De zeven hemelen

De idee dat er zeven hemelen bestaan en niet één
is een wezenlijk onderdeel van de joodse, christelijke en islamitische traditie.
De uitdrukking "in de zevende hemel zijn" gebruiken we nog steeds
om te vertellen dat we dolgelukkig zijn en dat klopt,
want de zevende hemel is het rijk van de opperste perfectie,
de plek waar God zich bevindt.
Deze overlevering gaat terug naar zo'n 7000 jaar geleden,
naar de Sumerische beschaving in Mesopotamie.
Deze beschaving vormde de bakermat voor de Babylonische
en de Chaldeeuwse cultuur,
die op hun beurt weer van grote invloed waren
op de ontwikkeling van den angelologie in het Nabije Oosten.
We moeten ons de zeven hemelen voorstellen als een reeks
concentrische cirkels met de aarde als middelpunt.

DE EERSTE HEMEL
De heersende engel van deze hemel, die in het Hebreeuws Shamayin of Wilon wordt genoemd, is Sidriël. De eerstre hemel bevat alles van het driedimensionele heelal, het fysieke niveau van het zijn. In dit rijk wonen alle engelen die heersen over de sterren, planeten en natuurverschijnselen, zoals de wind, onder wie de vier grote aartsengelen "Michaël, Gabriël, Rafaël en Uriël" in hun functie van heersers over de planeten.

DE TWEEDE HEMEL
De tweede hemel heet Raquia en de angelieke heerser is Barakiël. Dit is het rijk waar zondaren de dag des oordeels zouden afwachten. Sommige van de gevallen engelen worden hier gevangen gehouden en ook de engelen die ongeoorloofde verhoudingen met aardse vrouwen hebben gehad. Volgens de islamitische overlevering verblijven Jezus Christus en Johannes de Doper in dit rijk. Eén van de heersende vorsten is Zachariël.

DE DERDE HEMEL
De heersende vorst van de derde hemel, Shehagim, is Baradiël. In het zuidelijke gedeelte van dit rijk bevinden zich de hof van Eden en de boom des levens, die hier worden bewaakt door driehonderd engelen van het licht. Goddelijke bijen produceren hier het manna, de hemelse nectar die de Israëlieten hielp om hun zwerftocht door de woestijn te overleven. In het noordelijke gedeelte van Shehagim bevindt zich de hel met al zijn gruwelen. Dit lijkt misschien ietwat vreemd, maar is in overeenstemming met de oude theorie volgens welke hemel en hel naast elkaar liggen.

De hel

DE VIERDE HEMEL
De vierde hemel heet Machanon en wordt geregeerd door Zahakiël. Dit is de vindplaats van het "hemelse Jeruzalem", de heilige tempel en het altaar van God.

DE VIJFDE HEMEL
De heerser van de vijfde hemel, die Machon of Ma'on wordt genoemd, is Zadkiël of, volgens andere bronnen, Sandalfon. Net als in de tweede en derde hemel worden hier sommige van de gevallen engelen gevangen gehouden, met name de Grigori of "wachters', de voormalige bewakers van de torens der vier windstreken. Volgens een visioen van de profeet Sefanja woont hier ook de engelengroep die tot het koor der heerschappijen behoort, ook wel de heren genoemd.

 
Aartsengel Michaël

DE ZESDE HEMEL
Meestal wordt aartsengel Michaël genoemd als heerser van Zebul, de zesde hemel. Hier wordt alles geregistreerd wat op aarde gebeurt : de natuurverschijnselen en de daden van de mensen. Deze gegevens worden samen met vele andere onderwerpen, waaronder astrologie en ecologie, bestudeerd door engelen. Er wordt wel beweerd dat hier ook zeven feniksen en cherubijnen verblijven.

DE ZEVENDE HEMEL
De hoogste van de hemelen wordt Araboth genoemd en wordt geregeerd door aartsengel Michaël of misschien door Cassiël. Dit is het huis van God en de hoogste engelenkoren : de serafijnen, de cherubijnen en de tronen. Er wordt beweerd dat hier ook de geesten van de ongeboren mensen verblijven. Ook de vorst van de goddelijke wetten, Zagzaguël, heeft hier zijn residentie.