in een gesynthetiseerde versie te gieten. Geleid door de artistieke beslissingen van de gebruiker om een ​​realistischer beeld van Jezus te creëren heb ik verschillende culturele representaties van hem van Byzantijnse en Renaissance origine tot werken als Leonardo da Vinci's Salvatore Mundi en de Lijkwade van Turijn gebruikt, maar paste de etniciteit aan om overtuigender te zijn en consistent met zijn historische context.

 Salvator mundi

Uterwijk besloot een gezicht met Midden-Oosterse kenmerken toe te voegen aan zijn werk en was blij dat het een culturele visie weerspiegelde, ook al ontbrak het aan meer precieze historische details om het beeld realistischer te maken. Hij paste het haar en de baard aan om ze een stijl te geven die consistent was met de tijd en plaats en voegde ook typische elementen toe die te vinden zijn in mummieportretten, waardoor de invloed van Renaissance-kunst werd verminderd. Het uiteindelijke resultaat is meer een artistieke representatie van hoe deze persoon eruit zou kunnen hebben gezien dan een exacte wetenschappelijke recreatie.