Bericht van 11/02/'20 in de media  (VRT : Luc De Roy)

" De uitstoot van het broeikasgas CO2 , door de ruime energiesector, is in 2019 niet meer toegenomen , hoewel een stijging algemeen verwacht werd. De stabilisatie is vooral te danken aan de verminderde uitstoot bij de productie van elektriciteit in de zogenaamde ontwikkelde economieën. In de opkomende economieën nam de uitstoot wel nog toe. De uitstoot was 33,2 milj/ton, net iets minder dan de 33,3 milj/ton van 2018 en dit ondanks een wereldwijde economische groei van 2,9%..."

Dat die verminderde uitstoot van de elektriciteitscentrales wel eens het gevolg kan zijn van de inbreng van wind- en zonne-energie wordt in het bericht niet vermeld. Het aandeel in de elektriciteitsproductie vermindert namelijk evenredig met de toegenomen capaciteit van deze groene stroom producenten.

De cijfers zijn afkomstig van het Internationaal Energie Agentschap. Het IEA is een intergouvernementele organisatie van 29, vooral Westerse landen, in 1973 opgericht om zich bezig te houden met de oliecrisis. De laatste jaren houden de energie-experts en statistici van het IEA zich ook met de opwarming van de aarde bezig. Het IEA is in Parijs gevestigd, en de directeur is de Turkse econoom Fatih Birol.

Het IEA bestaat uit 190 energie-experts uit alle 29 aangesloten landen. Zij hebben elk een kantoor voor de volgende vijf onderwerpen: energiestatistieken,  samenwerking met niet IEA landen, energietechnologie en onderzoek, de oliemarkt en noodvooruitzichten, lange termijn samenwerking en energie analyses. ( Als men het adres opzoekt van het Belgisch kantoor van het IEA dan komt men terecht bij het departement energie van de FOD onder de bevoegdheid van de ministers: Philippe Goffin, Koen Geens, Alexander De Croo en Pieter De Crem).

Bijna alle belangrijke industrielanden zijn vertegenwoordigd. Niet aanwezig zijn, U raadt het al, de 'economieën in ontwikkeling' : China, India, Afrika, Zuid-Amerika ,Rusland,  maar ook de Arabische olieproducenten, Iran  etc...

Het IEA werd opgericht na de olieboycot van 1973 als zusterorganisatie van de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) ter bescherming van de belangen van de consumentlanden van aardolie. Het IEA verplicht zijn leden om een strategische stock aan te leggen van 90 dagen.

Voor het vastleggen van het CO2 gehalte in de atmosfeer is er maar één betrouwbare methode: wetenschappelijk uitgevoerde metingen. Uitspraken over CO2-gehaltes die gedaan worden op basis van calculaties die hoofdzakelijk gebaseerd zijn op economische groeicijfers zijn onbetrouwbaar. Instanties die zulke cijfers aan de media opdringen moeten worden gezien als klimaatontkenners. Er is maar één instantie die in dit geval geloofwaardig overkomt en dat is het IPCC van de VN. Het IPCC heeft bij mijn weten nog geen cijfers voor 2018-2019 vrijgegeven.

 Reden te meer om te vermoeden dat de cijfers van het IEA, om het met een beeldspraak te zeggen: 'uit de lucht gegrepen zijn': ze hebben hun cijfers veel te snel klaar om op een wetenschappelijke basis vergaard te kunnen zijn.

Als het IEA met CO2-gegevens naar buiten komt waarin staat dat de volgende landen (en ik citeer hùn statistieken) : Europa, -130 ton  ;  VS, -110 ton  ;  Japan,-20 ton  minder CO2 uitgestoten hebben in 2019 en de 'rest van de wereld' meer dan 380 ton dan is dat een virtuele voorstelling van de feiten: CO2-gas stopt namelijk niet aan de grenzen, het verspreidt  zich over de ganse atmosfeer. Veel van onze rommel consumptiegoederen worden net in de 'opkomende economieën' geproduceerd en dan verscheept met vervuilende transporten die over de hele aardbol reizen. De bosbranden in Australië zijn ook niet opgenomen in de cijfers van het IEA en ik vermoed dat die ook niet als verwaarloosbaar kunnen worden beschouwd.