Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
We leven in een maatschappij waarin elke ruimte, elk ogenblik, schijnbaar met initiatieven, activiteiten, geluiden moet worden gevuld. Vaak blijft er zelfs niet eens tijd over om naar elkaar te luisteren en met elkaar te spreken. Laten we niet bang zijn om het rondom ons en in ons stil te laten worden, als we in staat willen zijn om niet alleen Gods stem waar te nemen, maar ook de stem van wie nauwe banden met ons heeft, de stem van de anderen.
Goed en attent luisteren en niets zomaar afdoen als bv. 'trek het je niet aan' kan er misschien voor zorgen dat mensen minder vlug uit het leven stappen ....Ja, nog beter luisteren naar eigen familie...
.... al is het moeilijk wanneer zoals nu een geliefd iemand uit het leven stapte ... die zo graag wou leven en iedereen liefhad, geboren met een glimlach op het gezicht, maar helaas misschien daarom benijd tot stervens toe, het pesten en de jaloezie moe ...
Voor er oorlog was, was er vrede! Voor haat was er liefde. Voor zelfzuchtige eerzucht was er dienstbaarheid. Er was schoonheid zonder einde, die nooit had moeten vervagen. Maar degenen die toen leefden, lieten zich in met een ziekelijke eerzucht en egoïstische hebzucht. Ze verlangden naar macht. Ze verlangden ernaar om meer te hebben dan ze hadden gekregen. Ze voerden oorlog. Mens doodde mens, vol razernij en afgunst, vervuld van de behoefte om zich de dienstbaarheid van anderen toe te eigenen. De liefde werd vermorzeld door de behoefte om te beschermen wat geen eigendom was. De mens negeerde de oproep om de weg van de Maker te volgen wiens banier vrijelijk geschonken liefde is, niet met geweld in bedwang gehouden en ook niet door onderwerping of loyaliteit van anderen geëist. Dat is de tekortkoming van de mens.
Ik moest een paar dagen terug aan mijn ondertussen lang overleden grootmoeder denken, toen ik twee dagen na elkaar drie uur onafgebroken onkruid had gewied tussen de fruitbomen van mijn vader. De man kan het jammer genoeg niet langer zelf. Maar hoe vaak heb ik de verhalen van 'meter' gehoord hoe ze met kapotte knieën en een stijve rug van het veld kwam, en dat dagen en weken - soms een ganse zomer in de blakende zon - en dat allemaal om het onkruid te wieden tegen een hongerloon. Slechts zes uur in twee dagen, en ik voel mijn knieën niet meer...
Er zijn negen emotieloze jaren voorbijgegaan sinds de held Rom voor het eerst het verboden bloed dronk dat bij hem een onbeheersbare hartstocht opwekte. Nu heeft hij een groep volgelingen verzameld die net als hij het bloed hebben gedronken - de enige stervelingen in een wereld van doden. Maar De Orde jaagt met een leger op deze levenden, terwijl verraad voor onderlinge verdeeldheid zorgt. De laatste vlam van hoop voor de mensheid lijkt langzaam uit te doven.
Het vraagt enige bladzijden en wat geduld om in te treden in dit bijzonder verhaal, maar eens je de sfeer hebt geproefd, wil je in één ruk doorlezen tot het einde.
Persoonlijk ben ik geraakt door twee invalshoeken, misschien niet door de schrijver bedoeld, maar je kan er moeilijk als lezer omheen. De beschrijving in het eerste deel doet denken aan de concentratiekampen en het uiroeien van bepaalde 'rassen'. Daarnaast kan ik me niet ontdoen van een a.h.w. een verborgen christelijke boodschap, zeker wanneer heet personage Jonathan het lettelijk heeft over: 'Ik ben gekomen om jullie een nieuw leven te geven, een koninkrijk van leven'.
Hoe dan ook is dit boek een wonderlijke vertelling!
... Maar nog altijd overal vluchtelingen waar dan ook ter wereld. Misschien even nadenken hoe goed wij het hier en nu hebben en ons herinneren wat onze ouders en grootouders moesten doorstaan, zeker in deze meimaand.
Ja, een foto zegt veel meer dan duizend woorden... Kun jij je voorstellen hoe het is zo te moeten rondtrekken met haast niets meer, en zonder uitzicht op een betere morgen?
Het tijdelijke, het genotvolle, de geschapen troost, alle objecten van de driften in feite, zijn ruimschoots gesorteerd en in geuren en kleuren steeds voor handen. Je wordt niet geconfronteerd met verleidingen, maar er mee om je oren geslagen en gestreeld, en om al je andere zintuigen. De bekoringsdichtheid in onze tijd en cultuur is ontstellend gestegen kun je zeggen. De kat is steeds op het spek gebonden waar hij ook kijkt of gaat. Dan is het al moeilijk de smalle weg te onderscheiden als men die kent. Maar door de afval raakt die weg steeds verder verwijderd van en uit het collectief geheugen. Wie zal dan nog gered kunnen worden?
Hoe moeilijk is het vandaag niet om definitieve beslissingen te nemen. We worden aangetrokken door het tijdelijke, we zijn slachtoffers van een trend die ons duwt in de richting van het vluchtige, net alsof we ons leven lang pubers zouden willen blijven. Laten we niet bang zijn om definitieve engagementen aan te gaan.
Het komt er niet op aan om zo maar alles te doen wat in je opkomt, je te laten overweldigen door passies, zonder nadenken van de ene ervaring over te gaan naar de andere en te doen wat de mode je voorschrijft. Vrijheid betekent niet dat je alles wat je niet zint, bij manier van spreken, zomaar door het raam weggooit.
Past in deze begindagen van mei waarop we de bevrijding herdenken...
In Flanders Fields ... In Flanders Fields staan de papavers rood onder het zwart gelid der houten kruisen. De leeuwerik vliegt tegen vuur en dood gevederd in de hemel van Diksmuide en zaait zijn lied tussen schrapnels en schroot. Wij zijn de doden thans. Maar kortgeleden nog levenden die liefhadden en streden voor dat schoon land waarvan wij zonen waren. Nu liggen wij alleen in Vlaanderens aarde, in Flanders Fields!
In Flanders Fields staan de papavers rood tegen de grijze schilden van de zerken. De wind waait als een boom boven het groot landschap tussen Langemark en Klerken dat zich beschermt gelijk een moederschoot. Wij zijn de doden thans. Maar kortgeleden nog levenden met leuzen en gebeden voor dat schoon land waarvan wij zonen waren. Nu liggen wij voorgoed in Vlaanderens aarde, in Flanders Fields!
In Flanders Fields staan de papavers rood als roest gespat over verminkte graven. De blauwvoet met zijn zuivere vleugels stoot tegen de hiërogliefen van de namen, de regen leest de zwarte letters bloot. Wij zijn de doden thans. Maar kortgeleden nog levenden almachtig aangetreden voor dat schoon land waarvan wij zonen waren. Nu liggen wij doodstil in Vlaanderens aarde, in Flanders Fields!
Anton Van Wilderode naar John Mc Crae uit: zachtjes, mijn zoon ligt hier, Facet 1988
Dinsdag 30 april: om 18.30 u.: eucharistie gevolgd de grote Mariaommegang.
Woensdag 1 mei: eucharistievierigen zoals op zondag met om 16 u. de eucharistie bij de opening van de meimaand met als voorganger Mgr. Jozef De Kesel, en opgeluisterd door koor Cantabile uit Dadizele.
In het weekend van 4 en 5 mei is de homilie door E.H. A. Decock, legeraalmoezenier. Zondag om 10 u zingt het zangkoor Sint Eligius uit Sint-Eloois-Winkel
Op 8 en 9 mei: (hemelvaart) is de homilie door E.H. D. Decuypere, Nationaal proost K.S.J.-K.S.A.-V.K.S.J en K.L.J. Donderdag om 10 u. zingt duo Siegfried Vervisch uit Ieper.
In het weekend van 11 en 12 mei: is de homilie door E.H. A. Monstrey pastoor van Dadizele. Zondag om 10 u. komt zangkoor Estrella uit Ledegem.
Zondag 12 mei gaat om 16 u. de diocesane gebedsnamiddag om roepingen door in de basiliek met Mgr. Jozef De Kesel.
In het weekend van 18en 19 mei is de homilie door E.H. B. Geryl, leraar klein seminarie van Roeselare en postulator van Dienaar Gods Pater Lievens. Zondag om 10 u hoort u zangkoor Cantabile uit Dadizele.
In het weekend van 25 en 26 mei is de homilie door E.H. P. Hallein, professor Groot seminarie Brugge. Zaterdag om 16 u. kan u luisteren naar zangkoor Sint-Jan uit Rollegem-Kapelle, zaterdag om 18 u. luistert koninklijke fanfare Ridder Janszonen uit Dadizele de viering op, op zondag om 10 u. is het de beurt aan koninklijk Gregoriuskoor uit Rumbeke.
Zondag 26 mei: bedevaart voor het Leven. tocht voor het leven: vertrek om 9 u. aan het station van Kortrijk. om 15.15 u. is er aanbidding en het geleide rozenkransgebed en biechtgelegenheid. om 16 u. volgt dan de eucharistie in concelebratie met alle aanwezige priesters met bijzondere beden ter bescherming van het Leven
Zaterdag 18 mei om 14.30 u. is er zieken-eucharistie met voor alle aanwezigen de gelegenheid tot ziekenzalving.
Vrijdag 3 mei om 20 u. is de bedevaartseucharistie van Landelijke Gilde-KVLV en KLJ. Vrijdag 17 mei om 20 u. is de bedevaartseucharistie van KAV-KWB West-Vlaanderen. Vrijdag 10, 24 en 31 mei om 20.30 u. is er eucharistie gevolgd door kaarsprocessie.
Basiliek
Rosarium
Van maandag tot vrijdag
om 7.30u eucharistieviering om 18.30u eucharistieviering
om 15.00u stille aan bidding en rozenkrans in de kapel om 16.00u eucharistieviering in de kapel rosarium
Elke vrijdagavond
om 20.u30 eucharistieviering gevolgd door kaarsprocessie
Zaterdag
om 7.30 u echaristieviering om 16.00u eucharistieviering om 18.00u eucharistieviering
Zondag
om 6.00u eucharistieviering om 7.00u eucharistieviering om 8.00u eucharistieviering om 9.00u eucharistieviering om 10.00u eucharistieviering om 11.00u eucharistieviering
om 16.00u eucharistieviering om 18.00u eucharistieviering
om 15.00u Mariale vesperdienst in de kapel
Inlichtingen: Pastoor: 056/ 50.91.50 ( tel en fax) email: andre.monstrey@telenet.be of pastoor@federatiemoorslededaizele.be onthaal kerk: 056/ 50. 52. 86
Maandag 15 april wordt pa met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Na dagen van onderzoek komt men tot de vaststellling dat men de oorzaak eigenlijk niet kan vinden van de plotse neergang van zijn gezondheidstoestand. Hij mag dan ook op donderdagavond 25 april - eigenlijk nog ziek en verzwakt - het ziekenhuis verlaten. Vrijdagavond 26 april word ma om 21.00 u via de MUG naar het ziekenhuis gebracht ... onderzoeken beginnen ...
Is dit een voorlopig zwarte streep onder een mooi leven van beide mensen, respectievelijk 86 en 83 jaar, nog steeds beiden aktief en eigen woning?! ...
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Mijn blog is gestart op 3/5/2005 en bestaat vandaag 7293 dagen!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Mijn blog is gestart op 3/5/2005 en bestaat vandaag 7293 dagen!
dat kleine gebaar
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
