31/7 Een ziel in het Vagevuur openbaart hoe we het Vagevuur kunnen doorbrengen aan de voet van het Altaar - Uniquely Mary
Ik heb je verteld dat er zielen zijn die hun vagevuur aan de voet van het altaar houden. Ze zijn daar niet vanwege fouten die ze in de kerk hebben begaan, want die fouten die Jezus rechtstreeks aanvallen - Jezus, aanwezig in het tabernakel - worden in het vagevuur met vreselijke strengheid gestraft. Dus dat is eerst een waarschuwing. De zielen die daar in aanbidding zijn, zijn daar als beloning voor hun eerbiedige gedrag in de heilige aanwezigheid. Ze lijden minder dan wanneer ze in het vagevuur zelf zouden zijn.
En Jezus, die ze beschouwen met de ogen van hun ziel en van het geloof, verzacht hun pijn door zijn onzichtbare aanwezigheid. Maar dit is geen belofte. Het is niet iets dat we kunnen garanderen. Er is geen magische manier om dit te laten gebeuren. Maar ze geeft ons een aanwijzing, een juweel en een mogelijke schat waarnaar we zouden moeten streven. De eer, het voorrecht om onze zuivering te kunnen doen wanneer we sterven, ons vagevuur aan de voet van het altaar door te brengen.
Daar beschrijft ze wat nodig is: dat we eerbiedig gedrag vertonen ten opzichte van het H. Sacrament. Dit kan veel betekenen. Laten we het eens hebben over enkele van de dingen die dit zou kunnen betekenen. Ten eerste zou dit natuurlijk kunnen betekenen dat we de communie ontvangen, de Eucharistie zo waardig mogelijk in staat van genade. Andere manieren waarop we dit kunnen doen, zijn door op de tong te ontvangen in plaats van in de hand als teken van eerbied.
Hoewel de Kerk ons beide toestaat, vinden velen het ontvangen op de tong beter, omdat het een grotere eerbied voor de Eucharistie toont. Ook zouden we, indien toegestaan en mogelijk, knielend kunnen ontvangen. Dit is een andere veelvoorkomende manier waarop mensen de Eucharistie ontvangen om meer eerbied te tonen. Wanneer we naar de aanbidding gaan, allereerst knielend met meer eerbied, misschien met ons voorhoofd de grond rakend zoals de kinderen van Fatima deden in navolging van de engel van Portugal, of vaker naar de aanbidding gaan, een paar keer per week, indien mogelijk elke dag.
Andere dingen die we kunnen doen, is tijdens de Mis, na afloop van de Mis, blijven om Jezus te danken, Zijn aanwezigheid in ons erkennend door middel van de Eucharistie. Dit zijn slechts enkele manieren waarop we Jezus meer eerbied kunnen tonen in het Heilig Sacrament. En door Hem te eren, troosten we Hem niet alleen, maar troosten we ook het gebrek aan eerbied binnen en buiten de kerk, dat anderen misschien wel hebben door de eucharistie te ontheiligen, en dergelijke dingen.
Maar we verkrijgen mogelijk deze genade en deze gave, die een ongelooflijke gave is. Ik weet dat onze Heer wil dat we elke dag tijd voor Hem doorbrengen in het heilig sacrament. Hij is een liefdevolle en jaloerse God in de beste zin van het woord. En Hij wil dat je elke dag naar de aanbidding gaat. Hij wil dat je elke dag naar de mis gaat. Hij wil dat je elke dag bidt. Hij wil dit. Je kunt je elke dag 15 minuten wijden aan aanbidding voor het H. Sacrament. Hij eist van je liefde omdat Hij in die mate van je houdt.
En Hij wil elke dag met je praten. En Hij wil jou. Hij wil het middelpunt van je leven zijn en dat op een concrete manier laten zien. En dit zal je diep zegenen. Je zult groeien in je spirituele leven. Je zult gemakkelijker tot contemplatie komen. En het grootste doel hiervan is dat we het vagevuur aan de voet van het altaar mogen beleven.
Adoro te devote - Hymne van de H. Thomas van Aquino
Adoro te devote, latens Deitas,
Quæ sub his figuris vere latitas;
Tibi se cor meum totum subjicit,
Quia te contemplans totum deficit.
Visus, tactus, gustus in te fallitur,
Sed auditu solo tuto creditur.
Credo quidquid dixit Dei Filius;
Nil hoc verbo veritátis verius.
In cruce latebat sola Deitas,
At hic latet simul et Humanitas,
Ambo tamen credens atque confitens,
Peto quod petivit latro pœnitens.
Plagas, sicut Thomas, non intueor:
Deum tamen meum te confiteor.
Fac me tibi semper magis credere,
In te spem habere, te diligere.
O memoriale mortis Domini!
Panis vivus, vitam præstans homini!
Præsta meæ menti de te vívere,
Et te illi semper dulce sapere.
Pie Pelicane, Jesu Domine,
Me immundum munda tuo sanguine:
Cujus una stilla salvum facere
Totum mundum quit ab omni scelere.
Jesu, quem velatum nunc aspicio,
Oro, fiat illud quod tam sitio:
Ut te revelata cernens facie,
Visu sim beátus tuæ gloriæ. Amen.
Ik aanbid met eerbied U, verborgen God,
die hier onder tekens waarlijk Zich verschuilt:
aan U onderwerpt zich heel en al mijn hart,
want U schouwend weet ik dat het niets vermag.
Oog en smaak en tastzin wordt in U misleid,
het geloof steunt veilig slechts op het gehoor;
ik geloof al wat Gods Zoon verkondigd heeft,
niets is meer waar dan het woord der Waarheid zelf.
Op het kruis ging slechts uw heil'ge Godheid schuil,
hier blijft echter ook uw mensheid diep verhuld;
toch belijdend beide met een vast geloof,
vraag ik wat berouwvol U de rover vroeg.
Ik zie niet uw wonden, als eens Thomas deed,
toch wil ik belijden U als mijnen God;
doe in U geloven mij steeds méér en meer,
doe mij op U hopen, U beminnen slechts.
O gedachtenisteken van des Heren dood,
levend Brood, dat aan den mens het leven geeft,
geef mij dat mijn geest in U zijn leven vindt,
geef hem als zijn zoetheid U te smaken steeds.
Pelikaan vol goedheid, Jesus onze Heer,
reinig mij, onreine, door uw zuiver Bloed,
waarvan éne druppel zelfs verlossen kan
heel het wereldrond van al zijn zondigheid.
Jesus, dien gesluierd ik hier nu aanschouw,
moge lessen, bid ik, zich mijn grote dorst;
dat ik ongesluierd ziende uw aangezicht,
zalig zij door 't schouwen van uw heerlijkheid. Amen.
|