OMARIMPELS.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
MA,
Destijds bekeek ik in stilte
zonder dat je het merkte
je handen,
kleine handjes ,dat had je
en fijn.
Geen gladde huid meer
zoals de mijne,
vond ze al reeds rimpelig en oud.
Vroeg me af,
worden mijn handen ook zo?
Nu herhalen zich, dezelfde blik,niet in stilte,
maar begeleid
van een vragende kinderstem ,
Omaatje
Waarom zijn er rimpeltjes in je handen?
Sluit en open mijn handen,
zodat ze ziet,
hoe de huid zich opspant en ontspant,
terwijl haar oma zegt,
Van veel te werken en oma oud word, kindje.
Maar niet zo oud toch als ons andere meme
zegt de kinderstem,
Nee ,nog niet zo oud als de andere meme,
zegt mijn mond.
En daartussen raast het door mijn hoofd,
maar dat komt nog kind.
Waarna deze woorden vermengd
met opborrelend verdriet voor de toekomst,
en voor het nietsvermoedende kind met zijn vraag,
weggemoffeld worden
in de diepste diepten van mijn gedachten.
CMC
© CLAUDIA
|