De Zomer
Heeft vandaag voorgoed afscheid genomen
De Zon haar sterkte neemt zo stilaan af
Al beleefde ze een triomf van een dag
Mild nog waren haar stralen
die ze de hele dag liet dralen
Over een spin die ijverig haar net aan het weven was
Ik zag ze de draden naarstig in een vijfhoekig web
Zij aan zij naast en onder in elkaar
In de hoek van het keukenraam leggen
Plots was de spin ik weet niet waar
Het net hing daar zo maar
Het trilde door de zachte oktoberwind
Tot een motje de wind erin dwingt
Schaamteloos zag ik die spin weer
Die nu levend wild
Op eetJ.d.Z.
|