Intussentijds is er heel veel gebeurd.
Verdriet en pijn,
 loslaten,
 leren mee omgaan.
Een lach met onderdrukte snik.
Antwoorden geven,
op onschuldige vragen van een kind.
Gerecht, die tot heden telkens weer opnieuw
het opgebouwde teniet doet.
Emotioneel en lichamelijk u recht trachten te houden.
Jezelf verliezen,
jezelf trachten op het juiste spoor zetten.
s 'Morgens jezelf letterlijk en figuurlijk vastpakken.
De warme geborgenheid van 't nest te verlaten
om aan de meest dagelijkse behoeften te voorzien,
waar je het liefst de brui aan zou geven.
Waar het wegdommelen je de vergetelheid brengt.
De leegte,de verlatenheid weggomd.
Om de ruwheid en de jacht van het leven te ondergaan,
je dwingt om verder grensen te overschrijden,
waar je eigenlijk achterloopt,
waar je de tijd wil doen stilstaan om bij te benen
of gewoon te niksen,stil te zijn, leeg te wezen,
 

21-10-2012 om 00:26 geschreven door CLAUDIA