Eén jaar en één maand.
Als de morgen komt en de zon de aarde raakt, dan hoop ik jou terug te zien. De dag een altijd durend verlangen die nooit meer wordt vervuld. De dag een diepe leegte is, bedek met gebroken dromen,liggend op een bodem van drijfzand om elk moment weg te zinken,om radeloos proberen te overleven. Als de avond valt over de wereld, zie ik jou in mijn dromen terug. Waar de nacht soelaas brengt, als zalf op een open niet te genezen wonde,voor altijd gebroken harten onder het deken van altijddurend verdriet.
|